မင္းလူ ဆိုေသာေလးစားဖြယ္ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္ရွိခဲ့ ဖူးသည္

ၿမန္မာ.စာေပေလာက ၏ ေလးစားဖြယ္ ပညာရွင္ တစ္ဦးၿဖစ္ေသာ ဆရာ မင္းလူကား ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီၿဖစ္သည္ ။ ဆရာႏွင္. ပတ္သက္ေသာ အၿမင္အသီးသီး ...ခံစားမွဳ အစုစု တို.ကို စုေဆာင္းေဖာ္ၿပအပ္ပါသည္ ။

ေရတမာ၊ပန္းေက်ာင္းတို႔ကုိဖန္တီးသူ ဆရာမင္းလူအား ကြယ္လြန္ၿပီဟု အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ျခင္းမရွိေစရ

တပ္မေတာ္ရဲ႕
လက္ငင္းတာ၀န္ႀကီး သံုးရပ္ကေတာ့
“ဒုိ႔အေဖႀကီးမို႔ ကာကြယ္မေလ
ဒုိ႔အေဖႀကီးမုိ႔ ကာကြယ္မေလ
ဒို႔အေဖႀကီးမုိ႔ ကာကြယ္မေလ”
အလိုဗ်ာ...
ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၾကၿပီလဲ...။

အထက္ပါကဗ်ာကုိ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ေရးသားခဲ့သည့္အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတစ္ဦးအျဖစ္ ေထာင္နံရံႏွင့္ သံတုိင္မ်ားၾကား စံျမန္းခဲ့ဖူးသည့္ သာဓုမ်ိဳးဆက္၏ အငယ္ဆံုးသား စာေရးဆရာမင္းလူသည္ ဒီမုိကေရစီေခတ္အေရာက္ သူ႔ကိုခ်စ္ေသာ စာဖတ္ပရိသတ္ျပည္သူအေပါင္းကို ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါၿပီ။

စာေပလက္ရာဖြဲ႕ႏြဲ႕ေရးသားမႈတြင္ ေျပာင္ေျမာက္လွသည့္အတြက္ မင္းလူဟူသည့္ ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းကို အရြယ္သံုးပါးမေရြး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့ၾကသလုိ ယခုထက္တုိင္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားက သူ၏ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့သည့္ စာအုပ္ေဟာင္းမ်ားကို တခုတ္တရ လုိက္လံဖတ္႐ႈေနရဆဲျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆရာမင္းလူသည္ လူေသေသာ္လည္း အမည္မေသ။ လူထဲမွ လူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဆရာမင္းလူသည္ စာေပ၀တၳဳမ်ား ေရးဖြဲ႕ရာတြင္ အေျခခံလူတန္းစားဘ၀မ်ားကို ပီျပင္စြာသ႐ုပ္ေဖာ္ႏုိင္သကဲ့သုိ႔ လူငယ္ထုၾကားမွ စိတ္ခံစားမႈႏွင့္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းမ်ားကိုလည္း ပီျပင္စြာေရးဖြဲ႕ခဲ့သည့္အတြက္ ပရိသတ္မ်ား ႏွစ္ၿခိဳက္စြဲလမ္းသည့္ စာေရးဆရာတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္။

“ဆရာမင္းလူကုိ လူေတြ ႏွစ္သက္ၾကတယ္ဆုိတာကလည္း ျပည္သူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ထင္ဟပ္ေပးႏုိင္တာေၾကာင့္လည္း ပါပါတယ္”ဟု မင္းလူပရိသတ္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ အသက္(၂၈)ႏွစ္အရြယ္ ေဒါက္တာဟိန္းေဇာ္ညိဳက ေျပာသည္။

“တန္ဖိုးရွိတဲ့ မိန္းမဆုိတာ
စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္လိုပဲ
ဘယ္ေလာက္ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္ေနပါေစ
ျပန္ဖတ္တုိင္း အရသာရွိတယ္ေလ...”
(မင္းလူ-တကယ္မေသပါနဲ႔ ကဗ်ာမွ)
ဆရာမင္းလူသည္ အခ်စ္ကဗ်ာေလးမ်ားကိုလည္း ႏွလံုးသားလွပစြာျဖင့္ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေရးသားခဲ့သည္။ ဒႆနဆန္ဆန္ ကဗ်ာေလးမ်ားကိုလည္း ေလးနက္စြာ ေရးဖြဲ႕ခဲ့သည္။

