ခ်စ္သူ..သို႔ (၁)
သံေခ်းတစ္ထပ္ရႊံ႕တစ္ထပ္မို႔လို႔
သူတို႔ရဲ႕စိတ္အတင္အခ်ကို
မင္း..ဘယ္လိုမွဖတ္ရမွာမဟုတ္ဘူး။
အာေငြ႕မႈတ္သံေတြၾကားမွာပဲ
ရယ္ကာေမာကာ တစ္ေႏြလံုးပိတ္
ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔ကိုယ္အိပ္လိုက္ေပ့ါကြယ္။
ခ်စ္သူေရ
ေလာကရဲ႕မာယာဆိုတာ
အတီးခံရတဲ့ဗံုေတြရဲ႕ဂီတပါပဲ။
စစ္တုရင္တစ္ပြဲလံုးကို
ဆြဲေမွာက္ခံလိုက္ရေပမယ့္
.....ဘာၿဖစ္လဲ
ဝမ္းမနည္းေၾကး တို႔ေတြရြာသြန္းၾကရံုေပါ့။
ယံုၾကည္ထားစမ္း
ေရေငြ႕ေရခိုးကလည္း
ပင္လယ္ကိုစိုက္ပ်ိဳးႏိုင္တယ္...
ဆိုတာ..။ ။
ခ်စ္သူ...သို႔ (၂)
နတ္ေဒဝတာေတြ
ပံ်သန္းလာသံကို ၾကားရတယ္
ရင္ခြင္မွာမီးေတာက္ တန္းလန္းနဲ႔
မိုးေတြခ်ဳန္းေအာင္ သူတို႔လြမ္းၿပပေလ့ေစ။
မ်က္ေတာင္ေလးေရ
ေၿမၿပင္ေပၚမွာကိုယ္နဲ႔ေနရစ္ခဲ့။
သူတို႔ရဲ႕ ယႏၱရားေသာ့ခ်ိတ္ နဲ႔
ကုိယ္တို႔ရဲ႕ေၿမေသာက္ေရအိုးေလး
ကို
အဖံုး လွမ္းမပိတ္ႏိုင္ပါဘူး။
ၿမင္းသည္ေတာ္ေတြနဲ႔
...ေက်ာ္မတက္ႏိုင္တဲ့အရပ္မွာ
စပါးပင္ကို ပ်ိဳးက်ဲေနက်လက္နဲ႔ပဲ
မႈန္းဖြဲ႕လို႔ကိုယ္ေခၚဝံ့ပါရဲ႕.
.
လိုက္ခဲ့ေတာ့ကြယ္။ ။
ခ်စ္သူ...သို႔ (၃)
ေၿမၾကီးၿဖစ္မွေတာ့
မိုးလြတ္ပါ့မလား...လို႔ေတြးမေ
နနဲ႔ေတ့
ခ်စ္သူေရ...တို႔တေတြေပခံလိုက္
မေသခ်ာတာေတြကေတာ့အမ်ားၾကီးပဲ
ဒါေပမယ့္
ေသခ်ာတာေလးေတြလည္းရွိတတ္လို႔
တို႔...ေစာင့္...ရ ဦးမယ္။
(မၾကာခင္မွာ
လင္းရနံ႕ေတြေဝလာမွာပါပဲ
ကိုယ္ယံုတယ္)
ဘယ္သူမဆို
မနက္ၿဖန္ခါကိုေတာ့ ေနထြက္ခြင့္ေပးရမယ္ေလ။ ။
ခ်စ္သူ..သို႔ (၄)
မုေရာအပြင့္ေတြ
ၿပီးေတာ့..သက္တံ အေငြ႕
လၿခမ္းလို..ၿပန္ေကြ႕လာၾကလိမ့္
ငါေဆာင္းခ်င္တဲ့ထီးကေလးေရ..
ငါေဆာင္းခ်င္တဲ့ထီးကေလးေရ..
ငါေဆာင္းခ်င္တဲ့ထီးကေလးေရ..
မိုးသြန္ရာသီအတြက္
မၾကာမီမွာထြန္ေရးဝင္ရေတာ့မယ္ေနာ
ၿငိမ္သက္စြာ
သစ္ပင္အိုေအာက္ကနတ္ကြန္းမွာ
ဖေယာင္းတိုင္မီးရႈးတစ္တိုင္ညွိ
ရင္း
(ဒီေဆာင္းတြင္းထဲ..)
တို႔ေတြ..အလင္းခိုေနၾကစို႔ရဲ႕..
ခ်စ္သူ...သို႔ (၅)
သံုးဆယ္ေက်ာ္တာေတာင္ မလိမၼာ ဘူး
ဒီအရြယ္ၾကီးေရာက္မွ စာေမးပြဲ'က်'တယ္
ညီမေလးရယ္.. ငါ႔ကိုရုိက္ပါ..
နီကိုရဲ ထြန္းေဝျမင္႔ ...စသျဖင္႔ျပန္သြားၾကျပီ
ဘယ္ဆီကိုသြားဖို႔ ငါကက်န္ခဲ႔တာလဲ.....
ကိုယ္႔ကို ကိုယ္တစ္ခန္းလံုး မီးဖြင္႔ျပီး
ကပိုကရို ဖြင္႔ လိုက္တယ္...
ညီမေလးရယ္.. စိတ္ထဲမွာ စာေမးပြဲက်တယ္..
တကယ္ေတာ႔လည္း
ေလာကဓံ ဆိုတာ ကိုယ္ခံစားမွ ျဖစ္တဲ႔အရာပါ...
လမ္းထိပ္ကေခြးၾကီးထက္ နည္းနည္းပဲ ပိုပါတယ္။
ေဟာ...
ကိုရင္တစ္ပါးက တုန္းေမာင္ေခါက္သံလက္ေဆာင္ပါး
တယ္
မၾကာခင္(၆)နာရီ ေနဝန္းဆိုက္ေရာက္ေတာ႔မွာပါတဲ႔ ။
ညီမေလးေရ.....
ျမင္းရထားေတြကို လက္ျပမတားေတာ႔ဘူး
ကိုယ္ဖိနပ္ေလးနဲ႔ပဲ ကိုသြားၾကမယ္။
အေဝးၾကီးကို ေရြးလ်ားခ်င္မွေတာ႔
လမ္းတုိ႔ရဲ႕ အလ်ားကိုလည္း..ရင္ဆိုင္ရဲရမွာေပါ႔။ ။
တာရာမင္းေ၀
No comments:
Post a Comment