 |
| ၀ါးခယ္မေစ်းအတြင္းက ပုဇြန္ဆီေရာင္းခ်ေနေသာ ေစ်းသည္တစ္ဦး |
ၿမိဳ.ေလးက ၿမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ၿမိဳ. ၊ ေရခ်ိဳၿမိဳ. မို. ေရခ်ိဳ ပုဇြန္ စစ္စစ္ ၏ အရသာ ကို အၿပည့္အ၀ ခံစားခြင့္ ရေသာၿမိဳ.ၿဖစ္သည္ ။ ဟိုယခင္ကာလမ်ားကဆိုလွ်င္ ညေနဘက္ ကမ္းနားသို.ေရခ်ိဳးဆင္းႀကရင္း ေရဆင္းတံတား တိုင္ေၿခကို ေရငုပ္စမ္းလိုက္လွ်င္ေတာင္ လက္မခန္. ပုဇြန္ ၃ေကာင္ေလာက္ေတာ့ ဖမ္းလို.ရေသာ ၿမိဳ.ၿဖစ္သည္ ။ ဒါ့ေႀကာင့္လည္း ေရကူးတတ္ေအာင္ ပုဇြန္ ကိုဖမ္းၿပီး အစိမ္းစားရသည္ဟူေသာ စကားေပၚထြက္ခဲ့သလို ကေလးငယ္မ်ားလည္း ကိုယ္တိုင္လိုက္လုပ္ခဲ့ႀကသည္ ။ ယခုကာလမ်ားတြင္ေတာ့ ေရသယံဇာတ ရွားပါးလာမွဳဒါဏ္ကို အမ်ားနည္းတူခံစားေနႀကရၿပီး တစ္ခုပဲခံသာသည္က ေရခ်ိဳပုဇြန္စစ္စစ္ေတာ့ စားခြင့္ရေနၿခင္းပင္ ။
ပုဇြန္ကို မိမိတို. ၿမိဳ.ေလးေလာက္ အစံုစားသည့္ၿမိဳ. မရွိႏိုင္ ၊ ရွိလွ်င္ေတာင္ အေတာ္နည္းမည္ဟုထင္ရသည္ ။ ပုဇြန္ကို အေၿခာက္ ( ရိုးရိုးေၿခာက္ ၊ ဒံုးေၿခာက္ ) ၊ အေႀကာ္ ၊ အေလွာ္ ( ပုဇြန္ လက္ ၂လံုးခန္.အေကာင္မ်ားကို အၿမီး ၊ ႏွဳတ္သီးႏွင့္ လက္မ်ား သာၿဖဳတ္ၿပီး ဆီအနည္းငယ္ႏွင့္ထည့္ေလွာ္ ပုဇြန္ကထြက္ေသာ အဆီၿဖင့္ ထမင္းကိုနယ္ၿပီး အခြံခြာစားၿခင္း ) ၊ အၿပဳတ္ ၊ အဖုတ္ ၊ အသုတ္ ၊ အခ်ဥ္ဆီၿပန္ ၊ ေရခ်ိဳ.ခ်က္ ၊ ပုဇြန္ငါးဆုပ္ စသည္တို.အၿပင္ ပုဇြန္ဥကို ေလွာ္ၿပီး တစ္ႏွစ္စာေလွာင္စားႀကသလို ပုဇြန္ကို အသားေႀကာ္ေႀကာ္ၿပီး မုန္.ဟင္းခါးႏွင့္စားၿခင္း ၊ ပုဇြန္ဦးေႏွာက္ကို ေႀကာ္ၿပီး မုန္.ဟင္းခါးႏွင့္ စားၿခင္း အၿပင္ ယခုေၿပာမည့္ ပုဇြန္ဆီကို မက္မက္စက္စက္ စားသံုးၿခင္းသည္လည္း အေလ့အထ တစ္ခုၿဖစ္သည္ ။
ၿမိဳ.ေလးတြင္ ပုဇြန္ ( အသား မွ လြဲ၍ က်န္သည့္အရာမ်ား ) လြန္စြာေပါမ်ားခဲ့ေသာ ကာလတစ္ခု ရွိခဲ့သည္ ။. အတိအက် မမွတ္မိေသာ္ၿငား ၁၉၉၀ ၀န္းက်င္တစ္၀ိုက္ဟုထင္သည္ ။ ထိုကာလ ငန္းက်င္က ၀ါးခယ္မ မွ ပုဇြန္မ်ားကို ေခါင္းၿဖဳတ္ ၍ ကိုယ္လံုးမ်ားကို ရန္ကုန္တင္ / ႏိုင္ငံၿခားပို. လုပ္ေသာ ေခာတ္တစ္ခု ရွိခဲ့သည္ ။ အေၿခခံ လူတန္းစားအတြင္းတြင္လည္း ၀င္ေငြအသင့္အတင့္ရသည့္ ပုဇြန္ေခါင္းခ်ိဳး ေသာ လုပ္ငန္းတစ္ရပ္ ေပၚထြန္းခဲ့သလို ၿမိဳ.ေလး၏ ေစ်းကြက္တြင္လည္း ထိုလုပ္ငန္း၏ ေဘးထြက္ပစၥည္းၿဖစ္ေသာ ပုဇြန္ေခါင္း ၊ ပုဇြန္ပါးသား ၊ ပုဇြန္ဆီေစ်းကြက္တစ္ခု ဖြံ.ၿဖိဳးလာခဲ့သည္ ။