သူသည္ တစ္ေခတ္တစ္ေယာက္ထြန္းသည့္ စာေရးဆရာမ်ားထဲတြင္ အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ဆရာမင္းလူ ကြယ္လြန္ျခင္းအတြက္ စာဖတ္ပရိသတ္ေပါင္းမ်ားစြာက ၀မ္းနည္းေၾကကြဲခဲ့ၾကသည္။ လူမႈကြန္ရက္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္တို႔က ၀မ္းနည္းေၾကာင္း အမွတ္တရစကားမ်ားကို အသီးသီးေရးသားခဲ့ၾကသည္။

“တန္ဖိုးရွိတဲ့ စာေရးဆရာဆုိတာ ေျမႀကီးေအာက္ေရာက္သြားရင္လည္း အမည္နာမကို ေတြးလိုက္႐ံုနဲ႔ အသစ္ျပန္ပုိင္လုိက္ရသလုိ အရသာရွိတယ္”ဟု ကဗ်ာဆရာ နကၡတ္နီက အမွတ္တရစကားဆုိသည္။နာမည္ေက်ာ္စာေရးဆရာ၊ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာႀကီး ဦးသာဓုႏွင့္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္ညိဳတုိ႔က ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ေမ ၁၈ ရက္ တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၄၇ လမ္း၌ ေမာင္ဉာဏ္ေပၚကို ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ထုိမွ ၂၂ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ စာေပသူရဲေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္လာမည့္ မင္းလူ၏ “ေန၀င္သြားေတာ့ လထြက္သည္”၀တၳဳတိုကို ႐ုပ္ရွင္ပေဒသာမဂၢဇင္းက စတင္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

အထက(၆) ဗုိလ္တေထာင္ (စိန္ေပါလ္)၊ သဃၤန္းကၽြန္း အထ က(၁)ေက်ာင္းတုိ႔တြင္ အေျခခံပညာသင္ၾကားခဲ့ၿပီး ထုိစဥ္ကတည္းကပင္ ဆရာမင္းလူသည္ စာေပဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးတာ၀န္ကို ေဆာင္ရြက္လာခဲ့သူျဖစ္သည္။

၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္အထိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တြင္ တက္ေရာက္သင္ၾကားရင္း တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀၌ က်င္လည္ခဲ့သည္။ ထုိအေငြ႕အသက္တို႔က ဆရာမင္းလူ၏၀တၳဳမ်ားအတြက္ ေနာက္ခံပန္းခ်ီကားခ်ပ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္နံရံကပ္စာေစာင္ ႏွင့္ ႏွစ္ပတ္လည္မဂၢဇင္းမ်ားတြင္ ကဗ်ာမ်ား ေရးသားလက္စြမ္းျပခဲ့ၿပီး ဆရာ့၏အခ်စ္ကဗ်ာေလးမ်ားမွာ ေရပန္းစားခဲ့သည္။

ထိုစဥ္က ဆရာမင္းလူ၏ ကေလာင္အမည္မွာ ေတာေက်ာင္းဘုန္းႀကီးျဖစ္ၿပီး ထုိအမည္က ဆရာ့ကေလာင္ခြဲတစ္ခုလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။

ဆရာသည္ ဒႆနိကဘာသာရပ္ျဖင့္ ၀ိဇၨာဘြဲ႕ကုိ ရရွိခဲ့သည္။အိမ္သူသက္ထားျဖစ္လာမည့္ သြား/ေဆးတကၠသိုလ္ စာၾကည့္တုိက္မွဴး မစန္းစန္းေအာင္ ႏွင့္ ၁၉၈၁ ခုႏွစ္တြင္ လက္ထပ္ခဲ့ရာ ယခုကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ မသူမ၊ မယုယဟူသည့္ သမီးႏွစ္ဦး ထြန္းကားက်န္ရစ္ခဲ့သည္။
႐ုပ္ရွင္နယ္ပယ္တြင္လည္း ဆရာမင္းလူသည္ ဇာတ္ၫႊန္းမ်ားေရးသားျခင္းကို ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ခဲ့ၿပီး သူေရးသားသည့္၀တၳဳမ်ားကို ႐ုပ္ရွင္အျဖစ္ အသက္သြင္းရာ၌လည္း ကုိယ္တုိင္ပင္ ဇာတ္ၫႊန္းေရးသားေပးခဲ့သည္။

