(ကိုရဲမိုး၏
တပ္မေတာ္ စစ္လက္နက္ျဖည့္တင္းမႈဆိုင္ရာ ပိုစ့္အား ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္း
ျဖစ္ပါသည္။ ေဖာ္ျပခြင့္ေပးသည့္ ကိုရဲမိုးအား ေက်းဇူး
အထူးတင္ရွိေၾကာင္းပါ..။)
၂၂ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း တပ္မေတာ္ ကို တကယ္တည္ေဆာက္ခဲ့သလား…
ဒီေမးခြန္းမွာ ပထမဆုံးစျပီးရွင္းျပရမယ့္ အခ်က္ကေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ တပ္မေတာ္ရဲ ့အေျခအေနနဲ ့
၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္း တပ္မေတာ္ရဲ ့အေျခအေနပဲ ျဖစ္ပါတယ္…
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီက တပ္မေတာ္ ရဲ ့အင္အားဟာ တိုက္ခိုက္ေရး တပ္မ ၈ခု နဲ ့ တပ္ဖြဲ ့၀င္ ၂သိန္း မျပည့္တျပည့္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အတိအက် ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကည္းတပ္မွာ ၁၈၄,၀၂၉ ေယာက္၊
ရတပ္မွာ ၈,၀၆၅ ေယာက္ နဲ ့ ေလတပ္မွာ ၆, ၅၈၇ ေယာက္ တို ့ျဖစ္ပါတယ္..။တပ္ဆင္ထားတဲ ့လက္နက္၊ စစ္ယာဥ္ေတြဟာလဲ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ က သံုးခဲ့တဲ ့ လက္နက္အမ်ိဳးအစား အမ်ားစု နဲ ့ ၁၉၆၀ ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာ ထုတ္လုပ္ခဲ့တဲ ့လက္နက္အမ်ိဳးအစား တစ္ခ်ိဳ ့သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရး စနစ္ နဲ ့ေထာက္ပ့ံ ပို ့ေဆာင္မွဳ စနစ္ေတြဟာ အရြယ္အစားေသးငယ္တဲ ့ စစ္ဆင္ေရး မ်ိဳးေတြကိုသာ
ေထာက္ပံ ့နိူင္စြမ္းရွိျပီး ေရတပ္ဟာ ျမစ္တြင္း နဲ ့ကမ္းေျခေစာင့္ စစ္ေရယာဥ္ အနည္းငယ္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ ပါတယ္...။ ေလတပ္ဟာ လဲ ေျမျပင္တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို သာ အေထာက္အပံ ့ေပးနိူင္စြမ္းရွိျပီး အင္အားနည္းပါးလြန္းလွပါတယ္...။
ဒါေပမယ့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးမွာေတာ့ ေခတ္သစ္ တပ္မေတာ္ တစ္ခုရဲ ့ အနာဂတ္ဟာ စတင္ ပံုေလာင္း သြန္းဆစ္လို ့ ခံရျပီ ျဖစ္ပါတယ္..။ တပ္မေတာ္ အေနနဲ ့ ပထမဆံုး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို ့ၾကိဳးစားတာကေတာ့ ကာကြယ္ေရး သိပံၸ နဲ ့ နည္းပညာ ဆိုင္ရာ အေဆာက္အအံုေတြ ျဖစ္ပါတယ္..။
တပ္မေတာ္ထုတ္ လက္နက္ငယ္မ်ား
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာနိူင္ငံ အလယ္ပိုင္း ေဒသအခ်ိဳ ့က တပ္မေတာ္
ကာကြယ္ေရးပစၥည္း စက္ရုံေတြဟာ တပ္မေတာ္ရဲ ့လက္ရွိ အသံုးျပဳေနတဲ
့အေနာက္ဂ်ာမဏီ ဖက္စပ္ ၇.၆၂ မီလီမီတာ က်ည္သံုး
G3 ေမာင္းျပန္ရုိင္ဖယ္ေတြ ကို အစား ထိုး နိူင္ဖို ့အတြက္ ၅.၅၆ မီလီမီတာ က်ည္သံုး ေမာင္းျပန္ရုိင္ဖယ္ အသစ္တစ္မ်ိဳး နဲ ့ေျခလွ်င္တပ္သုံး လက္နက္မ်ိဳးစံုတို ့ကို အၾကီးအက်ယ္ စတင္ စမ္းသပ္ေနၾကပါတယ္..။
လက္နက္ပံုစံ အသစ္ေတြဟာ ၁၉၉၅ ႏွစ္ဦးမွာ စတင္ ထုတ္လုပ္တဲ ့အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာျပီး
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ တစ္ခုလံုးက တိုက္ခိုက္ေရးတပ္မေတြကို စတင္ လွဲလွယ္တပ္ဆင္ ပါေတာ့တယ္..။ အဲဒီ လက္နက္ေတြကေတာ့ တပ္မေတာ္မွာ လက္ရွိအသံုးျပဳေနတဲ ့
MA series ေမာင္းျပန္ရုိင္ဖယ္မ်ား၊ စက္ေသနတ္မ်ား ၊ ေမာ္တာမ်ား ၊ေလာင္ခ်ာမ်ား ၊ မိုင္းမ်ား အစရွိတဲ ့လက္နက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္...။
တပ္မေတာ္ထုတ္ ပုခံုးထမ္းေလာင္ခ်ာ
တင့္ႏွင့္ သံခ်ပ္ကာတပ္ဆိုင္ရာ
အလားတူ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာပဲ တပ္မေတာ္ ရဲ ့ သံခ်ပ္ကာတပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ ေခတ္မီတိုက္ခိုက္ေရး သံခ်ပ္ကာယာဥ္ေတြကို စတင္ လက္ခံရရွိပါတယ္။ ျပည္ပ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ေတြရဲ ့အဆိုအရ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေက်ာ္ အတြင္းမွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဟာ-
T-72S ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ၁၃၉ စီး …. ( ယူကရိန္း ၊ ရုရွား )
Type-59D ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ၂၈၀ စီး + …. ( တရုတ္ )
Type-69 II ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ၁၉၀ စီး + … ( တရုတ္ )
Type-80 ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ( ×× ) စီး ( တရုတ္ )
Type-85 ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ( ×× ) စီး ( တရုတ္ )
T-55 ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ( ×× ) စီး ( အိႏိၵယ )
Type-63 အေပါ့စား တင့္ ၁၅၀ စီး + ….. ( တရုတ္ )
BTR-3U IFV သံခ်ပ္ကာ တိုက္ယာဥ္ ၁၀၀၀ စီး + ….
