ေကာင္မေလးေရ
….. သတိရလိုက္တာကြယ္
ရြက္၀ါေတြ
ေရၿပင္မွာ ရြက္လႊင္.ေနတာကို ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ႀကည္.ေနၿဖစ္ဖူးတဲ့….
မိုးစက္
မိုးေပါက္ေတြႀကား ေၿဖးေၿဖးေလး ေလွ်ာက္သြား ခဲ့ႀကဖူးတဲ့……
မသဲကြဲေသးတဲ့
ႏွင္းစက္မွဳံ ေတြေအာက္ ခပ္သြက္သြက္ ေလွ်ာက္ဖူးႀကတဲ့ အဲ့ဒီ အင္းလ်ား ထက္က ကုန္းေၿမေလးတစ္ခုမွာ
ကိုယ္ေရာက္ေနတယ္…
ဒိေန.
ကိုယ္တို. မအူပင္ေက်ာင္းရဲ. ညစာစားပြဲ လုပ္မယ္. ညေနေလ….
အစိမ္းေရာင္
ၿမက္ပင္ေတြ.. အနီေရာင္ စားပြဲခင္းေတြ…အၿပာေရာင္လံုၿခံဳေရးေတြ… အနက္ေရာင္
စားပြဲထိုးေတြ ..၀ါညိဳေရာင္ ေနၿခည္ေတြ ေအာက္ (ကိုယ္.စိတ္ထဲ ) ကန္ေရေတြက ေနာက္လိုက္တာ
ကြယ္
ပြဲက
ခုမွ စပ်ိဳးတာမို. ေၿပာႀက ေအာ္ႀက သြားႀက လာႀက
၀ိုင္းေရြးႀက ဓါတ္ပံုရိုက္က် ရွိေသးတယ္ကြ…ကိုယ္စင္ေပၚက
တစ္ခ်က္ႀကည္.လိုက္မိေတာ. ကိုယ္ေလး၀က္၀ံႀကီးနဲ. …အင္း မဟုတ္ေသးဘူး
ကိုယ္..ေလး..လက္..၀န္ ႀကီးနဲ. ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က Drum Stick ( ဒန္.ဒလြန္သီး
မဟုတ္ဘူးေနာ္ ) ၂ေခ်ာင္းကို ကိုင္လို. … သူယူလိုက္လို.
အိမ္ေထာင္သည္ ၿဖစ္ခြင္. ရလာရွာတဲ့ သူ.အိမ္ေထာင္ဖက္က ကင္မရာ ကို ကိုင္ ခါးကိုကိုင္းလို.
ဓါတ္ပံု ရိုက္ေပးေနရွာတယ္… ၂ေယာက္လံုး
မ်က္ႏွာမွာ အၿပံဳးေတြ ကသိမ္းမနိဳင္ ဆည္းမရ နဲ.ေပါ. ..( ညက်ေတာ. အဲဒီ သူမ်ားေတြက မုတ္ဆိတ္လို.
ေခၚတဲ့ အဲ့ဒီ ညီေလး Group လိုက္သီခ်င္းဆိုေတာ. ဗိုက္ထဲမွာ ကေလးေလး ထည္.ထားတဲ့ အဲ့ဒီေကာင္မေလးက
စင္ေအာက္ကေန ဓါတ္ပံုေတြေရာ Video ေတြပါ ၿပန္ရိုက္ေပးလို. တကယ္ကို သိဂၤါရ ရသေၿမာက္ ပန္းခ်ီကားေလးေတြပါကြယ္….
တစ္ေၿဖးေၿဖး
ၿပည္.လာတဲ့ လူေတြ .. တစ္စထက္တစ္စ ဆူညံလာတဲ့ အသံေတြ .. တစ္ခ်ိန္ထက္တစ္ခ်ိန္ ထပ္ေပၚလာေနတဲ့
တာ၀န္ေတြ ႀကားထဲ အားလံုးအဆင္အေၿပနိဳင္ဆံုး ၿဖစ္ေအာင္ ကိုယ္တို.ေတြ ႀကိဳးစားေနခဲ့ႀကေပမယ္.
