Free Artism of WKA @ ကိုသက်ဦး

  
သက္ဦး 

ကောင်းကင်ကပြိုမလိုမှောင်မဲ့မဲ့ ၊ မြစ်ရေကလည်းနောက်ကျိ စွာစီးဆင်းလျက် ၊

ဟိုမှာဖက်ကမ်းလှမ်းအကြည့်သရွတ်သွပ်ချောင်းကအနည်အမှုံတွေပါသောချောင်းရေကိုမြစ်မထဲမသိမသာမျေ ာချနေသည် ။သရွတ်သွပ်ချေ ာင်းဘေး ရွာသစ်ရပ်ကွက်သူ့ဟိုဖက်တစ်ဆက်ထဲမှာသော်က ။

သော်ကဟုတွေးမိတိုင်းအပြေးမြင်မိသည်ကအတွတ်နဲ့မွှေး ၊ သူတို့အတိတ်သူတို့အရိပ် ၊ဆွတ်ပျံ့လွမ်းမောဖွယ် ရင်ခုန်တိမ်းမူးဖွယ် ၊ မရိုးနိုင်အောင်လှပမွှေးမြခဲ့သော ပုံရိပ်ဟောင်းမျ ားစွာ ယခုတိုင်အောင်မြို့ကိုလွှမ်းခြုံ ထားဆဲ။

အတွေးကလွင့်သွားသည် ။ သော်ကဟုမြင်မိတိုင်းထပ်ပေါ်လာတတ်သည်က ဖြူဖြူဖျေ ာ့ဖျေ ာ့ပိန်ပိန်ပါးပါးအနုပညာသမားရုပ်ထွက်နေသော၊ကဗျာရူးခဲ့သော၊ပန်းချီပညာတွင်မှော်အောင်ခဲ့သောမွှေးနေခဲ့သောအိမ်နှင့်ခဲတစ်ပြစ်သာသာတွင်နေသော ၊ ဆင်းရဲခြင်းနှင့် လည်ပင်းဖက်ကြီးခဲ့သော ၊ ကုက္ကို ပင်လှိုဏ်ခေါင်းလမ်းကလေးမှာအတွတ်နဲ့မွှေးခြေရာကိုသွားသွားရှာတတ်သော ၊ သော်ကဘုရားပေါ်တွင်ကြိမ်ဖန်မျ ားစွာပန်းချီသွားသွးရေးတတ်သော သက်ဦး ။

သူ့အိမ်ရှေ့မှာမရပ်မနားစီးဆင်းနေသောဧရာဝတီမြစ် ၊  သူ့အိမ်အနောက်မှာယ္ခု အချိ န်စိမ်းမြနေသောစပါးပင်ပျို များ၊ဟိုးအိမ်အနောက်တစ်ထောင်စစ်ကွေ့သာသာတွင်လွမ်းစေတီသော်က ၊ ဟိုမှာဖက်ကမ်းတွင်ဝါးခယ်မမြို့ကလေး ၊ ဒီလိုအခင်းအကျ င်းကြားကြီးပြင်းလာသောသူ အနုပညာသွေးနှောသည်မှာထူးဆန်းဖွယ်ရာမဟုတ် ။.

မြစ်ကိုအလျ ားလိုက်ကူးပြီးမြို့ကလေးမှာသူကျေ ာင်းလာလာတက်သည် ။ အလယ်တန်းကျေ ာင်းသားဘဝအ.ထ.က၁မှာကျောင်းတက်ရင်းအ.ထ.က၁မှဆရာနှစ်ပါးနှင့်သူရင်းနှီးခင်မင်ခွင့်ရခဲ့သည်။ထိုခေတ်ကဆရာများသည်တပည့်မျ ားအပေါ်ရင်ဝယ်သားလိုချစ်ခင်သည် ။

တပည့်မျ ားကလည်းမိဘသဖွယ်ချစ်ကြောက်ရိုသေသည် ။အလွန်ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းလှသောပြန်မတွေ့ရတော့သောဆက်ဆံရေးမျ ားပင် ။

