(မျမင္စြမ္းအား၁မျမင္စြမ္းအား၁/ခတို႔ကိုေရးတင္ၿပီးေနာက္ဖတ္႐ွဳၾကသူစာဖတ္ပရိတ္သတ္အေတာ္မ်ားမ်ား
ရွိသလိုဆက္လက္ေရးသားတင္ေပးရန္လည္းအားေပးၾကပါသည္၊မိမိကိုယ္တိုင္ကလည္း
မေသမီဘဝတစ္ေလွ်ာက္မိမိအမွန္တကယ္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ဘူးေသာအေတြ႕အၾကံဳမွန္မ်ား(အေကာင္း/အဆိုး)ကို
မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားသိရွိၿပီးေဆာင္ရန္/ေရွာင္ရန္သခၤန္းစာယူႏိုင္ၾကရန္ေရးသားတင္ေပးရန္စိတ္ထက္သန္ေန
သျဖင့္ဤအပိုင္း(မျမင္စြမ္းအား၂)ကိုဆက္ေရးတင္ေပးလိုက္ပါသည္၊
မိမိတစ္ဦးထည္း၏အယူအဆအရ(မျမင္ရေသာစြမ္းအားမ်ား)
ဟုအမည္ေပးထားေသာ္လည္းျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္ေပၚမူတည္ၿပီးနားလည္တတ္ကၽြမ္းေသာ
စာဖတ္သူမ်ားကသင့္ေတာ္သည့္အမည္နာမကိုသတ္မွတ္တပ္ေခၚႏိုင္ပါသည္။မျမင္ရေသာ
စြမ္းအားမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာအေတြ႕အၾကံမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးတပ္မေတာ္သား
ဘဝမ်ားႏွင့္ဆက္စပ္ေနေသာေကာင္းႏိုးရာရာသင့္ေတာ္ေသာအေတြ႕အၾကံဳမ်ားကိုသာေရးတင္ေပးသြားပါမည္
- မူရင္းစာေရးသူ )
မကြ်တ္မလြတ္ႏိုင္ေသးေသာက်ဆံုးတပ္မေတာ္သားမ်ား
မိမိ၏စစ္မႈထမ္းသက္(၃၄)ႏွစ္အတြင္းပါဝင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရေသာစစ္ဆင္ေရး/လံုျခံဳေရးတာဝန္မ်ားအရ
ကိုယ္တိုင္မက်ဆံုး/မေသဆံုးခဲ့ရသျဖင့္က်ဆံုး/ေသဆံုးခဲ့ၾကေသာရဲေဘာ္ရဲဘက္တိုက္ေဖၚတိုက္ဘက္မ်ား၏ျဖစ္စဥ္မ်ားစြာႏွင့္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရဘူးပါသည္၊
၁၉၇၅ခုႏွစ္မိုးအကုန္ေဆာင္းအကူးပြင့္လင္းရာသီအစကာလ
မိမိတို႔ေရွ႕တန္းခလရ(၃)စစ္ေျကာင္းဌာနခ်ဳပ္(၂)ခုႏွင့္တပ္ခြဲ(၅)ခြဲသည္ မူဆယ္/မံုးယု/နမ့္ေပၚေဒသ
စစ္ဆင္ေရး/လံုျခံဳေရး/နယ္ေျမစိုးမိုးေရးတာဝန္မ်ားကိုထမ္းေဆာင္ေနၾကပါသည္၊မိမိဦးစီးအမွတ္
(၂)တပ္ခြဲမွတပ္ခြဲရံုးတပ္စုသည္မံုးယုေဒသ(စ)ေတာင္ကုန္းစခန္းတြင္၎၊ဗိုလ္ေအာင္သိန္းလင္းဦးစီး
တပ္စု(၁)စုသည္လြိဳင္လံုက်န္စခန္းတြင္၎၊ဒုဗိုလ္ေမာင္ေမာင္(ေတဇ၁/ဗလအမွတ္၁၀၀)ဦးစီးတပ္စု
