ေၿမာင္းၿမ အထက ခြဲ ေက်ာင္း သရဲပူးႀကၿခင္းရဲ. ေနာက္ခံအေႀကာင္းမ်ား ႏွင္. လက္ရွိအေၿခအေန

ေျမာင္းျမၿမိဳ႕နယ္၊ ရွမ္းေရေက်ာ္ေက်းရြာ အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္းခဲြတြင္ လတ္တေလာအေျခအေန၌ ေက်ာင္းသူေလးမ်ား အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သရဲပူးကပ္သည္ဟုဆိုကာ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာမ်ားအျပင္ သတင္းမီဒီယာမ်ားေပၚအထိ အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ယင္းျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ သက္ဆိုင္ရာအစိုးရတာ၀န္ရိွသူမ်ားပါမက်န္ အလုပ္မ်ားခဲ့ရၿပီး ေအာက္တိုဘာ ၂၅ ရက္က ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးမန္းေဂ်ာ္နီကိုယ္တိုင္ လာေရာက္အမိန္႔ျပန္ကာ ရဲဌာနမွ ေသနတ္ ၁၈ ခ်က္ပစ္ေဖာက္ေျခာက္လွန္႔ခဲ့ရသည္အထိ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္ပြားေနမႈကို ေရႊရင္ေက်ာ္ဣစၧာသယမဟိဒၶိေစဂိုဏ္းမွ ဂိုဏ္းဆရာသံုးဦးက ကုသေပးေနၿပီး လတ္တေလာအေျခအေနအား ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ဆိုသည္။ ယင္းအေျခအေနနွင့္ပတ္သက္၍ ရွမ္းေရေက်ာ္ေက်းရြာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးေဒၚႏုႏုနွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့သည္။