ဆရာမင္းလူသည္ တကၠသုိလ္ေနာက္ခံ အခ်စ္ႏွင့္ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္၀တၳဳလံုးခ်င္း ၆၀ နီးပါးကို ေျပာင္ေျမာက္စြာေရးသားခဲ့ရာ စာဖတ္သူမ်ား လက္ကမခ်ႏုိင္ေအာင္ပင္ တသသ ဖတ္႐ႈစြဲလမ္းရသည့္ ဇာတ္လမ္းမ်ားျဖစ္လာခဲ့သည္။ ပန္းေက်ာင္း၊ ေရတမာ၊ သံေယာဇဥ္အဖြဲ႕ စသည့္ တကၠသိုလ္ေနာက္ခံ၀တၳဳမ်ားသည္ လူငယ္ထုအၾကား ေရပန္းစားခဲ့သည္။

ငွက္ကေလး၊ ခုိးခုိးခစ္ခစ္၊ အေတြ႕ေလးရယ္တဲ့ အုိအႀကံဳ၊ ေအာ္ေဆြး၊ ပန္းေက်ာင္း၊ အခ်စ္ဟု အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ျခင္းမရွိေစရ၊ ေအာင္ဘာေလ၊ အလြမ္းသစ္၊ အမ်ားႏွင့္မသက္ဆုိင္ေသာသူ၊ မိညီမ၊ ရင္ထဲကေဆာင္းရာသီ၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေၾကာင္း စသည့္ လံုးခ်င္း၀တၳဳမ်ားသည္ ဆရာမင္းလူကို ပရိသတ္မ်ားစြာ ရရွိေစခဲ့သည္။

ပန္းေက်ာင္းသည္ ဆရာ့၏ ပထမဆံုးလံုးခ်င္း၀တၳဳျဖစ္သည္။ မဂၢဇင္းႏွင့္ စာေစာင္မ်ားတြင္လည္း ၀တၳဳတုိေပါင္းမ်ားစြာ ေရးသားခဲ့ၿပီး ၀တၳဳတုိစုစည္းမႈအျဖစ္ ျပန္လည္ထုတ္ေ၀ခဲ့ရာ လူႀကိဳက္မ်ားခဲ့ျပန္သည္။ စာေပစတိတ္႐ႈိးပြဲေတာ္ႏွင့္ အျခား၀တၳဳတိုမ်ား၊ လမ္းျဖတ္ကူးေသာ၀တၳဳတုိမ်ား၊ အခ်စ္သက္သက္၀တၳဳတုိမ်ား၊ အျခား...၀တၳဳတုိမ်ား၊ အမုန္းခြန္အား ၀တၳဳတုိမ်ား၊ အက္ေဆးခ်စ္သူ စသည့္ ၀တၳဳတုိေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္မ်ားကို စုစည္းထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။

ဆရာမင္းလူသည္ ၀တၳဳတုိေပါင္း ၉၀ ေက်ာ္ ေရးသားခဲ့သည္။ စာေရးဆရာမင္းလူသည္ ၀တၳဳေရးသားျခင္းျဖင့္ နာမည္ေက်ာ္ေသာ္လည္း ကဗ်ာဆရာအျဖစ္ကုိ ပုိမုိျမတ္ႏုိးသည္ဟုဆုိခဲ့သည္။ စာေပအမ်ိဳးအစားေပါင္းစံု ေရးသားသည့္အျပင္ ဆရာမင္းလူကုိ ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ စာေပလုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားခ်စ္ခင္ၾကသည့္ အခ်က္တစ္ခုက သေရာ္စာႏွင့္ ဟာသ၀တၳဳတုိမ်ား ဖန္တီးရာတြင္ သူမတူေအာင္ ေျပာင္ေျမာက္သည့္အတြက္ပင္ ျဖစ္သည္။