( ယူကရိန္း ႏွင့္ ဖက္စပ္ ျပည္တြင္းတြင္ ထုတ္လုပ္သည္ )
T-72S ပင္မတိုက္ပြဲဝင္တင့္ကား
Type-63 အေပါ့စားတင့္ကား
Type-85 APC သံခ်ပ္ကာ လူသယ္ယာဥ္ ၂၅၀ စီး …. ( တရုတ္ )
Type-90 APC သံခ်ပ္ကာ လူသယ္ယာဥ္ ၂၄၀ စီး …. ( တရုတ္ )
EE-9 Cascavel AFV သံခ်ပ္ကာတိုက္ယာဥ္ ၁၄၀ စီး … ( ဘရာဇီး )
AML-90 Armoured Cars ( ×× ) စီး … ( ေတာင္အာဖရိက )
72 MAV -1 IFV သံခ်ပ္ကာ တိုက္ယာဥ္ ( ×× ) ( ျပည္တြင္းထုတ္ ) ...
တို ့ကို လက္ခံ ရရွိခဲ ့တယ္လို ့ ဆိုပါတယ္...။
အေျမာက္ႏွင့္ ဒံုးတပ္ဖြဲ႔ဆိုင္ရာ
ဒါေပမယ့္ အၾကီးမားဆံုး ေျပာင္းလဲသြားတာကေတာ့ အေျမာက္တပ္ဖြဲ ့ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေျမာက္တပ္ဖြဲ ့ဟာ
၁၉၉၀ ႏွစ္ဦးပိုင္းက စတင္ျပီး ၁၅၅ မမ နဲ ့ ၁၂၂ မမ ေဟာင္၀ဇ္ဇာ အေျမာက္မ်ား အပါအ၀င္ MLRS အတြဲလိုက္ ဒံုးပစ္ စနစ္မ်ား၊ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတဲ ့ အေျမာက္ ၊ စိန္ေျပာင္းမ်ားကို စတင္ တပ္ဆင္ အဆင့္ျမွင့္တင္ လာပါတယ္..။ အဲဒီထဲမွာ အစၥေရး ၊ တရုတ္ ၊ ရုရွား နဲ ့ ေျမာက္ကိုရီးယား နိူင္ငံထုတ္ လက္နက္ေတြ အဓိက ပါ၀င္တယ္လို ့လဲ ဆိုပါတယ္...။
၁၅၅မမ ေဟာင္ဝစ္ဇာအေျမာက္ႀကီး
၁၂၂မမ အတြဲလိုက္ ဒံုးပစ္ယာဥ္
အေျမာက္တပ္ဖြဲ ့ ရဲ ့ေအာက္မွာ ဒံုးတပ္ရင္းမ်ား စတင္ဖြဲ ့စည္းလာျပီး ျပည္ပ စစ္လက္နက္ဆိုင္ရာ သတင္းရင္းျမစ္ တစ္ခ်ိဳ ့ရဲ ့အဆိုအရ ယိုးဒယား-ျမန္မာ နယ္စပ္တင္းမာမွဳ ျပသနာအျပီး ၂၀၀၃ နဲ ့ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ဒီ ဒံုးတပ္ရင္းေတြဟာ တရုတ္နိူင္ငံ လုပ္ M11 တာတိုပစ္ ဒံုးပ်ံ ေတြနဲ ့ေျမာက္ကိုရီးယားလုပ္ Hwasong အမ်ိဳးအစား စကဒ္ဒံုးပ်ံေတြကို အမ်ားအျပား စတင္ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ ေတာင္ကိုရီးယား သတင္းဌာန ရဲ ့၂၀၀၆ ခုႏွစ္ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အရ
တပ္မေတာ္အစိုးရဟာ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ေမလမွာ Daewoo ေကာ္ပေရးရွင္း နဲ ့ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၃၃.၈ သန္းတန္ ဒုံးပ်ံ နည္းပညာဆိုင္ရာ စစ္လက္နက္ ကန္ထရုိက္တစ္ခု ကို လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့တယ္လို ့လဲ သိရပါတယ္..။
၂၀၀၄ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ တရုတ္နိူင္ငံ ( CPMIEC ) ကေန အဆင့္ျမွင့္တင္ထားတဲ ့ တာတိုပစ္ ဒုံးပ်ံ
M11 ( DF 11 A ) နဲ ့ M9 ( DF 15 ) ( အေရအတြက္ မသိရ ) တို ့ကို လက္ခံရရွိခဲ့ျပီး
DF 11 A ဟာ 500kg ဒံုးထိပ္ဖူးတစ္ခု နဲ ့ကီလိုမီတာ ၅၀၀ - ၇၀၀ အကြာအေ၀းကို ပစ္ခတ္နိူင္ကာ
DF 15 ဟာ ကီလိုမီတာ ၆၀၀ အကြာကို ပစ္ခတ္နိူင္စြမ္း ရွိပါတယ္..။ ဒီ ဒံုးပ်ံေတြအားလံုးဟာ ယာဥ္တင္ အမ်ိဳးအစားေတြျဖစ္ျပီး လြယ္ကူစြာ ေရႊ ့ေျပာင္း သယ္ယူနိူင္တာမို ့ အခ်ိန္တို အတြင္း တစ္နိူင္ငံလံုးမွာ
တပ္ျဖန္ ့ ေနရာခ်ထားနိူင္တယ္လို ့ ဆိုပါတယ္...။
ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဟာ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး တပ္ဖြဲ ့ဆိုလို ့ မဂၤလာဒံု ေလဆိပ္ အနီးမွာ ထားရွိတဲ ့ တပ္ခြဲတစ္ခြဲ သာ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီ တပ္ခြဲဟာလဲ ၄၀ မမ ဘိုဖာ အေျမာက္၊ ၃.၇ မမ MK3A ယာဥ္ဆြဲ ေလယာဥ္ပစ္ အေျမာက္ နဲ ့၂၀ မမ M 38 ေလယာဥ္ပစ္အေျမာက္
အနည္းငယ္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ျပီး အနိမ့္ပ်ံလာတဲ ့ ေလယာဥ္တစ္ခ်ိဳ ့ကိုသာ တိုက္ခိုက္နိူင္စြမ္း ရွိပါတယ္..။
လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ျပန္ေျပာရင္ေတာ့ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ရဲ ့၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး တပ္ခြဲေလးဟာ စစ္သမိုင္း ျပတိုက္ကို ေရာက္ရွိေနခဲ့ပါျပီ..။
တပ္မေတာ္ထုတ္ ပုခံုးထမ္း ဒံုးပစ္ေလာင္ခ်ာမ်ား
လက္ရွိ တပ္မေတာ္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့ဟာ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး
အရာရွိခ်ဳပ္ရုံး ရဲ ့ကြပ္ကဲမွဳေအာက္မွာ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးဇုန္ၾကီး
၆ခု ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးတပ္ရင္းေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ နဲ ့ဖြဲ ့စည္းထားျပီး
ျဖစ္ေနပါျပီ..။ တပ္မေတာ္ အစိုးရ တက္လာျပီးတဲ ့ ေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုး
စတင္၀ယ္ယူခဲ့တဲ့ လက္နက္ဟာ စကာၤပူနိူင္ငံမွ တစ္ဆင္ ့ ၀ယ္ယူခဲ့တဲ ့ ယူေက
နိူင္ငံထုတ္ Blood Hound MK 2 ေျမျပင္မွ ေ၀ဟင္ပစ္ ဒံုးေတြျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ အေျမာက္အမ်ား ထပ္မံ၀ယ္ယူခဲ့တာကေတာ့ တရုတ္နိူင္ငံလုပ္ HN 5A အနီေအာက္ေရာင္ျခည္သံုး ပုခံုးထမ္း ဒံုးပ်ံေတြ ျဖစ္ပါတယ္..။ ဒီ ဒံုးပ်ံေတြဟာ အနီေအာက္ေရာင္ျခည္သံုး ပစ္မွတ္ရွာေဖြ စနစ္ ပါ၀င္ျပီး အျမင့္မီတာ ၃၀၀၀ ၊ အကြာအေ၀း မီတာ ၃၀၀၀ အကြာကို လူ ႏွစ္ဦးတည္းနဲ ့ ပစ္ခတ္နိူင္စြမ္းရွိပါတယ္..။
Tunguska SPAAG (Self-Propelled Anit-Aircraft Gun)
၂၀၀၁ ခုႏွစ္ Janes ကာကြယ္ေရး စာေစာင္ရဲ ့ေဖာ္ျပခ်က္အရ တပ္မေတာ္ဟာ ဘူလ္ေဂးရီးယား နိူင္ငံကေန
SA-16 Gimlet ( Igla - 1E ) ပုခုံးထမ္း ေလယာဥ္ပစ္ဒံုးေတြ အမ်ားအျပား ၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္..။
ဒီ ဒံုးပ်ံေတြဟာ အေမရိကန္ နိူင္ငံလုပ္ Stinger ပုခံုးထမ္း ဒံုးပ်ံေတြ နဲ ့ အလားသ႑န္တူျပီး အျမင့္မီတာ ၃၅၀၀ က ပ်ံသန္းလာတဲ ့ ေလယာဥ္ကို မီတာ ၅၂၀၀ အကြာအေ၀းကေန ပစ္ခ်နိူင္စြမ္း ရွိပါတယ္..။
၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ထပ္မံျဖည့္တင္းလာတာကေတာ့ ရုရွား နဲ ့ အေရွ ့ဥေရာပ နိူင္ငံေတြက ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး လက္နက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္..။ ဒီလက္နက္ေတြထဲမွာ ေရဒါနဲ ့ ပစ္ခတ္နိူင္တဲ ့ Tunguska ( SA – 19 ) လို လက္နက္ေတြပါ၀င္လာျပီး လက္ရွိ ရုရွား နဲ ့ အေရွ ့ဥပေရာပ နိူင္ငံေတြမွာ ျဖန္ ့ခ်ထားတဲ ့ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးလက္နက္ အမ်ိဳးအစားေတြ ျဖစ္ပါတယ္...။
တစ္ခါ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္အတြင္းမွာပဲ ယူကရိန္း နိူင္ငံက 36D6 ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး ေရဒါ စနစ္ေတြ ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပီး တစ္ခ်ိဳ ့သတင္းရင္းျမစ္ေတြရဲ ့အဆိုအရေတာ့ ျမန္မာနိူင္ငံမွာ ရုရွားလုပ္ P37 နဲ ့
1L – 117 ေရဒါ အမ်ိဳးအစားေတြကို တပ္ဆင္ထားျပီး ျဖစ္တယ္လို ့သိရပါတယ္..။
Pechora 2M တာလတ္ပစ္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးဒံုးတင္ယာဥ္
၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေမာင္ေအး ရဲ ့ ရုရွား ခ်စ္ၾကည္ေရး ခရီးစဥ္အျပီးမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ဟာ
ရုရွား ရဲ ့လက္ရွိ အသုံးျပဳေနတဲ ့ SA – 15 ( Tor M1 ) နဲ ့SA – 17 ( BUK M1 – 2 ) လို လက္နက္မ်ိဳးေတြ စတင္ရရွိလာပါတယ္...။ ဒီလက္နက္ေတြဟာ ေခတ္မီတာေ၀းပစ္ အျမင့္ပ်ံ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးလက္နက္ ေတြ ျဖစ္ျပီး SA – 17 ဟာ အျမင့္မီတာ ၁၅၀၀၀ ကေန ပ်ံသန္းလာတဲ ့ ပစ္မွတ္ကို
၄၅ ကီလိုမီတာ အကြာကေန ပစ္ခ်နိူင္စြမ္း ရွိပါတယ္..။ လက္ရွိ အေျခအေနမွာေတာ့ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့အေနနဲ ့ေခတ္မီ SAM ဒံုးပ်ံ ေတြျဖစ္တဲ ့
SA 2 ,SA-5,SA 6 ,SA 15 ,SA 17 ,SA 18 , SA 19 ႏွင့္ Pechora 2M လို လက္နက္မ်ိဳးေတြ အမ်ားအျပား ပိုင္ဆိုင္ထားျပီလို ့သိရပါတယ္..။ ဒါဟာ အစီရင္ခံစာ တစ္ခုက ေဖာ္ျပခဲ့တဲ ့ ၁.၁၀.၁၉၆၆ ကေန
၃၁ ၃.၁၉၆၉ အတြင္း ျမန္မာ့ ေလပိုင္နက္ထဲကို အမ်ိဳးအမည္မသိ ေလယာဥ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ ျဖတ္သန္း၀င္ေရာက္ခဲ့မွဳကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ ့ သမိုင္းကို ျပည္ဖံုးကား ခ်လိုက္တာလဲ ျဖစ္ပါတယ္...။
ေရတပ္ဆိုင္ရာ