(၁)စုသည္မူေတာင္းလံုစခန္းတြင္၎အေျချပဳၿပီးစစ္ဆင္ေရး/လံုျခံဳေရးတာဝန္မ်ားထမ္းေဆာင္ေနၾကပါသည္၊
ခြဲမႉး(ဗိုလ္မႉး)ဗိုလ္မႉးထြန္းေရႊ(စတသ-၁)ဦးစီးစစ္ေၾကာင္း
ဌာနခ်ဳပ္သည္(ပြိဳင့္၄၅၆၁)စခန္တြင္အေျချပဳကြပ္ကဲပါသည္၊မူေတာင္းလံုစခန္းႏွင့္လြိဳင္လံုက်န္စခန္းမ်ာတြင္
စဆရတြင္ေရသယ္/ရိကၡာသယ္ရန္
ေထာက္/ပို႔ ဝန္တင္တပ္မွ ဝန္တင္လား ျမင္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္လား ျမင္းထိန္းစစ္သည္(၂)ဦးစီတြဲဘက္ေပးထားပါသည္၊ထိုေန႔ကလား႐ွိဳးမွမူဆယ္သို႔ရိကၡာပို႔ယာဥ္တန္းလာၿပီး၎
ယာဥ္တန္းအျပန္တြင္မူေတာင္လံုစခန္းမွဝန္တင္စစ္သည္ႏွစ္ဦးလား႐ွိဳးဝန္တင္တပ္ရင္း
သို႔ျပန္လည္လိုက္ပါသြားၾကရန္ညႇိႏွိုင္းစီစဥ္ထားပါသည္၊၎စစ္သည္ႏွစ္ဦးမနက္ပိုင္းတြင္
စခန္းေအာက္ေျခေမာ္ေတာ္ယာဥ္လမ္းေဘးတြင္မူဆယ္မွအျပန္ယာဥ္တန္းကိုဆင္းေစာင့္ေနခဲ့ၾကေသာ္လည္း
ယာဥ္တန္းျပန္မလာေသးသျဖင့္စခန္းေပၚသို႔ျပန္တက္ထမင္းစားၾကသည္၊၎တို႔(၂)ဦး
ထမင္းစားေနစဥ္မွာပင္ယာဥ္တန္းလား႐ွိဳးသို႔ျဖတ္ျပန္သြားသျဖင့္လား႐ွိဳးသို႔မျပန္ျဖစ္ေတာ့ပဲ
မူေတာင္းလံုစခန္းမွာပင္ဆက္က်န္ေနခံ့ပါသည္၊
တိုက္ဆိုင္လွစြာပင္၎ေန႔ညေန(၁၆၀၀)နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ဗကပတို႔ကမူေတာင္းလံုစခန္း၏အေရွ႕
ဘက္ကိုက္(၂၀၀၀)ခန္႔အကြာ
ဝင္းဖိုင္ေတာင္ ေက်ာႏွင့္ေပါင္မံု႔ေတာင္ေက်ာအဆက္ေနရာကမူေတာင္းလံု စခန္းသို႔(၈၂)မမစိန္ေျပာင္းျဖင့္(၁၅)လံုးခန္႔ေႏွာက္ယွက္ပစ္ခတ္ခဲ့ပါသည္၊စခန္းမွစစ္သည္အားလံုးတပ္
အသင့္ေနရာယူထားၾကစဥ္ဗကပတို႔၏စိန္ေျပာင္းဗံုးသီး၁)လံုးသည္စခန္းေပၚရွိဝန္တင္တပ္
စစ္သည္ႏွစ္ဦးေနရာယူထားသည့္အမိုးပါေခါင္ကတုတ္ပစ္က်င္းဝင္ေပါက္တည့္တည့္က်ေရာက္ေပါက္
ကြဲရာဗံုးစမ်ားထိမွန္ၿပီးထိုဝန္တင္တပ္စစ္သည္(၂)ဦးစလံုးေခါင္ကတုတ္ပစ္က်င္းအတြင္းရရွိဒဏ္ရာ
မ်ားျဖင့္ေနရာတြင္ပင္က်ဆံုးသြားခဲ့ၾကပါသည္၊
ပစ္ခတ္မႈစကထည္းကပင္မိမိတပ္ခြဲရံုးႏွင့္ဆသရစက္အဆက္အသြယ္ရရွိေနေသာ္လည္းမည္သို႔မွ်မ
တတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ၊ရန္သူမွာလည္းေႏွာက္ယွက္ပစ္ခတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ဝင္းဖိုင္ေတာင္ေက်ာဘက္သို႔