ႀကာလာေတာ. မေဗဒါ … ပန္းမပန္နိဳင္ေတာ.ဘူးေလ….ဒါေပမယ္.လည္း
..ကိုယ္တို. တစ္ေက်ာင္းတည္း ထြက္ေတြမို. ထင္ပါရဲ. ၿဖည္.ေတြးေပးတတ္ႀကတဲ့ … ၿဖည္.ၿမင္ေပးတတ္ႀကတဲ့…၀ိုင္းကူေပးတတ္ႀကတဲ့
သူေတြေႀကာင္. လိမ္ဖယ္ လိမ္ဖယ္နဲ.ပဲ အဲ့ဒီညေနခင္းက နားလည္မွဳေတြနဲ. ေႏြးေထြးသြားခဲ့ရတယ္..
ေကာင္မေလးေရ
… ေမတၱာတရားကို
ဘယ္သူက ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ. သတ္မွတ္လိုက္တာလဲေတာ.မသိေပမယ္. ကိုယ္ေတာ. အဲ့ဒါေတြ မယံုႀကည္ဘူးကြယ္
.. ၁၅၀၀ ေတြ ၅၂၈ ေတြ ၂၀၂၈ ေတြ ကဲ….ဒါဆို သူငယ္ခ်င္းအခ်စ္က်ေတာ.
ဘာနံပါတ္မွ မရွိပဲ ဘာလို. ခိုင္မာႀကတာလဲ .. ဆရာတပည္.ခ်စ္ၿခင္းကေရာ နံပါတ္ဘယ္ေလာက္ထဲပါလဲ
…
ကန္ေရ
အစပ္ဘက္ အစြန္ဆံုး မွာထိုင္ေနႀကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ. ၀ိုင္းဘက္ ကိုယ္ေရာက္သြားတယ္..သူတို.လည္း
စားေသာက္ေနႀကရင္း သူတို.အဆင္မေၿပႀကတာေလးေတြ ေၿပာၿပႀကတာေပါ. ( ေဒါသသံမပါပဲ စေနာက္ အသိေပးတဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ.ေပါ.
) ၃ႏွစ္ေလာက္ ေန.ေရာ ညပါ ၿမင္ေတြ. ….ရန္ၿဖစ္… စကားမ်ား…. ကူညီ ….ေနာက္ေၿပာင္
…..ခံစား …..ေဖးမ ခဲ့ဖူးႀကသူေတြမို.
ဘယ္လိုအရာကမ ွ( ကိုယ္တို.သူငယ္ခ်င္းေတြႀကားမွာ ) ေဒါသ ကို မေမြးဖြားေစခဲ့ေတာ.ဘူးေလ..
အဲ့ဒီမွာ
ကိုယ္….
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို
သတိထားမိသြားတယ္ … သူကို ပညာေရးေလာကထဲ
၀င္ၿဖစ္ခဲ့မိမယ္လို. လံုးလံုးမထင္ထားခဲ့သူတစ္ေယာက္ေပါ .( ေက်ာင္းတုန္းက တကယ္.ေပေပေတေတေလးေလ
) ကိုယ္တို.ကေတာ. ညိဳႀကီးလို.ပဲ သူ.ကိုေခၚတာ…Electrical
Communication ကေပါ. အသားၿဖဴတဲ့ သူမ်က္ႏွာၿပင္ မွာ အနီေရာင္ေတြ ၿမင္ေနရေတာ. ကိုယ္စိုး၇ိမ္သြားတယ္..ဒီညစာစားပြဲအခင္းအက်င္းက
သူ.ကို ဒီေလာက္ေတာင္ ေတာက္ေလာင္ေစခဲ့ၿပီလားလို. …ေသခ်ာဂရုစိုက္ႀကည္.ေတာ.မွ
သူက ေတာက္ေလာင္ေနခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး..ေလာင္ၿမိဳက္ခံေန၇တာကြယ္. ..ေနာက္ဆံုး သူ.ပါးစပ္က မေနနိဳင္ေတာ.ပဲ
ဗလံုးဗေထြး စကားတစ္ခြန္း ထြက္က်လာတယ္…ငါ ဆရာ.ကို သတိရလိုက္တာ တဲ့ …သူ.ေဘးက ကပ္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းက
သူ.ပခံုးကို ခပ္ႀကမ္းႀကမ္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္…ပါးစပ္ကေတာ.
