ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ရရွာေသာ ဦးပဥၥင္းၾကီး ဦးေသာဘိတ

၂၀-၃-၂၀၁၃-ညေန ငါးနာရီခန္႔မွာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ရရွာေသာ ဦးပဥၥင္းၾကီး ဦးေသာဘိတသည္ သာစည္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဟံဇားအုပ္စု၊ ဟံဇားေက်းရြာ၊ မိုးေကာင္းေက်ာင္းတိုက္မွာ သတင္းသုံးေနထိုင္သူ ျဖစ္ပါသည္။

          သက္ေတာ္(၄၅)ႏွစ္အရြယ္၊ သိကၡာ(၂)ဝါ၊ ေတာထြက္ ဦးပဥၥင္းၾကီး ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းသည္ သဲေတာၿမိဳ႕ အေရွ႕ဘက္ ဒုန္းကုန္းရြာဇာတိ ျဖစ္ၿပီး၊ ဦးျမရင္+ေဒၚအိတို႔၏သား ျဖစ္ပါသည္။ ငယ္စဥ္က သဲေတာၿမိဳ႕ ျမႏွင္းဆီစာသင္တိုက္မွာ ပထမငယ္တန္း ေအာင္ျမင္သည္အထိ ရွင္သာမေဏဘဝျဖင့္ ပညာဆည္းပူးကာ လူဝတ္လဲသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

          လူအမည္မွာ ေမာင္တင္ထြန္း ျဖစ္ပါသည္။ ဟံဇားရြာ မုိးေကာင္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဦးပ႑ိစၥသည္ ကြယ္လြန္သူ ဦးေသာဘိတႏွင့္ သဲေတာ္ၿမိဳ႕ ျမႏွင္းဆီစာသင္တိုက္မွာ စာသင္ဘက္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ပါသည္။ ဦးေသာဘိတသည္ ဇနီး ေဒၚ…..ႏွင့္ သားတစ္ေယာက္  သမီးတစ္ေယာက္ ထြန္းကားခဲ့ပါသည္။ ၄င္းသည္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဦးပ႑ိစၥထံ လာေရာက္ရဟန္းခံသည္မွာ (၂)ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ ၂၀-၃-၂၀၁၃-ရက္ေန႔ ညေန(၄း၃၀)ခန္႔တြင္ ကေလးသူငယ္ေလးမ်ား ယဥ္ေက်းလိမၼာ သင္တန္းအတြက္ စာအုပ္လိုအပ္ေန၍ မိတၳီလာသို႔ စာအုပ္လာဝယ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းတြင္ ကေလးငယ္(၂၀၀)ေက်ာ္ရွိၿပီး (၃၈)ျဖာမဂၤလာ စာအုပ္က (၁၃၀)သာရွိေသာေၾကာင့္ သင္တန္းဆင္းသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း အေရးေပၚေစ်းတက္ ဝယ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

          ဆိုင္ကယ္ ေမာင္းသူမွာ ဦးတင္ေမာင္ဝင္း(ခ)ကုလား ျဖစ္ၿပီး၊ ၄င္း၏(၄)ႏွစ္အရြယ္ သမီးေလးကလည္း ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းတက္ေနသည့္ အျပင္ ဦးေသာဘိတသြားေလရာ ဦးတင္ေမာင္ဝင္း(ခ)ကုလား အသက္(၄၀)ကို ေခၚသြားေလ့ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။

          ဦးကုလားေရာ ဦးေသာဘိတပါ မိတၳီလာမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို လုံးဝမသိရဘဲ ဝယ္ေနက်ျဖစ္ေသာ မိတၳီလာေစ်းအေနာက္ဘက္ “ေက်ာ္ေဇာလင္း”ဆိုင္မွာ (၃ဂ)ျဖာ မဂၤလာစာအုပ္ဝယ္ဖို႔သာ စိတ္ထက္သန္ေန သည္ဟု သိရပါသည္။

          ဦးေသာဘိတသည္ အနီးအနားသြားလွ်င္ ဆိုင္ကယ္ေနာက္ခံုမွာ ေဘးတုိက္ထိုင္စီးေလ့ရွိၿပီး၊ မိတၳီလာသြားရာတြင္ ခရီးေဝးေသာေၾကာင့္ ေနာက္မွ ခြထိုင္စီး၍ သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

