အေမး။
ဇနီးကို မသကၤာသျဖင့္ ခရီးထြက္မည္ဆုိၿပီး ေခ်ာင္းဖမ္းရာ တရားခံအား ညအခ်ိန္ အိမ္ေပၚ၌မိသည္။ ထိုစဥ္က တရားလို၏ ဇနီးသည္ အိမ္ကို လက္ရွိျဖစ္၍ ဇနီး၏ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ လာျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တရားခံသည္ ေက်ာ္နင္းမႈ က်ဴးလြန္းျခင္းမဟုတ္ ဆုိသည္မွာ မွန္ႏုိင္သလား။
အေျဖ။
တရားလို၏ ဇနီးသည္ အိမ္ကို လက္ရွိျဖစ္ေသာ္လည္း တရားလိုအေနႏွင့္လည္း လက္ရွိမဟုတ္ဟု မဆိုႏိုင္သည့္အျပင္ တရားခံသည္ တရားလို၏ဇနီး ဖိတ္ေခၚ၍လာျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း တရားလို၏ အခြင့္အေရးကို ဆန္႔က်င္ကာ လင္ရွိမယားအား က်ဴးလြန္ရန္ လာျခင္းျဖစ္၍ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ရန္ အႀကံျဖင့္ ၀င္ေရာက္သည္ဟု ယူဆရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
[ခ်ာတာဆင္းဒါမုိင္း ႏွင့္ အစိုးရ၊ (၁၉၁၇-၂၀) အထက္ျမန္မာျပည္စီရင္ထံုး၊ စာ ၁၉၄]
အေမး။
မယားျဖစ္သူ၌ ကိုယ္ပိုင္၀င္ေငြ အလံုအေလာက္ရွိပါက မယားစရိတ္ ရႏုိင္သလား။
အေျဖ။
ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္သည္ ခ်မ္းသာသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ လံုေလာက္သည့္ အေၾကာင္းႏွင့္ လင္ေယာက္်ားႏွင့္ ခြဲခြာေနထုိင္ျခင္းျဖစ္လွ်င္ စားစရိတ္မႈကို အစဥ္သျဖင့္ စြဲဆိုႏုိင္သည္။
[ေမာင္ဆံု ႏွင့္ မသက္ႏု၊ ၁၀၊ ဘီအယ္လ္အာရ္၊ စာ ၁၆၆]
အေမး။
ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးတမ္းဥပေဒအရ ဒုတိယမယားမွ ေမြးသည့္သားသည္ လင္ႏွင့္ ကြာရွင္းျပတ္စဲၿပီးသည့္ ပထမ မယားႀကီး၏ အေမြခံ အေမြစား ဟုတ္သလား။
အေျဖ။
မဟုတ္ေပ။
အေမး။
ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ လင္ျဖစ္ေစ၊ မယားျဖစ္ေစ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ မိမိခင္ပြန္းသည္၏ သေဘာတူညီခ်က္ မရရွိလွ်င္ ႏွစ္ဦးပိုင္ပစၥည္းမွ ခင္ပြန္းသည္၏ ပို္င္ဆုိင္ခြင့္ကို လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်ျခင္း ျပဳႏုိင္သလား။
အေျဖ။
လင္ႏွင့္မယားတို႔သည္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူညီခ်က္ရွိလွ်င္ ႏွစ္ဦးပိုင္ပစၥည္းကို ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ေပါင္ႏွံျခင္း၊ လႊဲေျပာင္းျခင္း စသည္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ခြင့္ရွိေသာ္လည္း လင္ျဖစ္ေစ၊ မယားျဖစ္ေစ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ မိမိခင္ပြန္းသည္၏ သေဘာတူညီခ်က္ မရရွိလွ်င္ ႏွစ္ဦးပိုင္ပစၥည္းမွ ခင္ပြန္းသည္၏ ပို္င္ဆုိင္ခြင့္ကို လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်ျခင္း မျပဳႏုိင္။