ဘာမွမေၿပာဘူး…( တကယ္ေတာ.ကိုယ္တို.ေတြႀကားမွာ ဒါ…စကားလံုးအမ်ားႀကီးထက္
တာသြားတယ္…ခါလွဳပ္လိုက္တဲ့ အဲ့ဒီလက္မွာ ႏွစ္သိမ္.မွုေတြ..ေဖးမၿခင္းေတြ..ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေတြ
အားလံုးပါမွန္း ကိုယ္တို.ခ်င္း နားလည္ႀကတယ္ ) ၿငိွမ္းသတ္သူေရာ ေလာင္ၿမိဳက္သူပါ ၂ေယာက္လံုးရဲ.
မ်က္၀န္းမွာ ဆည္းဆာေနဟာ မြန္းတည္.သြားႀကတယ္… ….ဖ်က္ကနဲ
တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့ ၀ိုင္းနားက ကိုယ္အသာေလးထြက္လာခဲ့တယ္…သူတို.သတိရေနပါေစေလ
လူေတြႀကားထဲ
လိုက္ႀကည္.ရင္း ကိုယ္… အမတစ္ေယာက္ကို
သတိထားမိတယ္္ .. မနက္အေစာတည္းကလာ ေန.လည္ကန္ေတာ.ပြဲမွာလည္း ဆရာေတြအတြက္ Sitting
Plan ေတြလုပ္..ကန္ေတာ.ပစၥည္းေတြ စီစဥ္ ေန.လည္စာကလြတ္ ….ညစာကမေရမရာ
…လူုကႏြမ္းဖတ္ဖတ္
ၿဖစ္ေနတဲ့ႀကားတည္းက ညတီး၀ိုင္းသီဆိုသူေတြ အတြက္ ပန္းကံုးခ်ီးၿမွင္.နိဳင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးေနတဲ့အမတစ္ေယာက္
…သူ.ႀကင္ေဖာ္ကလည္း
သူ.တာ၀န္ပိုင္းေတြ သူေက်ေအာင္ လုပ္ေပးေနရင္း …တစ္ေက်ာင္းတည္းထြက္
..တစ္ဘ၀တည္းကို ႏွစ္ေယာက္အတူတည္ေဆာက္..ခုေကာ္မတီ မွာလည္း ၂ေယာက္လံုး စိတ္ပါလက္ပါ ကူညီေပးေနႀကတဲ့
( ရင္းႏွီးသူေတြကေတာ. သူတို.ကို ႀကက္ဖႀကီးနဲ. ႀကက္မႀကီးတဲ့ …. အမေရ ကေတာ္…အဲေလ ကန္ေတာ.
) သူတို.စံုတြဲ ….လြန္ကဲလို.ေတာင္ေနတဲ့
နားလည္မွုေတြ နဲ.ေပါ. ..ညဘက္က်ေတာ. စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ၿမဴးေနတဲ့ အဲ့ဒီအမကို သူ.အိမ္ေထာင္ဖက္က
ဂရုတစိုက္ေဖးမ ….ဒါ တကယ္.ဘ၀ေတြကြယ္. ကိုယ္.အတြက္ကေတာ. ဘယ္ေတာ.မွ ပိုင္ဆိုင္ခြင္.မရနိဳင္တဲ့
အိမ္မက္ပန္ခ်ီတစ္ခ်ပ္ေပါ. .. မပိုင္ဆိုင္နိဳင္တဲ့ ဘ၀မ်ိဳးမို. သူမ်ားေရးတဲ့ပနး္ခ်ီ ပီပီၿပင္ၿပင္ပဲ
လိုက္ခံစားေနမိတယ္…. ေကာင္မေလးေရ
ကိုယ္..ဆုမေတာင္း၀ံ.ပါဘူးကြယ္
ညက
တစ္ေၿဖးေၿဖး နက္လာတယ္ …. မီးေရာင္စံုက
ပိုပို လက္လာတယ္… စကားလံုးေတြက သြက္လာတယ္ .. အရွိန္ေတြက တက္လာ ေနႀကတဲ့ အခ်ိန္ေလး ကိုယ္သိခ်င္း တစ္ပုဒ္ တက္ဆိုၿဖစ္တယ္… အေႀကာင္းအရာ
ပိုင္းက ေက်ာင္းသားဘ၀ တမ္းတတဲ့ စကားလံုးေတြေပမယ္.