          ညေန ငါးနာရီခန္႔ ေတာ္ဝန္နန္းစားေသာက္ဆိုင္ မီးပြိဳင့္အတက္တြင္ လမ္းမၾကီးေဘး ဝဲဘက္ယာဘက္ ပလက္ေဖာင္းေပၚ၌ ဓားမ်ား၊ စတီးလ္လုံးမ်ား၊ သံလုံးမ်ား ကိုယ္စီကိုင္ေဆာင္ထားေသာ မူဆလင္လူတန္းရွည္ ၾကီးကို ေတြ႕ရွိလိုက္ရာ ဦးတင္ေမာင္ဝင္း(ခ)ကုလားက “အေျခအေန မေကာင္းဘူး၊ ျပန္လွည့္ရေအာင္”ဟု ဦးေသာဘိတကို ေျပာပါသည္။

ဦးေသာဘိတက “သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ရန္ျဖစ္တာေနမွာပါ။ က်ဳပ္ပါပါတယ္။ ဆက္သာေမာင္းပါ”ဟု ေျပာဆို၍ ဆက္ေမာင္းရာ ေမတၱာကားဂိတ္လမ္းမေပၚတြင္ ဖ်က္ဆီးခံထားရေသာ ဆိုင္ကယ္တစ္စီး က်ဳိးပဲ့ပ်က္စီးေနသည္ကို ေတြ႕ၾကရပါသည္။

          ထုံးအုိးၾကီး ကြမ္းယာဆုိင္ေဒါင့္အေရာက္တြင္ ေကာက္ဆြ(ခရင္း)ၾကီး ကိုင္ထားေသာ မူဆလင္တစ္ေယာက္ ဘယ္ဘက္ပလက္ေဖာင္းမွ ျဖတ္ကူးလာသည္ကို ဆိုင္ကယ္ေမာင္းသူ ဦးတင္ေမာင္ဝင္း(ခ)ကုလားက ဘက္မွန္ထဲမွ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရပါသည္။

          ထိုေကာက္ဆြၾကီးျဖင့္ အားကုန္လြႊဲ၍ ရုိက္ခ်လိုက္ရာ အုံးခနဲ အသံၾကီးႏွင့္အတူ ဦးေသာဘိတ ခႏၶာကိုယ္က ဦးတင္ေမာင္ဝင္းေပၚကို ပိက်သြားပါသည္။ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းေရာ ဦးေသာဘိတကပါ “သာစည္ကပါ၊ ဟံဇာကပါ၊ စာအုပ္လာဝယ္တာပါ။ ဘာမွ် မသိရပါဘူး။”ဟု ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ေမတၱာ ရပ္ခံခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆိုင္ကယ္ဘီလိွမ့္ရုံသာ ေျဖေျဖေလးေမာင္းထားပါသည္။ ေရွ႕တည့္တည့္ လမ္းမၾကီးေပၚတြင္လည္း ကုလားအုပ္ၾကီးက ပိတ္ဆို႔ထားပါသည္။

          ထိုေတာင္းပန္ေနခ်ိန္မွာပင္ ဦးေသာဘိတ၏ ဘယ္ဘက္နားထင္ ေလးခြမွန္သြားပါသည္။ ေက်ာကုန္းကို တဗုန္းဗုန္း ရုိက္သံၾကားေနရပါသည္။ ဓားျဖင့္ေခါင္းကို လႊြဲခုတ္လိုက္သည္ကုိ ျမင္လိုက္ရပါသည္။ ဦးေသာဘိတ ဘယ္ဘက္ကို ေခြေခြေလး ျပဳတ္က်သြားပါသည္။ ဆိုင္ကယ္ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ဦးေသာဘိတကို ေပြ႕တင္ပါသည္။ အသက္(၁၃/၁၄)ႏွစ္အရြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္ေျပးလာၿပီး ဦးေသာဘိတကို ေပြ႕ထူေပးပါသည္။ နာရြက္အထက္ ေနာက္ေစ့မွ ေသြးေတြ ဒလေဟာ စီးက်ေနၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ေပ်ာ့ေခြေနရာ လုံးဝတင္လို႔ မရေတာ့ပါ။