စာေပေလလံပြဲ၊ စာေပကယ္ရီေကးခ်ား စသည့္ ၀တၳဳတုိစုစည္းမႈမ်ားတြင္ သူ၏မိတ္ေဆြ စာေရးဆရာေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကို ဇာတ္ေကာင္ျပဳ၍ ခ်စ္စႏုိးျဖင့္ သေရာ္ေရးသားခဲ့သည့္အတြက္ ဖတ္႐ႈသူ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား ပြဲက်ခဲ့ရသည္။ ယမကာလုလင္ဟူသည့္ အရက္သမားဇာတ္လမ္းမ်ားကို ေရးဖြဲ႕ခဲ့ျခင္းကလည္း ဆရာမင္းလူ၏ စာေပမွတ္တုိင္တစ္ခုျဖစ္သည္။

ဆရာမင္းလူသည္ အႏုပညာမ်ိဳး႐ိုးမွ ဆင္းသက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တို႔မိသားစုသည္ အႏုပညာရွင္မ်ားအျဖစ္ အသက္ထက္ဆံုး ရပ္တည္ခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဦးသာဓုမွသည္ ေမာင္၀ဏၰ၊ သုေမာင္၊ ႐ူပ၊ မင္းလူမွသည္ ဖုိးေသာၾကာ၊ သူမ၊ ယုယ စသည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားအထိ ႐ုပ္ရွင္၊ ဂီတႏွင့္ စာေပေလာကသားမ်ားအျဖစ္ ရွင္သန္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။

“ဆရာမင္းလူကို ဆံုး႐ံႈးတာ စာေပေလာကအတြက္ ေဒါက္တုိင္တစ္တုိင္ က်ိဳးသြားသလုိပါပဲ။ ဆရာ့စာေတြက လူငယ္ေတြအတြက္ အတိတ္ကို လွည့္ၾကည့္လုိ႔ ရေစသလုိ အနာဂတ္ကိုလည္း ေမွ်ာ္ၾကည့္လုိ႔ရတဲ့စာေတြပါ”ဟု အသက္(၂၇)ႏွစ္အရြယ္ သတင္းအယ္ဒီတာ ကုိထက္ေနကဆုိသည္။

“ဘ၀မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မေလးစားတတ္ဘူးဗ်။ သူကေတာ့တကယ့္ကို ရွားရွားပါးပါး ကၽြန္ေတာ္ေလးစားတဲ့ အထင္လည္းႀကီးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ။ ထုတ္ေ၀သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာမယ္ဆုိရင္ သူ႔ေနပံုထုိင္ပံုက အင္မတန္ရွင္းတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ ထုတ္ေ၀သူေတြမ်က္ႏွာကို မၾကည့္ဘူး။ စာဖတ္ပရိသတ္မ်က္ႏွာပဲ သူၾကည့္တယ္။ သူ႔သမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ႐ိုက္စားလုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိခဲ့ဘူး”ဟု ငါတုိ႔စာေပမွ ထုတ္ေ၀သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး စာေရးဆရာလည္းျဖစ္ေသာ ေျမမႈန္လြင္က ဆရာမင္းလူႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျပာျပသည္။

၂၀၁၃ ၾသဂုတ္လသည္ သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာေမာင္၀ံသကို တမလြန္သို႔ ေခၚငင္သြားခဲ့ၿပီး ၀ိတိုရိယေဆး႐ံုႀကီးတြင္ ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားသည့္ ဆရာေမာင္၀ံသ၏ စ်ာပနေျမခ်မည့္ရက္မတိုင္မီညတြင္ အဆုိပါေဆး႐ံု၌ ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ပင္ အခန္းခ်င္းနီးလ်က္တက္ေရာက္ေနသည့္ ဆရာမင္းလူကိုပါ ထပ္မံေခၚေဆာင္သြားခဲ့ျပန္ပါသည္။