ဒီျဖစ္စဥ္ စ,ျဖစ္တာကစၿပီး ေျပာျပေပးပါခင္ဗ်။

စ,ျဖစ္တာကေတာ့ သားရယ္၊ မႏွစ္ကတုန္းကေတာ့ ဆရာမႀကီးတို႔ ေက်ာင္းမွာ ၄၊ ၈၊ ၉၊ ၁၀ တန္းေတြ ည စာဖတ္၀ိုင္းလုပ္ၾကတယ္။ စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္က စေခၚခဲ့တယ္။ ဒီေက်ာင္းက ၿခံစည္း႐ိုးမရိွဘူးေလ။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ ဒီဇင္ဘာေလာက္မွာ သခ်ဳိ ၤင္းကုန္းထဲမွာ လူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ေတြ႕တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကေလးဖမ္းတဲ့လူလို႔ ထင္ၿပီး မိဘေတြက ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ ၿခံစည္း႐ိုးခတ္လိုက္ၾကတယ္။ ခတ္ၿပီး ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ရက္ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ခိ်န္မွာ ည စာဖတ္၀ိုင္းလုပ္ေတာ့ ၄ တန္းကေလးေတြ ပူးကပ္တာေတြ ျဖစ္လာတယ္။ တေယာက္စနွစ္ေယာက္စ ပူးရာကေန ရြာဦးက ေတာရေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဦးသာဂရဆီသြားေတာ့ ပူးတဲ့သူက ၀က္သားစားခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ မေကၽြးၾကဘူး။ ပူးတဲ့သရဲက ၀က္သားစားခ်င္တယ္ေျပာေလ မေကၽြးဘဲနဲ႔ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေမတၱာပရိတ္ႀကိဳးနဲ႔ပဲေလ။ ေပ်ာက္ကင္းသြားေတာ့ ေက်ာင္းက ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ၄ တန္း၊ ၈ တန္းကို ညေက်ာင္း ေခၚလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကေလးေတြက ငယ္လို႔ ဒီလိုပူးတာကပ္တာေတြ ထပ္ျဖစ္ရင္ အႏၲရာယ္ရိွတယ္ဆိုၿပီး ၄၊ ၈၊ ၉ တန္းေတြကို မနက္ ၇ နာရီခဲြကေန မနက္ ၉ နာရီအခ်ိန္ကို တက္လိုက္တယ္။ ညေနေက်ာင္းဆင္း ၃ နာရီကေန ၅ နာရီအထိ အခိ်န္ပိုသတ္မွတ္ၿပီး သင္ေပးလိုက္တယ္။ သင္တန္းကိုေတာ့ ဆရာမတို႔ေက်ာင္းမွာ မလုပ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ မူႀကိဳကိုေျပာင္းၿပီး စခန္းသြင္းလိုက္တယ္။ စာက်က္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ပူးကပ္ တာေတြမရိွေတာ့ဘူး။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္သြားတယ္။ ဒီႏွစ္ ၁၆/၁၇ ပညာသင္နွစ္မွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲ။ ဇြန္၊ ဇူလိုင္၊ ၾသဂုတ္ထိကေတာ့ စက္တင္ဘာလက်ေတာ့မွ ကေလးေတြ စၿပီးေတာ့ ပူးကပ္တာေတြျဖစ္ လာတယ္။ အဲဒါေတြကို ေမးျမန္းလိုက္တဲ့အခါမွာ ဒီအေဒၚရဲ႕သမီးေပါ့။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၂ နွစ္က ဆံုးသြားတာ မခိုင္ခိုင္ရယ္၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃၅ ႏွစ္က ဆံုးသြားတဲ့ ေဒၚျမင့္ၾကည္ဆိုတဲ့ အမ်ဳိးသမီးရယ္၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လေလာက္က ဆံုးသြားတဲ့ သူဇာေက်ာ္ရယ္ သံုးေယာက္က ၀င္ၿပီးပူးကပ္တယ္။ ပူးေတာ့ ကဲ ေျပာခ်င္ရာေျပာပါ ဆရာမႀကီးကိုယ္တိုင္ရိွပါတယ္။ လုပ္ေပးပါမယ္ဆိုေတာ့ သပိတ္သြပ္ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုတယ္။ သပိတ္သြပ္ရင္ ကဲ ဘယ္မွာေနလဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ ၇ တန္းအေဆာင္မွာေနတယ္။ မိဘေတြေရာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြေရာ ရြာဦးေက်ာင္း နွစ္ေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ေတြပင့္ၿပီးေတာ့ အကုန္လံုးပင့္ၿပီး သူတို႔ကိုအမွ်အတန္းေပးေ၀လိုက္ေတာ့ ေအးခ်မ္းသြားတယ္။ အဲဒီမွာတင္ ဆရာမႀကီးတို႔က အမိန့္ျပန္တယ္။ အမိန္႔ျပန္စာကိုလည္း အခန္းထဲမွာ ဆရာမႀကီးတို႔က အခုခိ်န္ထိကပ္ထားတယ္။ ေအးခ်မ္းသြားေတာ့ ဆရာမႀကီးက မ်က္စိခဲြဖို႔ ရန္ကုန္ျပည္သူ႕ေဆးရံုမ်က္စိအထူးကုကိုသြားၿပီး ကုတယ္။ စက္တင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔မွာ ခြင့္ယူၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္ ေက်ာင္းကေန လွမ္းဖုန္းဆက္တယ္။ ေက်ာင္းသူေလးေယာက္ပူးတယ္တဲ့။ ဆရာမႀကီးက မႏွစ္က ပူးဖူးတဲ့အေတြ႕အႀကံဳရိွတဲ့အတြက္ ကဲ ဒါဆိုရင္ သူတို႔လိုအပ္တာရိွတာ ေျပာမွာပဲဆိုေတာ့ ၆ ရက္ေန႔မွာ မ်က္စိခဲြရတယ္။ မ်က္စိခဲြၿပီး ၃ ရက္ ေလာက္လည္းၾကာေရာ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးက လွမ္းၿပီး ဆရာမႀကီးမျဖစ္ဘူး ေက်ာင္းမွာပူးကပ္တာက ၁၀ ေယာက္မက ၁၅ ေယာက္မက ျဖစ္ေနတယ္။ အခု ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြပါ ေျမစာရင္းေတြပါ အကုန္ပါကုန္ရတာေပါ့ေနာ္။ ဆရာမႀကီးျပန္လာလို႔ မရဘူး။ မ်က္စိက လႈပ္ရွားလို႔ မရေသးဘူးေလ။ ေနာက္ စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္မွာ ေက်ာင္းကိုျပန္ေရာက္တယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေျမစာရင္းက သခ်ိဳၤင္းေျမကိုျပန္တိုင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ ေက်ာင္းေဆာက္ထားတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္က သခ်ဳိ ၤင္းေျမထဲမွာ လံုးလံုးပါေနတယ္။ ပါေနေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္ေျမစာရင္းက ေက်ာင္းရဲ႕ ေျမသားကို သခ်ိဳ ၤင္းေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး သူတို႔ေျမကို အစားျပန္ေပး ၿပီးျဖစ္လို႔ ေက်ာင္းသူေတြကို မေနွာင့္ယွက္ဖို႔ ေျပာရတယ္။ အဲဒီအခိ်န္မွာ သူရဲေတြက ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ ဆရာမႀကီးကို မုန္းလို႔လုပ္တာေပါ့။ ဘာေၾကာင့္မုန္းတာလဲဆိုတာ့ အစည္းအေ၀းမွာ စကားမ်ားတာရိွတယ္တဲ့။ ဆရာမႀကီးကလည္း မွတ္မွတ္ရရအစည္းအေ၀းမွာ စကားႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မ်ားတာ မရိွဘူး။ သရဲေတြရဲ႕အဆိုအရေတာ့ အစည္းအေ၀းမွာ စကားမ်ားတယ္ေပါ့။ မုန္းလို႔လုပ္တာ ေနာက္ျပီး သူတို့က ကြ်တ္ခ်င္လို႔ ေအာက္လမ္းဆရာက သူတို႔ကို ခိုင္းလို႔လာရတာပါဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ သူတို႔ျပန္သြားရင္ ေအာက္လမ္းဆရာက နိွပ္စက္တယ္တဲ့။ သူတို႔ကို ဆရာနိုင္တာနဲ႔ကုေပးဖို႔ ေျပာတယ္။ နိုင္တဲ့ဆရာ ဘယ္မွာလဲဆိုေတာ့ ရန္ကုန္က မီးခြက္ေဈးမွာရိွတယ္လို႔ သူတို႔ကေျပာတယ္။ ရန္ကုန္မီးခြက္ေဈးက ေ၀းလြန္းလို႔ ငါတို႔လည္း မသိဘူးေပါ့။ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ရိွသလားေပါ့။ တပုန္းဘုန္းႀကီးရိွတယ္ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေက်ာင္းသူမိဘတဦးက သူ႕သမီးကို အဲဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးဆီမွာသြားျပေတာ့ အေျခအေန ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသြားတယ္။ အေျခအေနေကာင္းေပမယ့္ တျခားကေလးေတြကေတာ့ ထပ္ပူးေနတာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ၀ါကြ်တ္ရင္ သူေက်ာင္းကိုလာၿပီး သန္႔ေပးမယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီခ်ိန္မွာပဲ ေျမာင္းျမက အေသာကသီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးေတြ၊ ၿမိဳ႕နယ္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ၊ ရဲမွဴးေတြေရာ၊ မတ၀ ဥကၠ႒ေတြေရာ၊ ခ႐ိုင္မွဴးေတြေရာ၊ ခ႐ိုင္ပညာေရးမွဴးေတြ၊ ၿမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴးေတြေရာ အကုန္လံုးလာၿပီး ဘုန္းႀကီးေတြနဲ႔ပင့္ဖိတ္ၿပီး ဒီမွာ တရားနာ ဆန္မန္းသဲမန္းေတြလည္း အကုန္လံုးပတ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာ ေတာ္ႀကီးေတြျပန္သြားေတာ့ ပူးတုန္းပဲ။ ပူးတဲ့အခါက်ေတာ့ စာေမးပဲြေျဖရင္လည္း ေႏွာင့္ယွက္မယ္လို႔ သရဲေတြက ေျပာတုန္းပဲ။ ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ စာေမးပဲြေျဖခိ်န္ သူတို႔ေနွာင့္ယွက္တာပဲ။ ပထမေန႔က သူတို႔ခံုနံပါတ္ တိုင္း ေျဖခိုင္းေပမယ့္ ေနာက္ေန႔ပူးတဲ့ကေလးေတြႀကီးပဲ စုျပီးထပ္ေျဖခိုင္းတယ္။ အေဆာင္တေဆာင္မွာ သပ္သပ္ထားၿပီး ေျဖခိုင္းတာေပါ့။ အဲဒါလည္း ပူးတာပဲ။ ၃ ရက္ဆက္တိုက္ပူးတာေပါ့။ ပူးတဲ့အခိ်န္မွာ ခါတိုင္း ဆရာေတာ္ရဲ႕ ပရိတ္ေရပက္လိုက္ရင္ ညိႇဳးက်သြားတယ္။ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း မလုပ္ေတာ့ဘူး။ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔ ဆရာမႀကီးကို သတ္ခ်င္ျဖတ္ခ်င္တဲ့ပံုစံေတြပါ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ နင္သရဲမျဖစ္နိုင္ဘူး။ ေအာက္လမ္းပဲထင္တယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီမွာ ပိုၿပီးေတာ့ ဆရာမႀကီးေနာက္ကို လိုက္တာ။ အဲဒီေတာ့ ဆရာမႀကီးက တာ၀န္က်တဲ့ ရဲေလးရယ္၊ ဆရာေတြရယ္ ၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ခ်ဳပ္ထားတာေတာင္ မရခ်င္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ဆရာမႀကီးက ဒီဘက္အေဆာင္မွာ လာေနတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဆရာေတြက ေတာင္းပန္ျပီးေတာ့ ကေလးေတြလည္း စာေမးပဲြေျဖေနရတာ ေမာလည္း ေမာလွပါျပီ။ အဲဒီေတာ့မွ ထြက္သြားတယ္။ အဲဒီကစျပီး ဒီေရႊရင္ေက်ာ္ဆရာႀကီးေတြက ေမတၱာနဲ႔ကုသခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီး ကုတဲ့အခါက်ေတာ့ ေအာက္လမ္းနဲ႔ တိုက္ထားတာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီမွာ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္ဖို႔ ၃၀၀ နဲ႔ ၅၀၀ ေကာက္တာ မေက်နပ္ဘူး။ အဲဒါ ေကာက္ၿပီး ေပါင္မုန္႔နွစ္ခ်ပ္ေကြ်းတာလည္း မေက်နပ္ဘူး။ အခိ်န္ပိုေတြ ေခၚတာလည္း မေက်နပ္ဘူးေျပာတယ္။