ကိုယ္အာရံုကေတာ. ေကာင္မေလးကိုပဲ သတိရေနမိတာ… အဆိုဘက္မွာသမၻာမက်ေပမယ္.
ခံစားမွုကဲေနတဲ့ စိတ္ေႀကာင္. ထင္ပါရဲ. သိခ်င္းကအဆင္ေၿပေၿပေလး ၿဖစ္ေနတယ္.. ကိုယ္.သံေယာဇဥ္
အရွိဆံုး ဆရာေတြထဲကတစ္ေယာက္အပါအ၀င္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အကို/အမေတြ ဆီက ပန္းကံုးအေတာ္မ်ားမ်ား
ကိုယ္ရလိုက္တယ္… ေကာင္မေလးေရ .. ဒီဘ၀မွာ ကိုယ္ေနာက္ထပ္
ဆိုၿပခ်င္တဲ့ သိခ်င္းအေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနခဲ့ေပမယ္. ႀကားနိဳင္ေအာင္ဆိုၿပခြင္.ကေတာ. ….
ေနာက္ေတာ.
ကိုယ္လည္း ဆရာအခ်ိဳ.နဲ. စကားေၿပာ ..သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ. စ.. ေနာက္ .. လိုတာေလးေတြ ကူလုပ္ေပးၿပီး
၀ိုင္းတစ္၀ိုင္းမွာ ၀င္ထိုင္ေနမိတယ္.. ကိုယ္.မ်က္စိေရွ.တည္.တည္.မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး လိုက္တယ္လို.ၿမင္မိတဲ့
စံုတြဲ တစ္ခု ၿမင္ေနရတယ္.. ၂ေယာက္လံုး ကိုယ္.ထက္နည္းနည္းႀကီးတဲ့ ဂႏၵလရာဇ္ အႏြယ္ေတာ္ေတြ
ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္….အဲ့ဒီအမက ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ. ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးထိုင္ေနတယ္…သူ.အမ်ိဳးသားက
ကိုယ္တို.စီနီယာ ..သူကေတာ.သူ.သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ. စကားေတြေၿပာ..ေနာက္ေၿပာင္လို. ..ဒါကိုသူက
ေက်ေက်နပ္နပ္ေလးႀကည္.ေနတာ …ေတာ္ရံုတန္ရံု
မဟုတ္ပဲ တကယ္ကို စိတ္ထဲက ေက်နပ္ေနတာ..နားလည္ေပးေနတာ..တစ္သားတည္း သေဘာက်ေပးေနတာ…သူတို.ႀကားက
နားလည္မွဳပမာဏ အင္အား ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားတယ္ မသိဘူး..ကိုယ္.ရင္ဘတ္ထဲေတာင္ ခပ္ေႏြးေႏြး
ရသေလးတစ္ခု စီးဆင္းလာတယ္… ဒီ.ထက္ပိုတဲ့
ဇာတ္အထြဋ္ က ပြဲၿပီးကာနီးေတာ. ထပ္ေရာက္လာတယ္… ပြဲၿပီးကာနီး
မိုးလံုးမွိဳင္း ( ထင္တယ္ ) သိခ်င္း ဆိုေတာ. အႀကီးပိုငး္ေတြေရာ အငယ္ေတြပါ စင္ေရွ.မွာ
အကုန္လံုးလိုလို ထြက္ကႀကေတာ. အဲ့ဒီအမကို သူ.အမ်ိဳးသားက သူ.သူငယ္ခ်င္းေတြႀကားထဲ ေခၚသြားၿပီး
