Thursday, October 6, 2016

ဆရာ ဦးေပၚေအး အသက္ ၆၄ - ေဇာ္မင္းလြင္


ဆရာေရ
တိုက္ဆိုင္လိုက္တာလို.ပဲေၿပာရမလား
ဒီေန.ဆရာမ်ားေန.တဲ့ ................
ဆရာ.မိသားစုအတြက္က ဆရာ.ကိုရည္စူး
ဘ၀ကူးသြားတဲ့ဆရာ.အတြက္
ပထမဆံုးသက္ေပ်ာက္ဆြမ္းသြတ္ရတဲ့ေန.
ကၽြန္ေတာ္.အတြက္က်ေတာ.
ဆရာ.ကိုၿပန္ဆံုရတာက ထ၁ ေရႊရတုကထိန္အႀကိဳ - ၄၉ ႀကိမ္ 
ဘံုကထိန္အစည္းအေ၀း
ဆရာ.ကို ဆံုးရွံဳးလိုက္ရတာက
ကမၻာ.ဆရာမ်ားေန.ေရႊရတုအႀကိဳ လို.နာမည္ေပးထားတဲ့
49th World Teacher Day တဲ့
ဆရာတို. ၃ေယာက္ရန္ကုန္ေရာက္လာတုန္းကေတာ.
ဆရာ. စီ ပိုးေလးေသခ်ာေအာင္ၿပ
ေနာက္ရက္ခ်ိန္းမက်ခင္အိမ္ၿပန္
ပံုမွန္လုပ္စရာေလးေတြနဲ.လည္ပတ္
ေနာက္ထပ္ေခၚေတာ.မွၿပန္တက္မယ္ေပါ့
ခုေတာ.လည္း
ေဆးရံုတက္ရင္းအားေမြးလိုက္ပါအံုးဆိုတဲ့စကား
ေကာင္းသားပဲဆိုၿပီးအနားယူ
လိုအပ္တဲ့အားေဆးေလးေတြကူေပါ့
လိုအပ္တဲ့ Medical Check-Up ေတြလုပ္
အသားစ ထုတ္စစ္ေဆး
ေမြးထားမွန္းမသိေမြးမိတဲ့ ေရာဂါ
အဆုတ္ကင္ဆာတဲ့
ေၿမၿဖဴ နဲ.ေဆးလိပ္
တိတ္တိတ္ေလး အားေပး
အဆင္.၄ေတာင္ေရာက္ေနၿပီတဲ့
ကမၻာမွာ ဆရာမရွိေသးတဲ့ကင္ဆာ
ဘယ္အရာမွမသက္ညွာမွန္သိထားသူေတြအဖို.
အိမ္မက္တို.ၿပိဳဳ ၿပီေလ
၃ေယာက္တည္းနဲ.တည္တဲ့ဘ၀
ဒီမွ်နဲ.အဆံုးသတ္ရမွာလားဆိုတဲ့စိတ္
ငယ္ထိပ္ထိမီးေလာင္ၿပီေလ
ဒါေပမယ္.လည္း
ကမၻာေၿမထဲမွာ ေနႏိုင္သမွ်ရေအာင္ဖန္တီး
ဘာႀကီးနဲ.လဲရလဲရ
၃ေယာက္တစ္အိမ္မက္ဘ၀
ဘယ္နည္းနဲ..အပ်က္မခံႏိုင္တဲ့စိတ္
(သားအမိ၂ေယာက္)
တိတ္တိတ္ႀကိတ္ငိုရင္း
အၿပံဳးတုေလးေတြဖန္တီး
ေဖႀကီး ဘာမွမၿဖစ္ဘူးေပါ့
ႀကမၼာဆိုတာက
အင္မတန္အေဖာ္ခင္တဲ့သတၱ၀ါ
ဘာေတြပါေခၚလာခဲ့လဲသိလား
ကင္ဆာ
ေသခ်ာေအာင္စစ္တုန္း
ေအာ္ပေရးရွင္း၀င္ဖို.ဆံုးၿဖတ္
လိပ္ေခါင္းၿဖတ္ရမယ္တဲ့
အမွတ္မထင္ဆင့္ကဲရိုက္ခ်က္
ေသြးပ်က္လာေပမယ္လည္း
လုပ္စရာရွိတာဆက္လုပ္
ေနာက္မဆုတ္ခဲ့ႀကဘူးေပါ့
ၿပသာနာစတာအဲ့ဒီမွာ
ေအာ္ပေရးရွင္းကၿပီးေပမယ္.
ေသြးစီးေနတာကမရပ္
ခ်စ္တတ္တဲ့တပည္.ေတြက၀ိုင္းကူ
ေသြးလွဳသူလွဳ
ေဖးကူသူကူေပါ့
ဒါေပမယ္. ဆရာ.ခမ်ာ
ေရာဂါေရခ်ိန္ပဲၿမင့္တာလား
ေသာကေ၀ဒနာကပဲဆင့္တာလား
အိပ္ယာထဲဘုန္းဘုန္းလဲ
ထူတြဲထမွရတဲ့ဘ၀
ရုတ္ခ်ည္းထိုးက်သြားခဲ့ရတယ္
စိုးရိမ္စိတ္နဲ. တပည္.ေတြ တစ္ဖြဲဖြဲေရာက္
အဲ့ဒီ့မ်က္ရည္လွည္.ပြဲေအာက္မွာ
တပည္.ေတြေရာ
ဆရာေရာ
ဆရာမေရာ
မိသားစုေရာ
တိတ္တိတ္ငိုသူေတြငိုႀက
ႀကိတ္မွိတ္မ်ိဳသူေတြမ်ိဳ ႀက
အဲ့ဒီမွာဆရာမ စဥ္းစားရၿပီ
တပည္.ေတြကိုေတြ.တိုင္း
မ်က္ရည္က်တဲ့ဆရာ
ေ၀ဒနာမတိုးဖို.အတြက္
ရက္စက္ရၿပီေပါ့
အိပ္ေနခ်ိန္ေလာက္သာခြင့္ေပး
က်န္တပည္.ေလးေတြကိုေတာ.ကိုယ္တိုင္အၿပင္ထြက္ဧည္.ခံ
မဟန္ေပမယ္. မာန္ကိုယ္.ဖို.ေပါ့
တစ္ခ်ိန္က ကိုယ္.ကိုကိုယ္ယံုႀကည္မွဳ ၿမင့္မားခဲ့တဲ့ဆရာမ
ခုေတာ. ေသာက ေတြႀကား
ကိုယ္တိုင္ကေထြၿပားလို.....
ခြဲထားတဲ့မ်က္လံုးတစ္ဖက္ေယာင္ကိုင္း
မ်က္ရည္လွွိဳင္းေႀကာင့္ၿဖစ္မယ္ထင္ပါရဲ..
 