သို႔ရာတြင္ ခင္ပြန္းသည္၏ သေဘာဆႏၵကို အထင္အရွား မဟုတ္ေသာ္လည္း အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္ ရရွိလွ်င္မူ ႏွစ္ဦးပိုင္ပစၥည္းကို လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်ႏုိင္ခြင့္ ရွိသည္။
[ခ်စ္တီးကုန္တုိက္ ႏွင့္ ေမာင္သံဒိုင္၊ ၉၊ ရန္ကုန္၊ ၅၂၄]
အေမး။
လင္ေယာက္်ားက မိမိအေပၚ ရက္စက္မႈက်ဴးလြန္ေသာ္လည္း မယားျဖစ္သူသည္ လင္ေယာက္်ားႏွင့္ ဆက္လက္ေပါင္းသင္းေနေသာ္ လင္ေယာက္်ား က်ဴးလြန္မႈကို ခြင့္လႊတ္သည္ဟု ယူဆႏုိင္သလား။
အေျဖ။
မိန္းမမ်ားသည္ ေယာက္်ားမ်ားကဲ့သို႔ အိမ္ေထာင္ေရးကို အလြယ္တကူ ဖ်က္သိမ္းႏုိင္စြမ္း မရွိသျဖင့္ ေယာက္်ားမ်ား၏ ေဖာက္ျပန္မႈကို ခြင့္မလႊတ္ေသာ္လည္း သည္းခံ၍ ေပါင္းသင္းေနၾကရေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ လင္ေယာက္်ားက မိမိအေပၚ ရက္စက္မႈ က်ဴးလြန္လွ်င္ ထိုသို႔ က်ဴးလြန္ၿပီးေနာက္ ဆက္လက္ေပါင္းသင္း၍ ေနထိုင္ကာမွ်ျဖင့္ က်ဴးလြန္မႈကို ခြင့္လႊတ္သည္ဟု တစ္ထစ္ခ် ယူဆႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။
[၁၉၆၃၊ ျမန္မာႏို္င္ငံစီရင္ထံုး၊ ၅၉၈]
အေမး။
မယားျဖစ္သူသည္ တစ္ပါးေသာ ေယာက္်ားႏွင့္ ေဖာက္ျပားေပါင္းသင္း၍ ကေလးတစ္ေယာက္ ရခဲ့ေသာ္ လင္းမယားအျဖစ္ အလိုအေလ်ာက္ ျပတ္စဲၿပီး ျဖစ္သလား။
အေျဖ။
တစ္ပါးေသာ ေယာက္်ားႏွင့္ ေဖာက္ျပားေပါင္းသင္း၍ ကေလးတစ္ေယာက္ ရခဲ့သည္မွန္ေစဦး လင္မယားအျဖစ္မွ အလိုအေလ်ာက္ တရား၀င္ ကြာရွင္းျပတ္စဲၿပီးရာ မေရာက္ေပ။
[နန္းေမႊးအိမ္ ႏွင့္ စို္င္းေမာင္ေအး၊ ၁၉၈၂၊ ျမန္မာႏိုင္ငံစီရင္ထံုး၊ စာ ၃၉]
အေမး။
သားသမီးစရိတ္အတြက္ မယားက မယူဟု သေဘာတူထားက လင္ေယာက္်ားအေနျဖင့္ ေပးရန္တာ၀န္ ရွိသလား။
အေျဖ။
သားသမီးတို႔အား ေထာက္ပံ့ရန္တာ၀န္ကို ဖခင္အား တရားဥပေဒက ေပးထားသည္ျဖစ္ရာ ထိုအေထာက္အပံ့ကို မယားက မယူရန္ သေဘာတူေစကာမူ လင္၌ ေပးရန္တာ၀န္ရွိသည္။
[ေမာင္ႀကီး ႏွင့္ ေမာင္ေဖ၊ ၁ အယ္လ္ဘီအာရ္ ၁၂၆]
အေမး။
မယားႏွစ္ေယာက္ရွိသူ ကြယ္လြန္ေသာ္ က်န္ပစၥည္းအေပၚ အညီအမွ် ရသလား။
အေျဖ။
မယားႏွစ္ေယာက္ရွိသူ ကြယ္လြန္၍ အေမြခြဲေ၀ရာတြင္ ဒုတိယမယားသည္ ပထမအိမ္ေထာင္ႏွင့္အတူ ႀကိဳးပမ္းရရွိသည့္ ပစၥည္းမ်ားတြင္ သံုးပံုတစ္ပံု ရခြင့္ရွိၿပီး ဒုတိယအိမ္ေထာင္ သို႔မဟုတ္ အိမ္ေထာင္ႏွစ္ဖက္စလံုးတြင္ အတူႀကိဳးပမ္းရရွိသည့္ ပစၥည္းမ်ား၌ သံုးပံုတစ္ပံု ရခြင့္ရွိသည္။။
[ေဒၚလွအုန္း ႏွင့္ မၫြန္႔၊ ၁၉၃၇၊ အာရ္အယ္လ္အာရ္၊ ၄၁၀]
ဦးေက်ာ္ေဇယ်-ဥပေဒသိက လူေရးလွ @ myanmarthway
No comments:
Post a Comment