၁၉၈၈ ခုႏွစ္မတိုင္မီက ျမန္မာ့ ေရတပ္ဟာ ကမ္းေျခေစာင့္ စစ္ေရယာဥ္ အနည္းငယ္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္တဲ ့
အင္အားေသးငယ္တဲ့ ေရတပ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့
အေျခအေနဟာ အေျပာင္းအလဲၾကီး ေျပာင္းလဲသြားပါျပီ..။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ ေရ ကို ပထမဆုံး ေရာက္ရွိလာတာကေတာ့ ေရမိုင္ ၃၀ အထိ ေမာင္းႏွင္နိူင္တဲ ့ PB 90 အမ်ိဳးအစား ကမ္းေျခေစာင့္ စစ္ေရယာဥ္ ( UMS 424 ,UMS 425, UMS 426 ) ေတြ ျဖစ္ပါတယ္...။
ဒုတိယထပ္ ေရာက္လာတာကေတာ့ ၅၉ မီတာအရွည္ Hainan အမ်ိဳးအစား Type 037
ေရငုပ္သေဘၤာတိုက္ဖ်က္ေရး စစ္ေရယာဥ္ ဆယ္စီး ပါ။ ၁၉၉၁ ဇန္န၀ါရီလမွာ ပထမ အသုတ္ စစ္ေရယာဥ္ ၆ စီးကို လက္ခံရရွိခဲ့ျပီး ၁၉၉၃ ေမလ မွာ ေတာ့ ဒုတိယအသုတ္ စစ္ေရယာဥ္ ၄ စီး ( UMS 441 – UMS 450 ) တို ့ကိုလက္ခံ ရရွိခဲ့ပါတယ္....။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ တပ္မေတာ္ အစိုးရဟာ
၆၃ မီတာအရွည္ရွိတဲ ့ Houxin အမ်ိဳးအစား ဒံုးပ်ံတင္ အျမန္သြား စစ္ေရယာဥ္ ၆ စီး ( UMS 471 – UMS 476 ) ကို ၀ယ္ယူဖို ့ တရုတ္နိူင္ငံ နဲ ့ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ပါတယ္..။ဒီ သေဘၤာေတြကို ၁၉၉၅ , ၁၉၉၆ နဲ ့ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ေတြမွာ တပ္မေတာ္ေရ က လက္ခံရရွိခဲ ့ျပီး တပ္မေတာ္ေရ ရဲ ့ပထမဆံုး YJ -1 ( C 801 ) သေဘၤာဖ်က္ ပဲ့ထိန္း ခရုစ္ ဒံုးပ်ံတပ္ဆင္ထားတဲ ့ စစ္သေဘၤာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္...။
ေရငုပ္သေဘၤာတိုက္ဖ်က္ေရး စစ္ေရယာဥ္
ဒံုးပ်ံတင္ အျမန္သြားတိုက္ခိုက္ေရး စစ္ေရယာဥ္
၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ေရတပ္သေဘာၤက်င္း နဲ ့ျမန္မာ့ သေဘၤာက်င္း လုပ္ငန္းေတြဟာ
တရုတ္ နည္းပညာ အေထာက္အပံ ့ေတြကို အေျမာက္အမ်ား ရရွိလို ့ေနခဲ့ပါျပီ...။ အဲဒီ ၁၉၉၀ ကေန
၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ကာလအတြင္း မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ေရတပ္ သေဘၤာက်င္းဟာ ၅၀မီတာ အရွည္ရွိတဲ ့အျမန္ကင္းလွည့္ေရယာဥ္ ၆စီး ( UMS 551 – UMS 556 ) ဒံုးပ်ံတင္ အျမန္တိုက္ခိုက္ေရး ေရယာဥ္ ၄စီး ( UMS 557 – UMS 560 ) ၂၇ ေပ အရွည္ရွိတဲ ့ျမစ္တြင္း ကင္းလွည့္ေရယာဥ္ ၁၄စီး ( ငမန္း ၁ - ငမန္း ၁၄ ) နဲ ့ အျခားအေထာက္အကူျပဳ စစ္ေရယာဥ္ အမ်ားအျပားကို တည္ေဆာက္ ထုတ္လုပ္ခဲ့တယ္လို ့သိရပါတယ္...။
တပ္မေတာ္ထုတ္ ၅စီးရီး ဒံုးပ်ံတင္ အျမန္သြားတိုက္ခိုက္ေရး စစ္ေရယာဥ္
ေရတပ္သေဘၤာက်င္း ရဲ ့ အၾကီးစား သေဘၤာတည္ေဆာက္ေရး ပရုိဂရမ္ေတြဟာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ
အင္ျပည့္အားျပည့္ စတင္ပါတယ္...။ ၇၇ မီတာ အရွည္ရွိတဲ ့ ေကာ္ဗက္ စစ္ေရယာဥ္ ( UMS 771 – UMS 772 ) ႏွစ္စီးကို တည္ေဆာက္ခဲ့ျပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဖရီးဂိတ္ စစ္သေဘၤာေတြကို
စတင္ထုတ္လုပ္နိူင္တဲ ့ အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာပါတယ္..။
ေကာ္ဗတ္အဆင့္မွ အေပါ့စား ဖရီဂိတ္သို႔ အဆင့္ျမွင့္တင္ထားသည့္ စစ္ေရယာဥ္
လက္ရွိအေနအထားမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ေရ ဟာ ဒုံးပ်ံတင္ ဖရီးဂိတ္ နဲ ့ေကာဗက္ စစ္ေရယာဥ္မ်ား
အျမန္တိုက္ခိုက္ေရး ေရယာဥ္မ်ား ကမ္းေျခေစာင့္ ကင္းလွည့္ စစ္ေရယာဥ္မ်ား ကမ္းတက္ေရယာဥ္မ်ား
မိုင္းရွင္း ေရယာဥ္မ်ားနဲ ့ သယ္ယူပို ့ေဆာင္ေရး ေရယာဥ္ အေျမာက္အမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္တဲ ့ ေခတ္မီ ေရတပ္ တစ္ခု ျဖစ္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္...။
Original Writer - ရဲမိုး
This Post from Myanmar Defence Weapon
၂၂ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း တပ္မေတာ္ ကို တကယ္တည္ေဆာက္ခဲ့သလား…
ဒီေမးခြန္းမွာ ပထမဆုံးစျပီးရွင္းျပရမယ့္ အခ်က္ကေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ တပ္မေတာ္ရဲ ့အေျခအေနနဲ ့