ၾသဂုတ္လသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ေျခာက္ႏွစ္၊ ၾသဂုတ္ ၅ ရက္ကလည္း ႏုိင္ငံေက်ာ္စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ တာရာမင္းေ၀ကုိ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ဖူးသည္။ ယခုေတာ့ ဆရာမင္းလူသည္ သူခ်စ္ေသာပရိသတ္ကို ႏႈတ္ဆက္သြားေလၿပီ။ ၾသဂုတ္ ၁၄ ရက္ ည ၁၁ နာရီခြဲအခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ထည္ေသးေသး၊ နဖူးေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္ ျပည္သူခ်စ္ေသာ စာေပသမားႀကီးသည္ ကမၻာေျမေပၚမွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း မင္းလူဟူသည့္ ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းသည္ စာေမြ႕သူတို႔ ႏွလံုးသားတြင္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ကမၸည္းတင္က်န္ေနဦးမည္သာျဖစ္သည္။ ။

ေရးသားသူ- ဥကၠာကိုကို @ 7Day News Journal

ေမာင္၀ံသ ႏွင္. မင္းလူ Photo from Yu Ya

မင္းလူအလြမ္းေျပ

အကုန္သိတဲ့မင္းလူမယံုမရွိနဲ႕သူေသေတာ့မယ္ဆိုတာကိုေတာင္ တရက္ႀကိဳတင္သိေနေသး
ေဆးရံုေပၚမွာရက္ရွည္ေနရတဲ့လူနာေတြ ၾကြက္သား၊ အရိုးအဆစ္ေတြ သန္စြမ္းဖို႔
ကိုယ္ခႏၶာေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေပးတဲ့နပ္စ္ေတြရွိပါတယ္
သူတို႔ေတြအခန္းထဲ၀င္လာရင္အလြန္ကိုသာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္အသံေလးေတြနဲ႕ ဦးမင္းလူ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္မလားဆိုၿပီးမးေလ့ရွိပါတယ္။
၁၃ ရက္ ၾသဂုတ္လ ၂၀၁၃ မကြယ္လြန္မီတရက္အလိုမွာထံုးစံအတိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဦးမလားဆိုေတာ့
အင္းအဲမလုပ္ပါဘူး။လ့က်င့္ခန္းမလုပ္ျဖစ္ပဲ ျပန္သြားၾကတယ္။
သူတို႔ေတြအျပင္ထြက္သြားၿပီးမွမင္းလူက သူ႕မေလးေမကိုေျပာလိုက္ပါတယ္
"လူကျဖင့္ေသေတာ့မယ္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္......" (တကယ္ကိုဒီေလာက္ပဲေျပာႏိုင္ေတာ့တာပါ)
ကိုင္းမင္းလူတို႔သိပံုမ်ား အံဘြယ္။

မွတ္ခ်က္။ ။ "လူ"ကျဖင့္ဆိုတာ မင္းလူ ကိုအဖ်ားဆြတ္နာမ္စားျပဳလိုက္သလားဆိုတာကေတာ့
သူ႕ရဲ႕ မေလးေမသာ သိပါလိမ့္မယ္။