ေမး- ဒီျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ဆရာမႀကီးအေနနဲ႔ အေနွာင့္အယွက္ ျဖစ္မိသလား။
ေျဖ- သူတို႔ကျဖစ္ျပီးရင္ နာရီ၀က္အတြင္းေလာက္ဆို ျပန္ေကာင္းေနေတာ့ သင္ၾကားေရးေတာ့ မပ်က္ဘူး။ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ညစ္တာေပါ့။ က်န္တဲ့အခိ်န္က် သိပ္မခံစားရပါဘူး။

ေမး- ဒီေက်ာင္းကို အမဲသားမယူရဘူးဆိုၿပီး ေၾကညာထားတာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဗ်။
ေျဖ- ဟုတ္တယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြရဲ့ ဥာဏ္စဥ္နဲ႔ၾကည့္ေတာ့ ဒီအထဲမွာ သရဲေတြကို အမဲသားေကြ်းျပီး ေစခိုင္းထားတာျမင္ေတာ့ အမဲသားကိုလည္း ဒီေက်ာင္းထဲကို ယူခြင့္လည္းမေပးဘူး။ ဆရာမႀကီးကိုလည္း တသက္လံုး အမဲသားမစားဖို႔ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြက ကတိေတာင္းပါတယ္။