၂၀၁၀ ေနာက္ပိုင္း တပ္မေတာ္ရဲ ့အေျခအေနပဲ ျဖစ္ပါတယ္…
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီက တပ္မေတာ္ ရဲ ့အင္အားဟာ တိုက္ခိုက္ေရး တပ္မ ၈ခု နဲ ့ တပ္ဖြဲ ့၀င္ ၂သိန္း မျပည့္တျပည့္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အတိအက် ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ၾကည္းတပ္မွာ ၁၈၄,၀၂၉ ေယာက္၊
ရတပ္မွာ ၈,၀၆၅ ေယာက္ နဲ ့ ေလတပ္မွာ ၆, ၅၈၇ ေယာက္ တို ့ျဖစ္ပါတယ္..။တပ္ဆင္ထားတဲ ့လက္နက္၊ စစ္ယာဥ္ေတြဟာလဲ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ က သံုးခဲ့တဲ ့ လက္နက္အမ်ိဳးအစား အမ်ားစု နဲ ့ ၁၉၆၀ ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာ ထုတ္လုပ္ခဲ့တဲ ့လက္နက္အမ်ိဳးအစား တစ္ခ်ိဳ ့သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရး စနစ္ နဲ ့ေထာက္ပ့ံ ပို ့ေဆာင္မွဳ စနစ္ေတြဟာ အရြယ္အစားေသးငယ္တဲ ့ စစ္ဆင္ေရး မ်ိဳးေတြကိုသာ
ေထာက္ပံ ့နိူင္စြမ္းရွိျပီး ေရတပ္ဟာ ျမစ္တြင္း နဲ ့ကမ္းေျခေစာင့္ စစ္ေရယာဥ္ အနည္းငယ္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ ပါတယ္...။ ေလတပ္ဟာ လဲ ေျမျပင္တပ္ဖြဲ ့မ်ားကို သာ အေထာက္အပံ ့ေပးနိူင္စြမ္းရွိျပီး အင္အားနည္းပါးလြန္းလွပါတယ္...။
ဒါေပမယ့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးမွာေတာ့ ေခတ္သစ္ တပ္မေတာ္ တစ္ခုရဲ ့ အနာဂတ္ဟာ စတင္ ပံုေလာင္း သြန္းဆစ္လို ့ ခံရျပီ ျဖစ္ပါတယ္..။ တပ္မေတာ္ အေနနဲ ့ ပထမဆံုး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို ့ၾကိဳးစားတာကေတာ့ ကာကြယ္ေရး သိပံၸ နဲ ့ နည္းပညာ ဆိုင္ရာ အေဆာက္အအံုေတြ ျဖစ္ပါတယ္..။
တပ္မေတာ္ထုတ္ လက္နက္ငယ္မ်ား
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာနိူင္ငံ အလယ္ပိုင္း ေဒသအခ်ိဳ ့က တပ္မေတာ္
ကာကြယ္ေရးပစၥည္း စက္ရုံေတြဟာ တပ္မေတာ္ရဲ ့လက္ရွိ အသံုးျပဳေနတဲ
့အေနာက္ဂ်ာမဏီ ဖက္စပ္ ၇.၆၂ မီလီမီတာ က်ည္သံုး G3 ေမာင္းျပန္ရုိင္ဖယ္ေတြ ကို အစား ထိုး နိူင္ဖို ့အတြက္ ၅.၅၆ မီလီမီတာ က်ည္သံုး ေမာင္းျပန္ရုိင္ဖယ္ အသစ္တစ္မ်ိဳး နဲ ့ေျခလွ်င္တပ္သုံး လက္နက္မ်ိဳးစံုတို ့ကို အၾကီးအက်ယ္ စတင္ စမ္းသပ္ေနၾကပါတယ္..။
လက္နက္ပံုစံ အသစ္ေတြဟာ ၁၉၉၅ ႏွစ္ဦးမွာ စတင္ ထုတ္လုပ္တဲ ့အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာျပီး
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ တစ္ခုလံုးက တိုက္ခိုက္ေရးတပ္မေတြကို စတင္ လွဲလွယ္တပ္ဆင္ ပါေတာ့တယ္..။ အဲဒီ လက္နက္ေတြကေတာ့ တပ္မေတာ္မွာ လက္ရွိအသံုးျပဳေနတဲ ့
MA series ေမာင္းျပန္ရုိင္ဖယ္မ်ား၊ စက္ေသနတ္မ်ား ၊ ေမာ္တာမ်ား ၊ေလာင္ခ်ာမ်ား ၊ မိုင္းမ်ား အစရွိတဲ ့လက္နက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္...။
တပ္မေတာ္ထုတ္ ပုခံုးထမ္းေလာင္ခ်ာ
တင့္ႏွင့္ သံခ်ပ္ကာတပ္ဆိုင္ရာ
အလားတူ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာပဲ တပ္မေတာ္ ရဲ ့ သံခ်ပ္ကာတပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ ေခတ္မီတိုက္ခိုက္ေရး သံခ်ပ္ကာယာဥ္ေတြကို စတင္ လက္ခံရရွိပါတယ္။ ျပည္ပ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ေတြရဲ ့အဆိုအရ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေက်ာ္ အတြင္းမွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဟာ-
T-72S ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ၁၃၉ စီး …. ( ယူကရိန္း ၊ ရုရွား )
Type-59D ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ၂၈၀ စီး + …. ( တရုတ္ )
Type-69 II ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ၁၉၀ စီး + … ( တရုတ္ )
Type-80 ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ( ×× ) စီး ( တရုတ္ )
Type-85 ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ( ×× ) စီး ( တရုတ္ )
T-55 ပင္မ တိုက္ပြဲ၀င္ တင့္ ( ×× ) စီး ( အိႏိၵယ )
Type-63 အေပါ့စား တင့္ ၁၅၀ စီး + ….. ( တရုတ္ )
BTR-3U IFV သံခ်ပ္ကာ တိုက္ယာဥ္ ၁၀၀၀ စီး + ….