ဆရာမက ရန္ကုန္က....
ဆရာနဲ.ရၿပီး ခဏေနၿပန္ေၿပာင္းမယ္ဆိုတဲ့စိတ္
၀ါးခယ္မ တပည္.ေတြအရိပ္ကပိုေအးတာမို.
ၿမိဳ.သစ္ေလးမွာအေၿခခ်
သံုးေယာက္တစ္ဘ၀
၀ါးခယ္မမွာပဲ အစ
၀ါးခယ္မ မွာပဲအဆံုး
တစ္ဇာတ္လံုးဒီမွာပဲကႀကမယ္ ဆိုၿပီးဆံုးၿဖတ္ခဲ့တယ္တဲ့
ဒါေပမယ္.
ဆရာကေၿပာဖူးတယ္
ငါမရွိေတာ.ရင္ အဲ့ဒီအိမ္ေလးမွာမင္းမေနပါနဲ.ေတာ.တဲ့
အဲ့ဒီလိုပဲ
မင္းမရွိရင္လည္း ငါတို. အဲ့ဒီအိမ္ေလးမွာမေနဖူးဆိုတဲ့စကား
မ်က္ရည္ေတြႀကားက ဆရာမေၿပာရင္း
ရိုးစင္းေပမယ္.ထိခ်က္ၿပင္းတဲ့ ကဗ်ာတစ္စ
( မ်က္ရည္ေတြႀကားကေန )
ဆရာမ
ရြတ္ၿပခဲ့တယ္
အားလံုးအဆင္ေၿပမယ္.ဆံုးၿဖတ္ခ်က္
ခပ္သြက္သြက္၀ိုင္းခ်
၀ါးခယ္မ ဆိုရင္ေတာ.
ဘာမွအားငယ္စရာမလို
ဒီလိုအေၿခအေနမွာ
အိမ္ဟာဆရာ.အတြက္အေကာင္းဆံုးၿဖစ္မယ္ဆိုတဲ့အေတြး
ခပ္ေလးေလးဆရာမေၿပာေတာ.
လိုအပ္တာေတြစီစဥ္
တစ္ပါးသူအၿမင္မွာ
ဆရာမရေတာ.လို.ၿပန္ေခၚခ်
သူ.ဘ၀ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ဆိုတာ
တစ္နည္းနည္းနဲ.သိမွာစိုးေတာ.
ပါေမာကၡေတြ အကူအညီယူ
ေအးေအးလူလူအိမ္မွာၿပန္ေနပါေၿပာခိုင္း
on line မွာလည္း မပူပါနဲ. မပူပါနဲ့ေပါ.
ဒါေပမယ့္ ပါ၀င္ပတ္သက္သူအားလံုး
စိတ္တံုးတံုးခ်မရလို.
အဲ့ဒီမၿပန္ခင္တစ္ည
ဘယ္သူမွ အိပ္မရႀကဘူး
 