ေမး- မေန႔က စက္တင္ဘာ ၂၅ ရက္မွာ ဧရာ၀တီတိုင္း၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္လာတယ္။ ဘာေတြလုပ္သြားလဲ။
ေျဖ- ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လာေတာ့ သခ်ိဳ ၤင္းေျမကို သူကလည္း အမိန္႔ျပန္တယ္။ မင္းအမိန္႔နဲ႔ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း မေနွာင့္ယွက္နဲ႔ဆိုျပီး ေသနတ္ ၁၈ ခ်က္ေဖာက္ၿပီး အမိန္႔ျပန္သြားတယ္။

ေမး- အဲဒီလိုလုပ္တာေတာင္ ဒီေန႔ ကေလးတေယာက္က ပူးေနေသးတာလား။
ေျဖ- ပူးတာေလာက္ထိေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အရိွန္နည္းနည္းက်န္တာတို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီေန႔ကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ေနပါျပီ။

ေမး- စိတ္ပညာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဆရာေတြလာကုေပးမယ္ဆို အဲဒါ ဘယ္လိုအေျခအေနရိွလဲ။
ေျဖ- ဟုတ္တယ္၊ ေျမာင္းျမကိုေခၚသြားၿပီး စိတ္ပညာအထူးကုဆရာ၀န္ၾကီး ရန္ကုန္သဃၤန္းကြ်န္းက ဆရာႀကီးလာျပီး ေျမာင္းျမပရဟိတစြမ္းအားေက်ာင္းမွာ ကေလးေတြေရာ၊ မိဘေတြေရာေခၚျပီး သားဖြားမီးယပ္အထူးကုဆရာ၀န္ေတြ စိတ္ေရာဂါအထူးကု ဆရာ၀န္ေတြ အကုန္လံုးေခၚလာျပီး သူတို႔ကေလးေတြနဲ့ သူတို႔ကုသမႈေတြလုပ္ပါတယ္။

ေမး- ကုသမႈအၿပီး ဘာမွတ္ခ်က္ေပးလဲ။
ေျဖ- သူတို႔ပညာလည္း ကၽြန္မတို႔က သိပ္နားမလည္ေတာ့ ဒီကေလးေတြ ငါးေယာက္တ၀ိုင္းမွာ ဆရာ၀န္တေယာက္နဲ႔ သူတို႔ေမးခ်င္တဲ့ေမးခြန္းYes or No ေမးၿပီးေတာ့ ကုသတာေတြ႕ပါတယ္။ က်န္တာေတာ့ ထူးထူးျခားျခား စမ္းသပ္တာ မေတြ႕ဘူး။

ေမး- ဒီျဖစ္စဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာမႀကီးတို႔ေရာ၊ အစိုးရပိုင္းကပါ အလုပ္မ်ားကုန္ၿပီလို႔ ေျပာလို႔ရတာေပါ့။ ဆရာမတို႔ သက္ဆိုင္တဲ့ဌာနက ဘာေျပာေသးလဲ။
ေျဖ- ဘာမွ ညႊန္ၾကားတာမရိွဘူး။ ဒါေပမဲ့ သတိနဲ႔ထားၿပီးေတာ့ ေနဖို႔ပဲေျပာတယ္။ ဒီရဲ႕ျမားဦးက ဆရာမႀကီးကို လွည့္တာဆိုေတာ့ ဆရာမႀကီးလည္း သတိထားၿပီးေတာ့ ေနရတာေပါ့။

ေမး- ဒီျဖစ္စဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆရာမႀကီး ဘာမ်ားျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္လဲ။
ေျဖ- ဆရာမႀကီးကို မလိုလို႔လုပ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကေလးေတြက ကံနိမ့္လို႔ထိတာေပါ့။ ေနာက္လည္း ဒီလိုထပ္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဆရာမႀကီးက ေၾကာက္တယ္ေလ။ ေျပာင္းခ်င္တဲ့ဆႏၵေတာ့ ရိွတာေပါ့။ နိုင္ငံ ေတာ္အႀကီးအကဲေတြက ဘယ္လိုလုပ္ေပးမလဲမသိဘူး ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ ဒီမွာေနရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးအႏၲရာယ္နီးကပ္ေနတယ္လို႔ခံစားရတယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်။

