Wednesday, June 28, 2017

Mi Account ျပဳလုပ္နည္းႏွင့္ အသုံးျပဳပုံ







Xiaomi သုံးစြဲသူေတြ အတြက္ Mi Account ရဲ႕ အသံုးဝင္ပံုႏွင့္ အသံုးျပဳပံုနည္းလမ္းေလးေတြကို တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ Xiaomi ဖုန္း အသံုးျပဳသူ Mi Fans မ်ားအားလံုးတြင္ မရွိ/မျဖစ္ ရွိထားသင့္တာေတာ့ Mi Account ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်.. ဒါဆိုရင္ ဒီ Mi Account ရဲ႕ အသံုးဝင္ပံုေလးကို ရွင္းျပေပးပါမည္။ Mi Account ဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ Xiaomi မွာ Mi ဖုန္းအသံုးျပဳမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ဖန္တီးျပဳလုပ္ေပးထားတဲ့ အြန္လိုင္း Account ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်.. အဆိုပါ Mi Account ကို က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ Mi Smart Phone ေတြထဲမွာ Login ဝင္ေပးထားမည့္ဆိုရင္ Xiaomi ရဲ႕ အြန္လိုင္းနွင့္ခ်ိတ္ဆက္တဲ့ Cloud Storge ဝန္ေဆာင္မႈေတြ ႏွင့္ မိမိရဲ႕ ဖုန္းတည္ေနရာ ျပန္ရွာလို႔ရတဲ့ Find Device Feature ဝန္ေဆာင္မႈ ေတြအျပင္ Mi Fit နွင့္ Mi Home လိုမိ်ဳး Application ေတြကို အသံုးျပဳျပီးေတာ့ Mi Band, Mi Smart Scale, စတဲ့ Mi Eco Product ေတြနွင့္လည္း ခ်ိတ္ဆက္ အသံုးျပဳႏိုင္မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်.. ေနာက္ျပီးေတာ့ Mi Account Login ဝင္ထားရင္ Themes Store ကေန Fonts ေတြ Download ဆဲြတာအျပင္ မိမိဖုန္းရဲ႕ Themes ကို စိတ္ၾကိဳက္ျပင္ဆင္ႏိုင္တဲ့ Mi Designer Account ရရွိဖို႔လည္း Mi Account ရွိဖို႔ လိုအပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ

Mi Account ျပဳလုပ္ျခင္း
အခုတစ္ခါမွာေတာ့ Mi အေကာင့္ဖြင့္ပုံ ဖြင့္နည္းကုိ ေျပာျပေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ဦးဆုံး https://account.xiaomi.com ဆိုတဲ့ ဝက္ဘ္ဆုိက္ လင့္ေလးကုိ ဝင္ေပးပါ။ ၿပီးလွ်င္ ပုံအတုိင္း Sing in to your Mi Account ဆိုတဲ့ window ေလးကုိ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၁။ Create Mi Account ကုိႏွိပ္ေပးလိုက္ပါ
၂။ ဒီေနရာမွာ Account ဖြင့္ဖို႔အတြက္ နည္းလမ္း (၂) ခု ရွိပါတယ္။ ပထမနည္းကေတာ့ ကုိ္ယ့္ရဲ႕ အီးေမလ္အေကာင့္နဲ႔ ဖြင့္လွစ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ဒုတိယနည္းကေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔ ဖြင့္လွစ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
၃။ မိမိေကာင့္ကုိ ဖြင့္ဖုိ႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ (သုိ႔) အီးေမးလ္ လိပ္စာတို႔ကုိ ျဖည့္စြက္ေပးလိုက္ပါ။ ထုိ႔ေနာက္ ေမြးသကၠရာဇ္၊ Country Code တုိ႔ကုိ ျဖည့္စြက္ေပးလိုက္ပါ။
၄။ အားလုံးၿပီးသြားရင္ေတာ့ မိမိ register လုပ္ထားတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ ဒါမွမဟုတ္ Email ထဲကုိ Code နံပါတ္ပုိ႔ထားပါမယ္။ အဲ့ဒီ code နံပါတ္ကုိ ရုိက္ထည့္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။
၅။ အားလုံးျပီးသြားရင္ေတာ့ password ထည့္ခိုင္းပါလိမ့္မယ္ မိမိ စိတ္ႀကိဳက္ password ကုိသတ္မွတ္ေပးလိုက္ပါ။ ျပီးသြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ Account တည္ေဆာက္ျခင္း ၿပီးဆုံးသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ Mi Account ျပဳလုပ္ဖို႔ လိုအပ္တာလဲ
ဟုတ္ကဲ့ပါ ဒီေမးခြန္းေလးကေတာ့ အရမ္းေကာင္းတဲ့ေမးခြန္းေလးတစ္ခုပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Mi Account မ႐ွိပဲ ဖုန္းသုံးလို႔ရလားဆုိရင္ ရပါတယ္ ခင္ဗ်၊ ဖုန္းကုိ သာမန္အသုံးျပဳသူအေနနဲ႔ Mi Account က အထူးမလိုအပ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီထက္ ပိုၿပီး လုံၿခံဳစိတ္ခ်ဖို႔အတြက္ဆုိရင္ေတာ့ Mi Account ဟာ မျဖစ္မေန အေရးပါလာပါၿပီ။ ဒါဆုိ ဘာေတြကအေရးပါေနလို႔လဲ ? ဟုတ္ကဲ့ပါ Mi Account တစ္ခုရွိရင္ မိမိအတြက္ မ်ားစြာအေထာက္အကူျပဳပါတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ မိမိရဲ႕ လုိအပ္တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ၊ Message ေတြ၊ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ဖုိင္ေတြ၊ မီဒီယာဖိုင္ေတြကုိ သိမ္းဆည္းႏုိင္ျခင္း။ ကုိယ့္ရဲ႕ဖုန္း လုံၿခံဳစိတ္ခ်ေစဖို႔အတြက္ မိမိဖုန္း ေပ်ာက္သြားခဲလွ်င္ ရွာေဖြဖို႔ Find Device Mode ျဖင္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ျခင္း။ ဒါ့အျပင္ ဖုန္းေပ်ာက္သြားခဲ့ပါက မိမိဖုန္းထဲရွိဖုိင္မ်ားကုိ သူတစ္ပါး မသိေစေအာင္ ဖုန္းမွာ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ ဖုိင္မ်ားကုိ internet ကေနတစ္ဆင့္ ခလုတ္တစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ ဖ်က္စီးပစ္ႏုိင္ျခင္း။ Mi Account ရွိရင္ အြန္းလိုင္းကေန ေစ်းဝယ္ႏိုင္ျခင္း။ Mi Accountျဖင့္ theme မ်ားဝယ္ယူႏိုင္ျခင္း။ ဒါ့အျပင္ Mi Accountရွိရင္ Mi Forum မွာ ဝင္ေရာက္ေဆြးေႏြးႏုိင္ျခင္းအျပင္ အျခားေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအတြက္ အမ်ားႀကီးကုိ အသုံးျပဳလို႔ရပါတယ္။

Mi Account ကုိ ဘယ္လိုျပန္ျပင္ဆင္မလဲ
Mi Account ထဲမွာရွိတဲ့ ကုိ္ယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကုိယ္တာ အခ်က္အလက္ေတြကုိ ဘယ္လိုျပန္ၿပီး ျပင္ဆင္မလဲဆုိတာကုိ ေျပာျပေပးသြားပါမယ္။ အရင္ဦးဆုံး account.xiaomi.com ထဲကုိဝင္ေပးပါ။ အဲ့ဒီမွာ ကုိယ္သတ္မွတ္ထားခဲ့တဲ့ username, password တုိ႔ကုိျဖည့္ေပးလုိက္ပါ။ ၿပီးလွ်င္ Verification code နံပါတ္ကုိ ကုိယ့္ရဲ႕ ဖုန္း ဒါမွမဟုတ္ အီးေမးလ္ထဲကုိ ပုိ႔ေပးပါလိမ့္မယ္။ ရလာတဲ့ ကုဒ္ကုိ ျဖည့္ၿပီး log in လုပ္ေပးလိုက္ပါ။ Account setting ထဲကုိေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီမွာ ကုိယ့္ရဲ႕ information ေတြကုိ ျဖည့္စြက္လို႔ရသလို၊ ျပင္ဆင္လို႔လည္း ရပါတယ္။