( ယူကရိန္း ႏွင့္ ဖက္စပ္ ျပည္တြင္းတြင္ ထုတ္လုပ္သည္ )
T-72S ပင္မတိုက္ပြဲဝင္တင့္ကား
Type-63 အေပါ့စားတင့္ကား
Type-85 APC သံခ်ပ္ကာ လူသယ္ယာဥ္ ၂၅၀ စီး …. ( တရုတ္ )
Type-90 APC သံခ်ပ္ကာ လူသယ္ယာဥ္ ၂၄၀ စီး …. ( တရုတ္ )
EE-9 Cascavel AFV သံခ်ပ္ကာတိုက္ယာဥ္ ၁၄၀ စီး … ( ဘရာဇီး )
AML-90 Armoured Cars ( ×× ) စီး … ( ေတာင္အာဖရိက )
72 MAV -1 IFV သံခ်ပ္ကာ တိုက္ယာဥ္ ( ×× ) ( ျပည္တြင္းထုတ္ ) ...
တို ့ကို လက္ခံ ရရွိခဲ ့တယ္လို ့ ဆိုပါတယ္...။
အေျမာက္ႏွင့္ ဒံုးတပ္ဖြဲ႔ဆိုင္ရာ
ဒါေပမယ့္ အၾကီးမားဆံုး ေျပာင္းလဲသြားတာကေတာ့ အေျမာက္တပ္ဖြဲ ့ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေျမာက္တပ္ဖြဲ ့ဟာ
၁၉၉၀ ႏွစ္ဦးပိုင္းက စတင္ျပီး ၁၅၅ မမ နဲ ့ ၁၂၂ မမ ေဟာင္၀ဇ္ဇာ အေျမာက္မ်ား အပါအ၀င္ MLRS အတြဲလိုက္ ဒံုးပစ္ စနစ္မ်ား၊ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတဲ ့ အေျမာက္ ၊ စိန္ေျပာင္းမ်ားကို စတင္ တပ္ဆင္ အဆင့္ျမွင့္တင္ လာပါတယ္..။ အဲဒီထဲမွာ အစၥေရး ၊ တရုတ္ ၊ ရုရွား နဲ ့ ေျမာက္ကိုရီးယား နိူင္ငံထုတ္ လက္နက္ေတြ အဓိက ပါ၀င္တယ္လို ့လဲ ဆိုပါတယ္...။
၁၅၅မမ ေဟာင္ဝစ္ဇာအေျမာက္ႀကီး
၁၂၂မမ အတြဲလိုက္ ဒံုးပစ္ယာဥ္
အေျမာက္တပ္ဖြဲ ့ ရဲ ့ေအာက္မွာ ဒံုးတပ္ရင္းမ်ား စတင္ဖြဲ ့စည္းလာျပီး ျပည္ပ စစ္လက္နက္ဆိုင္ရာ သတင္းရင္းျမစ္ တစ္ခ်ိဳ ့ရဲ ့အဆိုအရ ယိုးဒယား-ျမန္မာ နယ္စပ္တင္းမာမွဳ ျပသနာအျပီး ၂၀၀၃ နဲ ့ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ဒီ ဒံုးတပ္ရင္းေတြဟာ တရုတ္နိူင္ငံ လုပ္ M11 တာတိုပစ္ ဒံုးပ်ံ ေတြနဲ ့ေျမာက္ကိုရီးယားလုပ္ Hwasong အမ်ိဳးအစား စကဒ္ဒံုးပ်ံေတြကို အမ်ားအျပား စတင္ လက္ခံရရွိခဲ့တယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ ေတာင္ကိုရီးယား သတင္းဌာန ရဲ ့၂၀၀၆ ခုႏွစ္ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အရ
တပ္မေတာ္အစိုးရဟာ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ေမလမွာ Daewoo ေကာ္ပေရးရွင္း နဲ ့ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၃၃.၈ သန္းတန္ ဒုံးပ်ံ နည္းပညာဆိုင္ရာ စစ္လက္နက္ ကန္ထရုိက္တစ္ခု ကို လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့တယ္လို ့လဲ သိရပါတယ္..။
၂၀၀၄ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ တရုတ္နိူင္ငံ ( CPMIEC ) ကေန အဆင့္ျမွင့္တင္ထားတဲ ့ တာတိုပစ္ ဒုံးပ်ံ
M11 ( DF 11 A ) နဲ ့ M9 ( DF 15 ) ( အေရအတြက္ မသိရ ) တို ့ကို လက္ခံရရွိခဲ့ျပီး
DF 11 A ဟာ 500kg ဒံုးထိပ္ဖူးတစ္ခု နဲ ့ကီလိုမီတာ ၅၀၀ - ၇၀၀ အကြာအေ၀းကို ပစ္ခတ္နိူင္ကာ
DF 15 ဟာ ကီလိုမီတာ ၆၀၀ အကြာကို ပစ္ခတ္နိူင္စြမ္း ရွိပါတယ္..။ ဒီ ဒံုးပ်ံေတြအားလံုးဟာ ယာဥ္တင္ အမ်ိဳးအစားေတြျဖစ္ျပီး လြယ္ကူစြာ ေရႊ ့ေျပာင္း သယ္ယူနိူင္တာမို ့ အခ်ိန္တို အတြင္း တစ္နိူင္ငံလံုးမွာ
တပ္ျဖန္ ့ ေနရာခ်ထားနိူင္တယ္လို ့ ဆိုပါတယ္...။
ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ဟာ ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး တပ္ဖြဲ ့ဆိုလို ့ မဂၤလာဒံု ေလဆိပ္ အနီးမွာ ထားရွိတဲ ့ တပ္ခြဲတစ္ခြဲ သာ ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီ တပ္ခြဲဟာလဲ ၄၀ မမ ဘိုဖာ အေျမာက္၊ ၃.၇ မမ MK3A ယာဥ္ဆြဲ ေလယာဥ္ပစ္ အေျမာက္ နဲ ့၂၀ မမ M 38 ေလယာဥ္ပစ္အေျမာက္
အနည္းငယ္ကိုသာ ပိုင္ဆိုင္ျပီး အနိမ့္ပ်ံလာတဲ ့ ေလယာဥ္တစ္ခ်ိဳ ့ကိုသာ တိုက္ခိုက္နိူင္စြမ္း ရွိပါတယ္..။
လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ျပန္ေျပာရင္ေတာ့ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ရဲ ့၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး တပ္ခြဲေလးဟာ စစ္သမိုင္း ျပတိုက္ကို ေရာက္ရွိေနခဲ့ပါျပီ..။