ယင္းျဖစ္စဥ္နွင့္ပတ္သက္၍ ေရႊရင္ေက်ာ္ဂိုဏ္းမွ ဦးခင္သန္းအားလည္း ေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့သည္။

ေမး- ဆရာတို႔ ကူညီေပးရတဲ့ အခန္းက႑က ဘယ္လိုပံုစံမ်ဳိးပါခဲ့လဲ။

ေျဖ- ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဘယ္လိုေခၚမလဲဆိုရင္ ေဖ့စ္ဘြတ္ထဲမွာေတြ႕တဲ့အခါက်ေတာ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြ ကေလးေတြ အရွက္တကဲြအက်ဳိးနည္းျဖစ္ေနၾကတာေတြ ေက်ာင္းသားေလးေတြရဲ႕ မိခင္ေတြ ဘယ္လိုခံစားရမလဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေတြးၿပီးေတာ့ ပူမိတယ္ေပါ့ေနာ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေလးလည္း ထားခဲ့တယ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လည္း သားသမီးေတြရိွသည္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသားမိဘနဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးေတြကို သံေယာဇဥ္ပိုၿပီးထားတယ္။ က႐ုဏာေလးေတြ ထားတယ္။ အရွက္တကဲြ အက်ဳိးနည္းတာေလးေတြလည္း ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ကူညီရျခင္းလည္း ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီေနရာကို ေရာက္လာဖို႔ ညီအစ္ကိုေတြ အကုန္လံုးတိုက္တြန္းၿပီးေတာ့ စည္းစည္း႐ံုး႐ံုးနဲ႔လာေရာက္ျပီး ဒီေနရာမွာ အကူအညီေတာင္းခံၿပီးေတာ့ ဒီကေလးေတြကို ကယ္တင္ရတယ္ေပါ့။ ကယ္တင္ရတဲ့အခါမွာလည္း အခက္အခဲေလးေတြရိွတာေပါ့ သားရယ္၊ အဲဒီ အခက္အခဲေလးေတြ ေက်ာ္လႊားနိုင္ေအာင္လို႔လည္း ေက်းရြာအုပ္စုေတြ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးေတြ ဒီက ရြာခံက ဆရာကိုစိုးလြင္တို႔ သူတို႔အပါအ၀င္ေပါ့။ ဒီေက်ာင္းႀကီးမွာ မိဘေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ စိတ္ခ်မ္းသာသြားေအာင္ ဆရာတို႔ အတတ္ နိုင္ဆံုးတတ္သမွ်ပညာနဲ့ အကုန္လံုး အစြမ္းကုန္ကူညီေပးခဲ့တယ္ေပါ့။

ေမး- ဆရာတို႔ ဒီကိုဘယ္ေန႔ကေနစၿပီး အကူအညီေပးခဲ့တာပါလဲ။

ေျဖ- သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၁၄ ရက္ေန႔ကေန အကုန္လံုးေရာက္တာေပါ့ေနာ္။ ေရာက္ၿပီးေတာ့ ညီအစ္ကိုေတြ ပင္လယ္ေလးတံတားမွာ ခ်ိန္းၿပီးေတာ့ ညတြင္းခ်င္းပဲ ဆရာတို႔ ေမာင္းခ်လာတယ္။ မနက္ ၉ နာရီက်ေတာ့ ညီအစ္ကိုေတြ သူ႕အဖဲြ႕ကိုယ့္အဖဲြ႕စံုၾကျပီးေတာ့ ဒီကို ေရာက္လာၾကတာေပါ့ေနာ္။ ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ သီတင္းကၽြတ္လဆန္း ၁၄ ရက္ေန႔မွာပဲ တိုက္ပဲြက ၀င္ရတာေပါ့။ ဒီကေလးေလးေတြကို ၁၄ ရက္ေန႔ တေန႔၊ ၁၅ ရက္ေန႔ တေန႔၊ လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္ေန႔မွ ဇာတ္လမ္းက ၿပီးဆံုးသြားတယ္ေပါ့ေနာ္။ ျပတ္သြားတယ္ေပါ့။ ေအာင္ပဲြခံလိုက္တယ္ေပါ့။