Mi Account password ေမ့သြားလွ်င္ ျပန္လုပ္နည္း
Mi Account password ေမ့သြားခဲ့ရင္ အလြယ္ကူဆုံး ျပန္လုပ္လို႔ရပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုျပန္လုပ္ဖို႔အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ကုိယ့္Accountကုိ register လုပ္ထားတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ (သုိ႔) အီးေမးလ္ လိပ္စာ သိဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါမွသာ account recovery လုပ္ဖို႔အဆင္ေျပတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ဦးဆုံး account.xiaomi.com ထဲကုိဝင္ေပးပါ။ အဲ့ဒီမွာ login in လုပ္ဖုိ႔ form ျဖည့္ခိုင္းတာကုိေတြ႔ပါလိမ့္မယ္။ ေအာက္ဆုံးမွာ forget password ကုိႏွိပ္ေပးလိုက္ပါ။ Link တစ္ခု ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီမွာဆုိရင္ recovery လုပ္ဖို႔အတြက္ email (သုိ႔) phone နံပါတ္တုိ႔ကုိ ျဖည့္ခုိင္းပါလိမ့္။ ကုိယ္အေကာင့္လုပ္ခဲ့တုန္းက သုံးခဲ့တဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ ဒါမွမဟုတ္ အီးေမးလ္လိပ္စာတုိ႔ အားလုံးကုိ ျဖည့္ေပးလိုက္ပါ။ ၿပီးေနာက္ ကုိယ့္ရဲ႕ ဖုန္း ဒါ့မဟုတ္ အီးေမးလ္ လိပ္စာထဲကုိ verify code ပုိ႔ေပးပါလိမ့္။ ရလာတဲ့ code ကို ထည့္သြင္းေပးလိုက္ပါ။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ password အသစ္႐ုိက္ခိုင္းပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ္မွတ္မိႏိုင္မယ့္ password အသစ္ကုိ႐ုိက္ေပးလိုက္ေပးၿပီးပါက recovery လုပ္ေဆာင္ခ်က္ၿပီးဆုံးသြားပါၿပီ။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ Mi ဖုန္းသံုးစဲြသူ Mi Fans ေတြအေနျဖင့္ Mi Account ရဲ႕ အေၾကာင္းေလးေတြ ျပည့္ျပည့္စံုစံုသိရလို ေက်နပ္ၾကလိမ့္မည္လို ေမ်ာ္လင့္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ.. အားလံုးပဲ သာယာေပ်ာ္ရြယ္ဖြယ္ ေန႔႔ရက္ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစခင္ဗ်ာ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်..

MI Myanmar

Saturday, June 24, 2017

၀ါးခယ္မ သူေ႒းကုန္း ေရေက်ာ္ ရြာေလးက ၿဖစ္ရပ္မွန္ - စုန္းတကယ္ ရွိ မရ်ိ ( ေမာင္ေၿမသစ္ - ၀ါးခယ္မ )




(၁)
ျမန္မာမွဳတြင္ ‘စုန္း ဟူေသာအမည္ကို အားလံုုးသိၿပီးျဖစ္ေနၾက၏၊ျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ ၊အလယ္ ပိုင္း ေျမလတ္ေဒသ၊အထက္ပိုင္အညာေျမႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား အထိ ‘စုန္း’ ‘စုန္းပညာ’ ‘စုန္းမ’စသည့္အမည္နာမမ်ားကို လူႀကီးသူမတို႔ေျပာျပမွဳမ်ားေၾကာင့္ ကေလး အရြယ္ကပင္နားယဥ္ေနေပၿပီ။ နားယဥ္ရံုမွ်မက အခ်ိဳ႕လည္း ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရသူမ်ားရွိ၏။’စုန္း’ ဟု ဆိုသည္ႏွင့္ ျပဳစားသည္ဟုမွတ္ခ်က္ျပဳၿပီးျဖစ္သည္။ ျပဳစားသည္ဆိုရာတြင္ အေကာင္းမရွိ အဆိုသာ ရွိ၏။စုန္းျပဳစားျခင္းခံရသူသည္ ငိုျခင္း၊ရယ္ျခင္း၊ေၾကာက္လန္႔ျခင္း စသည္မ်ားခံစားရသည့္ျပင္ လူမမာ တေယာက္ကဲ့သို႔ပင္ အၿမဲတမ္းၿငိဳးငယ္ေနတတ္၏။

စုန္းျပဳစားပံုကလည္း ေနရာေဒသအေလွ်ာက္ လူမ်ိဳးမ်ား၏ ဓေလ့စရိုက္မ်ားအေပၚမူတည္ကာ တေနရာႏွင့္တေနရာကြဲျပားလွ်က္ရွိ၏။ သည့္အျပင္မုန္းလို႔ျပဳစားသည္၊ခ်စ္လို႔ျပဳစားသည္လည္း ဆိုၾက ျပန္သည္။

ယခုစာေရးသူေဖာ္ျပမည့္အေၾကာင္းအရာမွာ စာေရးသူ၏ဖခင္ ကိုယ္တိုင္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္ကို ဖခင္ေျပာျပခဲ့သျဖင့္ မွတ္မိေနေသာအေၾကာင္းအရာကို ျပန္လည္ေရးသားေဖာ္ျပ ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ယခုစာပါအေၾကာင္းအရာထဲတြင္ေဖာ္ျပထားေသာ နံမည္မ်ားမွာ မူလအမည္မ်ား မဟုတ္ပဲ စာေရးသူ၏စိတ္ကူးႏွင့္ေပးထားေသာအမည္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ အေၾကာင္းအရာကသာအမွန္ ျဖစ္ပါ၏။အဘယ္ေၾကာင့္ဟူမူ စုန္း ျပဳစားျခင္းခံရသူမ်ား၏ အဆက္အႏြယ္မိသားစုမ်ားအား တစံုတရာ ထိခိုက္မည္စုိးေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ပါ၏။

(၂)
သူေဌးကုန္းေရေက်ာ္ရြာကေလးသည္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ ၀ါးခယ္မၿမိဳ႕နယ္အပိုင္ ဧရာ၀တီ ျမစ္လက္တက္ျမစ္ႀကီးတစင္း၏ ျမစ္ကမ္းနေဘးတြင္တည္ရွိေသာရြာတရြာျဖစ္ၿပီး ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္ မ်ားေနထိုင္ရာျဖစ္ပါ၏။ သည္ေနရာတြင္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚသားတို႕ တဦးႏွင့္တဦး တရြာႏွင့္တရြာ ေနာက္ ေျပာင္ကစားၾကေသာစကားရွိပါသည္။ `ေဟ့ေကာင္ ငါတို႔က ျမစ္ႀကီးဘိုးသားကြ၊ မင္းတို႔က ေခ်ာင္း တြင္းေျမာင္းတြင္းသားေတြ´ဟုပင္ျဖစ္ပါသည္။ ျမစ္ႀကီးဘိုးဆိုသည္မွာ ယခု သူေဌးကုန္းေရေက်ာ္ရြာ ကဲ့သို႔ ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီး၏ကမ္းနဖူးေပၚတြင္တည္ရွိျခင္းျဖစ္ၿပီး။ေခ်ာင္းတြင္းေျမာင္းတြင္းဆိုသည္မွာ ျမစ္လက္တက္ ေခ်ာင္းငယ္၏ေဘးကမ္းနဖူးေပၚတြင္တည္ရွိေသာရြာပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၾကြားရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ ျမစ္ႀကီးဘိုးရွိရြာမ်ားတြင္ ဧရာ၀တီသေဘၤာႀကီးမ်ားဆိုက္ကပ္ၾကၿပီး ရန္ကုန္အစရွိ ေသာၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသို႕သြားလာ ကုန္ေရာင္း၀ယ္ျပဳႏိုင္ၾကေသာ္လည္း။ေခ်ာင္းတြင္းရြာကေလးမ်ားတြင္မူ သေဘၤာႀကီးမ်ားမ၀င္ေရာက္ႏိုင္ပဲ ေလွငယ္ျဖစ္ျမစ္ႀကီးဘိုးသို႔ထြက္ကာ ျမစ္ႀကီးဘိုးရွိ၇ြာမွတဆင့္သာ သေဘၤာစီးႏိုင္ၾကသည္ကို အႏိုင္ယူေနာက္ေျပာင္ၾကျခင္းျဖစ္ေပ၏။

သူေဌးကုန္းေရေက်ာ္ရြာကေလး၏သက္တမ္းကို ခန္႔မွန္းရန္ခက္ေသာအေနအထားပင္ျဖစ္ပါ ၏။အၾကမ္းဖ်ဥ္းအားျဖင့္ သာယာ၀တီမင္းလက္ထက္တြင္ သာယာ၀တီမင္းစီးေသာ ေလွေတာ္၏ ပဲ့နင္း ႀကီးမွာ ေရႊေလာင္းသား ဦးပ်ံ႕ပင္ျဖစ္ပါသည္။ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီလက္ထက္ ၿမိဳ႕ျပတခုတည္ေထာင္ရန္ အဂၤလိပ္အာဏာပိုင္တို႔ကစီမံရာတြင္ ေရႊေလာင္းရြာႀကီးကို ၿမိဳ႕အျဖစ္ထူေထာင္ရန္ စီမံဖို႔ဆံုးျဖတ္ၾက၏။ ဦးပ်ံ႕ႀကီးႏွင့္ရြာသားအားလံုးက အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕စီမံမွဳကို သေဘာမတူပဲကန္႕ကြက္ၾကၿပီး အျခားေနရာ တေနရာကိုရွာေပးမည္ဟုတင္ျပသည္ကို အာဏာပိုင္တို႔ကလက္ခံသျဖင့္ က်ယ္ပ်ံ႕ေသာေျမျပင္ရွိရာ ၀ါးေတာ္ႀကီးတခုကို ရွာေဖြေပးၾကသျဖင့္ ထိုေနရာကို ၿမိဳ႕အျဖစ္စီမံကာ ၀ါးခယ္မ ဟုအမည္ေပးခဲ့ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္၀ါးခယ္မၿမိဳ႕သည္ အဂၤလိပ္ေခတ္ဦးတြင္တည္ေထာင္ခဲ့သည္ဟု မွတ္သားမိ၏။ ၀ါးခယ္မၿမိဳ ၏ပထမသူႀကီးကို မသိပါ။ပထမသူႀကီး၏သားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးအရာႀကီး၊သူ႕ညီ ဦးလူကေလးတို႔ စဥ္ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့။ ဦးလူကေလးသည္ သူေဌးကုန္း ေရေက်ာ္ရြာသူႀကီးဦးေမာင္သင္၏သမီး ေဒၚညြန္႔ ႏွင့္အိမ္ ေထာင္ျပဳခဲ့သည္။ ဦးအရာႀကီးႏွင့္ ဦးလူကေလး မိသားစုသည္ ၀ါးခယ္မၿမိဳ႕စာေရးကုန္း လမ္း တြင္ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ယခုတိုင္ ဦးအရာႀကီး၊ဦးလူေလးမ်ိဳးဆက္ႏွင့္ ဦးေမာင္သင္ မ်ိဳးဆက္မ်ား ေနထိုင္ လွ်က္ရွိသည္။ (မဂၤလာဦးေအာင္ေမာငး္ဇာတ္သဘင္ကို ဦးအရာႀကီး၏ဖခင္ ကူေထာင္ေပး ခဲ့ျခင္ း ျဖစ္ပါသည္)။

ၿမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏၀မ္းစာတိုက္ႀကီးအျဖစ္လည္းေကာင္း စပါးက်ည္ အျဖစ္လည္းေကာင္းတင္စားေခၚေ၀ၚၾကသည္။ အေၾကာင္းရင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းစပါးေကာင္း စပါး သန္႔မ်ားအမ်ားဆံုးထြက္ရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ပါ။ထိုမွ်မက ေရခ်ိဳ၊ေရငံထြက္ကုန္မ်ားလည္း အလြန္ပင္ေပမ်ားလွပါ၏။အေနာက္ရိုးမေတာင္တန္းႀကီးက ျမန္မာႏိုင္ငံ။တံတိုင္းႀကီးသဖြယ္တည္ရွိ ေနၿပီး သစ္ေတာမ်ားကလည္း အဖိုးတန္သဘာ၀သယံဇာတေပါမ်ားရာလည္းျဖစ္ေပသည္။

ၿမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအျပင္ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား ကုလားလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ရွင္ဘုရင္ေခတ္ကပင္ ရြာခ်င္းဆက္အတူေနထိုင္ခဲ့ၿပီး အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေခတ္တြင္ ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ၾကေသာ လူမ်ိဳးအသီးသီးတို႔သည္ ဘိုးဘြား စဥ္ဆက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ေသာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ ဥယ်ာဥ္ၿခံေျမထူေထာင္ေသာလုပ္ငန္းမ်ား အျပင္သားငါးရွာေဖြေသာလုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းမွဳျပဳၾက။၏။အဓိကလုပ္ငန္းမွာမူ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းပင္ျဖစ္သည္။ ဓားမဦးခ်အလုပ္ဟုေခၚဆိုၾက၏။

သူေဌးကုန္းေရေက်ာ္ရြာဟုေခၚဆိုျခင္းမွာလည္း အေၾကာင္းရွိပါ၏။ ဂ်ပန္ေခတ္မွသည္ ဖဆပလ ေခတ္အထိ သက္တမ္းၾကာရွည္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ သူႀကီးဦးေမာင္သင္သည္ ေရေက်ာ္ရြာကို အုပ္ခ်ဳပ္ထူေထာင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ဦးေမာင္သင္။ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ မ်ိဳးရိုးမွာ မႏၱေလးမွပင္ျဖစ္ပါ၏။ ဦးေမာင္သင္၏ဖခင္လက္ထက္ကပင္လွ်င္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမွ ဆန္မ်ားကို ကိုယ္ပိုင္ႏွစ္ထပ္ သေဘၤာႀကီးမ်ားျဖင့္ လာေရာက္၀ယ္ယူကာ ျမန္မာျပည္အႏွံ႕အျပားသာမက အိႏိၵယႏိုင္ငံသို႔ပါတင္ပို႔ ၿပီးအျပန္တြင္ အေမႊးအႀကိဳင္မ်ား၊ဘယေဆးမ်ား၊ အထည္အလိပ္မ်ားကိုျပန္လည္တင္ေဆာင္ကာ ျပည္တြင္းတြင္ေရာင္းခ်၏။ အျပန္တြင္အထက္ပါပစၥည္းမ်ားအျပင္ ျမတ္စြာဘုရားရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ မ်ားပါ ပူေဇာ္ယူေဆာင္လာၿပီး မိမိ၏သားသမီးမ်ား ေဆြမ်ိဳးမ်ားကိုေပးကာ ကိုးကြယ္ေစ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သူႀကီးဦးေမာင္သင္။အဆက္အႏြယ္ျဖစ္ေသာ ေျမးျမစ္မ်ားထံတြင္ အစဥ္အ ဆက္ကိုးကြယ္ခဲ့ေသာ ေရွးေဟာင္းဆင္းတုေတာ္မ်ား ယခုတိုင္ရွိေနရံုမွ်မက သူေဌးကုန္းေရေက်ာ္ရြာ တြင္ သူႀကီးဦးေမာင္သင္ပင့္ေဆာင္ခဲ့ေသာ Óဏ္ေတာ္ ၆ ေပမွအထက္ရွိ သစ္သားရုပ္ပြားေတာ္၊ေၾကး ဆင္းတုေတာ္ႏွင့္ ေက်ာက္ဆင္းတုေတာ္ႀကီးမ်ားကို ယခုတိုင္ပင္ သူေဌးကုန္းေရေက်ာ္ရြာ ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေက်ာင္းမွ သိမ္ေတာ္ႀကီးအတြင္းတြင္ဖူးေမွ်ာ္ႏိုင္ၾကပါသည္။(၁၉၇၀ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္မွလူအခ်ိဳ႕ ေရေက်ာ္ရြာသို႔ေရာက္လာၿပီး သစ္သားရုပ္ပြားေတာ္တဆူကို သူတို႔ကျပင္ေပးမည္။က်န္ ရုပ္ပြားေတာ္ မ်ားကိုလည္း ေရာင္ေတာ္ဖြင့္ေပးမည္။ သစ္သားရုပ္ပြားေတာ္တဆူကို သူတို႔ကိုေပးပါ ဟုေျပာသျဖင့္ ဦးေမာင္သင္၏ေျမးျဖစ္သူ ေဒၚပုႀကိဳင္က သူ၏ေမာင္ေတာ္သူ ရန္ကုန္ရွိ ဦးေအးသိန္းထံအေၾကာင္း ၾကားရာ ဦးေအးသိန္းက ရုပ္ပြားေတာ္ေတြကို ဘာမွမုလုပ္ႏွင့္ သူတို႔ကိုလည္းမေပးပါႏွင့္ဟုေျပာသျဖင့္ ထိုလူမ်ားျပန္သြားၾက၏။)

စုန္းအေၾကာင္းျပန္ဆက္ၾကပါဦးစို႔ –

ဦးလွေမာင္သည္ သူႀကီးဦးေမာင္သင္ၿပီးေနာက္ သူေဌးကုန္းေရေက်ာ္ရြာ၏ သူႀကီးပင္ျဖစ္ပါ သည္။ဦးလွေမာင္လက္ထက္တြင္ပင္ ေခတ္ေျပာင္းကာ ျပည္သူ႔ေကာင္စီေခတ္ေရာက္လာသျဖင့္ ရြာတြင္သူႀကီးေခတ္မဟုတ္ပဲ ေက်းရြာေကာင္စီဥကၠဌကေခတ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဦးလွေမာင္အေနျဖင့္ ေက်းရြာတရားသူႀကီးအျဖစ္ေဆာင္ရြက္၏။သူသည္လယ္ယာလုပ္ငန္းကို ဦးစီးစီမံသည့္အျပင္ ယခင္ ကလုပ္လက္စလုပ္ငန္းျဖစ္ေသာ သေဘၤာျဖင့္လွည့္လည္ေရာင္း၀ယ္ေသာလုပ္ငန္းကိုလည္းေဆာင္ ရြက္ေနေပရာ ဦးလွေမာင္တို႕အဖြဲ႕က ၀ါးခယ္မၿမိဳ႕နယ္အတြင္းသို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ သရက္ ေတာရြာရွိ ဦးျမစိန္တို႕ေနအိမ္တြင္ ၀င္ေရာက္တည္းခိုေလ့ရွိ၏။ ဦးျမစိန္ကလည္း လယ္ယာလုပ္ငန္း အျပင္ သားသမီးမ်ားက ကုန္စံုဆိုင္မ်ားဖြင့္လွစ္ထား၏။ ဦးျမစိန္မိသားစုကလည္း ဦးလွေမာင္တို႔အဖြဲ႔ အေပၚအလြန္ေဖာ္ေရြၿပီး ဧည့္ပ်ဴ ငွာရွိၾကေပသည္။ဦးလွေမာင္ႏွင့္ ေဆြရင္းမ်ိဳးခ်ာမ်ားကဲ့သို႔ျဖစ္ေနေပၿပီ ဦးလွေမာင္ကလည္း ဦးျမစိန္မွာေသာကုန္မ်ားအေပၚ အျမတ္မယူပဲ ေစ်းရင္းအတိုင္းပင္ျပန္လည္ကာ ေရာင္းခ်ေပး၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ဦးလွေမာင္တို႔အဖြဲ႕က ဦးျမစိန္တို႔အိမ္တြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ပင္ တည္းခိုကာ စားေသာက္ၾကရသျဖင့္ ေက်းဇူးကိုသိတတ္စြာ ဆပ္ရာေရာက္ေသာေၾကာင့္ပါပင္။