ေရာ ကခိုင္းေတာ.ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ၀ိုင္းကႀကခ်ိန္. သူ.မ်က္ႏွာမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ၊ နားလည္ၿခင္း
ေတြသာ ေတာက္ေတာက္ပပေတြ.ေနရၿပီး စိတ္အေႏွာင္.အယွက္ ၿမဴ တစ္မွံဳေတာင္ မေတြ.၇ဘူးကြယ္ …တစ္ကယ္ကို တစ္သားတည္းပါပဲကြယ္..သူတို.ေတြ ကံေကာင္းလိုက္တာေနာ္… ေပါင္းဖက္ခြင္.လည္း
ရွိတယ္ ..ေပါင္းဖက္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားခဲ့ႀကတယ္..ေပါင္းဖက္နိဳင္ခဲ့ႀကတယ္.. ေပါင္းဖက္ၿခင္းကလည္း
ၿပည္.စံုတဲ့ အနာဂတ္ေတြနဲ.ပဲ ဖြဲ.တည္ထားႀကတယ္… ကိုယ္သိသေလာက္
အဲ့ဒီအမက ရန္ကင္းက ထင္တယ္…သူ.အမ်ိဳးသားကေတာ…ကိုေ၀လင္း ဆိုလား မသိဘူး.ေၿမာင္းၿမကတဲ့.. ေကာင္မေလးေရ…ကိုယ္.ကေတာ.
သူတို.ကို အားက်ရဲေလာက္တဲ့ သတၱိေတာင္ ရွာမ၀ံ.ပါဘူးကြယ္..ေပါင္းဖက္ခြင္. …ႀကိဳးစားခြင္.
..လွပတဲ့အနာဂတ္ ဘာတစ္ခုမွ ကိုယ္.ဘက္မွာ ရွိမေနခဲ့တာ
ခုမွသိရတာမွ မဟုတ္ပဲေလ…..
အားလံုး
တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါး ၀ိုင္းကေနႀကတာ ႀကည္.ရင္း စိတ္ထဲ ကိုယ္နား၀န္းက်င္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္
ရွိေနတယ္ထင္မိတာနဲ. ေဘးဘက္လိုက္ႀကည္.လိုက္ေတာ. ဟုတ္တယ္…အမတစ္ေယာက္
…သူ.ကိုမရင္းႏွီးေပမယ္.
ခဏခဏၿမင္ေနရေတာ. မ်က္မွန္းေတာ. တန္းမိတယ္… သူ.အမ်ိဳးသားက
ကိုယ္တို. စီနီယာပဲေလ..အရမ္းေပ်ာ္တတ္ၿပီး အႏုပညာပိုး အေတာ ္ေလးပါတဲ့သူမို. သူ.ကိုသူ.သူငယ္ခ်င္းေတြက
ဟန္ဇာေလး တဲ့ ( ဘယ္ေလာက္လည္းဆို ေန.လည္က အခမ္းအနား
မွဳးလုပ္ေနရင္း ထိုင္ရက္ကေတာင္ တီးလံုးနဲ. လိုက္ က ေနရွာေသးတယ္..)..ခပ္ေပ်ာ.ေပ်ာ.ေသာက္ၿပီး
ခပ္ၿပင္းၿပင္း မူးတတ္တဲ့ သူတစ္ဦးလို.ေၿပာရင္ေတာ. သူခံ နိဳင္ေလာက္မယ္ထင္ပါရဲ. .. အဲ့ဒီအမက
သူ.အိမ္ေထာင္ဦးစီးရဲ. အေပ်ာ္ေတြ ကို ခြင္.လႊတ္ႀကည္.နဲ. ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ထိုင္ႀကည္.ေနရွာတယ္… သူတို.ႀကားက
နားလည္ၿခင္းကိုေတာ. ကိုယ္ဘာသာၿပန္နိဳင္ေလာက္ေအာင္ မစြမ္းဘူးကြ.. ကိုယ္ေယာင္ေယာင္ေလး
နားလည္မိတာကေတာ.အပူၿပင္းတဲ့ ေရပူတစ္ခြက္ကို တအားေအးေနတဲ့ေရေအးတစ္ခြက္နဲ. ေရာလိုက္ရင္
က်န္းမာေရးနဲ.ညီညြတ္ရံုေရေႏြးေႏြးေလး ၂ခြက္ရလာနိဳင္တဲ့ သီအိုရီ တစ္ခုပဲလို. …..