ဆုတ္ခြါသြားခဲ့ပါသည္၊အေျခအေနအရပ္ရပ္ကိုစီစစ္သိရွိရၿပီးေနာက္စခန္းတပ္စုမႉးတင္ျပသည့္အ
တိုင္းက်ဆံုးစစ္သည္ႏွစ္ဦး၏႐ုပ္အေလာင္းမ်ားကိုစခန္းအနီးသင့္ေတာ္သည့္ေနရာတြင္ပင္စစ္အခမ္းအနားျဖင့္
အမိန္႔ျပန္ျမႇုပ္ႏွံသျဂၤ
ိုလ္ရန္မိမိခြင့္ျပဳလိုက္ပါသည္၊ျဖစ္စဥ္အေျခအေနအရပ္ရပ္ကိုစစ္ေၾကာင္း(၂)ဌာနခ်ဳပ္သို႔
တရားဝင္ကနျဖင့္မိမိတင္ျပလိုက္ပါသည္။
ေနာက္တစ္ရက္ျခားနံက္ပံုမွန္စက္ေပၚခ်ိန္တြင္မူေတာင္းလံုစခန္မႉးဒုဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ကတင္ျပလာပါသည္၊
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ညလံုးစခန္းရွိစစ္သည္အားလံုးလံုးဝမအိပ္ရပါေၾကာင္း၊က်ဆံုးစစ္သည္(၂)ဦး
ဟုယူဆရေသာမျမင္ရသည့္စြမ္းအားမ်ားကတာဝန္က်ကင္းသမားကိုခဲႏွင့္ေပါက္၊တပ္အသင့္ေနရာ
ယူထားစဥ္လိုက္လံစစ္ေဆးေသာတပ္စုမႉးႏွင့္တပ္စုတပ္ၾကပ္ႀကီးတို႔ကိုဆသရေျမာင္းထဲဆြဲခ်တဲအတြင္း
အိပ္ေနေသာစစ္သည္အဆင့္အတန္းအားလံုးကိုအိပ္ယာေနရာမွတဲအျပင္ေရာက္သည္အထိဆြဲထုတ္
စသည္ျဖင့္ေျခာက္လွန္႔ေႏွာက္ယွက္ေနသျဖင့္စခန္းကုန္းႏွစ္ကုန္းစလံုးမွစစ္သည္အားလံုးအိပ္မရ
ေနမရကင္းေစာင့္မရျဖစ္ေနရပါေျကာင္း၊သတင္းပို႔လာပါသည္၊မိမိကယခုပင္မိမိလာခဲ့မည္ဟုျပန္ေျပာၿပီး
မူေတာင္းလံုစခန္းအေျခအေနႏွင့္စခန္းသို႔ယခုပင္မိမိသြားစစ္ေဆးၿပီးလိုအပ္သည္မ်ားေဆာင္
ရြက္ပါမည္ဟုစစ္ေၾကာင္း(၂)မႉးထံသတင္းပို႔ခြင့္ေတာင္ခံလိုက္ပါသည္၊စစ္ေၾကာင္းမႉးကသူပါ
လိုက္မည္ေစာင့္ေခၚပါ
ဟုျပန္ၾကားသျဖင့္စစ္ေၾကာင္းမႉးကိုပါေစာင့္ေခၚၿပီး မူေတာင္းလံုစခန္း သို႔ထြက္ခြါခဲ့ၾကပါသည္။
မူေတာင္းလံုစခန္း၏အေနအထားမွာမူေတာင္းလံုရြာ၏အေနာက္ဘက္တည့္တည့္ကိုက္(၁၀၀)ခန္႔အကြာ
လား႐ွိဳး/မူဆယ္ကားလမ္းေဘးေတာင္ကုန္းအျမင့္ေပၚတြင္ရွိေနၿပီးကားလမ္းမွစခန္းထိပ္
အထိေျခလ်င္မိနစ္(၂၀)ခန္႔တက္ရပါသည္၊စခန္းထိပ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းကုန္းတြင္တပ္စုရံုးႏွင္စိတ္
(၂)စိတ္၊ကိုက္(၃၀)ဆယ္ခန္႔အကြာအနိမ့္ပိုင္းေက်ာေလးဆက္လွ်က္ေနာက္ကုန္းတြင္တပ္စိတ္(၁)စိတ္ေန
ရာခ်ထားပါသည္၊ကုန္း(၂)ကုန္းစလံုးကိုျခံဳ၍ဆက္ၿပီးသြတ္ဆူးႀကိဳး(၂)ထပ္အျပင္ဘက္
ဝါးျခံစည္း႐ိုး(၁)ထပ္ကာရံထားပါသည္၊စခန္းေပၚေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာပင္စစ္ေၾကာင္းမႉးက
"ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕
အေလာင္းေတြဘယ္မွာမင္းျမႇုပ္ထားသလဲ"ဟုေမးၿပီးစစ္သည္(၂)ဦး၏႐ုပ္အေလာင္းမ်ားျမႇုပ္ႏွံထားသည့္သျဂၤ
ိုင္းေျမပံုႏွစ္ပံုကိုသြားၾကည့္ၾကပါသည္၊ေတြ႕ပါၿပီ၊က်ဆံုးစစ္သည္ႏွစ္ဦးစလံုးကိုစခန္းကုန္းႏွစ္ကုန္းၾကားအ
နိမ့္ပိုင္းေက်ာဆက္ငယ္၏ေျမာက္ဘက္ေဘးစခန္းျခံစည္း႐ိုးႏွင့္ကပ္လွ်က္စခန္းျခံစည္း႐ိုးအ
တြင္းတြင္အေရွ႕အေနာက္ယွဥ္၍ျမႇပ္ႏွံသၿဂႋဳလ္ထားေၾကာင္းေတြ႕ရပါသည္၊ခ်က္ခ်င္းလိုလိုပင္စစ္ေၾကာင္းမႉးက
"မင္းတို႔ကငယ္ေသးလို႔မသိၾကနားမလည္ၾကေသးဘူး၊က်ဆံုးစစ္သည္ကိုဘယ္ေတာ့မွတပ္ျ
ခံစည္း႐ိုးအတြင္းမွာမျမႇုပ္ႏွံမသျဂၤိုလ္ရဘူး၊ဘယ္ေလာက္အမိန္႔ျပန္ျပန္သူတို႔ဝိဉာဥ္ကတပ္ျခံစည္း႐ိုး
ကိုေက်ာ္ထြက္ျဖတ္ထြက္လို႔မရဘူး၊ဒါ့ေၾကာင့္မင္းတို႔ကိုညကအသိေပးေနၾကျပေနၾကတာကြ၊
အခုေျမပံုေတြကိုျခံစည္း႐ိုးအျပင္ေရာက္ေအာင္ျပင္ၿပီး
ခတ္လိုက္ၾက၊တပ္ခြဲမႉးမင္းကအမိန္႔ျပန္တမ္းေရးၿပီအမိန္႔ထပ္ျပန္လိုက္၊ေသနတ္(၁၀)ခ်က္
ပစ္ၿပီးအမိန္ေပးလိုက္ပါ"ဟုၫႊန္ၾကားပါသည္၊မိမိတို႔ခ်က္ခ်င္းလိုက္နာအေကာင္အထည္ေဖၚလိုက္
ၾကပါသည္၊မိမိတို႔မူေတာင္းလံုစခန္းမွျပန္လာခဲ့ၾကပါသည္၊ထိုေန႔ညအပါအဝင္ဘယ္ေတာ့မွထပ္မျဖစ္ေတာ့ပါ၊
က်ဆံုးစစ္သည္(၂)ဦးစလံုးမွာခ်င္းတိုင္းရင္းသားခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားၿဖစ္ၾကပါသည္၊သတိထားဆက္
စပ္စဥ္းစားသခၤန္းစာယူႏိုင္ၾကပါေစ။
အသံၿဖင့္ ကယ္တင္ၿခင္း
မိမိသည္တပ္မေတာ္သားအရာရွိတစ္ဦးအေနျဖင့္တာဝန္ထမ္းေဆာင္လာခ်ိန္တိုးျမင့္လာသည္ႏွင့္အမွ်
မျမင္ရေသာစြမ္းအားမ်ားႏွင့္ေတြ႕ၾကံဳရသည့္အတြ႕အျကံဳမ်ားတစ္ေျဖးေျဖးတိုးလာသလိုထိုအေတြ႕
အၾကံဳမ်ားမွာလည္းပိုမိုေလးနက္ထိေရာက္လာသည္ဟုပင္အကဲျဖတ္ရပါမည္၊ယခုအပိုင္းတြင္တပ္
မေတာ္ေျချမန္တပ္ရင္းတစ္ရင္းတြင္တပ္ရင္းမႉးတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္အေတြ႕အၾကံဳကိုေရးတင္ပါမည္
မူရင္း စာေရးသူ )မၿမင္ရေသာ အသံရွင္ ၏ ကယ္တင္မွဳ
၁၉၈၉ခုႏွစ္ေအာက္တိုဘာလအတြင္းကရင္ျပည္နယ္ေမာ္ဖိုးေကမဲလေဒသဝင္းေစာေခ်ာင္းေျမာက္ျခမ္းေဒသ