ဦးျမစိန္ထံတြင္ သားသမီးမ်ားစြာရွိသည့္အနက္ သူ႔အိမ္ႏွင့္သူျဖစ္ေနၾကေပရာ ဦးျမစိန္ႏွင့္အတူ ေနသူ သမီးတေယာက္ရွိ၏ အမည္မွာ မခင္ဆင့္ျဖစ္ၿပီး ေခ်ာလွယံုမွ်မက ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သူလည္း ျဖစ္ပါ၏။ ဦးလွေမာင္တို႔အဖြဲ႕အေပၚ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံရာတြင္ တာ၀န္ေက်လြန္းသျဖင့္ ဦးလွေမာင္တို႕က ပင္အားနာေနရေပသည္။

သို႔ျဖင့္ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းေသာဆက္ဆံေရးေၾကာင့္ ေသြးသားေတာ္စပ္သူမ်ားသဖြယ္ ခင္မင္တြယ္ တာေနၾကေပသည္။ မခင္ျမင့္သည္ စုန္းျပဳစားျခင္းခံထားရသူတေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ ေကာင္းေနခ်ိန္တြင္ ဦးလွေမာင္တို႔အဖြဲ႕ ေနထိုင္စားေသာက္ေရးအတြက္ သြက္သြက္လက္လက္ျဖင့္ လိုသည္မရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ေသာ္လည္း စုန္း ၀င္ပူးေသာအခ်ိန္တြင္မူ ငိုလိုက္ ရယ္လိုက္ ေၾကာက္ပါၿပီ ဟုေအာ္ လိုက္ျဖစ္ေနတတ္၏။တခါတရံစုန္းမဆိုသူက´ငါ့ကိုဘာမွတ္လို႔လဲ သတ္ပစ္မယ္´ စသည္ျဖင့္ႀကိမ္း ေမာင္းတတ္ျပန္၏။ထိုသို႔ စုန္း၀င္ၿပီးထြက္သြားၿပီးေနာက္တြင္ မခင္ဆင့္မွာ ရက္အနည္းငယ္အထိ လူမ မာတေယာက္ကဲ့သို႔ အိပ္ယာထဲတြင္ လဲေနကာ အစားပ်က္ အေသာက္ပ်က္ အအိပ္ပ်က္ ခံစားေနရ တတ္၏။ဦးလွေမာင္က ထိုအျဖစ္အပ်က္ကို သံုးႀကိမ္ထက္မနည္း ႀကံဳေတြ႕ရသျဖင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ ရ၏။ မခင္ဆင့္၏ စုန္းျပဳစားခံေနရသည္ကို အထက္လမ္းဆရာဆိုသူတေယာက္က ကုစားေနသည္ကို ဦးလွေမာင္ ျမင္ေတြ႕ေနရေသာ္လည္း မခင္ဆင့္ေရာဂါက သက္သာထူးျခားျခင္းမရွိသည္ကိုလည္း ဦး လွေမာင္ကိုယ္တိုင္ျမင္ေနရ၏။

တေန႔တြင္ ဦးျမစိန္တို႔အိမ္သို႔ ဦးလွေမာင္တို႔ေရာက္ေနခိုက္ မခင္ဆင့္ စုန္းပူးခ်ိန္ႏွင့္ႀကံဳေန၏။ ထံုးစံအတိုင္းပင္ မခင္ဆင့္က ေၾကာက္ပါၿပီဟု ေအာ္ကာ ငိုေန၏။မခင္ဆင့္၏လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ႀကိဳးႏွင့္တုတ္ခ်ည္ျခင္းခံထားရသလို ပူးကပ္ေနကာ ခႏၱာကိုယ္ လဲက်မေယာင္ျဖစ္လိုက္ တေယာက္ ေယာက္က ဆံပင္ဆြဲၿပီးထူလိုက္သလိုျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္မတ္လိုက္ႏွင့္ မသက္မသာခံစာေနရ၏။ ဦးလွေမာင္သည္ ထိုအျဖစ္ကိုၾကည့္ကာ အေတာ္ပင္စိတ္ထိခိုက္မိ၏။မခင္ဆင့္ မည္သို႔မည္မွ် ခံစားေနရမည္ကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိ၏။ ဦးလွေမာင္က ထိုစုန္းမဆိုသူကို ေျပာလိုက္၏။´ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဒီအိမ္ဟာကၽြန္ေတာ္တို႔တည္းခိုရာ စားေသာက္ရာ ေက်းဇူးရွင္အိမ္ျဖစ္ပါတယ္။ မခင္ဆင့္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေက်းဇူးရွင္တေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ မခင္ဆင့္ကိုယ္စားလည္း ကၽြန္ေတာ္က အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။မခင္ဆင့္မွာအျပစ္ရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ ခင္ဗ်ား’ ။
ဦးလွေမာင္စကားဆံုးသည္ႏွင့္ မခင္ဆင့္ႏွဳတ္မွ စကားသံထြက္လာသည္။’ေကာင္းၿပီ ငါ့ ေမာင္ေတာင္းပန္လို႔ အမျပန္ရုတ္သိမ္းလိုက္ပါ့မယ္’။ ထိုအခါ အနီးတြင္ရွိေနေသာ အထက္လမ္း ဆရာက သူလက္မွေဆးႀကိမ္လံုးကိုေျမွာက္ကာ ‘ဟဲ့ စုန္းမ၊ ငါဆရာအမိန္႔ေပးတာကိုေတာ့ နင္က မနာခံဘူး ဧည့္သည္စကားကိုေတာ့ နားေထာင္တယ္ ငါ့ကိုမေလးစားဘူးလား’ ဟုေျပာလိုက္ရာ စုန္းမဆိုသူက ‘ ဟဲ့ ဆရာ နင္ကဆရာလုပ္ၿပီး သီလလည္းမရွိဘူး ဒီဧည့္သည္ေမာင္ေလးက ကုန္ သည္ျဖစ္ေပမယ့္ သီလလံုၿခံဳတယ္ ဒါေၾကာင့္သီလရွိတဲ့သူတဲ့စကားကို ေလးစားနားေထာင္တာ’ ဆရာဆိုသူၿငိမ္သြား၏။

ဦးလွေမာင္က ‘ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ ခုလိုကူညီတာကို သာဓုလည္းေခၚပါတယ္’ဟုေျပာ လိုက္ရာ စုန္းမဆိုသူက ‘ ငါ့ေမာင္ မမတို႔စုန္းပညာဆိုတာ သားစဥ္ေျမးဆက္ခံယူ ၾကတယ္။ မမ နံမည္က မျမခင္ ပါငါ့ေမာင္အေၾကာင္းရွိတဲ့အခါ မမနံမည္ကို တ ၿပီးေခၚလိုက္ပါ။ မမေရာက္ေအာင္ လာခဲ့ပါ့မယ္’ စကားဆံုးသည္ႏွင့္ မခင္ဆင့္လည္း ပကတိလူေကာင္းတေယာက္လို ရႊင္ရႊင္လန္းလန္း ျဖင့္စကားေျပာေတာ့သည္။

(၃)

ဦးလွေမာင္တို႔အေနျဖင့္ အထက္အညာဆီခရီးဆက္ေနရသျဖင့္ ဦးျမစိန္တို႔ထံမေရာက္သည္မွာ ႏွစ္လခန္႔ရွိေပၿပီ။ယခုမူ အညာကျပန္လာၿပီးေနာက္ ဆန္မ်ား၀ယ္ယူရန္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ လပြတၱာ ၿမိ္ဳ႕မွတဆင့္ ၀ါးခယ္မရွိ အမ်ိဳးျဖစ္သူအိမ္သို႔ေရာက္ေန၏။ ညစာစားၿပီးနားေနခ်ိန္တြင္ ဦးလွေမာင္၏ တပည့္ျဖစ္သူ ကိုလွေက်ာ္က အစ္ကို ဟုိစုန္းမဆိုတာ တကယ္မွန္လားမမွန္လား ေခၚၾကည့္ပါလားဗ် ဟုေျပာသျဖင့္ ဦးလွေမာင္က ခဏစဥ္းစားၿပီ ေအးဟုတ္တယ္ကြ ငါလည္းေမ့ေနတယ္ဟုဆိုလက္၏။ အျခားသူမ်ားကပါ ေျပာသျဖင့္ ဦးလွေမာင္က ‘မျမခင္ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႕ေတြ႔ခ်င္ပါသျဖင့္ လာေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားပါတယ္’ဟုဆိုလိုက္၏။