ပန်းချီပညာတော်သောဆရာနှစ်ပါးထံတွင်သူတပည့်ခံခွင့်ရခဲ့သည်။

ဆရာတစ်ပါးကဆရာဦးကိုရီ

ဆရာတစ်ပါးကဆရာဦးစိန်လျှံ

ဆရာနှစ်ပါးနှင့်သူ့ပါရမီကသူ့ကိုပန်းချီဆရာတစ်ဦးအဖြစ်ဖြတ်စေခဲ့ပြီ။အထက်တန်းကျေ ာင်းသားဘဝဧရာဝတီတိုင်း၂၆ မြို့နယ်ပန်းချီ ပြိုင်ပွဲတွင်တစ်ဦးတည်းဆုမျ ားစွာရရှိခဲ့သည်။

ထိုအချိ န်က သက်ဦး ရွှေခေတ်ပင် ။ ဆေးစက်ကျ ရာအရုပ်ထင်သလို အားကိုးသူအကူအညီတောင်းသူ အားကျ သူ ပွဲလမ်းသဘင်ပေါင်းစုံ ၊ အလှု မင်္ဂလာပေါင်းစုံ ၊ နံမည်ပေးကင်ပွန်းတပ်ကအစ ပန်းးချီ ပုံတူအထိသူမပါလျှင်ပွဲမစည်သူ ။

၂၆ မြို့နယ် သီးနှံစုံပြပွဲ ဝါးခယ်မမြို့မဲပေါက်စဉ်ပြခန်းပေါင်းမျ ားစွာ မုဒ်ဦးပေါင်းမျ ားစွာသက်ဦးလက်ရာတွေ ။နိုင်ငံတော်အလံဖြတ်သန်းသယ်ဆောင်စဉ်မုခ်ဦးမျ ားစွာ မြို့နယ်အတွက်သူပေးဆပ်ဘူးသည်။ကဗျာစာအုပ်လေးတွေပန်းဖလက်တွေမှာသူမပါခဲ့တာမရှိသလောက် ။

မြို့ဟောင်းရှစ်ပုဒ် ကဗျ ာအုပ်မှာသူ့လက်ရာအပြည့် ။

ေကာင္းကင္ကျပိဳမလိုေမွာင္မဲ႕မဲ႕
ျမစ္ေရကလည္းေနာက္က်ိ စြာစီးဆင္းလ်က္
ဟိုမွာဖက္ကမ္းလွမ္းအၾကည္႕သရြတ္သြပ္
ေခ် ာင္းကအနည္အမွဳံေတြပါေသာေခ် ာင္းေရ
ကိုျမစ္မထဲမသိမသာေမ် ာခ်ေနသည္ ။
သရြတ္သြပ္ေခ် ာင္းေဘး ရြာသစ္ရပ္ကြက္
သူ႕ဟိုဖက္တစ္ဆက္ထဲမွာေသာ္က ။

ေသာ္ကဟုေတြးမိတိုင္းအေျပးျမင္မိသည္က
အတြတ္နဲ႕ေမႊး သူတို႕အတိတ္သူတို႕အရိပ္
ဆြတ္ပ်ံ႕လြမ္္းေမာဖြယ္ ရင္ခုန္တိမ္းမူးဖြယ္
မရိုးနိုင္ေအာင္လွပေမႊးျမခဲ႕ေသာ ပံုရိပ္ေဟာင္း
မ် ားစြာ ယခုတိုင္ေအာင္ၿမိဳ႕ကိုလႊမ္းျခံဳ ထားဆဲ