တြင္ေရွ႕တန္းခမရ(၁၀၄)ဒုတပ္ရင္းမႉး/စစ္ေၾကာင္း(၂)မႉးအျဖစ္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္မွာပင္
ကကထူးအမိန္႔အရတမခ(၃၃)ကြပ္ကဲမႈေအာက္ခမရ(၁၆)သို႔ယာယီတပ္ရင္းမႉးတာဝန္တိုးျမႇင့္ခန္႔အပ္
ခံရပါသည္၊ထိုအခ်ိန္ကတမခ(၃၃)မွနဗဟကြပ္ကဲမႈအဖြဲ႕တစ္ခုႏွင့္တပ္ရင္း(၃)ရင္းသည္ေရွ႕တန္း
တမခ(၄၄)စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈေအာက္ေကာ့ကရိတ္ျမဝတီေဒသတြင္စစ္ဆင္ေရးတာဝန္မ်ား
လာေရာက္ထမ္းေဆာင္ေနရခ်ိန္လည္းျဖစ္ပါသည္၊
နယ္စပ္ေဒသေကအင္ယူေသာင္းက်န္းသူအခိုင္အမာစခန္းမ်ားကိုမိမိတပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းမ်ား
အရွိန္အဟုန္ႏွင့္ဆက္တိုက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္၊တမခ(၃၃)မွနဗဟ(၃၃၂)ႏွင့္မိမိ
တို႔ခမရ(၁၆)၊ခလရ(၄)၊ခလရ(၁၃)တပ္ရင္း(၃)ရင္းပါစစ္ေၾကာင္းျဖင့္ၿမန္မာထိုင္းနယ္စပ္ေဒသေကအင္
ယူေသေဘာဘိုးစခန္းႀကီးကို၁၉၉၀ခုႏွစ္ဇန္နဝါရီလ(၂၄)ရက္ေန႔တြင္ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္
တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၿပီးေနာက္ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ၾကရမည့္ေကအင္ယူေဝါေလထုတ္လုပ္ေရး
စခန္းႀကီးအားတိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရန္စုဖြဲ႕ျပင္ဆင္ျဖည့္တင္းမႈစီမံမႈမ်ားျပဳလုပ္ၾကပါသည္၊စစ္ဆင္ေရးသတင္း
လံုျခံဳမႈေတာ့လံုးဝမရွိေတာ့ပဲေကအင္ယူတို႔ကလည္းေသေဘာဘိုးစခန္းအားသိမ္းၿပီးလွ်င္ေဝါေလစခန္းႀကီးကို
မိမိတပ္မ်ားဆက္လက္တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ၾကေတာ့မည္ကိုတြက္ဆသိျမင္ၿပီးျဖစ္သျဖင့္ေဝါေလ
စခန္းမက်ႏိုင္ေရးအတြက္လံုျခံဳေရးအစီအမံမ်ားကိုအခ်ိန္ယူျပင္ဆင္စီမံတည္ေဆာက္ထားၿပီးျဖစ္ေနပါသည္၊
တစ္ဖက္ႏိုင္ခံမွ
ဘက္ဟိုး ဘူဒိုဇာ စက္ယႏၲယားမ်ားကိုပါေခၚယူၿပီးခံစစ္တည္ေဆာက္ထားၾကပါသည္။
နဗဟ(၃၃၂)ကြပ္ကဲမႈအဖြဲ႕၊မိမိတို႔စစ္ဆင္ေရးတပ္ရင္း(၃)ရင္းႏွင့္အကူပစ္(၁၂၀)မမစိန္ေျပာင္းႀကီးတပ္စု
၊စစ္ေျမျပင္အင္ဂ်င္နီယာတပ္စုတို႔ပါဝင္ဖြဲ႕စည္းထားေသာေကအင္ယူေဝါေလစခန္းတိုက္ခိုက္
သိမ္းပိုက္ေရးစစ္ေၾကာင္းသည္စစ္ဆင္ေရးစီမံခ်က္ပါအတိုင္း၁၉၉ဝျပည့္ႏွစ္ဇန္နဝါရီလ(၃)ရက္ေန႔နံက္
