✿◠‿◠ၿမိဳ႕စိတ္မႊန္ေနတဲ့ၿမိဳ႕. ✿◠‿◠
ျမန္မာႏိုူင္ငံရဲ႕ပထမဆံုးဝန္ုႀကီးခ်ဴပ္ရဲ႕ၿမိဳ႕
မိတၱဗလဋိကာရဲ႕ၿမိဳ႕
ဆယ္ႏွစ္ႀကိမ္တိ့တ့ ိ ေမႊး တဲ့ၿမိဳ႕
သခင္မ်ားၿပးီ ကြၽန္စိတ္မကုန္ေသးတဲ့ၿမိဳ႕
ေမ့ကြက္ကို႐ွာတဲ့ၿမိဳ႕
အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညမ်ားရဲ႕ၿမိဳ႕
ေရထဲၿမိဳ႕
ေမႊး တို႔ရဲ႕ုၿမိဳ႕
ကိုယ႔္ပုဇြန္ခ်ဥ္ကိုယ္ခ်ဥ္တဲ့ၿမိဳ႕
အသစ္ကိုခ်စ္ခြင့္ပန္ထားၿပီ
အေဟာင္းနဲ႔ျပန္ေပါင္းထုတ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕
ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္အနယ္ထိုင္ေနတဲ့
ေခ်ာင္းကေလးကိုျပန္ေဖာ္ဖို႔
အတိတ္ေမ့သလိုလို
ေရႊေပ်ာက္ေနသလိုလိုလုပ္ေနတဲ့ၿမိဳ႕
ျုမို႔ကေလးကေသး လမ္းေတြကက်ဥ္း
စက္ဘီး ဆိုက္ကား ေထာ္လာဂ်ီ
ဆိုယ္ကယ္ေမာ္ေတာ္ကား
ဝက္သားေရထိုးထားသလို
ေဖာင္ကားေနတဲ့ုၿမိဳ႕
ကတၱရာနဲ႔ကြန္းကရစ္ကို
မိတ္ကပ္နဲ႔သနပ္ခါးလို
ခပ္ပါးပါးလိမ္ျခယ္ထားတဲ့ၿမိဳ႕
ခိုးျခင္းတာလည္းျပာလို႔
လက္ေႏွးကာလဲျခားတဲ့ၿမိဳ႕
ေမႊးကိုလူကိုဖတ္ဘူးၿပီး
စာကိုမဖတ္ဘူးေသးတဲ့ၿမိဳ႕
ေသာကဘုရားကိုအတူသြားရင္
႐ွင္ကြဲကြဲခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕
ၿမိဳ႕ရဲ႕ေအာက္မွာ
ငါးေရြးငါးႀကီးတစ္ေကာင္း႐ွိၿပီ
ေခါင္းကဘုရားႀကီးေအာက္မွာ
အမွီကငါးစိမ္းတန္းေအာက္မွာ
အိပ္ယာဝင္ပံုျပင္နဲ႔ၿမိဳ႕
ၿမိဳ႕ဟာၿမိဳ႕စိတ္မေပ်ာက္ေအာင္
နတ္ဝင္သည္ေတြနဲ႔
ဝင္ဝင္ပႈေနရတဲ့ၿမိဳ႕
ကြၽန္ေတာ္ကအဲ့ဒီၿမိဳ႕မွာမေမြးပဲ
အဲ့ဒီၿမိဳ႕မွာႀကီးၿပီ အဲ့ဒီၿမိဳ႕ကမခြာႏုိင္ေသးတဲ့ၿမိဳ႕
နီရဲေအာင္ ၈. ၈. ၂၀၁၆
No comments:
Post a Comment