အေတြးကလြင့္သြားသည္ ။ ေသာ္ကဟုျမင္မိတိုင္းထပ္ေပၚလာတတ္သည္
က ျဖဴျဖဴေဖ် ာ့ေဖ် ာ့ပိန္ပိန္ပါးပါးအႏုပညာ
သမားရုပ္ထြက္ေနေသာ ကဗ် ာရူးခဲ႕ေသာ
ပန္းခ်ီပညာတြင္ေမွာ္ေအာင္ခဲ႕ေသာ
ေမႊးေနခဲ႕ေသာအိမ္ႏွင့္ခဲတစ္ျပစ္သာသာတြင္
ေနေသာ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ လည္ပင္းဖက္ႀကီး
ခဲ႕ေသာ ကုကၠိဳ ပင္လွဳိဏ္ေခါင္းလမ္းကေလး
မွာအတြတ္နဲ႕ေမႊးေျခရာကိုသြားသြားရွာတတ္
ေသာ ေသာ္ကဘုရားေပၚတြင္ႀကိမ္ဖန္မ် ားစြာ
ပန္းခ်ီသြားသြးေရးတတ္ေသာ သက္ဦး ။
္
သူ႕အိမ္ေရွ႕မွာမရပ္မနားစီးဆင္းေနေသာ
ဧရာဝတီျမစ္ သူ႕အိမ္အေနာက္မွာယၡဳ အခ်ိ န္
စိမ္းျမေနေသာစပါးပင္ပ်ိဳ မ် ား ဟိုးအိမ္
အေနာက္တစ္ေထာင္စစ္ေကြ႕သာသာတြင္
လြမ္းေစတီေသာ္က ဟိုမွာဖက္ကမ္းတြင္
ဝါးခယ္မျမိဳ႕ကေလး ဒီလိုအခင္းအက် င္းၾကား
ႀကီးျပင္းလာေသာသူ အႏုပညာေသြးေႏွာ
သည္မွာထူးဆန္းဖြယ္ရာမဟုတ္ ။.

ျမစ္ကိုအလ် ားလိုက္ကူးၿပီးျမိဳ႕ကေလးမွာ
သူေက် ာင္းလာလာတက္သည္ ။
အလယ္တန္းေက် ာင္းသားဘဝ အ.ထ.က၁
မွာေက် ာင္းတက္ရင္း အ.ထ.က ၁ မွ
ဆရာႏွစ္ပါးႏွင့္သူရင္းႏွီးခင္မင္ခြင့္ရခဲ႕သည္။
ထိုေခတ္ကဆရာမ် ားသည္တပည္႕မ် ား
အေပၚရင္ဝယ္သားလိုခ်စ္ခင္သည္ ။
တပည္႕မ် ားကလည္းမိဘသဖြယ္ခ်စ္ေၾကာက္
ရိုေသသည္ ။အလြန္ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္း
လွေသာျပန္မေတြ႕ရေတာ့ေသာဆက္ဆံေရး
မ် ားပင္ ။

ပန္းခ်ီပညာေတာ္ေသာဆရာႏွစ္ပါးထံတြင္သူတပည္႕ခံခြင္႕ရခဲ႕သည္။
ဆရာတစ္ပါးကဆရာဦးကိုရီ
ဆရာတစ္ပါးကဆရာဦးစိန္လ်ွ်ံ
ဆရာႏွစ္ပါးႏွင့္သူ႕ပါရမီက
သူ႕ကိုပန္းခ်ီဆရာတစ္ဦးအျဖစ္ျဖတ္ေစခဲ႕ျပီ။
အထက္တန္းေက် ာင္းသားဘဝဧရာဝတီတိုင္း
၂၆ ျမိဳ႕နယ္ပန္းခ်ီ ျပိဳင္ပြဲတြင္တစ္ဦးတည္း
ဆုမ် ားစြာရရွိခဲ႕သည္။
ထိုအခ်ိ န္က သက္ဦး ေရႊေခတ္ပင္ ။
ေဆးစက္က် ရာအရုပ္ထင္သလို အားကိုးသူ
အကူအညီေတာင္းသူ အားက် သူ ပြဲလမ္း
သဘင္ေပါင္းစံု အလ်ဴ မဂၤလာေပါင္းစံု
နံမည္ေပးကင္ပြန္းတပ္ကအစ ပနး္းခ်ီ ပံုတူ
အထိသူမပါလ်ွင္ပြဲမစည္သူ ။

၂၆ ျမိဳ႕နယ္ သီးႏွံစံုျပပြဲ ဝါးခယ္မျမိဳ႕မဲေပါက္စဥ္
ျပခန္းေပါင္းမ် ားစြာ မုဒ္ဦးေပါင္းမ် ားစြာ
သက္ဦးလက္ရာေတြ ။
နိုင္ငံေတာ္အလံျဖတ္သန္းသယ္ေဆာင္စဥ္
မုဒ္ဦးမ် ားစြာ ျမိဳ႕နယ္အတြက္သူေပးဆပ္
ဘူးသည္ ။ကဗ် ာစာအုပ္ေလးေတြပန္းဖလက္
ေတြမွာသူမပါခဲ႕တာမရွိသေလာက္
ျမိဳ႕ေဟာင္းရွစ္ပုဒ္ ကဗ် ာအုပ္မွာသူ႕လက္ရာ
အျပည္႕ ။