တြင္စုရပ္ေသေဘာဘိုးစခန္းမွစတင္ထြက္ခြါၾကပါသည္၊ယခုစီမံခ်က္တြင္မိမိဦး
စီးေသာေရွ႕တန္းခမရ(၁၆)ကအဓိကေခ်မႈန္းတိုက္ခိုက္ေရးတာဝန္၊ေရွ႕တန္းခလရ(၄)တပ္ရင္း
ကေယာင္ျပတိုက္
ခိုက္ေရးစစ္ေၾကာင္းတာဝန္နဗဟ(၃၃၂)ႏွင့္ေရွ႕တန္းခလရ(၁၃)တို႔ကကြပ္ကဲမႈ၊လံုျခံဳေရးႏွင့္အရံစစ္ေၾကာင္း
တာဝန္မ်ားသတ္မွတ္ခြဲေဝေပးထားခဲ့ပါသည္၊မိမိဦးစီးေရွ႕တန္းခမရ(၁၆)တပ္ရင္းတစ္ရင္းလံုးပါအဓိကေခ်
မႈန္းေရးစစ္ေၾကာင္းသည္လမ္းခရီးတြင္ဆီးႀကိဳေႏွာက္ယွက္တားဆီးေသာရန္သူ႔အင္အားစုငယ္မ်ားအား(၃)ေန
ရာတြင္ရွင္းလင္းတိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ဆက္လက္ရွင္းလင္းခ်ီတက္ခဲ့ၾကရာေဖေဖၚဝါရီလ(၁)
ရက္ေန႔နံက္(၁၀၀၀)နာရီခ်ိန္ခန္႔တြင္ေကအင္ယူေဝါေလထုတ္လုပ္ေရးစခန္း၏အေနာက္ေျမာက္ဘက္
(၂)မိုင္ခန္႔အကြာရွိထိသဲေလးရြာပ်က္အေပၚေတာင္ေၾကာသို႔ေရာက္
ရွိရွင္လင္းခဲ့ၾကပါသည္၊တပ္ရင္းတစ္ရင္းလံုးရြာပ်က္တစ္ဝိုက္ျဖန္႔ရွင္းလင္းၿပီးေခတၱအေျချပဳလိုက္ပါသည္။
ယမန္ေန႔ညကမခ်က္စားႏိုင္ခဲ့ေသာညစာ၊ယေန႔မနက္စာညစာေပါင္း(၃)နပ္စာထမင္းကိုတစ္နာရီအတြင္း
အၿပီးခ်က္ၾကစားၾကရန္၊လံုျခံဳေရးအတြက္အနီးကပ္ကင္းမ်ားအျပင္ကင္းရွည္မ်ားကိုလည္း
တပ္စုလိုက္ကိုက္(၂၀၀)အထိထုတ္ၾကရန္၊လူႏွင့္လက္နက္မ်ားလံုးဝခြဲမေနရန္၊ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုျခင္း
လံုးဝမျပဳၾကရန္တပ္ရင္းတပ္ရင္းလံုးသို႔ၫႊန္ျကားလိုက္နာေဆာင္ရြက္ေစခဲ့ပါသည္၊ထိသဲေလးရြာ
ပ်က္ေဘး အေရွ႕အေနာက္သြယ္တန္းေနေသာေရေခ်ာင္းငယ္ေလးအတြင္းမိမိတပ္ရင္းစစ္ေၾကာင္းမွစစ္သည္အားလံုး
တိုးတိုးတိတ္တိတ္ပင္မီးခိုးတစ္လူလူႏွင့္(၃)နပ္စာထမင္းစခ်က္ၾကပါေတာ့သည္၊မိမိကိုယ္
တိုင္လည္း(၂)ရက္မခၽြတ္ရေသးေသာေတာစီးဘိနပ္ကိုခၽြတ္အကူရဲေဘာ္လာေပးေသာညႇပ္ဘိ
နပ္ကိုစီးေျခေထာက္ေရေဆး၊ေခ်ာင္းေလးေဘးတြင္ထိုင္ၿပီးဆက္သြားရမည့္ခရီးဆက္လုပ္
ရမည့္အလုပ္အတြက္ေျမပံုၾကည့္
ခ်ီတက္ခ်ည္းကပ္ရမည့္လမ္းေရြးခ်ယ္ စီမံစဥ္းစားေနလိုက္ပါသည္၊
ထိုအခ်ိန္တြင္မိမိနားအနားကပ္ၿပီး"ခုခ်က္ခ်င္းဒီေနရာကအျမန္ထြက္၊ထြက္ၾက"ဟူသည့္သတိေပးသံ
ကိုႀကားလိုက္ရၿပီးထေတာ့၊အျမန္ထြက္ေတာ့၊အားလံုးအျမန္ထြက္ေတာ့၊ဟုထပ္ထပ္ၾကားလိုက္