မၾကာမီပင္ ဦးလွေမာင္တို႔တည္းခိုရာ အိမ္ရွင္ ဦးဘ၀မ္း၏သမီးျဖစ္သူမေစာေမ သည္ ဦးလွေမာင္ တို႔ႏွင့္စကားေျပာရာမွ မ်က္ႏွာအမူအယာေျပာင္းကာ ကိုယ္က အနည္းငယ္တုန္ လာၿပီးေနာက္ ‘ ကဲ ငါ့ေမာင္ မမ ေရာက္ၿပီ ဘာအေၾကာင္းရွိလို႔လဲ’ ဟုေျပာလိုက္ရာ ဦးလွေမာင္တို႔ အံ့အားသင့္ေနၾကၿပီး ေနာက္မွ ‘က်ေနာ့္ညီေတြက ဟုတ္မဟုတ္ စမ္းတဲ့အေနနဲ႕ေခၚခိုင္းလိုက္တာပါ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါၿပီ’ ဟုေျပာလိုက္၏။ ထိုအခါ စုန္းမျဖစ္သူက ‘ ငါ့ေမာင္မယံုမရွိပါနဲ႕ စုန္းဆိုတာ တကယ္ရွိပါတယ္။ မဟုတ္ပဲ စုန္းေယာင္ေဆာင္ေနသူလည္းရွိတယ္။အစစ္နဲ႔ေတာ့ကြာပါတယ္။ မမတို႔က သီလလည္းေစာင့္ပါတယ္ သီလရွိသူေတြကိုလည္း ေလးစားပါတယ္’ ဟုေျပာလိုက္၏။ ဦးလွေမာင္က ‘မမကို ကၽြန္ေတာ္ေလးစား ယံုၾကည္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါ’ ဟုေျပာလိုက္ရာ ‘ဒါျဖင့္မမ သြားမယ္’ဟုဆိုလွ်က္ထြက္သြား ေတာ့၏။




ေမာင္ေျမသစ္(၀ါးခယ္မ) @ World Myanmar(world-myanmar.com)

စစ္ေၿမစခန္းဆီက လြမ္းမရတဲ့ လမင္းေရ - ေဖယ်ာၿမင့္




ကုန္းဆင္းက ခပ္​​ေျပေျပေလးမို႔ ခပ္သြက္သြက္လွမ္းလိုက္သည္
ေရစီးသံတေ၀ါေ၀ါၾကားရၿပီးမၾကာခင္ အမွတ္(၉)တံတားႀကီးကိုလွမ္ေတြ႔လိုက္ရသည္။ရင္ထဲမွအပူတို႔အထိုက္ေလ်ာက္​​ေတာ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ရ၊ ဒါေပမယ့္ သတိ...သတိဆိုတာလြတ္ကင္းလို႔မရ။ တံတားတစ္ဘက္​​ေရာက္​​ေတာ့ ေခ်ာင္းစပ္ကိုဆင္းတဲ့လမ္ေလးကိုဂ႐ုတစိုက္​​ေလ့လာရင္ေရစပ္ကေက်ာက္တံုးေလးေပၚမွာ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ထိုင္လို႔ ဖိနပ္ႀကိဳးေတြျဖည္လိုက္သည္
တစ္ညလံုးမျမင္မကန္းနဲ႔ ဗြက္တန္ေတြေလ်ာက္ခဲ့ေတာ့ ေျခအိပ္ထဲမွာ ရြံ႔ေတြ သဲေတြနဲ႔ ေျခဖ၀ါးေတြကႏူးအိေပါက္ျပဲေနၿပီေလ...
ေနာက္ပိတ္တပ္စိတ္မႉး တံတားျဖတ္ၿပီ...
"စံုၿပီလားေဟ့"
"စံုၿပီခင္ဗ်"....
"အိုေက..ခဏနား ၿပီးရင္ဆက္ထြက္မယ္..ေ႐ွ႕မွာရြာ၀င္ၿပီ။"
 ငါးမိနစ္​​ေလာက္ဆက္​​ေလ်ာက္လိုက္​​ေတာ့ လမ္ေဘး၀ဲယာတစ္​​ေလ်ာက္ စစ္သည္​​ေတြ အသင့္​​ေနရာယူထားရင္းနားေနၾကသည္။ ခလရ....က 2Ic ေခတၱရင္းမႉးနဲ႔ ခလရ.....က ယာယီရင္းမႉးတို႔ႏွစ္​​ေယာက္ ျပံဳးစိစိျဖင့္လွမ္ေခၚသည္...
"လာ..အေျမာက္ႀကီးေရ..ဘယ့္ႏွယ္လဲ..ေ႐ွ႕မွာကားစီးလို႔ရပါၿပီဗ်ား...စိတ္ခ်ရပါၿပီ..ဟားဟား"
"နာ့အလွည့္ၾက နာညိဳးခ်ည္းဘဲ ဆိုတာလိုေပါ့..
ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ေတြမွဘဲအကြက္ဆန္းခ်ည္ဘဲ..ခင္ဗ်ားစစ္ေၾကာင္းနဲ႔အၾကံဳလိုက္မိတာကိုကမွားတာဘဲ...ဘယ့္ႏွယ္..ည တစ္နာရီထဲကဆြဲလိုက္တာခု မနက္ကိုးနာရီဗ်...ရဲေဘာ္​​ေတြဒရြတ္ဆြဲခ်င္​​ေနၿပီ"
"ေအးဗ်ာ ခုလိုမလုပ္ရင္ ပိုပင္ပမ္းမယ္..အေလ်ာ္အစားပါ႐ွိသြားႏိုင္လို႔ဗ်ိဳ႕...ဒါလည္းတို႔သံုးေယာက္တိုင္ပင္ၿပီး သေဘာတူလို႔လုပ္တာေနာ္..ဘူ႔မွျပန္ေျပာေၾကး..ဟီးဟီး.." စစ္​​ေၾကာင္းမႉးတာ၀န္ယူထားတဲ့ 2Ic က ရီေျပာေျပာ၏။
ကဲ..ပိြဳင့္တပ္စု ရြာထဲ ႐ွင္းၿပီေျပာတယ္ လစ္ၾကရေအာင္..ရြာေရာက္မွနားေတာ့ဗ်ိဳ႕........

သူႀကီးအိမ္က ကုန္စံုဆိုင္နဲ႔လက္ဘက္ရည္ဆိုင္​​ေလးတြဲဖြင့္ထာသည္၊ သူႀကီးကေတာ့ စစ္​​ေၾကာင္းကိုေနရာထိုင္ခင္းလုပ္​​ေပးေနလို႔ျပန္ေရာက္​​ေသး..အိမ္​​ေ႐ွ႕မွာေတာ့ဘယ္သူမွမ႐ွိ..ေနာက္မွာထင္သည္
"ဧည့္သည္လာတယ္...ဧည့္သည္လာတယ္ "
...အဲ ေမာ့ၾကည္ေတာ့ ခ်ိတ္ထားတဲ့ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ...သာလိကာေလး....အေတာ္ပီသည္..
ေတြ႔ရင္လူေျပာတယ္ဘဲထင္မွာဘဲ။
"ေကာ္ဖီေသာက္အံုးမလား.."....
ဟ..အေတာ္လာတဲ့ေကာင္ဘဲ..အားလံုး၀ိုင္းၾကည္ေနတုန္း သူႀကီးကေတာ္ထြက္လာ၏..
"သားေရ..ဘသိန္းဘယ္သြားလဲ"...သူႀကီးနံမယ္က ကိုဘသိန္း။
" ဘသိန္းအရက္သြားေသာက္တယ္"...၀ါးကနဲ
အားလံုး၀ိုင္းရီမိေတာ့ ဘသိန္းအရက္သြားေသာက္တယ္ဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါ....သူႀကီးကေတာ္က ထပ္ၿပီး......နားညည္းလိုက္တာသားရယ္..သူခ်င္းဆိုျပအံုး....ဆိုေတာ...အသံဩ ႀကီးနဲ႔..
"ခ်စ္ျခင္းကိုမခြဲပါနဲ႔..." ဆိုၿပီးလုပ္​​ေရာ။
...အသံေကာင္ေကာင္းဆိုပါသားရဲ..ဆိုေတာ့မွ
အသံစူးစူးေလးနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းကိုမခြဲပါနဲ႔ လုပ္တယ္..
အံ့ေရာ...မခိုင္သာၾကားရင္ဘယ္လိုေနမယ္မသိ