တပ္မေတာ္ထုတ္ ပုခံုးထမ္း ဒံုးပစ္ေလာင္ခ်ာမ်ား
လက္ရွိ တပ္မေတာ္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့ဟာ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး
အရာရွိခ်ဳပ္ရုံး ရဲ ့ကြပ္ကဲမွဳေအာက္မွာ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးဇုန္ၾကီး
၆ခု ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးတပ္ရင္းေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ နဲ ့ဖြဲ ့စည္းထားျပီး
ျဖစ္ေနပါျပီ..။ တပ္မေတာ္ အစိုးရ တက္လာျပီးတဲ ့ ေနာက္ပိုင္း ပထမဆံုး
စတင္၀ယ္ယူခဲ့တဲ့ လက္နက္ဟာ စကာၤပူနိူင္ငံမွ တစ္ဆင္ ့ ၀ယ္ယူခဲ့တဲ ့ ယူေက
နိူင္ငံထုတ္ Blood Hound MK 2 ေျမျပင္မွ ေ၀ဟင္ပစ္ ဒံုးေတြျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ အေျမာက္အမ်ား ထပ္မံ၀ယ္ယူခဲ့တာကေတာ့ တရုတ္နိူင္ငံလုပ္ HN 5A အနီေအာက္ေရာင္ျခည္သံုး ပုခံုးထမ္း ဒံုးပ်ံေတြ ျဖစ္ပါတယ္..။ ဒီ ဒံုးပ်ံေတြဟာ အနီေအာက္ေရာင္ျခည္သံုး ပစ္မွတ္ရွာေဖြ စနစ္ ပါ၀င္ျပီး အျမင့္မီတာ ၃၀၀၀ ၊ အကြာအေ၀း မီတာ ၃၀၀၀ အကြာကို လူ ႏွစ္ဦးတည္းနဲ ့ ပစ္ခတ္နိူင္စြမ္းရွိပါတယ္..။
Tunguska SPAAG (Self-Propelled Anit-Aircraft Gun)
၂၀၀၁ ခုႏွစ္ Janes ကာကြယ္ေရး စာေစာင္ရဲ ့ေဖာ္ျပခ်က္အရ တပ္မေတာ္ဟာ ဘူလ္ေဂးရီးယား နိူင္ငံကေန SA-16 Gimlet ( Igla - 1E ) ပုခုံးထမ္း ေလယာဥ္ပစ္ဒံုးေတြ အမ်ားအျပား ၀ယ္ယူခဲ့ပါတယ္..။
ဒီ ဒံုးပ်ံေတြဟာ အေမရိကန္ နိူင္ငံလုပ္ Stinger ပုခံုးထမ္း ဒံုးပ်ံေတြ နဲ ့ အလားသ႑န္တူျပီး အျမင့္မီတာ ၃၅၀၀ က ပ်ံသန္းလာတဲ ့ ေလယာဥ္ကို မီတာ ၅၂၀၀ အကြာအေ၀းကေန ပစ္ခ်နိူင္စြမ္း ရွိပါတယ္..။
၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ထပ္မံျဖည့္တင္းလာတာကေတာ့ ရုရွား နဲ ့ အေရွ ့ဥေရာပ နိူင္ငံေတြက ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး လက္နက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္..။ ဒီလက္နက္ေတြထဲမွာ ေရဒါနဲ ့ ပစ္ခတ္နိူင္တဲ ့ Tunguska ( SA – 19 ) လို လက္နက္ေတြပါ၀င္လာျပီး လက္ရွိ ရုရွား နဲ ့ အေရွ ့ဥပေရာပ နိူင္ငံေတြမွာ ျဖန္ ့ခ်ထားတဲ ့ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးလက္နက္ အမ်ိဳးအစားေတြ ျဖစ္ပါတယ္...။
တစ္ခါ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္အတြင္းမွာပဲ ယူကရိန္း နိူင္ငံက 36D6 ေလေၾကာင္းရန္ကာကြယ္ေရး ေရဒါ စနစ္ေတြ ေရာက္ရွိလာခဲ့ျပီး တစ္ခ်ိဳ ့သတင္းရင္းျမစ္ေတြရဲ ့အဆိုအရေတာ့ ျမန္မာနိူင္ငံမွာ ရုရွားလုပ္ P37 နဲ ့
1L – 117 ေရဒါ အမ်ိဳးအစားေတြကို တပ္ဆင္ထားျပီး ျဖစ္တယ္လို ့သိရပါတယ္..။
Pechora 2M တာလတ္ပစ္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးဒံုးတင္ယာဥ္
၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ေမာင္ေအး ရဲ ့ ရုရွား ခ်စ္ၾကည္ေရး ခရီးစဥ္အျပီးမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ဟာ
ရုရွား ရဲ ့လက္ရွိ အသုံးျပဳေနတဲ ့ SA – 15 ( Tor M1 ) နဲ ့SA – 17 ( BUK M1 – 2 ) လို လက္နက္မ်ိဳးေတြ စတင္ရရွိလာပါတယ္...။ ဒီလက္နက္ေတြဟာ ေခတ္မီတာေ၀းပစ္ အျမင့္ပ်ံ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးလက္နက္ ေတြ ျဖစ္ျပီး SA – 17 ဟာ အျမင့္မီတာ ၁၅၀၀၀ ကေန ပ်ံသန္းလာတဲ ့ ပစ္မွတ္ကို
၄၅ ကီလိုမီတာ အကြာကေန ပစ္ခ်နိူင္စြမ္း ရွိပါတယ္..။ လက္ရွိ အေျခအေနမွာေတာ့ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ ့အေနနဲ ့ေခတ္မီ SAM ဒံုးပ်ံ ေတြျဖစ္တဲ ့
SA 2 ,SA-5,SA 6 ,SA 15 ,SA 17 ,SA 18 , SA 19 ႏွင့္ Pechora 2M လို လက္နက္မ်ိဳးေတြ အမ်ားအျပား ပိုင္ဆိုင္ထားျပီလို ့သိရပါတယ္..။ ဒါဟာ အစီရင္ခံစာ တစ္ခုက ေဖာ္ျပခဲ့တဲ ့ ၁.၁၀.၁၉၆၆ ကေန