အဆင္မေျပတာေတြေတြ႕ရင္ ေသခါနီးကာလတိုင္ေအာင္တုန္႔ျပန္တတ္တဲ့သူ မင္းလူ

By Nay Ye @ Facebook

မေန႔ညကဆရာဆံုးပါးသြားျပီဆိုတာသိကတည္းကစိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ေလးမေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့တာအခုထိပဲ။ဆရာဟာကြ်န္မအေလးစားရဆံုးနဲ႔အနွစ္သက္ဆံုးစာေရးဆရာတေယာက္ပါ။ဆရာ့စာအုပ္ေတြကိုစဖတ္ဖူးတာ၉တန္းေလာက္က။ပထမဆံုးဖတ္ဖူးတာ"ေျပာတိုင္းယံုတဲ့ပုတ္သင္ညိဳ"တဲ့။ဆရာ့စာအုပ္ေတြဟာဘယ္နွစ္ၾကိမ္ျပန္ဖတ္ဖတ္မဆိုစေလာက္ေလးေတာင္ရိုးသြားတယ္ဆုိတာမရွိခဲ့ပါဘူး။ဘယ္စာအုပ္ကိုအၾကိဳက္ဆံုးလဲေတာင္ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္စာအုပ္တိုင္းလိုလိုၾကိဳက္ခဲ့တာပါ။ေတြ႕တိုင္းဝယ္ျဖစ္တဲ့အရာေတြထဲမွာဆရာ့စာအုပ္ေတြကထိပ္ဆံုးေပါ့။တခါတေလဆိုင္ေတြမွာမရွိေတာ့တဲ့စာအုပ္ေတြကိုစာအုပ္အေဟာင္းတန္းေတြမွာေတြ႕ရင္ပ်ာပ်ာသလဲဝယ္ခဲ့ရတဲ့အထိ။အဲေလာက္ထိေလးစားခ်စ္ခင္ခဲ့ရတဲ့ဆရာ့ကိုအျပင္မွာေတြ႕ျပီးမိတ္ဆက္ခြင့္စကားေျပာခြင့္ရေတာ့စိတ္ထဲမွာအရမ္းေပ်ာ္မိခဲ့တာ။တျပိဳင္နက္အရမ္းလည္းစိတ္မေကာင္းမိခဲ့တာပါ။ေတြ႕ဆံုတာကဆရာကကြ်န္မအလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ေဆးရံုမွာေဆးခန္းလာျပရင္းေလ။ဆရာေတာ္ေတာ္ေနမေကာင္းပါလားလို႔သိလိုက္ရေတာ့စိတ္ထဲတကယ္ဝမ္းနည္းမိခဲ့ပါတယ္။ဆရာ့ကိုကြ်န္မကဆရာ့စာအုပ္ေတြထဲကဇာတ္ေကာင္ေတြ ကြ်န္မအနွစ္သက္ရဆံုးဝတၳဳထဲကစာသားေတြကိုတတြတ္တြတ္ရြတ္ျပေနတာကိုဆရာကျပံဳးရယ္ေနျပီးကြ်န္မဝယ္လို႕မရတဲ့ ကြ်န္မဆီမွာမရွိေသးတဲ့စာအုပ္ေတြေျပာပါတဲ့။ေနာက္အပတ္သူေဆးခနး္လာရင္ယူခဲ့ေပးမယ္တဲ့။တကယ္ကိုေနာက္အပတ္သူေဆးခန္းလာေတာ့ကြ်န္မဆီစာအုပ္ကေလးတအုပ္လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။စာအုပ္ကေလးနာမည္က"ဘာမွမတတ္နိုင္ဘူး"တဲ့။အမွတ္တရအေနနဲ႕ဆရာကလက္မွတ္ထိုးေပးခဲ့ေသးတယ္။ဒါေပမယ့္ေတာ္ေတာ္ခက္ခက္ခဲခဲထိုးေပးခဲ့ရတာပါ။ဆရာ့လက္ေတြကထံုေနခဲ့ရွာတယ္။မ်က္လံုးလည္းဝါးေနျပီတဲ့။ပိုအမွတ္တရျဖစ္တာေပါ့သမီးရယ္လို႔ဆရာကျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႕ေျပာခဲ့တာ။ ခုေတာ့.............
ဆရာေကာင္းရာမြန္ရာဘံုဘဝမွာထာဝစဥ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးအနားယူပါဆရာ။ဆရာမရွိေတာ့ေပမယ့္ဆရာ့ပရိသတ္ေတြရင္ထဲမွာဆရာ့စာေပေတြဆရာ့ဇာတ္ေကာင္ေတြကဘယ္ေတာ့မွေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာမဟုတ္တာအေသအခ်ာပါဆရာ..

By ThePwint Phyu @ Facebook

“ဆရာမင္းလူအတြက္ပန္းခ်ီမင္းေက်ာ္ခိုင္ရဲ ့အလြမ္း”

 ေၾသာ္....ခင္စရာေကာင္းတဲ့ ကိုဥာဏ္ေပၚ (ကိုမင္းလူ)လည္းဆံုးသြားရွာၿပီ.