ေကာင္မေလးေရ….. လူေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာ
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ သပ္သပ္ၿဖစ္ေနတယ္ … အင္းယားကိုၿဖတ္တိုက္လာတဲ့ေလကလည္း ေကာင္မေလးရဲ.
ရနံ.မပါလို.ထင္ပါရဲ. တစိမ္းဆန္လိုက္တာကြယ္…
အသံေတြႀကားေနရေပမယ္.
တစ္ခုမွ ရင္ထဲေရာက္မလာဘူး .. စကားလံုးေလးေတြကို ေရာေရာေထြးေထြး ေၿပာေနတတ္တဲ့ အသံမ်ိဳးေလး
မဟုတ္လို.ထင္ပါရဲ. …….
ေလေ၀ွ.လာတဲ့
ဆံႏြယ္ညိဳေတြ မ်က္ႏွာကို လာလာ ခတ္မေနလို.ထင္ပါရဲ. … ေနရတာ မထိသလိုပဲ
ကိုယ္ဒိေနရာမွာ
မေနခ်င္ေတာ.ဘူး…ဒါေပမယ္.ၿပန္လို.ကလည္း မၿဖစ္ေသးဘူး..အလုပ္တစ္ခ်ိဳ.ရွိခ်င္
ရွိေနဦးမွာမို. ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာနဲ. Projector နဲ.တြဲထားတဲ့ Video Camera နဲ. ေလွ်ာက္ရိုက္ေနမိတယ္…ဒီလိုနဲ့ပဲ
ေနာက္ဆံုးတစ္ပုဒ္ ..ေနာက္ဆံုးတစ္ပုဒ္ နဲ. ဘယ္နွစ္ပုဒ္ေၿမာက္မွန္း မသိတဲ့ ေနာက္ဆံုး
တစ္ပုဒ္အၿပီးမွာေတာ. တီး၀ိုင္းပစၥည္းေတြ သိမ္းလိုက္ႀကတယ္..ေကာင္မေလးေရ…. ရင္ကိုလာထိ
ၿပန္ၿပီကြယ္
အရပ္ၿမင္.ၿမင္.
ကိုယ္လံုးထြားထြား မ်က္မွန္တပ္ထားတဲ့ Player တစ္ေယာက္က Instrument အခ်ိဳ.ထည္.ထားတဲ့
အိတ္တစ္လံုးကို လြယ္လို. …ေဘးမွာ အရင္ကေတာ.
တစ္ေက်ာင္းတည္းတက္ ..ခုေတာ. တစ္ဘ၀တည္းရဲ. တြဲလက္ ၿဖစ္တဲ့ ကိုယ္လံုးေသးေသး ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က
… သူကိုယ္လံုးေလး.ထက္နည္းနည္းပိုႀကီးပံု
ရတဲ့ အိတ္ တစ္လံုးကို လြယ္လို. ၿပန္ဖို. ထြက္လာႀကတယ္ေလ
ညစာစားပြဲရဲ. သိကၡာတရား တစ္ခုၿဖစ္တဲ့ အေနအထားသိပ္မနိမ္.တဲ့
တီး၀ုိင္းတစ္ခုမွာ ၀ါသနာ နဲ.ပညာေပါင္းၿပီး ကူညီခြင္.ရတာကို ေက်နပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ.
မ်က္ႏွာကိုေမာ.ႀကည္.ေနတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ. မ်က္ႏွာမွာ ( ေက်ာင္းဟားေဟာင္း အသင္း Form ကိစၥ…သူငယ္ခ်င္းတစ္ခ်ိဳ.အေပၚ
ဧည္.၀တ္မေက်ခဲ့ရတဲ့ ကိစၥ အခ်ိဳ.ေႀကာင္. စိတ္ပန္း လူႏြမ္းေနေပမယ္.) ဂုဏ္ယူမွဳ …ေက်နပ္မွုေတြ
တစ္နင္.တစ္ပိုးႀကီးေတြ.ေနရတယ္…. ေကာင္ေလးကိုေတာ.