၀ိုင္းရီေနတုန္း လမ္ေပၚျဖတ္​​ေလ်ာက္သြားတဲ့ကေလးမေလးေတြလည္ေတြ႔ေရာ..
"ေဆာ္​​ေတြရမ္ေခ်ာတယ္..."ေျပာေနတာမၿပီးေတာ့ဘူး..
တကယ္..တခါမွဒီေလာက္တတ္တာမေတြ႔ဘူးပါ........
 .
ခဏေနေတာ့ သူႀကီးေရာက္လာ...လိုအပ္တဲ့စကားေလးဘာေလးေျပာဆိုၿပီး အိမ္႐ွင္အလိုက္တသိခင္ေပးထားတဲ့အိပ္ယာေပၚ ေက်ာဆန္႔လိုက္သည္...အိပ္လို႔ကားမရ..မ်က္စိေၾကာင္​​ေနၿပီ
အင္း..အေတာ္အသံုးတဲ့တဲ့ေဆးဘဲ..တညလံုးမျမင္မကန္းနဲ႔ စစ္​​ေၾကာင္းတစ္​​ေၾကာင္းလံုး တစ္​​ေယာက္​​ေက်ာပိုးအိပ္တစ္​​ေယာက္စမ္းၿပီးဗြက္​​ေတာထဲမွာ night move ဆြဲတာ..ရဲေဘာ္​​ေတြ တဖုန္းဖုန္းလဲလို႔ရယ္.....ပြဲဒီေလာက္ပ်က္​​ေနတာ တပ္မႉးသံုးေယာက္ကစူပါမန္ေတြၾကေနေရာ..ေ႐ွ႕ ေနာက္ အလယ္ပတ္ၿပီးထိန္ေနရတာ..တခ်က္မွမလဲဘူး.......ေမွာင္တာမွ ကိုယ့္လက္၀ါးေတာင္မျမင္ရ...
 ေတြးရင္းျပံဳးလိုက္မိသည္...ဟိုေကာင္(တစ္ဘက္ရန္သူ)ေတြ ေဒါကန္လို႔ ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္​​ေနမွာ
ျမင္​​ေယာင္​​ေသး၏။ ဒီလိုပါဘဲ..စစ္တို႔၏သေဘာ...ဥာဏ္သာတဲ့သူက လွည့္စားႏိုင္သူက တစ္ကြက္သာစျမဲေလ...



ျဖစ္ပံုကဒီလိုပါ....
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးရက္က တပ္မ႒ာနခ်ဳပ္ကၫႊန္ၾကားခ်က္....ေမာေတာင္ သို႔ ခလရ....စစ္​​ေၾကာင္းၾကံဳ႐ွိသည္။ ၎စစ္​​ေၾကာင္းျဖင့္အၾကံဳျဖင္ေမာေတာင္ေျမာက္စခန္းအားလိုက္ပါစစ္​​ေဆးရန္ ဒီေတာ့လည္း..ျပင္ရၿပီေပါ့..ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဘဲ..လံုျခံဳေရးနဲ႔အကူအတြက္ စစ္သည္ေယာက္ပဲေခၚသြားမယ္..ရန္သူ႔သတင္းလည္ေပၚေနတယ္..လမ္းသံုးလို႔မရဘူး..ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ကဘဲ ဆြဲမိုင္းျဖစ္စဥ္​​ေၾကာင့္အႏုတ္-၂ ျဖစ္ထားတယ္​​ေလ....ေတာခ်ည္းတိုးရမွာသေဘာေပါက္ၿပီးသား.....ထင္တဲ့အတိုင္းပါ...လမ္းလံုး၀မသံုးဘဲ ေတာသက္သက္ကိုတိုးလိုက္တာ ပထမည..ေတာထဲဘဲ ပုခက္ဆြဲၿပီးျဖဳတ္​​ေတာထဲ...မိုးေရထဲမိုးလင္းခဲ။ ဒုတိယည...တစ္ေနကုန္၀ါးေတာထဲတိုးလိုက္တာ..ညကိုးနာရီထိုးတဲ့အထိ halt ဘို႔ေနရာ
မရ..တစ္စုေတာင္ ျဖန္႔မရလို႔ တိုးရင္းတိုးရင္းနဲ႔ပိြဳင့္တပ္စုက သိန္ခြန္ေခ်ာင္းႀကီးကို ေမွာင္ထဲမွာ
ျပန္႔ ထင္ၿပီးကပ္သြားေတာ့ ဂန္႔ၿပီေပါ့..တစ္ညလံုး ေခ်ာင္ကမ္းပါးယံမွာ ေမ်ာက္​​ေတြလိုတြယ္ကပ္ အိပ္လိုက္ရတယ္ ထမင္းကလည္းခ်က္ဘို႔မီးေမႊးရအံုးမွာ...မီးေရာင္ကို ဟိုဘက္ကမ္းကသာ လွမ္းအုပ္ရင္...အင္း မသာဘယ္​​ေဈးလဲဘဲေနာက္ဆံုးေတာ့ တပည္ေတြလမ္းမွာစြန္႔စြန္႔စားစားခူးလာတဲ့ ခရမ္းႂကြပ္သီးႀကီးေတြကိုငါးပိနဲ႔ေရာ၀ါးလိုက္ရတယ္...ခ်ိဳလိုက္တာ.....

ကိုယ့္မစ္႐ွင္က စခန္းစစ္ဘို႔...ေျခလ်င္ကလည္းခလရ....ရင္းမႉးႏွစ္​​ေယာက္တာ၀န္ခ်ိန္းတာကို
လံုျခံဳေရးလုပ္ၿပီးလိုက္ပို႔တာေလ...အဓိကကဘာမွမျဖစ္ဘဲေရာက္သြားဘို႔ပါဘဲ...ရန္သူကလည္းသတင္းရထားေတာ့ သဲႀကီးမဲႀကီးကို လိုက္​​ေနတာ..ကိုယ္​​ေတြလဲသတင္းမေပါက္​​ေအာင္လို႔ေတာထဲမွာဘယ္သူေတြ႔ေတြ႔ အပါေခၚရတာဘဲထားခဲ့လို႔ အဲ့ဒီရြာသား ရြာထဲေရာက္တာနဲ႔ ကိုယ့္သြားေနတဲ့လမ္ေၾကာင္းကေပၚၿပီေလ......ေစာင့္တြယ္ခံရၿပီဘဲ...ဒီေတာ့ အနဲဆံုးခရီးတစ္​​ေထာက္​​ေလာက္ထိေခၚသြားၿပီးမွျပန္လႊတ္ရတယ္...မတတ္ႏိုင္ပါၿပီ..ရန္သူဆိုတာ ဂ်ိဳမပါ....

ေနာက္​​ေန႔မနက္​​ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀ါးလံုးထိုးစီးေနတဲ့သိန္ခြန္ေခ်ာင္းႀကီးက ကိုယ့္ဖင္နဲ႔ကပ္​​ေနၿပီ....စိတ္​​ေလတယ္...ေဖာင္နဲ႔ကူးမွရမွာေလ..တစ္လမ္းလံုးတိုးခဲ့တဲ့ ေသာက္၀ါးပင္ကလည္းခုၾကမွ အနားမွာတစ္ပင္မွမ႐ွိ...အံမယ္..ဟိုဘက္ကမ္းမွာခ်ည့္အခန္႔သားဗ်ား...တတ္ႏိုင္ဘူး...လူခ်ည္းလက္ပစ္ကူး...ဟိုဘက္မွာေဖာင္ဖြဲ႔ ဒီဘက္ျပန္ထိုး..ႀကိဳးသြယ္...ကူးရသေပါ့..ေခ်ာင္းကူးတာတစ္​​ေန႔ကုန္ၾကာ၏ ။ႀကိမ္​​ေခ်ာင္း..သဲျဖဴ ေရာက္​​ေတာ့မိုးခ်ဳပ္ၿပီ.....

သဲျဖဴဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာဘဲ ပတ္လည္လံုျခံဳေရးယူၿပီး စခန္းခ်ခဲ့ရတယ္..ဘုန္းဘုန္ေတာ့မ႐ွိပါ ခရီးသြားေနတယ္သိရသည္။ မနက္က်ေတာေတြ႔ရၿပီ..... ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ေတြ႔ေတာ့....အင္း..ဒါကာႀကီးတို႔ အံ့ဩစရာဘဲ..ဘုန္းႀကီးသတင္းလံုး၀မရဘူး....တဲ့ဗ်ာ....ဘုန္းႀကီးဆီမွာဘဲ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ နားၾကပါအံုးေလ...တဲ့..တစ္​​ေယာက္နဲ႔တေယာက္ မ်က္စပစ္မိတယ္..ဘုန္းႀကီးကေတာ့ တားေနၿပီ...ေသျခာတယ္ေ႐ွ႕ ေမာေတာင္ငယ္ မွာထူးေနၿပီ.....အလိုက္သင့္ဘဲ ....
တင့္ပါ့ဘုရား..ဒီညဒီမွာဘဲအိပ္ပါမည္ဟု.....