ေမး- ဆရာတို႔က ဘယ္ကေနလာၾကတာပါလဲ။

ေျဖ- ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး သာေကတၿမိဳ႕နယ္ ၈ ရပ္ကြက္ ဇီဇ၀ါလမ္း အမွတ္ (၁၁) ဆရာဦးခင္သန္းဆို ေမးလို႔ရပါတယ္။ ညီေလးက လပြတၱာၿမိဳ႕နယ္၊ (၈)ရပ္ကြက္ ၃ လမ္းမွာ ေနတယ္။ သူတို႔ ညီအစ္ကိုေတြက တရပ္ကြက္ထဲ။

ေမး- ဆရာတို႔ ဒီကိုေရာက္ေတာ့ ထူးျခားမႈဘာေတြေတြ႕လဲ။ ဆရာတို႔ အခက္အခဲေတြ ဘယ္လိုရိွလဲ မသိဘူး။

ေျဖ- အခက္အခဲေတြ ဘယ္လိုရိွလဲဆိုေတာ့ သူတို႔ကုရတဲ့ေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုခက္ခဲပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တိုက္ကြက္ေတြလည္း ဆင္ခဲ့ရတယ္ေပါ့။ ေနာက္ပိတ္ဆံုးပဲြမွာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ ဒုတိယေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆရာႀကီးကို ဒီပဲြကို ေအာင္ပဲြခံမယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆရာၾကီး ဧရာ၀တီတိုင္း က်ဳံမေငးၿမိဳ႕က ဆရာႀကီး ဦးသန္းေရႊကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပင့္တယ္။ ဒီပဲြကို ဇီ၀ိတဒါနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔လွဴတယ္။ ကယ္တင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆရာၾကီးကို လက္အုပ္ခ်ီဂါ၀ရတရားေလးနဲ႔ ကန္ေတာ့ၾကမယ္ေပါ့ေနာ္။ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဲဒီလိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ပင့္လိုက္တယ္။ ပင့္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးဖိုင္နယ္မွာ အသက္ထပ္ပဲြလို႔ေခၚရမွာေပါ့ေနာ္။ အသက္ထပ္ပဲြ၊ ပညာၿပိဳင္တဲ့ပဲြေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မႏိုင္ရင္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဲဒီေနရာမွာ ေသရမယ့္ပဲြေပါ့ေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဂိုဏ္းကလူမသတ္တဲ့အတြက္ သူတို႔ကိုေတာ့ ပညာသားပါပါေလးနဲ႔ပဲ ဆံုးမေပးလိုက္ပါတယ္။ အသက္အႏၲရာယ္ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္လိုက္ပါဘူး။ ဒါပါပဲ။

ေမး- အခု ဆရာတို႔သိရတဲ့ အေနွာင့္အယွက္က ဘာအေနွာင့္အယွက္လဲခင္ဗ်။
ေျဖ-ေအာက္လမ္းတိုက္သရဲစဲြပါ။ အဓိကတရားခံက သူပဲေပါ့။

ေမး- သခ်ဳိ ၤင္းေျမေပၚမွာ ပါေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လား။ တေယာက္ေယာက္က ေစခိုင္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လား။
ေျဖ- သခ်ဳိ ၤင္းေျမေပၚမွာ ဒီေက်ာင္းႀကီးေဆာက္လို႔ သခ်ဳိ ၤင္းေျမပါတယ္ဆိုတာက မျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔ ယူဆတယ္။ တဦးတေယာက္က မလိုလားလို႔ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ျခင္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ယူဆတယ္ေပါ့ေနာ္။ သခ်ဳိ ၤင္းေျမက သူူက သခ်ဳိ ၤင္းေျမကေနၿပီးေတာ့ ဒီဆရာက သခ်ဳိ ၤင္းထဲမွာရိွေနတဲ့ နာနာဘာ၀ေတြနဲ႔ အုပ္စုဖဲြ႕ၿပီး ဒီေက်ာင္းကို တိုက္တာေပါ့။ ဒါပါပဲ။