သူ.သူငယ္ခ်င္းေတြက ဓါတ္တိုင္လို.ေခၚၿပီး ေကာင္မေလးကိုေတာ. သူ.သူငယ္ခ်င္းေတြက ငံုးဥတဲ့
.. ကဲႀကည္. နာမည္ပဲႀကည္.ႀကည္. ……ပဲႀကည္.ႀကည္.
သူတို.ေတြ ဘ၀ကို ေအာင္ၿမင္စြာ ႏွစ္ေယာက္တြဲတည္ေဆာက္နိဳင္ခဲ့ႀကတယ္ …ခ်ီးက်ဳး၇မယ္..သူတို.ရဲ.
စိတ္ဓါတ္..အားထုတ္မွဳ..နားလည္ၿခင္း …စိတ္တူ ကိုယ္တူ
ရွိမွဳ …ဘယ္ေလာက္အားက်ဖို.ေကာင္းလဲကြယ္…ဒါေပမယ္. အားက်ခဲ့ရင္ေတာင္မွ ကိုယ္တို.၂ေယာက္လံုး ႀကိဳးစားအားထုတ္ခြင္.က……..
ကိုယ္ဘယ္လိုမွ
ဆက္မေနနိဳင္ေတာ.ဘူးကြယ္ …. ဒါနဲ.ပဲ
အဲ့ဒီ တိတ္ဆိတ္စၿပဳလာေနတဲ့ ပြဲေလးဆီကေန တိုးတိုးေလး ထြက္လာခဲ့တယ္
ေကာင္မေလးေရ
ေလာကရဲ. အကန္.အသတ္ေတြက ႏွစ္လိုစရာမေကာင္းလိုက္တာ..
ဆံုစည္းခြင္.ဆိုတဲ့စကားလံုးက
ဒီဘ၀မွာေတာ. ေသခ်ာေပါက္ သတ္ပံုမွား ေနမယ္ဆိုတာ သိထားၿပီးသားေပမယ္.အၿမင္.ဆံုးပိုင္ဆိုင္မွဳ
ၿဖစ္တဲ့ တစ္ဖက္သတ္ယုယခြင္.ေတာင္ တစ္သက္စာသက္တမ္းကုန္သြားခဲ့ရၿပီမို. ေၿဖဆည္ရာ ဆိုတာ
ဘာကိုေခၚရမွန္းမသိခဲ့သူပါကြယ္
ဟိုးးးးးးးးးးးးးးး မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာက ေကာင္မေလးေရ
ကိုယ္
အဲ့ဒီအင္းယားေဘးက လမ္းေမွာင္ေမွာင္ မွာ တစ္ေယာက္တည္း တမ္းတေနပါတယ္
ေကာင္းကင္ေရ….. ႀကယ္စင္ေရ…လမင္းေရ..
အရင္လို
တိုးသဲ့သဲ့ စကားသံေလးေတြ … ဆံႏြယ္ေခြညိဳညိဳေတြ
… ရိေ၀မ်က္၀န္းေတြ
.. (ဒီဘ၀မွာ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ.) ၿပန္ႀကံဳပါရေစဗ်ာ
ငါၿပန္ခဲ့ပါၿပီ
…. ငါေလၿပန္ခဲ့ၿပီ
အသဲကနားလည္းရင္း ႏွုတ္..ဆက္ကာ….ၿပန္ခဲ့ရၿပီ
အေၿဖရွာ၇န္
မလြယ္ေသာ …
ဘ၀ဟာ..အိမ္မက္ခဏတာေကာင္းကင္…အားလံုးတိမ္မိုးသားမ်ားအတိုင္း…လြင္.ၿပယ္ေလၿပီ
မည္သို.မွ် ဖတ္ခြင္. ႀကံဳနိဳင္စရာ မရွိသူ တစ္ဦးအတြက္
No comments:
Post a Comment