တပ္မႉးသံုးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ရၿပီ...တိုင္းကလည္း မနက္ျဖန္မနက္ ေမာေတာင္ငယ္ကိုကြင္ေ႐ွာင္ၿပီးေတာတိုးသြားဘို႔ၫႊန္ၾကားေနၿပီ...ေတာတိုးရရင္လည္း လံုး၀မေခ်ာင္...တစ္ဘက္မွာ သိန္ခြန္ေခ်ာင္းႀကီးနဲ႔ႀကိမ္​​ေတာႀကီး တစ္ဘက္မွာေတာင္ကပါးေစာက္နဲ႔၀ါးေတာႀကီး....တေနကုန္တိုးေတာင္ ဂရစ္ကြက္တစ္ကြက္ (ကိုက္တစ္​​ေထာင္) ေပါက္မည္မဟုတ္ေမာေတာင္ငယ္​​ေတာင္ၾကားသာလမ္း႐ွိသည္
ျခံဳခိုဘို႔ေနရာေကာင္း....ဒါ့ေၾကာင့္ဒီေကာင္​​ေတြအပိုင္​​ေစာင့္တာ။
ကဲ...တိုင္ပင္လိုက္​​ေတာ့ "လမ္းအတိုင္းဘဲသြားမယ္...ဒါေပမယ့္....ညသန္ေခါင္မွသြားမယ္"။.......
ဒီသတင္း ဒီသံုးေယာက္ဘဲသိသည္။ စစ္သည္အားလံုကိုလည္း မနက္ျဖန္မနက္ ၇နာရီထြက္မည္...ဟု။ လမ္းျပကိုလည္းဒီတိုင္ေျပာ။ ရြာထဲကဆိုင္မွာေတာင္ တပ္မႉးေတြအတြက္breakfastႀကိဳမွာထားၿပီးၿပီ...
အဲ့ဒီညက က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္လံုး၀မအိပ္လိုက္...စစ္သည္​​ေတြကိုေစာေစာစားခိုင္းၿပီးအိပ္ခိုင္းလိုက္သည္...က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္ကေတာ့ေခါင္းျခင္းဆိုင္လို႔....ေရသန္႔ဘူးတစ္ဘူးနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္​​ေနေရာ။ည၁၂နာရီထိုးမွ ရဲေဘာ္​​ေတြအသာႏိုး..မီးလံုး၀မထြန္း အသံလံုး၀မထြက္ဘဲပစၥည္းသိမ္းၿပီး တစ္​​ေယာက္ခါးတစ္​​ေယာက္ကိုင္...ငါ့ေ႐ွ႕ကဘယ္သူ...ငါ့ေနာက္ကဘယ္သူလဲမွတ္....အေမွာင္ထဲမွာတစ္​​ေရြ႔ေရြ.......ေမာေတာင္ငယ္ေရာက္မွ အေရးထဲ ေခ်းပါခြင္ေတာင္းတဲ့ေကာင္က႐ွိေသး....လမ္ေဘးမွာၿငိမ္ကုတ္ထိုင္ၿပီး ေခ်းပါတဲ့ေကာင္ကိုေမတၱာပို႔ရတယ္

အင္း.......ခုခ်ိန္ဆို မနက္မိုးလင္း တစ္​​ေယာက္မွမ႐ွိေတာ့တာေတြ႔ၿပီးေခါင္းစားေနေလာက္​​ေရာေပါ့......ဆိုင္ကလည္​​ေငြ ႐ွင္းၿပီးသားထမင္ေၾကာ္ပြဲေတြနဲ႔ .....အဲ.......ထမင္ေၾကာ္.....ဆိုေတာ့ ရင္ထဲမွာ ေႏြးကနဲ....တစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္သြားတယ္..................စားခ်င္လို႔မဟုတ္ပါ..ခုထိေတာင္ဗိုက္မဆာေသး.."၀ါးရံုပင္ၾကားက ေငြလမင္း"......အဲ့ဒီကိစၥပါ....ထမင္ေၾကာ္နဲ႔ ၀ါးရံုပင္ၾကားက လနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔တုန္းလို႔ထင္လိမ့္မယ္....ဆိုင္ပါတယ္

လမ္းမွာအအိပ္ပ်က္၊အစားပ်က္လာလို႔ ထမင္းစားၿပီးေတာ့တစ္​​ေရးအိပ္လိုက္တာ ညေနေစာင္းမွဘဲႏိုးေတာ့သည္။အိပ္​​ေရး၀သြားေတာ့ လူကလည္း လန္းဆန္းလာသည္..ေကာင္းတယ္ ဒါမွ ညၾကလမ္ေလ်ာက္ရင္အဆင္​​ေျပမွာ.....ေရခ်ိဳး အ၀တ္အစားလဲၿပီးေတာ့ ေက်ာင္ေပၚကဆင္းခဲ့တယ္...ေက်ာင္း၀င္းကအေတာ္က်ယ္သည္။သီးပင္စားပင္​​ေတြနဲ႔....



ကားလမ္းမွာေတာ့ ဆိုင္ကယ္​​ေတြအုပ္စုဖြဲ႔ၿပီးပန္းစည္းႀကီးေတြတင္လို႔....တနသၤာရီၿမိဳ႕အထိ
ေမာင္းမယ္ထင္သည္....အေ၀းမွာေတာ့ စိမ္းညိဳ႕ေနသည္ေတာင္တန္းအထပ္ထပ္နဲ႔သစ္​​ေတာႀကီး....သဘာ၀အတိုင္းမပ်က္စီးေသးသည့္ေတာေတာင္​​ေရေျမေတြနဲ႔"အပ်ိဳစင္​​ေတာ".(virgin forest).....ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာဘဲ စာသင္​​ေက်ာင္ေလး ေဆာက္ထားသည္...
"အေျခခံပညာမူလတန္ေက်ာင္း၊ သဲျဖဴေက်းရြာ"
ဆိုင္းဘုတ္​​ေလးဖတ္ရင္း စပ္စုခ်င္လာလို႔ ေက်ာင္းထဲ၀င္ခဲ့မိသည္....သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဘဲ...စာသင္ခံုေတြလည္းစံနစ္က်တယ္..ေက်ာင္းသား၅၀ေလာက္ဆန္႔မယ္ထင္တယ္...အတန္းတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုကိုေတာ့ သံုးထပ္သား ပါေတး႐ွင္ေလးနဲ့ကာထားတယ္....ဆရာစာရင္းကိုၾကည္ေတာ့၄ေယာက္...မဆိုးပါဘူး..ဆရာေတာ္​​ေျပာတာေတာ့ ဆရာေတြလစာရိကၡာ ကိုဆရာေတာ္စီစဥ္​​ေပးထားတာလို႔သိရတယ္...အင္း..ဒီလိုေဒသမ်ိဳးက ကေလးငယ္​​ေတြသနားစရာ...လာၿပီးသင္​​ေပးတဲ့ဆရာဆရာမေတြလည္ေလးစားစရာပါဘဲ...blackboard ေ႐ွ႕ရပ္ရင္း ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔ေျမျဖဴခဲေလးတစ္ခဲေတြ႔တာနဲ႔ အမွတ္မထင္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္​​ေကာက္​​ေရးမိတယ္....

"ပန္းကေလးမ်ားပြင္ေတာ့မည္
ဖူးတံ၀င့္လို႔ခ်ီ
ေနျခည္မွာေရႊရည္​​ေလာင္
ငါတို႔စာသင္​​ေက်ာင္"
ကိုယ္ဘာသာျပန္ဖတ္ရင္းျပံဳးမိသည္...
အဲ..စိတ္ထဲမွာ...အလိုလိုသိလိုက္တယ္..ကိုယ္ေနာက္မွာ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္ ေရာက္​​ေနၿပီ....
ဆ႒မအာရံုေခၚမလား..ဘာလား...ျဖတ္ကနဲလွည့္ၾကည့္မိေတာ့.......................

ေလ့အက်င့္အရ တစ္ခုခုကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔သ႐ုပ္ခြဲၿပီးၿပီ...သံုးသပ္ခ်က္ပါ ပါၿပီးသား.....
အရပ္မနိမ့္မျမင့္..ကိုယ္​​ေနဟန္သြယ္လ်သည္ရင္​​ေစ့အျဖဴ လက္ျပတ္ႏွင္ေရညႇိစိမ္ေရာင္​​ေျပာင္လံုခ်ည္ကို၀တ္ဆင္ထားသည္ၿဖန္႔ခ်ထားသည့္ဆံႏြယ္တို႔က ဒူးေခါက္ခြက္နားထိ၊ျဖဴသည္ဆိုတာထက္ ၀င္း၀ါေသာအသားအရည္ အလြန္ၾကည္လင္သည့္အသားအရည္မ်က္ႏွာမွာဘာမွမလိမ္းခ်ယ္ထား...သို႔ေသာ္ နက္​​ေမွာင္သည့္ဆံႏြယ္မ်ားၾကားမွ ၀င္း၀ါေန သည့္မ်က္ႏွာက်က သြယ္သည့္ဘက္ကိုပါသည္အထူးျခားဆံုးက ေတာက္ပသည့္မ်က္၀န္းတစ္စံု၊ ေမးေစ့ေထာင့္က ထင္ေနသည့္မွဲ႔နက္​​ေလး။ၿပန္စုစည္းလိုက္​​ေတာ့....အ႐ိုင္းဆန္ဆန္ျဖန္႔ခ်ထားေသာဆံႏြယ္မ်ားၾကားက ေျပျပစ္တဲ့ေကာက္​​ေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့မ်က္ႏွာ၀ါေလးသည္...

