Voice : ေထာင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ ေနခဲ့ရလဲဗ်။
UANW : အထဲမွာက ၁၁ ႏွစ္နဲ႔ ရွစ္လ ေနခဲ့ရပါတယ္။
Voice : လြတ္မယ္ဆိုတာ ႀကဳိသိပါ သလား၊ ဘယ္ေလာက္ ႀကဳိသိခဲ့ပါသလဲ။
UANW : မသိခဲ့ပါဘူး၊ လြတ္ခါနီး ၁၅ မိနစ္ေလာက္မွ သိတာပါ။ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ လြတ္လာပါတယ္။
Voice : အခု လြတ္လာၿပီးေတာ့ အရင္လို စီးပြားေရး ျပန္လုပ္မွာလား။
UANW : မလုပ္ေသးပါဘူး။ အခုမွ လြတ္လာခါစ ဆိုေတာ့ စဥ္းစားဦးမွာပါ။
Voice : ႏိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႔ ရွိပါသလား၊ ပါတီတစ္ခုေထာင္ဖို႔ ရွိပါသလား၊ လႊတ္ေတာ္ ထဲကိုဝင္ဖို႔ ရွိပါသလား။
UANW : အင္း ႏိုင္ငံေရး လုပ္မလားလို႔ ေမးရင္ လုပ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ပါတီတစ္ခုေထာင္မွ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲကိုဝင္မွ ႏိုင္ငံေရး မဟုတ္ပါဘူး။ အဲလိုလုပ္ဖို႔ကို စိတ္မဝင္စားပါဘူး။
Voice : ဒါဆို ဘယ္လို ႏိုင္ငံေရးကို လုပ္ပါမလဲ။
UANW : အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးပါ။ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ အစဥ္အလာကို ေသးသိမ္ေအာင္ လုပ္တာမ်ဳိးေတြ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လုံၿခံဳေရး၊ လူမ်ဳိးေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာခဲ့လို႔ ရွိရင္ တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ျပည္သူ အေပၚမွာ ကူညီေပးႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို ေျပာတာပါ။
Voice : တစ္သီးပုဂၢလ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ ရတယ္လို႔ ဆိုလိုတာလား။
UANW : မဟုတ္ပါဘူး။ အဲလို ႏိုင္ငံေရးမ်ဳိးကို လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ ေစတနာ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လုပ္ေနတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဝင္ပါၿပီးေတာ့ လုပ္လိုက္လို႔ ထပ္ၿပီး အက်ဳိးေက်းဇူး ရလာရင္ေတာ့ လုပ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ လုပ္ေနတာေတြက အားရေက်နပ္ဖြယ္ရွိေတာ့ ဝင္ပါစရာ မလိုေသးပါဘူး။
Voice : ႏိုင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္မႈ လုပ္တယ္ ဆိုၿပီး အစိုးရက ဖမ္းခဲ့တယ္။ အဲဒါ တကယ္ လုပ္ခဲ့တာလား၊ အဖမ္းခံရတာကိုေရာ ဘယ္လိုျမင္လဲ။
UANW : ႏိုင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္မႈနဲ႔ အဖမ္းခံရတာ ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒီေၾကာင္းေတြ ျပန္မေျပာ ခ်င္ေတာ့ဘူး။
Voice : ေနာက္ၿပီး အရင္အစိုးရကိုေရာ ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ။
UANW : ဘာမွ မျမင္ပါဘူး၊ နာၾကည္းတဲ့ ခံစားခ်က္လည္း ဘာမွ မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ မျမင္ဘူးဆိုတာ အစိုးရေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အက်ဥ္းက်ခံရတာ မဟုတ္ဘူး။ အစိုးရကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ လူပုဂၢဳိလ္အခ်ဳိ႕ သို႔မဟုတ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ေၾကာင့္သာလ်င္ အထဲကို ဝင္ခဲ့ရတာ ဆိုေတာ့ အစိုးရကို ဘယ္လိုမွ မျမင္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး အစိုးရသာ မေကာင္းခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ အဘိုးေတာင္ အျပင္မွာ ေနရမွာ မဟုတ္ဘူး။ အစိုးရ သေဘာထား ေကာင္းခဲ့တာေၾကာင့္ အဘိုးဟာ သာမန္လူတစ္ေယာက္ လိုပဲ အျပင္မွာ ေနာက္ဆုံး ထြက္သက္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ ေခါင္းခ်ခြင့္ ရခဲ့တာပဲ။
Voice : ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခံခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ ခ်ိပ္ပိတ္ ခံခဲ့ရပါသလဲ။
UANW : ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိသားစုမွာ အရွိန္အဝါေၾကာင့္ လုပ္ကိုင္ခဲ့တာ၊ စီးပြားရွာခဲ့တာ မရွိပါဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မွန္မွ သူမ်ားကို မွန္မွန္ေျပာလို႔ ရမွာပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္ ခရီးစဥ္အရ သြားခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြက ေပးလိုက္တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြကိုေတာင္မွ ျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ စာရင္းအင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ပါတီကို ျပန္အပ္ခဲ့ရတာေလ။ နာရီ ဘယ္ႏွလုံး၊ ေကာ္ေဇာ ဘယ္ႏွခ်ပ္ကအစ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္အျဖစ္ ျပန္အပ္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာေနတာကို မယုံရင္ အခု သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို႔၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းတို႔ကို သြားၿပီးေတာ့ ေမးလို႔ ရတယ္။ တပ္မွဴး၊ တပ္မမွဴး အျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ သူေတြေလ၊ သူတို႔ေတြ တာဝန္က်ရာမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က မိသားစု အရွိန္အဝါနဲ႔ ေျမကြက္ တစ္ကြက္ေပးပါ။ အိမ္တစ္လုံး ေပးပါဆိုၿပီး ေတာင္းခဲ့တာ မရွိဘူး။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သက္ေသခံႏိုင္ပါတယ္။သူတို႔ေတြထက္ စီနီယာက်တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအးတို႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္ တို႔ကို သြားေမးႏိုင္ပါတယ္။ ကားတို႔၊ ႏိုင္ငံျခားပစၥည္းေတြ တင္သြင္းခြင့္ ပါမစ္ေတြကို မိသားစု အရွိန္အဝါနဲ႔ ယူခဲ့တာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါဘူး၊ သူတို႔ သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနပါေသးတယ္။
Voice : ျပည္သူေတြၾကားမွာ မိသားစု ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာၾကတာကို ဘယ္လို ထင္ပါတယ္။
UANW : ျပည္သူေတြကိုေတာ့ ေျပာစရာ မလိုပါဘူး။ ျပည္သူေတြ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေအာင္ သတင္းလႊင့္တဲ့ သူေတြ ရွိတယ္။ သူတို႔က မိသားစုကို မလိုမုန္းထား ရွိခဲ့ၾကတာေလ။ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ေျပာေနစရာ မလိုဘူး။ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမဆို ဒီလိုအဆင့္ အတန္းနဲ႔ ေနခဲ့ရတဲ့ မိသားစုကို ႀကဳိက္တဲ့ သူေတြ ရွိသလို မႀကဳိက္တဲ့သူေတြလည္း ရွိမွာပဲ။
Voice : ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ေျပာစရာ မလိုဘူးဆိုတာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။
UANW : အေရးတယူလုပ္ၿပီး ရွင္းစရာ မလိုဘူးဆိုတာက ႏိုင္ငံသားေတြအေပၚမွာ အျပည့္အဝ ယုံၾကည္လို႔ပါ။ သူတို႔ေတြ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥကို အေလးမထားပါဘူး။
Voice : လက္ရွိ ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ကို ဘယ္လို ယူဆပါလဲ။
UANW : အခု အစိုးရ လက္ထက္မွာ အေပါင္း လကၡဏာေတြကို ေတြ႕ရလို႔ ဝမ္းသာပါတယ္။ သို႔ေသာ္ စနစ္ေျပာင္း ေခတ္ေျပာင္းလို႔ တိုးတက္လာတာလား၊ လူ ေျပာင္းသြားတာေၾကာင့္ တိုးတက္လာတာလား ဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ ဖို႔လိုမယ္။ ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္မွာ ဒီစနစ္ကို ႀကဳိက္လို႔ ဝမ္းသာအားရ ပူးေပါင္းလာတဲ့သူ မရွိပါဘူး။ အရင္ေခတ္ေဟာင္းကို ႐ုန္းထြက္ခ်င္တဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ႏိုင္ငံေရးကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့ စစ္အစိုးရမို႔လို႔ မေကာင္းဘူး၊ တပ္မေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးက မေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အယူအဆကို လက္မခံဘူး။
Voice : ဘာလို႔ လက္မခံတာလဲ။
UANW : အခု တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္သာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့ရင္ တိုင္းျပည္ ပိုၿပီးေတာ့ တိုးတက္မယ္လို႔ ယူဆလို႔ပါ။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က အေျခခံဥပေဒ မရွိဘူး။ အေျခခံဥပေဒရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို မခံရဘူးေလ။ သူ အခုအခ်ိန္ထက္ ေကာင္းေအာင္ လုပ္လို႔ရတယ္။ အခုက ဘာပဲ လုပ္ခ်င္လုပ္ခ်င္ အေျခခံဥပေဒက ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာ ဆိုေတာ့ ဘာမွ လုပ္လို႔မရဘူး။ ေခတ္စနစ္ထက္စာရင္ တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့သူ ေျပာင္းသြားလို႔ တိုင္းျပည္က အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္သြားတာပါ။
Voice : ဒီေတာ့ စနစ္ထက္ လူက အေရးႀကီးတယ္လို႔ ယူဆပါသလား။
UANW : အဲလိုေျပာလို႔ မရပါဘူး။ လူနဲ႔ စနစ္က ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္းစီ အေရးႀကီးတာပါ။ တိုင္းျပည္ စၿပီး ထူေထာင္ကတည္းက အေျခခံဥပေဒနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူ သမၼတ ေကာင္းေကာင္း လိုအပ္တာပါ။
Post from The Voice Weekely
No comments:
Post a Comment