ရပါသည္၊မိမိေဘးတြင္ယခုကဲ့သို႔လာသတိေပးေျပာေနသူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်မရွိပါ၊မေတြ႕ပါ၊
မိမိခ်က္ခ်င္းပင္ေနရာကအျမန္ထလိုက္ၿပီးအသံက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ပင္"ရဲေဘာ္ေတြခ်က္ျပဳတ္
တာေတြခ်က္ခ်င္းရပ္၊ဒီေနရာကခုခ်က္ခ်င္းထြက္မယ္၊ၾကားသူေတြဆက္ေျပာၾက"ဟုထပ္တစ္လဲလဲပင္ေအာ္
ဟစ္အမိန္႔ေပးလိုက္ပါသည္၊ကိုယ္တိုင္လည္းစစ္သည္မ်ားခ်က္ျပဳတ္ေနရာသို႔သြားၿပီး
"ဘာမွ်ျပန္မေျပာၿပန္မေမးၾကနဲ႔ခ်က္ခ်င္းပစၥည္းေတြသိမ္း၊အနီးဆံုးေနရာေတာင္ေၾကာေတာတြင္းကိုျမန္ျမန္
တက္ၾက"ရန္လိုက္ေျပာေစ့ေဆာ္လိုက္ပါသည္၊
စစ္သည္မ်ားအေနျဖင့္ထမင္းခ်က္ဘို႔အခ်ိန္ေပးထားတာ(၁)နာရီအခု(၃၀)မိနစ္ေတာင္မျပည့္ေသးဘူး၊
ပစ္သံခတ္သံလည္းဘာမွ်မၾကားေသးဘူး၊ဒို႔တပ္ရင္းမႉးဘာျဖစ္သြားသလဲမသိဘူး၊ဆိုေသာသေဘာျဖင့္
မိမိအားၾကည့္ၾကေသာ္လည္းစစ္သားေတြပီပီအမိန္႔အတိုင္းခ်က္ခ်င္းလိုက္နာၾကပါသည္၊
ခ်က္လက္စထမင္းအိုးဟန္းေဂါမ်ားကိုဆြဲယူ
၊လက္နက္မ်ားကိုဆြဲကိုင္၊မန္းကတန္းတိုးလိုး
တြဲေလာင္းပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ေခ်ာင္းေျမာက္ဘက္ကမ္းေတာင္ေၾကာေတာထဲသို႔အေျပးအလႊားတက္ၾကပါသည္၊ေနာက္
ဆံုးတပ္စုႏွင့္မိမိလည္းေတာင္ေၾကာေပၚတက္ခဲ့ပါသည္၊ေခ်ာင္း႐ိုးတစ္ေလွ်ာက္မီးဖိုမ်ားမီးမၿငိမ္းသတ္ႏိုင္
ခဲ့ၾကသျဖင့္မီးခိုးတစ္လူလူႏွင့္က်န္ခဲ့ပါသည္၊(၁၅/၂၀)မိနစ္အတြင္းမိမိတပ္ရင္းတစ္ရင္းလံုးစစ္ဆင္ေရးဝန္
ထမ္းမ်ားပါအပါအဝင္ရြာေဘးေခ်ာင္းငယ္အတြင္းမွေခ်ာင္းေဘးေတာင္ေၾကာေတာတြင္းသို႔အေရာက္တက္ခဲ့ၾက
ပါသည္။
ေတာင္ေၾကာေတာတြင္းသို႔အားလံုးေရာက္ရွိျပန္လည္စုဖြဲ႕ေနစဥ္မွာပင္
မၾကာလိုက္ေသာအခ်ိန္အတြင္း ထိသဲေလးရြာပ်က္၏အေနာက္တည့္တည့္ကိုက္(၂၀၀၀)ခန္႔အကြာမွပစ္လိုက္ေသာစိန္ေျပာင္းႀကီး
ပစ္သံေျပာင္းထြက္သံတစ္ခ်က္ၾကားလိုက္ရပါသည္၊မၾကာမီစကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းမိမိစစ္သည္မ်ားထမင္း
ခ်က္ခဲ့ေသာေခ်ာင္းအတြင္းစိန္ေျပာင္းဗံုးသီးက်ကြဲသည္ကိုၾကားရျမင္လိုက္ရပါသည္၊ထို႔ေနာက္
စိန္ေျပာင္းပစ္သံမ်ားဆက္တိုက္ဆက္ၾကားရသလိုစိန္ေျပာင္းဗံုးသီးမ်ားေခ်ာင္း႐ိုးတစ္ေလွ်က္ျဖန္႔ခြဲ