သော်ကကမ်းနဘေးမှာ သက်ဦးနေခဲ့သည်။ ဓနိအိမ်ကလေးမှာယခုလဲသက်ဦးနေသည် ။ဓနိအိမ်ကလေးမှာပါပဲယခင်အတင်းနှုတ်ဆက်ခံခဲ့ရသောသက်ဦးအကူအညီအတောင်းအခံရဆုံးသက်ဦး ၊ စိတ်ကျ မ္မာရေးထိခိုက်ခံရပြီးနောက်သူ့မြင်လျှင်မမြင်သလိုပြုလာကြသည်။လှုျစ်လျူ ရှု လာသည် ။လမ်းတွေ့လျှင်ရှောင်သွားကြသည် ။ကလေးတွေကစကြသည် ။စိတ်မကျန်းမာသူကိုဝိုင်းနှောက်ကြသည်။

မိုးကအသံမပြုပဲရွာလာသည် ။ တစ်ပေါက်ပေါက်ရွာနေရာကရှိုက်ကြီးတငင်မိုးရည်မိုးပေါက်မျ ားကြားမှာတစ်ရွေ့ရွေ့လူတစ်ယောက်မျေ ာပါလာသည်။ဝါးနေရာနီးလာချိန်တွင်ဖြူ ဖျေ ာ့ဖျေ ာ့ပါးလျသောကိုယ်လုံးတွင်ငွေရောင်တွေစွန်းထင်းကောက်ကွေ့နေသောဆံနွယ်မသပ်မယပ်ကလည်းကုတ်ပေါ်တွင်ဝဲကျလျက်နှုတ်ဖျ ားမှလည်းတလှုပ်လှုပ်ရေရွတ်လျက်ဖျပ်ကနည်းမြင်သွားပုံရသည် ။

အပြေးဝင်လာသည် ။  နှောင်းသစ် ခေါ်ပြီးသူတွေသွားသည် ။  ခေါင်းကုတ်ပြီး လူမျိုးလွင်။မဟုတ်ပါဘူး မောင်သက်ငြိမ် ။ မျိုးရဲ မျို းရဲ တတွတ်တွတ်ကလောင်အမည်တွေရွတ်ရင်းလက်ညှို းတစ်ချောင်းထောင်ပြီးစုတ်တံဘိုးပေးဟုပြောသည်။မှတ်ညဏ်တွေလျော့ကျနေသော်ငြားအနုပညာဓာတ်ခံသူ့မှာကျန်နေသေးသည်။

မိုးရေထဲဆော့ပြေးနေသောကလေးတွေသူ့ကိုတွေ့သွားပြီး လက်ညှို းဝိုင်းထိုးလျက်သက်ဦးအရူး

အရူးသက်ဦး ပြိုင်တူအော်ပြေး ကြသည် ။

စိတ်မှာဆို့နင့်သွားသည် ။

မျ က်ဝန်းတွင်မျ က်ရည်စတို့ဝေ့သီလာပြီ။တစ်ချိန်ကရွှန်းလက်တောက်ပခဲ့သောမျ က်ဝန်းအစုံက မှိန်ဖျေ ာ့ဝါမှု န်စွာ ။

