S-125M ဟုေခၚသည့္ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး ဒံုးလက္နက္စနစ္သည္ ၁၉၆၄ခုႏွစ္တြင္
ေပၚေပါက္လာခ့ဲၿပီး ပိုမိုေခတ္မွီေသာ နည္းပညာမ်ားေပါင္းစပ္ကာ S-125M၁
ဟုသတ္မွတ္ထားသည့္ ဒံုးစနစ္ကို ၁၉၇၄ခုႏွစ္တြင္ ထပ္မံထုတ္လုပ္ခ့ဲပါသည္။
S-125 ဒံုးစနစ္၏ မူလအစ ပံုစံ
၂၀၀၈ခုႏွစ္အေရာက္တြင္မူ S-၁၂၅ Pechora 2m ဟူ၍ထပ္မံ အဆင့္ျမွင့္တင္ကာ ထုတ္လုပ္ခ့ဲပါသည္္။
pechora2m ႏွင့္ 1m တို႔၏ျခားနားခ်က္မ်ားမွာမူ pechora2m တြင္ ပစ္မွတ္ရွာသည့္အင္တနာ (ေရဒါ) ႏွင့္ ဒံုးမ်ားကို ေနရာေရႊ႔ေျပာင္းဖို႔ လြယ္ကူေစရန္ရည္ရႊယ္၍ စစ္ယာဥ္ေပၚတြင္တင္ထားျခင္း ၊ အင္တနာ (ေရဒါ) ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးဌာနတို႔အား ဆက္သြယ္သည့္မီးၾကိဳးေတြ
ေနရာတြင္ ေရဒီယိုသံုလိုက္လိုင္းအကူအညီျဖင့္ သီတင္းပိုေဆာင္မူ ျပဳလုပ္လာႏိုင္ျခင္းစသည္ျဖင့္ ကြာျခားပါသည္။
S-125 ဒံုးစနစ္၏ မူလအစ ပံုစံ
၂၀၀၈ခုႏွစ္အေရာက္တြင္မူ S-၁၂၅ Pechora 2m ဟူ၍ထပ္မံ အဆင့္ျမွင့္တင္ကာ ထုတ္လုပ္ခ့ဲပါသည္္။
pechora2m ႏွင့္ 1m တို႔၏ျခားနားခ်က္မ်ားမွာမူ pechora2m တြင္ ပစ္မွတ္ရွာသည့္အင္တနာ (ေရဒါ) ႏွင့္ ဒံုးမ်ားကို ေနရာေရႊ႔ေျပာင္းဖို႔ လြယ္ကူေစရန္ရည္ရႊယ္၍ စစ္ယာဥ္ေပၚတြင္တင္ထားျခင္း ၊ အင္တနာ (ေရဒါ) ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးဌာနတို႔အား ဆက္သြယ္သည့္မီးၾကိဳးေတြ
ေနရာတြင္ ေရဒီယိုသံုလိုက္လိုင္းအကူအညီျဖင့္ သီတင္းပိုေဆာင္မူ ျပဳလုပ္လာႏိုင္ျခင္းစသည္ျဖင့္ ကြာျခားပါသည္။
Pechora 2M ေခတ္မွီဒံုးလက္နက္စနစ္
Pechora 1m ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးစနစ္ ကို ယူဂိုဆလာဗီယာတြင္သံုးသည့္အခါ ပစ္မွတ္အား ဒံုးျဖင့္ပစ္ခတ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ ရန္သူမွ မိမိတည္ေနရာအားသိရွိသြားသည့္အတြက္ မိမိတို႔၏ စနစ္တစ္ခုလံုးအား ေနရာေရြသည့္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္မႈေၾကာင့္ အေမရိကန္စစ္တပ္မွ တန္ျပန္၍ မိမိတို႔ စနစ္တစ္ခုလံုးကို ဖ်က္ဆီးလိုက္သည္ဟု သိရပါသည္။
ထို႔အားနည္းခ်က္ကို နမူနာယူကာ ရုရွားတပ္မေတာ္သည္ အခ်ိန္နည္းနည္းျဖင့္ စနစ္တစ္ခုလံုးအား ေျပာင္းေရႊ႔ႏိုင္ေစရန္ အတြက္ ရည္ရႊယ္ကာ Pechora 2M အားတီထြင္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေလေၾကာင္းရန္တပ္ဖြဲ႔မ်ားတြင္လည္း Pechora 2M ေလယာဥ္ပစ္ဒံုးလက္နက္စနစ္အား အသံုးျပဳလ်က္ရွိရာ အနည္းဆံုး Pechora 2M စနစ္ (၄) စံုရွိသည္ဟု သိရပါသည္။ ဒံုးအေနျဖင့္မႈ (၆၄)စင္းမွ် အနည္းဆံုးရွိေပလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