ေနာက္ဆံုးေတာ. အားလံုးအဆင္ေၿပစြာ
ဆရာ.ကိုကားေပၚတင္
နာက်င္မွာစိုးလို. ဆရာသမီးကစုပ္တစ္သပ္သပ္
ပါးစပ္ကလည္း ေဖႀကီးခဏေလးေနာ္
ေဖႀကီးခဏေလးေနာ္ နဲ.ေခ်ာ.သိပ္
အားလံုးကတိတ္ဆိတ္စြာႏွဳတ္ဆက္
မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ.ဆရာမက ေရွ.မွာထိုင္
လူနာကုတင္ကိုကိုင္ရင္း ဆရာ.သမီးက မ်က္ေတာင္မခပ္
အဲ့ဒီခပ္ႀကပ္ႀကပ္ ကားထဲမွာ
ဆရာအပါ လူ၆ေယာက္တင္
ရင္ထဲသိပ္ေတာ.မေကာင္ဘူးဆရာ
ကၽြန္ေတာ္.မွာသာ ကားရွိခဲ့ရင္ဆိုတဲ့အေတြး
ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ.ေမြးမိလိုက္ေသးတယ္
မထင္မွတ္တဲ့အသံ
ၿပန္ၿပန္ေမးမိတယ္
ဘာ ဆရာအၿခအေနမေကာင္ဘူးဟုတ္လားဆိုေတာ.
ပါသြားတဲ့ေဒါက္တာကိုကိုလင္းအသံ
ပံုမွန္မဟုတ္တာေသခ်ာတယ္
ေရႊေလာင္းအေက်ာ္မွာ
အသက္ရွဳတာ နည္းနည္းေလးလာေနတယ္တဲ့
သူ.ကိုဂရုစိုက္ဖို.ေၿပာ
တစ္ဖက္က ေဒါက္တာသက္ရွည္ တို.ကိုလည္းေလာရင္း
ကိုယ္တိုင္က ဘာမွမလုပ္တတ္
ကိုယ္.ကိုကိုယ္မတ္တတ္လား
ထိုင္ရက္လားေတာင္ေသခ်ာမသိေတာ.ဘူး
ဆရာဆံုးၿပီဆိုတဲ့ တုန္ယင္ေနတဲ့ဟန္
ဖုန္းသံကိုေတာင္သိပ္မယံုခ်င္ခဲ့ေပမယ္.
ေဆးရံုေရွ.ရဲ. လမ္းမေပၚမွာ
အဆံုးသတ္
မထင္မွတ္တဲ.အေၿဖ
ဆရာတပည္.ေတြ စီစဥ္ထားတဲ့
၀ါးခယ္မေဆးရံုအထူးခန္းေတာင္
ဆရာမလွမ္းႏိုင္ေတာ.ဘူးေပါ့
ဆရာေအးခ်မ္းစြာသြားပါေတာ.
 
ေက်ာင္းအုပ္အစဥ္အဆက္ အားကိုးခဲ့ရတဲ့ဆရာ
ပင္စင္စားတာေတာင္ မပစ္ရက္
ေက်ာင္းအတြက္ဆို ဘာလိုလိုဆိုတဲ့ဆရာ
တစ္ေဒါက္ေဒါက္ေၿမၿဖဴသံတိတ္
ထာ၀ရအိပ္စက္ၿပီေပါ့
Slope ဆိုတဲ့ဆရာ.အသံ
နာခံခြင္.မရွိႀကေတာ.ဘူးေပါ့
ရယ္ဒီကယ္ အင္ အိတ္စ္ပုိးနန္႔ဆိုတဲ့ဖေယာင္းတိုင္
အၿပီးယိုင္လဲ့ခဲ့ၿပီေပါ့
ဆက္စပ္ဖတ္ရွဳရန္
 

No comments:

Post a Comment