အနာဂတ်ပျေ ာက်ဆုံးနေသောလူသားတစ်ဦး

မနက်ဖန်မျ ားစွာသည်သူ့အတွက်ဗလာမျ ား

ပါးလျသောမျေ ာ်လင့်ခြင်းပင်မရှိတော့ပေ ။

ေသာ္ကကမ္း္နေဘးမွာ သက္ဦးေနခဲ႕သည္။
ဓနိအိမ္ကေလးမွာ
ယခုလဲသက္ဦးေနသည္
ဓနိအိမ္ကေလးမွာပါပဲ
ယခင္အတင္းႏွဳတ္ဆက္ခံခဲ႕ရေသာသက္ဦး
အကူအညီအေတာင္းအခံရဆံုးသက္ဦး
စိတ္က် မၼာေရးထိခိုက္ခံရျပီးေနာက္
သူ႕ျမင္လ်ွင္မျမင္သလိုျပဳလာၾကသည္။
လွဳ်စ္လ်ဴ ရွဳ လာသည္ ။
လမ္းေတြ႕လ်ွင္ေရွာင္သြားၾကသည္ ။
ကေလးေတြကစၾကသည္ ။
စိတ္္မက် မ္းမာသူကိုဝိုင္္းေႏွာက္ၾကသည္။

မိုးကအသံမျပဳပဲရြာလာသည္ ။
တစ္ေပါက္ေပါက္ရြာေနရာကရွိဳက္ႀကီးတငင္
မိုးရည္မိုးေပါက္မ် ားၾကားမွာတစ္ေရြ႕ေရြ႕လူ
တစ္ေယာက္ေမ် ာပါလာသည္။
ဝါးေနရာနီးလာခ်ိန္တြင္ျဖဴ ေဖ် ာ့ေဖ် ာ့ပါးလ်
ေသာကိုယ္လံုးတြင္ ေငြေရာင္ေတြစြန္းထင္း
ေကာက္ေကြ႕ေနေသာဆံႏြယ္မသပ္မယပ္
ကလည္းကုတ္ေပၚတြင္ဝဲက်လ်က္
ႏွဳတ္ဖ် ားမွလည္းတလွဳပ္လွဳပ္ေရ႐ြတ္လ်က္္
ဖ်ပ္ကနည္းျမင္သြားပံုရသည္ ။

အေျပးဝင္လာသည္
ေႏွာင္းသစ္ ေခၚျပီးသူေတြသြားသည္
ေခါင္းကုတ္ျပီး လူမိ်ဳးလြင္
ဟုတ္ပါဘူး ေမာင္သက္ျငိမ္
မ်ိဳးရဲ မ်ိဳ းရဲ တတြတ္တြတ္ကေလာင္အမည္
ေတြရြတ္ရင္းလက္ညွိဳ းတစ္ေခ် ာင္းေထာင္
ျပီး စုတ္တံဘိုးေပးဟု ေျပာသည္ ။
မွတ္ညဏ္ေတြေလ် ာ႕က်ေနေသာ္ျငား
အနုပညာဓာတ္ခံသူ႕မွာက်န္ေနေသးသည္။

မိုးေရထဲေဆာ့ေျပးေနေသာကေလးေတြ

သူ႕ကိုေတြ႕သြားျပီး လက္ညွိဳ းဝိုင္းထိုးလ်က္

သက္ဦးအရူး

အရူးသက္ဦး

ျပိဳင္တူေအာ္ေျပး

ၾကသည္ ။

စိတ္မွာဆို႕နင္႕သြားသည္ ။

မ် က္ဝန္းတြင္မ် က္ရည္စတို႕ေဝ႕သီလာျပီ။

ီတစ္ခ်ိန္ကရႊန္းလက္ေတာက္ပခဲ႕ေသာ

မ် က္ဝန္းအစံုက မွိန္ေဖ် ာ႕ဝါမွဳ န္စြာ ။

အနာဂတ္ေပ် ာက္ဆံုးေနေသာလူသားတစ္ဦး

မနက္ဖန္မ် ားစြာသည္သူ႕အတြက္ဗလာမ် ား

ပါးလ်ေသာေမ် ာ္လင္႕ျခင္းပင္မရွိေတာ႕ေပ ။

မြစ်မကိုငေးရီမိပြန်သည် ။

ရွာသစ်ကိုလှမ်းမြင်ရပြန်သည် ။

သူ့ဘေးမှာလွမ်းစေတီသော်ကရှိမှန်းအလိုလိုသိနေသည် ယ္ခု အချိ န်စိမ်းစိုနုပျို သောစပါးပင်မျ ားလဲ

ရှိသည် ။ ပြီးတော့စိတ်ကျ မ္မာရေးချို့တဲ့နေသူသက်ဦးနေသည် ။

လွမ်းစေတီသော်ကသည် လေအဝှေ့တွင်ဆည်းလည်းသံတလွင်လွင်နှင့်ရွှေရောင်ဝင်းနေသည် ။

စိမ်းစိုသောစပါးပင်ပျို မျ ားသည် မကြာမီရွှေရောင်ဝင်းနေသောစပါးခင်းဖြစ်လာတော့ပေမည် ။

သက်ဦးတစ်ယောက်ခမျ ာမှာသာ.,..