ေမး- မေန႔က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္လာၿပီးေတာ့ လုပ္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ဒီေန႔လည္း ဒီလိုမ်ဳိး နည္းနည္းေလးျဖစ္တယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီလိုျဖစ္တဲ့အေပၚ ထင္ျမင္ခ်က္ေလးေျပာပါဦး။
ေျဖ- ကြ်န္ေတာ္တို႔ အယူအဆကေတာ့ သူ႕ရဲ႕က်န္းမာေရးလို႔ ယူဆတယ္။ မိစၧာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ယူဆတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ရပ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္တာကိုး။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ





ထိုကိစၥရပ္ ႏွင္. ပတ္သက္၍ ဧရာ၀တီတိုင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၏ Page တြင္ ယခုကဲ့သို.ေရးသားထားခဲ့ပါသည္ ။

မန္းေဂ်ာ္နီ

·

၂၅.၁၀.၂၀၁၆
ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသၾကီးေၿမာင္းၿမခရိုင္ ရွမ္းေရေက်ာ္ေက်းရြာရွိအထက္တန္းေက်ာင္းခြဲတြင္ စာသင္သားကေလးငယ္မ်ားထဲမွ အခ်ိဳ႕သည္တစ္စံုတစ္ခုအေနွာင့္အယွက္ခံရသကဲ့သို႕
ရုတ္တရက္ငိုယိုၿခင္း၊ ေအာ္ဟစ္ယိမ္းထိုးၿခင္းမ်ားေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ႏွစ္လ နီးပါးတိုင္တိုင္ၿဖစ္ပြားခဲ့ပါသည္။
ေက်းရြာေနေဒသခံမ်ားကေက်ာင္းေဆာင္သစ္ စာသင္ခန္းၿပတင္းေပါက္မွေန၍ သခ်ၤဳ ိင္းဂူမ်ားအား အလြယ္တကူၿမင္ေနရၿခင္း၊သခ်ၤဳ ိင္းဂူမ်ားသည္ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ႏွင့္ နီးကပ္စြာတည္ရွိေနၿခင္း၊
ေက်ာင္းေဆာင္အသစ္ေဆာက္လုပ္စဥ္ သုသာန္ေၿမနယ္နိမိတ္အခ်ိဳ႕ပါ၀င္သြားၿခင္းတို႕ေၾကာင့္
၀င္ေရာက္ပူးကပ္ၿခင္းဟု ယံုၾကည္ယူဆၾကသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာမ်ားပင့္ဖိတ္၍ ပရိတ္ရြတ္ဖတ္ၿခင္း၊ေက်ာင္းသားမိဘမ်ား၏ ဆႏၵအရ ေရႊရင္ေက်ာ္ဆရာမ်ားႏွင့္ ကုသၿခင္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါသည္။တိုင္းေဒသၾကီးအစုိးရပိုင္းမွ
ပညာေရး ႏွင့္ လူမႈေရး၀န္ၾကီး ေဒါက္တာလွၿမတ္ေသြးကိုယ္တိုင္ ကြင္းဆင္းစစ္ေဆးၿခင္း၊
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ စိတ္က်န္းမာေရးေဆးရံုမွ စိတ္ပညာအထူးကုဆရာ၀န္မ်ားႏွင့္
ေခၚယူကုသၿခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါသည္။ေက်းရြာေနၿပည္သူလူထု၊ ေက်ာင္းသား မိဘမ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ား၏စိတ္အၿမင္ရွင္းလင္းၿပီးအနာဂါတ္တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေအးခ်မ္းစြာစာသင္ၾကားႏိုင္ရန္အတြက္
၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ အဖြဲ႕သည္ေက်းရြာေနေဒသခံမ်ား ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူမ်ားအား ေတြ႕ဆံုအားေပးကာ
အမိန္႕ၿပန္တမ္းထုတ္ၿပန္ေပးၿခင္း၊ ေသနတ္ပစ္ေဖာက္ၿခင္းမ်ား
လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္။

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Video မွတ္တမ္း


ကိုခက္ News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္) & မန္းေဂ်ာ္နီ Page