          ဆိုင္ကယ္ေပၚတြင္ ေပြ႕တင္ေနစဥ္ ဆိုင္ကယ္ကို ဓားႏွင့္ခုတ္၊ ေျခႏွင့္ေဆာင့္ကန္ရာ ေရွ႕ဘီးတာယာ ပ်က္စီးသြားၿပီး၊ လက္ကိုင္ႏွင့္ ေရွ႕ပိုင္းလည္း ဓားထိသြားပါသည္။ ဆိုင္ကယ္လည္း လဲက်သြားပါသည္။ ဦးတင္ေမာင္ဝင္း လွည့္ၾကည့္စဥ္ ေကာက္ဆြၾကီးႏွင့္ ပထမဦးဆုံး ရုိက္သည့္ကုလားၾကီးက ငါးဂါလံဆံ့ အဝါေရာင္ ပုံးတစ္ပုံး ထမ္းလာရင္း “မီးရႈိ႕မီးရႈိ႕”-ဟု ေအာ္ေျပးလာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။

          ထိုစဥ္ “ဒကာၾကီးလြတ္ေအာင္ေျပး”ဟု ဦးေသာဘိတက အားကုန္ေအာ္ေျပာပါသည္။ ဦးေသာဘိတကို ေပြ႕ထူဖို႔လာေသာ ေဘာင္းဘီတို ဝတ္ထားေသာ ကေလးေလးကလည္း “ဦးေလးေျပးေတာ့ ေျပးေတာ့”ဟု ေအာ္ေျပာပါသည္။

          ဦးေသာဘိတအား သဲၾကီးမဲၾကီး ရုိက္ႏွက္ေနၾက ခ်ိန္တြင္ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းကို လုံးဝ ပစ္မွတ္မထားပါ။ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းကို အသားကညိဳ၊ မုတ္ဆိတ္ ပါးျပိဳင္းေမႊးတို႔ကလည္း ရွိေန၍ ကုလားဟု တင္ပုံရပါသည္။ ဦးတင္ေမာင္ဝင္းလည္း ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေျပးရာ ခဲေတြ၊ တုတ္ေတြ၊ ဓားေတြႏွင့္ ပစ္ေပါက္ထုႏွက္ ၾကပါေတာ့သည္။

          “အဲဒီေကာင္ ဗမာ လိုက္.”ဟု ေျပာသံေတြၾကားရၿပီးမွ ခဲမိုးေတြရြာျခင္း၊ တုတ္ဆြမ္းဓားဆြမ္း ေလာင္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆုိင္ကယ္သုံးခ်က္ အခုတ္ခံလိုက္ရပါသည္။

          တံတားထိပ္ေရာက္သည့္အခါ ျမန္မာလူအုပ္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႕ပါသည္။ “ကယ္ၾကပါဦး၊ ဦးဇင္းတစ္ပါး အသက္ခံရၿပီ” ယဥ္ေက်းမႈ စာအုပ္လာဝယ္တာပါဟု ေျပာ၍ အကူအညီေတာင္းလိုက္ပါသည္။ လက္နက္မပါသည့္ ျမန္မာလူအုပ္ၾကီး တုတ္ဓားလက္နက္ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ကုလားလူအုပ္ၾကီးဘက္ ထြက္ခြါသြားပါသည္။

Written by  Wira Thu (Notes) @ Facebook  on Monday, March 25, 2013 at 2:37pm



ဤၿဖစ္စဥ္ ကို အမွန္အတိုင္းသိရွိနိဳင္ရန္အတြက္သာ ေဖာ္ၿပၿခင္းၿဖစ္ပါသည္....ဥပေဒမဲ့ လက္တုန္.ၿပန္ၿခင္းသည္ လက္ရွိဥပေဒအရလည္း ခြင္.လႊတ္မည္ မဟုတ္သည္.အၿပင္ သံသရာတြင္လည္း တူမွ်ေသာ ခံစားမွဳႀကံဳရမည္သာၿဖစ္ပါသည္............
ဥပေဒအတိုင္းစီရင္ၿခင္း..........တရားေဒသနာေတာ္တို.အတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ၿခင္းကသာ  အမွန္ဆံုးၿဖစ္ပါလိမ္.မည္.....