အဓိပ္ပါယ်ရှိသောအနာဂတ်တစ်ခုကို  သူပြန်ရခဲ့လျင်-------

ရည်ရွယ်ချ က်ပါသောမနက်ဖန်ကိုပြန်လည် တူးဖော်နိုင်ခဲ့ပါလျင်--------။

မိုးကငိုကြွေးမှုကိုလျေှ့ာမချသေး  ၊ ညိုညစ်နေသောမြစ်ရေကလည်း အရောင်ပြောင်းမလာသေး ၊

ကျေးလက်ဆန်နေသေးသောမြို့ကလေးမျက်တောင်စင်းလို့ဟိုးဝေးဝေးကဖြတ်မောင်းသွားသောစက်လှေပေါ်မှာ သက်ဦးတစ်ယောက်ရယ် ကောင်းကင်ကိုလက်ညှိုးလှမ်းထိုးလို့ကမ္ဘ ာကြီးနဲ့သူ ဘာမှသက်ဆိုင်မှု

မရှိသူတစ်ယောက်လို ။

ျမစ္မကိုေငးရီမိျပန္သည္ ။
ရြာသစ္ကိုလွမ္းျမင္ရျပန္သည္ ။
သူ႕ေဘးမွာ
လြမ္းေစတီေသာ္ကရွိမွန္းအလိုလိုသိေနသည္ ယၡဳ အခ်ိ န္စိမ္းစိုနုပ်ိဳ ေသာစပါးပင္မ် ားလဲ
ရွိသည္ ။ ျပီးေတာ႕စိတ္က် မၼာေရးခ်ိဳ႕တဲ႕ေနသူ
သက္ဦးေနသည္ ။
လြမ္းေစတီေသာ္ကသည္ ေလအေဝွ႕တြင္
ဆည္းလည္းသံတလြင္လြင္ႏွင္႕ေရႊေရာင္
ဝင္းေနသည္ ။
စိမ္းစိုေသာစပါးပင္ပ်ိဳ မ် ားသည္ မၾကာမီ
ေရႊေရာင္ဝင္းေနေသာစပါးခင္းျဖစ္လာေတာ႕
ေပမည္ ။
သက္ဦးတစ္ေယာက္ခမ် ာမွာသာ.,..
အဓိပၸါယ္ရွိေသာအနာဂတ္တစ္ခုကို
သူျပန္ရခဲ႕လ်င္-------
ရည္ရြယ္ခ် က္ပါေသာမနက္ဖန္ကိုျပန္လည္
္တူးေဖာ္နိုင္ခဲ႕ပါလ်င္--------။

မိုးကငိုေၾကြးမွဳကိုေလ်ွ႕ာမခ်ေသး
ညိဳညစ္ေနေသာျမစ္ေရကလည္း
အေရာင္ေျပာင္းမလာေသး
ေက်းလက္ဆန္ေနေသးေသာျမိဳ႕ကေလး
မ်က္ေတာင္စင္းလို႕
ဟိုးေဝးေဝးကျဖတ္ေမာင္းသြားေသာစက္ေလွ
ေပၚမွာ သက္ဦးတစ္ေယာက္ရယ္
ေကာင္းကင္ကိုလက္ညွိဳးလွမ္းထိုးလို႕
ကမၻ ာႀကီးနဲ႕သူ ဘာမွသက္ဆိုင္မွဳ
မရွိသူတစ္ေယာက္လို ။ ။

Composed by Myonaing

Photo by Ko Kyaw Thu ( WKA ) , Ko Myo Naing & Ba Ba Kyaw 

ဆက္စပ္ေလ.လာရန္ 

ၿမိဳ.ေလးက အညတရ တစ္ဥိး @ ကိုေဌး