"၀ါးပင္ပ်ိဳေတြၾကားက လွမ္ေတြ့လိုက္ရတဲ့...ေပၚထြက္ကာစ ေငြလမင္း"

စကၠန္႔ပိုင္ေလးအတြင္း သံုးသပ္ေျဖထုတ္တာျမန္လွခ်ည့္ရဲ႕လို႔မထင္ပါနဲ႔...က်ေနာ္​​ေတာ္လို႔မဟုတ္...သူ႔အလွကသာထူးျခားေလးနက္​​ေနတာပါေလ......တစ္​​ေယာက္နဲ႔တစ္​​ေယာက္ ဘာေျပာရမယ္မသိေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္​​ေနတဲ့အေျခအေနကို..ထိန္းမွရမယ္​​ေလ.....ဟို..က်ေနာ္ ဗိုလ္မႉးမ်ိဳးသန္႔ဦးပါခင္ဗ်...အမွတ္မထင္ ေက်ာင္းထဲ၀င္ၾကည့္မိတာ စိတ္မ႐ွိပါနဲ႔ေနာ္....စာေရးမိတာေရာေပါ့...
...ဟုတ္..ရပါတယ္ဗိုလ္မႉး..က်မက ဒီကမူလတန္းျပဆရာမပါ..Ivy လို႔ေခၚပါတယ္႐ွင္....
အသံကတိုးေပမယ့္ ၾကည္လင္ပါသည္..မသိမသာ ႐ွတတေလး ...
ေအာ္..ထိုင္ပါအံုး႐ွင့္ က်မဘာအကူညီေပးရမလဲ႐ွင့္...က်မက တံခါးပြင္ေနလို႔ လာပိတ္တာ
ဗိုလ္မႉးစာေရးေနတာေတြ႔ေတာ့ ဘာေျပာရမယ္မသိဘဲ ရပ္ၾကည္ေနမိတာ..ေဆာရီးပါေနာ္...
ရတယ္ဆရာမ လမ္ေလ်ာက္ရင္း၀င္ၾကည့္မိတာပါ..သြားလိုက္အံုးမယ္..ခြင့္ျပဳပါအံုး....
ျပံဳးျပႏုတ္ဆက္ၿပီထြက္ခဲ့ပါသည္...အေတြးေတြလည္းတန္းလန္းတန္းလန္းနဲ႔ေပါ့....ဒီေလာက္လွတဲ့မိန္းကေလး......ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ....။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းအ၀နဲ႔ဒါးလြယ္ခုတ္မွာဘဲစားေသာက္ဆိုင္​​ေလးတစ္ဆိုင္​​ေတြ႔ေတာ့၀င္ထိုင္လိုက္သည္၊ စစ္သည္အခ်ိဳ႕ထိုင္​​ေနရာက ထၿပီး..... ဗိုလ္မႉး ဒီမွာထိုင္ပါခင္ဗ်.......ေနေန..ထိုင္ၾကပါ...ရၿပီ ဒီအျပင္ခံုဘဲထိုင္​​ေတာ့မယ္.....ဆိုင္႐ွင္​​ေရာက္လာၿပီး...ဘာမွာမလဲေမးေတာ့
SINGHA ရရင္တစ္ဗူးေလာက္ဗ်ာ.....ဆိုေတာ့

ပုလင္းရတယ္ဗ်...ပိုေသာက္​​ေကာင္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ တစ္ပုလင္းမွာလိုက္သည္...အားပါးေအးစက္​​ေနတာဘဲ...ေတာထဲမွာလည္ေရခဲမျပတ္ရပံုဘဲ....ဒါနဲ႔ဆိုင္​​ေဘးမွာ ကမ္ေဇာ္​​ေစ့ေတြကို လက္ဆံုႀကီးနဲ႔ေထာင္ေနတာေတြ႔ေတာ့..ဆိုင္႐ွင္နဲ႔စပ္စု ရင္ေလေဖာရင္းနဲ႔ဆင္းဂါး၂ပုလင္းကုန္တဲ့အခ်ိန္မွာ...ကမ္ေဇာ္ဆီစစ္စစ္ တစိပုလင္း..လက္​​ေဆာင္ရလိုက္ပါၿပီ.....တကၠသိုလ္​​ေက်ာင္းသားဘ၀ထဲက ေဖာတဲ့ေနရာမွာ ေလးႏွစ္ဆက္ခ်န္ပီယံဘြဲ႔ရထားတာ...ေအးေဆးဘဲ။ေဟာ..လာေနၿပီ...လမင္းကိုၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ျခံရံလို႔ရယ္..လမ္ေလ်ာက္ထြက္လာတယ္ထင့္။မသိသလိုနဲ႔ ကန္ေဇာ္ဆီပုလင္းႀကီးကိုကသိုဏ္း႐ႈေနတုန္း...ဆိုင္​​ေ႐ွ႕ေရာက္​​ေတာ့ရပ္သြားတယ္ထိုင္ဘို႔ေနရာ.....မျဖစ္​​ေခ်ေတာ့ဘူး....ေမာ့ၾကည့္ ခုမွေတြ႔တဲ့ပံုနဲ႔...ေအာ္..ဆရာမတို႔..လာထိုင္ပါလားခဗ် ဒီမွာေနရာလြတ္ပါတယ္.......ခဏစဥ္းစားသလိုလုပ္ၿပီး...
.ဟုတ္ကဲ့ဒါဆိုဒီမွာဘဲထိုင္မယ္​​ေနာ္...
အိုင္....အဲ..ဆရာမတို႔တခုခုသံုးေဆာင္ၾကပါအံုး
 ဒါက ေဖာ္ျမဴလာကြက္။ အိုင္ဗီ လို႔ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေခၚမယ္လုပ္ၿပီးမွ အားနာလို႔ ဆရာမဆိုၿပီးေျပာင္ေခၚတယ္​​ေပါ့ေနာ.....
လွစ္ကနဲ ျပံဳးလိုက္တယ္
ရပါတယ္႐ွင့္ အိုင္ဗီလို႔လည္ေခၚလို႔ရပါတယ္...
ေျပာပံုက ၿငိမ္တယ္...႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းနဲ႔အိုဗာလည္းျဖစ္ေနဘူး...
အဲ့ဒါနဲ႔ေပါ့ေလ...အခ်ိန္တိုအတြင္း ရင္းႏွီးသြားခဲ့တယ္...သူက သိန္ခြန္းရြာသူ..အပ်ိဳေခ်ာေပါတယ္လို႔နံမယ္ႀကီးတဲ့ရြာကဘဲ...ေမာေတာင္နယ္စပ္ထိုင္းရြာကလည္းသိန္ခြန္းဘဲ...႐ွမ္းသိန္ခြန္းလို႔ေခၚၾကတယ္...ေသြးေႏွာၾကလို႔ထင္တယ္..အသားအရည္က ထိုင္းမေလးေတြနဲ႔ဆင္တာ..စကားေဖာင္ဖြဲ႔ၾကေတာ့လည္း..စစ္သားတို႔ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္အေၾကာင္းၾက လိမ္သင့္တန္လိမ္ညာသင့္တန္ညာ.....သူအေၾကာင္းၾကေတာ့ အရည္ညႇစ္ယူရတာေပါ့....ဒါနဲ႔ ဘယ္​​ေန႔ခရီးဆက္မလဲေမးေတာ့...သတိ..သတိ.....ဟန္မပ်က္ဘဲ မနက္ျဖန္မနက္ breakfast စားၿပီးထြက္မယ္​​ေပါ့။ ၀ိုင္း႐ွင္ေတာ့ က်ေနာ္လု႐ွင္းလိုက္တယ္...ဒီေတာ့...မနက္က်ရင္ သူတို႔အလွည့္ျဖစ္ရဘို႔သေဘာတူရျပန္တာေပါ့.......တနသၤာရီၿမိဳ႕ကိုလည္းတစ္လ တစ္​​ေခါက္ဆင္းျဖစ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့အပိုင္းလည္ေရာက္​​ေရာ...ဘီယာနဲနဲသီးသြားတယ္...

ဒါေပသည့္ စစ္​​ေရးသတိအျမဲ႐ွိသူမို႔..ambushed မမိလိုက္ပါဘူး.......ႏုတ္ဆက္လမ္းခြဲၾကတယ္...မနက္၇နာရီbreakfast စားမည္နဲ႔နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္တယ္
 ဒီလိုနဲ႔....ဒီလိုနဲ႔ေပါ့ေလ...ခုခ်ိန္ဆို ေငြလမင္
တစ္​​ေယာက္...သူဂ႐ုစိုက္ျပင္ဆင္ထားတဲ့စားစရာေတြၾကည့္ၿပီး...ဘာေတြမ်ားေတြးေနမလဲ?????




တကယ္​​ေတာ့ကြယ္ စစ္သားဆိုတာ စိတ္ကိုအလိုလိုက္လို႔မရပါဘူး.....
အထူးသျဖင့္ အဲ့ဒီစစ္သားဟာ အိမ္​​ေထာင္႐ွင္တစ္​​ေယာက္ဆိုရင္​​ေပါ့................အေတြးေကာင္ေနတုန္း....ကားေတြ၀င္လာသံၾကာရတယ္...ေမာေတာင္ ဆီအံုးျခံကကားေတြေလ.......အိပ္ယာကထၿပီး equipment ပတ္လိုက္တယ္
ခရီးဆက္ရဦးမယ္​​ေလ....