၃၁ ၃.၁၉၆၉ အတြင္း ျမန္မာ့ ေလပိုင္နက္ထဲကို အမ်ိဳးအမည္မသိ ေလယာဥ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ ျဖတ္သန္း၀င္ေရာက္ခဲ့မွဳကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ ့ သမိုင္းကို ျပည္ဖံုးကား ခ်လိုက္တာလဲ ျဖစ္ပါတယ္...။
ေရတပ္ဆိုင္ရာ
အင္အားေသးငယ္တဲ့ ေရတပ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့
အေျခအေနဟာ အေျပာင္းအလဲၾကီး ေျပာင္းလဲသြားပါျပီ..။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ တပ္မေတာ္ ေရ ကို ပထမဆုံး ေရာက္ရွိလာတာကေတာ့ ေရမိုင္ ၃၀ အထိ ေမာင္းႏွင္နိူင္တဲ ့ PB 90 အမ်ိဳးအစား ကမ္းေျခေစာင့္ စစ္ေရယာဥ္ ( UMS 424 ,UMS 425, UMS 426 ) ေတြ ျဖစ္ပါတယ္...။
ဒုတိယထပ္ ေရာက္လာတာကေတာ့ ၅၉ မီတာအရွည္ Hainan အမ်ိဳးအစား Type 037
ေရငုပ္သေဘၤာတိုက္ဖ်က္ေရး စစ္ေရယာဥ္ ဆယ္စီး ပါ။ ၁၉၉၁ ဇန္န၀ါရီလမွာ ပထမ အသုတ္ စစ္ေရယာဥ္ ၆ စီးကို လက္ခံရရွိခဲ့ျပီး ၁၉၉၃ ေမလ မွာ ေတာ့ ဒုတိယအသုတ္ စစ္ေရယာဥ္ ၄ စီး ( UMS 441 – UMS 450 ) တို ့ကိုလက္ခံ ရရွိခဲ့ပါတယ္....။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ တပ္မေတာ္ အစိုးရဟာ
၆၃ မီတာအရွည္ရွိတဲ ့ Houxin အမ်ိဳးအစား ဒံုးပ်ံတင္ အျမန္သြား စစ္ေရယာဥ္ ၆ စီး ( UMS 471 – UMS 476 ) ကို ၀ယ္ယူဖို ့ တရုတ္နိူင္ငံ နဲ ့ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ပါတယ္..။ဒီ သေဘၤာေတြကို ၁၉၉၅ , ၁၉၉၆ နဲ ့ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ေတြမွာ တပ္မေတာ္ေရ က လက္ခံရရွိခဲ ့ျပီး တပ္မေတာ္ေရ ရဲ ့ပထမဆံုး YJ -1 ( C 801 ) သေဘၤာဖ်က္ ပဲ့ထိန္း ခရုစ္ ဒံုးပ်ံတပ္ဆင္ထားတဲ ့ စစ္သေဘၤာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္...။
ေရငုပ္သေဘၤာတိုက္ဖ်က္ေရး စစ္ေရယာဥ္
ဒံုးပ်ံတင္ အျမန္သြားတိုက္ခိုက္ေရး စစ္ေရယာဥ္
၁၉၉၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ေရတပ္သေဘာၤက်င္း နဲ ့ျမန္မာ့ သေဘၤာက်င္း လုပ္ငန္းေတြဟာ တရုတ္ နည္းပညာ အေထာက္အပံ ့ေတြကို အေျမာက္အမ်ား ရရွိလို ့ေနခဲ့ပါျပီ...။ အဲဒီ ၁၉၉၀ ကေန
၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ကာလအတြင္း မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ေရတပ္ သေဘၤာက်င္းဟာ ၅၀မီတာ အရွည္ရွိတဲ ့အျမန္ကင္းလွည့္ေရယာဥ္ ၆စီး ( UMS 551 – UMS 556 ) ဒံုးပ်ံတင္ အျမန္တိုက္ခိုက္ေရး ေရယာဥ္ ၄စီး ( UMS 557 – UMS 560 ) ၂၇ ေပ အရွည္ရွိတဲ ့ျမစ္တြင္း ကင္းလွည့္ေရယာဥ္ ၁၄စီး ( ငမန္း ၁ - ငမန္း ၁၄ ) နဲ ့ အျခားအေထာက္အကူျပဳ စစ္ေရယာဥ္ အမ်ားအျပားကို တည္ေဆာက္ ထုတ္လုပ္ခဲ့တယ္လို ့သိရပါတယ္...။
တပ္မေတာ္ထုတ္ ၅စီးရီး ဒံုးပ်ံတင္ အျမန္သြားတိုက္ခိုက္ေရး စစ္ေရယာဥ္
ေရတပ္သေဘၤာက်င္း ရဲ ့ အၾကီးစား သေဘၤာတည္ေဆာက္ေရး ပရုိဂရမ္ေတြဟာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ
အင္ျပည့္အားျပည့္ စတင္ပါတယ္...။ ၇၇ မီတာ အရွည္ရွိတဲ ့ ေကာ္ဗက္ စစ္ေရယာဥ္ ( UMS 771 – UMS 772 ) ႏွစ္စီးကို တည္ေဆာက္ခဲ့ျပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဖရီးဂိတ္ စစ္သေဘၤာေတြကို
စတင္ထုတ္လုပ္နိူင္တဲ ့ အဆင့္ကို ေရာက္ရွိလာပါတယ္..။
ေကာ္ဗတ္အဆင့္မွ အေပါ့စား ဖရီဂိတ္သို႔ အဆင့္ျမွင့္တင္ထားသည့္ စစ္ေရယာဥ္
လက္ရွိအေနအထားမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ ေရ ဟာ ဒုံးပ်ံတင္ ဖရီးဂိတ္ နဲ ့ေကာဗက္ စစ္ေရယာဥ္မ်ားအျမန္တိုက္ခိုက္ေရး ေရယာဥ္မ်ား ကမ္းေျခေစာင့္ ကင္းလွည့္ စစ္ေရယာဥ္မ်ား ကမ္းတက္ေရယာဥ္မ်ား
မိုင္းရွင္း ေရယာဥ္မ်ားနဲ ့ သယ္ယူပို ့ေဆာင္ေရး ေရယာဥ္ အေျမာက္အမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္တဲ ့ ေခတ္မီ ေရတပ္ တစ္ခု ျဖစ္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္...။
Original Writer - ရဲမိုး
This Post from Myanmar Defence Weapon
No comments:
Post a Comment