ကနစိုးကုန္း
ျပန္မေလာ႔ျမစ္ဝမွာ အိပ္ေနတာႀကာျပီ
မင္းတို႔ေတြမေမြးခင္ထဲကဆို အေတာ္ႀကာျပီ
ကရင္-ဗမာျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္
ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚလာေတာ႔ သိတာေပါ႔
အဲဒီအခ်ိန္ --ေခါင္းကဆံပင္ေတြမီးေလာင္လုိ႔
ကတုံးရိတ္ျပီးစပဲရွိေသးတယ္
စတီဗင္ တို႔ ေယာဟန္ တို႔ ေပတလူး တို႔
မာရီ တို႔ ေမရီအာနား တို႔ ေျမျမဳပ္ျပီးစပဲရွိေသးတယ္
ေညွာ္နံ႔ေတြ အပုတ္နံ႔ေတြ ငုိညည္းသံေတြ
အံႀကိတ္သံေတြနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းကုိ
ထိုးမယ္႔သူမရွိခဲ႔ဘူး
မ်က္ရည္ေတြဟာ ေသြးျဖစ္လုိ႔ ျပန္မေလာ႔ျမစ္ထဲ
စီးဝင္သြားတယ္
လုိခ်င္တာျငိမ္းခ်မ္းေရးပါ တန္းတူေရးပါ
ကရင္တစ္က်ပ္ ဗမာတစ္က်ပ္ပါ ဒါေပမယ္႔
ေမယုသေဘၤာဆီက ေပါင္ဒါအေျမာက္ဆံေတြပဲရခဲ႔တယ္
မီးေလာင္ေနတဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းဆီက ဓမၼေတးသံေတြ
ဆိတ္သုဉ္းခ်ိန္ေပါ႔
လူငယ္ေလးေတြေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္ သူတို႔
ျပန္မလာႀကေတာ႔ဘူး ႀကားပါတယ္
ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ တတိယနိဳင္ငံေတြမွာ
တစ္ခါေတာ႔ျပန္လာႀကတယ္ မုန္တိုင္းနဲ႔အတူ
အဲဒီခ်ိန္-- ေကာင္းကင္မွာ ရဟတ္ယဥ္ေတြဝဲလုိ႔
လမုပင္ႀကားပုန္းအိပ္ေနရတယ္ ေခါင္းေပၚကျဖတ္သြားတဲ႔ က်ည္ဆံေတြ
ငုံ႔ေရွာင္ေနရတယ္ တစ္ခါမွ မျငိမ္းခ်မ္းတဲ႔ဘဝ
ျငိမ္းခ်မ္းပါရေစ
ခရစၥမတ္မွာ ဧည္႔သည္ေတြလာႀကတယ္
သႀကၤန္ဆိုသူတို႔ဆီ သြားလည္တယ္ အားလုံး
ေဒါင္းလန္းႀကီးရဲ႕အလည္မွာ ခ်စ္လုိ႔ ခင္လုိ႔
ျငိမ္းခ်မ္းလုိ႔
စပါးလင္ပင္ႀကက္ေသြးေလာင္းျပီး သူရဲေမြးသူေတြကုိ
မုန္းတယ္
ျပည္ကလာသူ ႏွစ္ထပ္သေဘၤာတစ္စီးဟာ
ေလာကဓံထက္ျပင္းတဲ႔ ဆတ္သြားရြာသူ မခ်စ္ခ်က္တဲ႔
အရက္လုိ
ငါးတန္ေခ်ာင္းေဘးက ေမရီခ်က္တဲ႔အရက္ကုိ
ေသာက္ဖူးတယ္ လမုသီးေလးေတြကုိက္လုိ႔
ေကာင္းကင္မ်ွားသူ ရဟန္းတစ္ပါး လာဖူးတယ္
ေမႊးတို႔ရဲ႕ျမိဳ႔ ကဗ်ာကိုရြတ္လုိ႔
ေပစုတ္စုတ္ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔
ကရင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေအာင္သြယ္ေပးဘူးတယ္
ထမ္းပုိးျပီး စီေလာင္ ေခ်ာင္းကုိ ေရကူးပုိ႔ေပးရင္းေပါ႔
ခမ္းနားမႈမရွိပါဘူး
မာနမရွိပါဘူး
ရုိးသားသူေတြေနထိုင္တဲ႔ေဒသ
ကနစုိးပင္တစ္ပင္မွမရွိဘူး (ဒါေပမယ္႔)
ငါ႔ကုိေခၚႀကတယ္ ကနစိုးကုန္း တဲ႔
ျပန္မေလာ႔ျမစ္ဝ မွာေနပါတယ္ ။ ။
ေမာင္သက္ျငိမ္
No comments:
Post a Comment