Tuesday, June 18, 2013

ခရီးသည္ - မင္းခိုက္စိုးစံ


 ေမေမရယ္....စိတ္မပူပါနဲ.
သား  အေ၀းႀကီးမသြားပါဘူး
အေမခန္းအမွတ္ ၃၀၂ တင္ပါ
အဲ့ဒီ ဟိုတယ္ ခန္းေလးထဲမွာေလ
လိေမၼာ္သီး စိပ္ေလးေတြ ႏႊာထားတဲ့
အၿဖဴေရာင္ပန္ကန္ၿပားတစ္ခ်ပ္ ရွိတယ္
သားနဲ.သူမ
အတူတူဖြာရွိဳက္ခဲ့ႀကတဲ့ စီးကရက္ တိုေလး တစ္စလည္းရွိတယ္
ဟုတ္ကဲ့ သား အေ၀းႀကီး မသြားပါဘူး ေမေမရယ္
ေသၿပီးခါစ အေလာင္းရဲ.မ်က္ႏွာေပၚ
အုပ္လႊမ္းလိုက္တဲ့ အ၀တ္စလိုမ်ိဳး
ႏွစ္သိမ္.မွဳ ေတြရယ္
ေမြးကင္းစ ကေလး ငယ္တစ္ေယာက္ရဲ.
အနံ.အသက္လိုမ်ိဳး
ေႏြးေထြးမွုရယ္
အဲ.ဒီအခန္းေလးဟာ တကယ္ေနေပ်ာ္တယ္ ေမေမ
ကမၻာႀကီးနဲ. ေ၀းရာကို ထြက္ေၿပးခ်င္တိုင္း
သားေလ
302 ဆိုတဲ့ အခန္း ေသာ.ေလးတစ္ေခ်ာင္းအတြက္
အိမ္မက္ေတြကို ယက္ယက္ ၿပီး လိုက္ရွာ၇ေသးတယ္
အဲ့ဒီတြင္းေအာင္း သတၱ၀ါေလး တစ္ေကာင္ဟာ
ကၽြန္ေတာ္ေပါ.
အဲ.ဒီဟိုတယ္ အခန္းထဲက တီဗြီမွာ
ခပ္ညံ.ညံ. ရွပ္ရွင္ကား တစ္ကား လာေနတယ္
သူတို. တစ္ခုခုကို လိမ္ညာ ေရာင္းခ်ေနႀကတယ္  ေမေမ
အဲ့ဒီအခန္းေလးထဲမွာပဲ
ေဘာလံုးပြဲ တစ္ပြဲ ကန္ႀကတယ္
လူေတြေအာ္ဟစ္ႀက  လူေတြေဒါသထြက္ႀက
လူေတြ အားေပးႀက လူေတြဆဲေရးႀက
ေအာင္ပြဲခံတဲ့ အသင္းက လက္ေတြေ၀ွ.ရမ္း
ကြင္းစိမ္းစိမ္းကို နမ္းရွံဳ.လို.
ဒါနဲ. သား တီဗီြ ကိုပိတ္ပစ္လိုက္တယ္
ဖ်ားနာမွဳကိုပဲ ေခ်ာ.သိပ္ေတာ.မယ္ ေမေမရယ္
ဘယ္သူဟာ
ေႏြဦးကို ပူေဇာ္ခဲ့ဖူးသလဲ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ. သတိရၿခင္းကိုေတာင္
တိုးတိုးေလးပဲ ညည္းတတ္တယ္
အခန္းထဲမွာ တယ္လီဖုန္းသံ ၿမည္လာတယ္
တီ..တီ..တီ
ဖုန္းကိုေကာက္မကိုင္ ၿဖစ္ဘူး
ဒီအတိုင္းပဲေငးႀကည္.ေနလိုက္တယ္
တစ္စံုတစ္ေယာက္ဟာ ငါ.ကို ေခၚေနရွာေပါ.
သူရဲေကာင္းဆန္ၿခင္းေတြကို
အခန္း၀က ေၿခသုတ္ခံုမွာ သုတ္ပစ္ခဲ့တယ္
သူမရဲ. ႏွုတ္ခမ္းကို
နမ္းရွိဳက္ၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ.
ႀကီးက်ယ္ ခမ္းနားၿခင္းကိုပါ
အိမ္သာေႀကြခြက္ထဲ ပစ္ထည္.ၿပီး
ဗြမ္းကနဲ ေရဆြဲခ် လိုက္တယ္
ဘယ္အေရာင္ကို အႀကိဳက္ဆံုးလဲလို.ေမးေတာ.
ပန္းႏုေရာင္ကို အႀကိဳက္ဆံုးတဲ့
သူမက ၿပန္ေၿဖတယ္
မနက္ၿဖန္က်ရင္
၇န္ကုန္-မႏၱေလး လမ္းမႀကီး တစ္ခုလံုးကို
ပန္းႏုေရာင္ သုတ္ေပး၇အံုးမယ္ ေမေမရယ္
အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကိုေတြ.ရင္ ေၿပာၿပလိုက္ပါ
ကမၻာေပၚမွာ ပန္းႏုေရာင္ စစ္စစ္ကို
အခန္း 302 မွာသာ ရနိဳင္တယ္ဆိုတဲ့အေႀကာင္း ေပါ.
Hello House Keeping ကပါ
သရီးအိုတူး အတြက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါ အသစ္ လဲေပးရအံုးမလားရွင္
ဟင္.အင္း သြားစမ္းပါ
လာမေႏွာင္.ယွက္နဲ့
အခန္း 302 ထဲမွာ
သူမဟာ ငါ.ရဲ. မ်က္ႏွာသုတ္ ပ၀ါေလးၿဖစ္တယ္
အို ကမၻာေၿမကို ရွာေဖြေတြ.ရွိသူတို.
ကိုလံဘတ္စ္ တို.
သင္တို.နဲ.ငါ မပတ္သက္လို
အခန္းအမွတ္ 302  ဟာ
ငါေတြ.ရွိထားတဲ့ ကုန္းေၿမ အသစ္ၿဖစ္တယ္
ငါ.ရဲ. ကိုလိုနီၿဖစ္တယ္