က်ေရာက္ေပါက္ကြဲေနၾကပါသည္၊ရန္သူမ်ားမိမိတို႔တပ္ရင္းထမင္းခ်က္၍ထြက္ေပၚလာေသာမီးခိုးတန္း
မ်ားကိုပစ္မွတ္ထားၿပီး(၈၂)မမမစိန္ေျပာင္းျဖင့္ျဖင္႔ခြင္႔ၾကံဳေႏွာက္ယွက္ပစ္ၾကပါၿပီ၊မိမိအမိန္႔ေပးရန္
ပင္မလိုေတာ့ပဲရန္သူ႔စိန္ေျပာင္းဗံုးသီး(၁၆)လံုးပစ္ၿပီးခ်ိန္တြင္မိမိတပ္ရင္း(၈၁)မမစိန္ေျပာင္းတပ္စုမွစိန္ေျပာင္း
(၂)လက္ခ်က္ခ်င္းေနရာခ်ၿပီးရန္သူ႔ေနရာကိုခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္၍ရန္သူကိုတန္ျပန္ပစ္ႏိုင္ပါၿပီ၊ရန္သူမွ
စုစုေပါင္း(၈၂)မမစိန္ေျပာင္းျဖင့္(၂၄)လံုးပစ္သြားပါသည္၊စိန္ေျပာင္းဗံုးသီးအားလံုးရြာ
ပ်က္ေဘးေရေခ်ာင္းငယ္တစ္ေလွ်ာက္က်ေရာက္ေပါက္ကြဲၾကပါသည္၊မိမိႏွင့္မိမိ၏အရာရွိစစ္သည္
မ်ားေရေခ်ာင္းငယ္အတြင္းဆက္ရွိေနပါက
အကာအကြယ္မဲ့စြာရန္သူ႔ပစ္ခတ္မႈေအာက္အတံုးအရံုးပင္ထိခိုက္က်ဆံုးဒဏ္ရာရၾကမည္မွမလြဲဧကန္ျဖစ္မွာပါ၊
ယခုေတာ့"မျမင္ရသည့္စြမ္းအားရွင္၏ကူညီေစာင့္ေရွာက္သတိေပးလံု႔ေဆာ္မႈ"ေျကာင့္ရန္သူ၏ဤပစ္ခတ္
မႈတြင္မိမိႏွင့္မိမိတပ္ရင္းမွအရာရွိစစ္သည္မ်ားစစ္ဆင္ေရးဝန္ထမ္းမ်ားတစ္ဦးတစ္ေယာက္
မွ်ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈမျဖစ္ခဲ့ပါ၊
အျပန္အလွန္ပစ္ခတ္ေနစဥ္ၾကားျဖတ္ဖမ္းယူရရွိေသာသတင္းအရရန္သူက"မိမိတို႔စစ္ေၾကာင္း
ထမင္းမ်ားခ်က္ျပဳတ္ေနစဥ္အလစ္အငိုက္တြင္ထိထိေရာက္ေရာက္(၂၄)လံုးပစ္ခတ္ခဲ့ေၾကာင္း၊မိမိတပ္ဖြဲ႕
ဝင္အမ်ားအျပားထိခိုက္က်ဆံုးဒဏ္ရာရသြားမည္ဟုယူဆေၾကာင္း၊မိမိစစ္ေၾကာင္းကျပန္ပစ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊
အနားတြင္လာက်ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
အပစ္ရပ္ၿပီးျပန္ထြက္လာေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း"ရန္သူစက္အခ်င္းခ်င္းေျပာေနသည္ကိုသိခဲ့ရပါသည္။
Post တြင္ထည့္သြင္းအသံုးၿပဳထားေသာ ပံုမ်ားမွာ ယခုၿဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ၿခင္း မရွိပဲ သင့္ေတာ္ရာ ပံုမ်ားသံုးထားၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္ ။
မူရင္းေရးသားသူ
ဆက္စပ္ဖတ္ရွဳရန္
No comments:
Post a Comment