တိုက္ပံုရယ္၊ ေဆးေပါ့လိပ္ရယ္၊ လြယ္အိပ္ရယ္ အျမဲတတြဲတြဲရွိတဲ့သူ၊
က်ေနာ္တကၠသိုလ္ပန္းခ်ီခန္းမအဝင္၊ သူကတကၠသိုလ္ကထြက္သြားၿပီးေပမယ့္ တကၠသိုလ္အေပၚ အျမဲသံေယာဇဥ္ႀကီးတယ္၊ တကၠသိုလ္ပန္းခ်ီခန္းမကိုအျမဲလာတယ္၊
က်ေနာ္တို႕ေက်ာင္းသားလူငယ္ဘာဝ ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာေရာ၊ မိန္းခေလးအေဆာင္ေတြကေက်ာင္းသူေတြနဲ႕ ျဖစ္တဲ့ အီစီကလီဇာတ္လမ္းေတြ လာလာေမးတတ္တယ္၊ သူတို႕ေခတ္တုန္းက တေယာက္ေယာက္ကရင္ဖြင့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အလားကားေျပာလို႕မရဘူး၊ လၻက္ရည္တိုက္ၿပီးေျပာရတယ္ ဒါမွနားေထာင္ေပးၾကတာ....
က်ေနာ္တို႕က အဲဒီဓေလ့ကိုေတာ္လွန္ပစ္လိုက္တယ္၊ သိခ်င္ရင္ ေျပာျပမယ္၊ အလကားမရဘူး လၻက္ရည္ (အီကို Canteen က ကိုေအာင္ရင့္လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ..တခါတေလ ဦးခ်စ္ဆိုင္ေပါ့)၊ ဒူးယားစီးကရက္၊ ဒါေတြအျပင္ ေဒၚခ်ိဳ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲေတာင္ပါလိုက္ေသး...
က်ေနာ္တို႕ ညီငယ္ေတြအေပၚ အျမဲ အလိုလိုက္တဲ့အျပင္ သူတို႕ေက်ာင္းသားဘဝက ဇာတ္လမ္းေတြလည္းျပန္ျပန္ေျပာျပတတ္တယ္...ညဘက္သန္းေခါင္ေက်ာ္ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ခန္းမေရွ႕ အဓိပတိလမ္းမႀကီးေပၚပက္လက္လွန္အိပ္ရင္း ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီးကဗ်ာေတြစပ္ခဲ့တဲ့သူ.....အံႀကိတ္ၿပီးေတာ္လွန္ကဗ်ာေတြစပ္ခဲ့တဲကသူ...
ေကာင္းမြန္ရာဘံုဘဝမွာ စာေတြကဗ်ာေတြဆက္ေရးႏိုင္ပါေစကိုဥာဏ္ေပၚေရ....

လြမ္းတမ္းတလ်က္..
(မင္းေက်ာ္ခိုင္)Min Kyaw Khine

မင္းလူ

ကင္ဆာဆဲလ္ေတြ ဦးေႏွာက္ဆီကိုျပန္႔ေနၿပီဆိုလို႔
၁၀ ရက္တိုင္တိုင္ပင္လံုေဆးရံုႀကီးမွာဓါတ္ကင္ရတယ္။
၁၀ ရက္ေျမာက္ေနာက္ဆံုးေန႔မွာ
သူ႕စာဖတ္ပရိတ္သတ္ေတြထဲမွာပါတဲ့
ဓါတ္ေရာင္ျခည္ကွၽြမ္းက်င္သူဆရာမေလးက
ဆရာနဲ႔တြဲၿပီးဓါတ္ပံုရိုက္ပါရေစဆိုေတာ့
ဓါတ္ပံုအတူအရိုက္ခံၿပီး
"တကယ္လို႔မနက္ဖန္မွာေသသြားခဲ့ရင္ဒီဓါတ္ပံုေလးကေနာက္ဆံုးပံုျဖစ္မွာ၊ ေသခ်ာသိမ္းထားတဲ့"
အေနရဲသလို အေသလည္းရဲတဲ့သူငယ္ခ်င္းမင္းလူ
ဒီေန႔ ၁၄.၈.၂၀၁၃ ည ၁၁း၃၀ မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ။