အဲ့ဒီမွာ ေခါင္းအံုးေလး တစ္အံုးကို ဘုရင္ခံလုပ္
အနမ္းေတြနဲ. ဓါးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္မယ္
သူမနဲ. မွားယြင္းခြင္.ရတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရေတာ.မယ္
သူမနဲ.သာမ မွားယြင္း ခဲ့ရဘူးဆိုရင္
အမွန္တရား ဆိုတာဟာလည္း
သိပ္ကို အက်ည္းတန္ေနမွာ မို.လို.ပါပဲ
ကဲ သားကိုသြားခြင္.ၿပဳပါ
သိပ္အေ၀းႀကီးမွ မဟုတ္တာ
အခန္းနံပါတ္ 302 တင္ပါ ေမေမ
ငွက္ေတြေတာင္ ညေနအိပ္တန္းဆီ ၿပန္ႀကၿပီေလ
ငါကေတာ. ခုမွမ်က္လံုးဖြင္.ႀကည္.ရသူပါ
ေစာေစာထ သြားတိုက္ မ်က္ႏွာသစ္လို. 
ဖတ္စာအုပ္ထဲမွာ သင္ေပမယ္.
ေစာေစာ မထလည္း မ်က္ႏွာကေတာ. သစ္ရတာပဲ မဟုတ္လား
ဘ၀ဆိုတဲ့ ဟာကသာ ေသခ်ာရင္
( တီဗီြမွာလို )
နက္ၿဖန္ အစီအစဥ္ကိုေႀကၿငာခ်င္ပါတယ္
သူမရဲ. ကိုယ္သင္းနံ.ဟာ
ေႀကာင္ေပါက္စေလးနဲ. တူတယ္
အခန္းနံပါတ္ 302 ဟာ 
ေႀကာင္တစ္ေကာင္စာ က်ယ္၀န္းတဲ့
တိရိစၦာန္ရံု တစ္ရံုေပါ.
အဲ့ဒီအခန္းထဲမွာ
လိေမၼာ္ေရာင္ အလင္းေဖ်ာ.ေဖ်ာ.ရွိတယ္
မီးပူ တိုက္ထားတဲ့ အိပ္ရာခင္းၿဖဴၿဖဴ ရွိတယ္
အစိမ္းႏုေရာင္ ၿပတင္းေပါက္ခန္းဆီးေတြရွိတယ္
ကုတင္ေဘးက စားပြဲတင္ မီးအုပ္ေဆာင္းနား မွာလည္း
တယ္လီဖုန္း လမ္းညႊန္ စာအုပ္ ရွိပါတယ္
မရွိတာ ဆိုလို. တစ္ခုတည္းပါဗ်ာ
(ခင္ဗ်ားတို. အဟုတ္ႀကီး လုပ္ လုပ္ ၿပီးေၿပာေနတဲ့)
ပန္းတိုင္ဆိုတဲ့ဟာေပါ.
ခင္းထားတဲ့ လမ္းကိုေလွ်ာက္မွ
ခရီးဆိုတာ ေရာက္သတဲ့လား
ငါတို.ေၿခေထာက္ေတြက လမ္းေတြနဲ.မဆန္.ေတာ.
စဥ္းစားရၿပန္တယ္
မုန္တိုင္းဆီေရးတဲ့စာကို
ဘာလိပ္စာမွတပ္ဖို.မလိုဘူး
ဒါေႀကာင္.
ေလေၿပေလညင္းကိုပဲ ဖတ္ၿပလိုက္ေတာ.တယ္


ေမေမေရ စိတ္မပုပါနဲ.
သားအေ၀းႀကီးကို မသြားပါဘူး
အခန္းအမွတ္ 302 တင္ပါ
အခုဆိုရင္
သားၿပန္အလာကို
သူေစာင္.ေမွ်ာ္ေနရွာေရာ.မယ္
သားကို
ခရီးသြားခြင္.ၿပဳပါ ေမေမ


မင္းခိုက္စိုးစံ
၂၀၀၇

No comments:

Post a Comment