ပုဇြန္ဆီကိုခ်က္ ၊ ထမင္းပူပူ ႏွင့္ နယ္လိုက္လွ်င္ ထြက္ေပၚလာေသာ ရနံ.က ( ပုဇြန္ႀကိဳက္သူမ်ားအဖို.ေတာ့ ) အင္မတန္ ဆြဲေဆာင္မွဳ ရွိေသာ ရနံ.တစ္ခုၿဖစ္သည္ ။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ ထိုစဥ္က လူႀကီးမ်ား က ထမင္းပူပူ ကို ဆားေလးအနည္းငယ္ၿဖဴး ၊ ပုဇြန္ဆီ ႏွင့္နယ္ ၊ နံသာဖု ငွက္ေပ်ာ္သီး ႏွင့္စားေလ့ရွိႀကသည္ ။ ဤေနရာတြင္ ထမင္းပူပူ ႏွင့္နယ္ရသည္မွာ အေႀကာင္းရွိသည္။ ပုဇြန္ဆီသည္ ခဲပ်စ္ေသာအမ်ိဳးမို. ထမင္းေအးႏွင့္နယ္လွ်င္ ေစးပိုင္ေသာ သေဘာရွိၿပီး ထမင္းအပူ ႏွင့္ ပုဇြန္ဆီေတြ.ေသာအခါ ပုဇြန္ဆီသည္ ထမင္းအပူတြင္ေပ်ာ္၀င္သြားၿပီး သူ၏ ကြယ္၀ွက္ထားေသာ ရနံ.ကိုပါ ဖြင့္လွစ္ၿပလိုက္ေသာ အခါ စားခ်င္စဖြယ္ေမႊးႀကိဳင္လာတတ္ေသာ ရနံ.ထြက္ေပၚလာတတ္ၿခင္းပင္ ။ သူ.ကိုမွ ငွက္ေပ်ာ္သီးမ်ားအနက္ ရနံ.အေမႊးႀကိဳင္ဆံုး ေဒသထြက္ နံသာဖု ငွက္ေပ်ာ္သီး ႏွင့္ တြဲဖက္စားသံုးလိုက္ေသာအခါ ဆိမ္.ေသာ ၊ ခ်ိဳေသာ ၊ ေမႊးေသာ ရနံ..၊ အရသာအားလံုးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရရွိလိုက္ၿခင္းပင္ ၿဖစ္သည္ ။
( ဤေနရာတြင္ တစ္ခုအသိေပးလိုသည္မွာ နည္းပညာ ႏွင့္ အသိတရား ထြန္းကားဖြံ.ၿဖိဳးေသာ ႏိုင္ငံအသီးသီး၏ ေဒသအသီးသီးတြင္ ေဒသထြက္ သီးႏွံ ၊ သား ၊ ငါး ၊ အစားအစာတို.ကို မ်ိဳးရင္းမပ်က္ ထိမ္းသိမ္းႀကၿပီး ဂုဏ္ယူ၀င့္ႀကြားစြာ ေစ်းကြက္တင္ႀကေသာ ဓေလ့ရွိေသာ္ၿငား မိမိတို.အေနၿဖင့္ ဤအပိုင္းတြင္ မ်ားစြာ အားနည္းခ်က္ရွိေနႀကသည္ ။ ထို.ေႀကာင့္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သူမ်ား အေနၿဖင့္ ထိုကိစၥ ရပ္ ကို ပညာရွိ သတိၿဖစ္ခဲ မၿဖစ္ႀကေစရန္ ႏွိဳးေဆာ္အပ္ပါသည္ ။ ဥပမာ ၀ါးခယ္မ ပဲတီစိမ္း ၊ ၀ါးခယ္မငရုပ္ ၊ သရြတ္ၿမိဳက္ ငါးသေလာက္ ၊ နံ.သာဖု ငွီက္ေပ်ာ ၊ဆင္စြယ္ငွက္ေပ်ာ ၊ ရာဇမတ္ သရက္ ၊ သံကြန္ၿခာ သရက္ ၊ ႏို.ဆီ သရက္ စသည္ၿဖင့္ )
ယခုတိုင္လည္း ၿမိဳ.ေလးတြင္ ပုဇြန္ဆီ ကိုစားသံုးေနႀကဆဲၿဖစ္သည္ ။ သို.ေသာ္ ေၿပာင္းလဲလာေသာ ေနထိုင္ စားေသာက္မွဳ ဓေလ့မ်ားေႀကာင့္ အၿဖစ္မ်ားလာေသာ ေသြးတိုးေရာဂါအတြက္ ပုဇြန္ဆီသည္ သတိထားရမည့္ အစားအစာၿဖစ္လာေနသည္ ( ယခင္ကာလမ်ားက လူႀကီးပိုင္းမ်ား အေနၿဖင့္ ငါးသေလာက္ ၊ ပုဇြန္ဆီ စသည္တို.သည္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ စိတ္တ္ိုင္းက် စားႏိုင္ / စားရဲ ႀကေသာ္လည္း ဒီဘက္ေခာတ္မ်ားတြင္ေတာ့ ဆင္ၿခင္လာႀကရသည္ ) ။ အခ်ိဳ.ေဒသမ်ားတြင္မူ ဂဏန္းဆီ ကို ပုဇြန္ဆီ လုပ္ေရာင္းတတ္ႀကၿပီး အခန္.မသင့္လွ်င္ ခ်က္ၿခင္းပင္ ဗိုက္နာတတ္ႀကၿပီး အၿခားေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမ်ား ႀကံဳရေလ.ရွိသၿဖင့္ သတိႏွင့္ယွဥ္၍ သံုးေဆာင္ႀကပါရန္ သတိေပးအပ္ပါသည္ ။
No comments:
Post a Comment