ဟိုးအရင္ကတည္းကေသျခင္းကိုမေၾကာက္မရြံ႕ေနာက္မတြန္႔တတ္တဲ့ စိတ္အခံနဲ႔ေရးခဲ့ဘူးတဲ့
သူ႔ရဲ႕ကဗ်ာေလးပါ
ညေနကပဲေတြ႔ၾက ရွာႀကံၿပီးစကားေတြႏႈိက္ေျပာေျပာခဲ့ေသးတယ္
သန္းေကာင္မတိုင္မီွထြက္ခြါသြားခဲ့ၿပီ
သူငယ္ခ်င္းေကာင္းရာသုဂတိေရာက္မယ္လို႔ယံုၾကည္တယ္။
ေျပာရရင္ေတာ့ေစာေသးတယ္ကြာ။

 အမိန္ ့စာျပန္ျခင္း

ကြယ္လြန္သူ ေမာင္မင္းလူ နာခံေလာ့
ကၽြႏ္ုပ္၏ အၿပံဳး
ကၽြႏ္ုပ္၏ အမဲ ့
ကၽြႏ္ုပ္၏ အၾကည့္
ကၽြႏ္ုပ္၏ မ်က္ေစာင္း
ကၽြႏ္ုပ္၏ ဖိတ္ေခၚမွု
ကၽြႏ္ုပ္၏ လမ္းခြဲမွု
ကၽြႏ္ုပ္၏ ယုယမွု
ကၽြႏ္ုပ္၏ ရက္စက္မွု
စသည္ ... စသည္တို ့ေၾကာင့္

သင္သည္
စိတၱဇေ၀ဒနာကို
အလူးအလဲခံစားၿပီးေနာက္
သင္၏ႏွလံုးသားသည္
အတြင္းေၾကေၾကလ်က္
နာတာရွည္လူငယ္ေရာဂါျဖင့္
ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါသည္။

ထို ့ေၾကာင့္ ..ယေန ့မွစ -
သင့္အား ...ေဘးမဲ့ေပးလိုက္သည္။
သင္သြားလိုရာသို ့သြားႏိုင္ၿပီ။
သင္ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစေသာ္၀္။

ပံု - မမေႏြမိုးေဆာင္း

မင္းလူရဲ႕ကဗ်ာနဲ႔ ကဗ်ာနဲ႔တူတဲ့မင္းလူ

ပြဲသိမ္းခရာ မမွုတ္ေသးခင္

ရွံုးျပီလို႔မေျပာပါနဲ႔ဦး..။

က်ားသစ္ဆိုတာ အေရခြံဆုတ္ျပီးမွ

တကယ္ေသျပီလို႔ အတည္ျပဳႏိုင္တယ္..။

ပိုးဟပ္တစ္ေကာင္ဟာ ေခါင္းမပါဘဲနဲ႔

ရက္အေတာ္ၾကာ အသက္ရွင္ႏိုင္ေသးတယ္ဆိုပဲ..။

အသက္ရွဴ ရပ္သြားတာေတာင္

ဦးေႏွာက္အလုပ္လုပ္ေနရင္

ေသၿပီလို႔ မဆိုႏိုင္ေသးဘူး..။

ငါ႔ႏွလံုးခုန္သံ သဲ့သဲ့ေလးပဲက်န္ေတာ႔လို႔

မင္းသိပ္ေပ်ာ္ေနလား ဟင္..။

စိတ္ခ်…..

ေနာင္ဘဝက်ရင္လည္း

ငါမင္းကိုပဲ ျပန္ခ်စ္ဦးမွာ..။

ဒီလိုပဲ..

တန္ဖိုးရွိတဲ့ မိန္းမဆိုတာ

စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္လိုပဲ

ဘယ္ေလာက္ေဟာင္ႏြမ္းစုတ္ျပတ္ေနပါေစ

ျပန္ဖတ္တိုင္း အရသာရွိတယ္ေလ..။
 

 မင္းလူ                         

By  Nay Ye