S-125 ေလယာဥ္ပစ္ဒံုးလက္နက္မ်ား၏ စနစ္တစ္ခုလံုးအား အျပည့္အစံုရွင္းျပရန္ဆိုသည္မွာ လြယ္ကူေသာ အခ်က္မဟုတ္ေပ။ အက်ည္းခ်ဳပ္၍ ရွင္းျပရမည္ဆိုပါက S-125 ေလယာဥ္ပစ္ဒံုး၏ ေရဒါစနစ္မွာ SNR ဟူေခၚသည့္ ပစ္မွတ္ရွာေဖြသည့္ ေရဒါစနစ္ၾကီးရွိသည္။ အဆိုပါေရဒါကိုပင္ ထပ္မံ၍ အင္တာနာ (ေရဒါ) အငယ္ (၃)ခုခြဲထားေသးသည္။
(၁) ပစ္မွတ္၏ အကြားေ၀းကိုရွာေဖြသည့္အင္တနာ၊
(၂)အၿမင့္နဲ့ေၿမာက္၀င္ရိုးစြန္နဲ့ပစ္မွတ္ကိုရွာေဖြေပးသည့္အင္တနာ၊
(၃)ဒံုးရဲ့တည္ေနရာကို သိရွိေစရန္ ဒံုးမွျပန္လွည္ ထုတ္လြတ္ေသာ ေရဒီယိုလိုင္းကို ဖမ္းယူေသာ အင္တနာ ဟူရ သံုးမ်ိဳးရွိေသးသည္။
(S-125 ဒံုး၏ ေတာင္ပံတြင္ အဆိုပါ ေရဒီယိုေရး (Rays) ထုတ္လႊင့္ေပးသည့္ အင္တာနာ ပါရွိသည္။)
အထက္ပါ ေရဒါစနစ္မ်ားအျပင္ ပစ္မွတ္အား ဗီဒီကိုမွာၿမင္ရသက့ဲသို႔ အမွန္အတိုင္းၿမင္ရသည့္ ကင္မရာေရဒါလဲ ပါေသးတယ္။
Pechora 2M ဒံုးတင္ယာဥ္
Pechora 2M ေရဒါတင္ယာဥ္
S-125 ေလယာဥ္ပစ္ဒံုးမ်ား တပ္ဆင္ထားသည့္ ေလကာ တပ္ရင္းမ်ားတြင္မူ S-125 ဒံုးစနစ္၏ ထုတ္လြတ္တဲ့ လိုင္းအလ်ားကိုလိွ်ဳ၀ွက္ထားရသည္။ တပ္ရင္းတစ္ရင္းႏွင့္ တစ္ရင္းပင္ တူညီမူမရွိေစရန္ ျပဳလုပ္ထားရသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ပါက အဆိုပါ လိုင္းအလ်ားတူညီထားေသာ တပ္ရင္းမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေႏွာက္ယွက္ေနၿပီး ပစ္မွတ္ကို ေသခ်ာစြာ မျမင္ရေတာ့ေပ။ထို႔အျပင္ မိမိတို႔ အသံုးျပဳေနေသာ လ်ိဳဝွက္လိုင္းအလ်ားမ်ားအား ရန္သူမွသိရွိသြားပါက မိမိတို႔ေရဒါစနစ္သည္လည္း မည္သို႔မွအသံုးဝင္ေတာ့မည္မဟုတ္ရာ ခ်က္ခ်င္းပင္ လိုင္းအလ်ားေနာက္တစ္ခုျပန္ရွာရေပသည္။
Pechora 2M ဒံုးစနစ္အား စမ္းသပ္ပစ္ခတ္ေနစဥ္
S-125 ဒံုးလက္နက္စနစ္အား ေရဒါမ်ား ၊ ဒံုးက်ည္မ်ားအေၾကာင္း သိရံုႏွင့္လည္း အသံုးမဝင္ေသးေပ။ အဓိကအက်ဆံုးကေတာ့ ဒံုးပစ္ခတ္တဲ့နည္းပညာပင္ျဖစ္သည္။ ဒံုးပစ္ခတ္သည့္ နည္းပညာအား အေသခ်ာနားလည္မွ အဆိုပါဒံုးေတြကအသံုး၀င္မည္ျဖစ္ပါသည္...။
(ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရးတပ္ရင္းမ်ားတြင္လည္း တပ္ဆင္အသံုးျပဳေနသည့္ Pechora 2M အေၾကာင္းအား သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖင့္ ေဆြးေႏြးမိသေလာက္ ၊ မွတ္သေလာက္ ျပန္လွည္ေဝမွ်ေပးျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္ခင္ဗ်ာ...။)
No comments:
Post a Comment