ေနာင္ယဥ္ထက္ ေၿပာတဲ့ အဲ့ဒီၿမိဳ.

Photo by Ko kYaw Thu ( WKA )

ၿမိဳ႕
အႏုပညာနဲ႔ သေႏၶယူတဲ့ၿမိဳ႕
ညည အိပ္မရတိုင္း ကဗ်ာေတြထရြတ္တတ္တဲ့ၿမိဳ႕
ႀကိဳးတံတားႀကီးကို ဂစ္တာသံေတြနဲ႔
ေစာင့္ေ႐ွာက္တဲ့ၿမိဳ႕။

ၿမိဳ႕မဆန္တဲ့ၿမိဳ႕
႐ိုးသားမႈေတြထဲ ႐ိုးအမႈေတြေရာေရာပါတတ္တဲ့ၿမိဳ႕
တစ္ခါတစ္ခါလည္း လူမိုက္ဆန္ျခင္ခဲ့
မေန႔က ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့တာ ခုထိလက္မေထာင္ေနခ်င္ေသး။

သူ႔ရဲ႕ရင္ဘတ္ကို သံုးျခမ္းခြဲလို႔
မ်က္ႏွာလိုက္ခ်င္တဲ့ၿမိဳ႕
သားသမီးျခင္းတူတူ ေလးေယာက္ကို
သီးျခားခြဲထားတဲ့ၿမိဳ႕

မအိပ္တတ္တဲ့ သေဘၤာဆိပ္ကို
အတင္းအိပ္ေဆးတိုက္
အေဝးေျပးကြင္းနဲ႔ ေနာက္မီးလင္းခ်င္တဲ့ၿမိဳ႕

ေရထဲကန္ခ်ခံရတာေတာင္
ျပန္ေပၚတဲ့ေနရာ သူႀကီးျဖစ္ခ်င္ေသးတဲ့ၿမိဳ႕
ေရနစ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတာ့ ဖံုးဖံုးဖိဖိေလ

အရက္ဆိုင္နဲ႔ လၻက္ရည္ဆိုင္ေတြသာ
ေမြးဖြားေပးေနတဲ့ၿမိဳ႕
တို႔ရင္ေသြးေတြရဲ႕အနာဂါတ္ မီးျဖတ္တဲ့ၿမိဳ႕

အဲ့သည္လိုနဲ႔
ၿမိဳ႕ဟာ ၿမိဳ႕မဆန္တဲ့အခါ
ေတာကၿမိဳ႕ဆန္လာခဲ့တယ္။

(ေနာင္ယဥ္ထက္)