ေလာက္ကိုင္ သူရဲေကာင္း တစ္ဦး - ကြမ္လံု ႀကက္ေၿခနီ ဦးမိုးေက်ာ္သန္း

ကိုမိုးေက်ာ္သန္း ကိုးကန္.ေသာင္းက်န္းသူတို.၏ ပစ္ခတ္ခံရစဥ္က

  ေတာင္ေပၚေဒသရဲ႕ ေဖေဖာ္ဝါရီလ၊ ႏွင္းေဝဆဲအခ်ိန္ မနက္ (၉း၃၀) ေလာက္မွာ ကားစီးေရ ခုႏွစ္စီးပါတဲ့ ယာဥ္တန္းတစ္ခုဟာ စစ္ေရွာင္ျပည္သူမ်ားရွိရာ ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕ကို ခရီးႏွင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေလာက္ကုိင္ၿမိဳ႕မွာ က်န္ရွိဆဲျပည္သူမ်ား၊ ကားမရွိေတာ့လုိ႔ လမ္းေလွ်ာက္ဆင္းလာၾကတဲ့ ျပည္သူမ်ားကို ကူညီသယ္ေဆာင္ေပးမယ္ ဆုိတဲ့အသိနဲ႔ ၾကက္ေျခနီေစတနာလုပ္အားရွင္မ်ား စုေပါင္းလာခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။

သူတုိ႔စတက္သြားစဥ္မွာပင္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာတုိက္ပဲြေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔စတက္ သြားကတည္းက တုိက္ပဲြေတြကက်ဳိၾကားက်ဳိၾကား ျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း အေျခအေနၾကည့္ၿပီး ရပ္လုိက္ေမာင္းလုိက္ေပါ့၊ ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕ထဲဝင္သြားေတာ့ တစ္နာရီခဲြ ႏွစ္နာရီေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ” လုိ႔ ခရီးစတင္ထြက္ခြာခဲ့ပံုကို ကိုမုိးေက်ာ္သန္းက ေျပာျပတယ္။

ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္တာနဲ႔ အခ်ိန္မဆဲြဘဲ ေလာက္ကိုင္ၾကက္ေျခနီက စုေပးထားတဲ့ စစ္ေရွာင္ ျပည္သူေတြကိုတင္၊ ေနာက္စုစုေပါင္းကားခုႏွစ္စီးေပၚကို ရႏုိင္သေလာက္ထပ္တင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာပဲ သူတုိ႔ကားတန္းဟာ ေလာက္ကိုင္ကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ၃ နာရီေလာက္ ရွိၿပီထင္တယ္။ ျပန္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ပါစင္ေက်ာ္နားမွာ တုိက္ပဲြတစ္ပဲြ ျဖစ္ေနလုိ႔ ကားတန္းကို ခဏရပ္ထားလုိက္ရေသးတယ္။ တစ္နာရီေလာက္ပဲ ၾကာမယ္ထင္တယ္။ ျပန္ထြက္လာၾကတယ္။ ျပန္ထြက္လာၿပီး ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္။ အပစ္ခံရေတာ့တာပဲ” ဟု ကိုမိုးေက်ာ္သန္းက ဆုိတယ္။

ကိုမိုးေက်ာ္သန္း လုိက္ပါလာတဲ့ကားဟာ ေရွ႕ဆံုးကားျဖစ္ၿပီး ေလကာမွန္ကဲြသြားပါတယ္။ ေလကာမွန္ကဲြစ တစ္ခ်ဳိ႕က ယာဥ္ေမာင္း ကိုေဇာ္မင္းထုိက္ရဲ႕ ညာဘက္မ်က္လံုးထဲကို စိုက္ဝင္ကုန္တယ္။ “ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဗုိက္ကိုထိသြားၿပီဆုိတာသိလုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့အဖဲြ႕သား ကားသမားလည္း မ်က္လုံးမွာ မွန္စေတြစုိက္ေနတယ္ဆုိတာ သိလုိက္ရတယ္။ ေျပာရရင္ထိထိခ်င္းမွာ အမေလးေတာ့တလုိက္တာေပါ့။ အမေလးမွန္သြားၿပီကြာဆုိၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ကၽြန္ေတာ္သတိရွိေနေသးတယ္” လုိ႔ ဆုိတယ္။

ကိုမုိးေက်ာ္သန္းဟာ ေဘးမွာပါလာတဲ့ ၾကက္ေျခနီေစတနာလုပ္အားရွင္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေအာက္ကိုဆင္းလုိက္ၾကတယ္။ “ကၽြန္ေတာ္သတိရွိေနေသးေတာ့ ကားတံခါးတြန္းဖြင့္လုိက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့ေဘးက ပိုင္ပိုင္ကို တြန္းခ်ၿပီးေအာက္ဆင္းလုိက္တယ္။ ခရီးသည္ေတြဘာျဖစ္သြားေသးလဲ။ ထိသြားေသးလားလုိ႔ ပိုင္ပိုင္ကုိေမးလုိက္ေသးတယ္။ ခရီးသည္ေတြဘာမွ မျဖစ္ဘူးအစ္ကိုလုိ႔ ပိုင္ပိုင္က ျပန္ေျပာတယ္။ ခရီးသည္ေတြက ေအာက္ကိုမဆင္းႏုိင္ဘူး။ ဆင္းရင္လည္းပုိဆုိးကုန္မွာ။ ဝပ္ေနၾကေဟ့။ ဝပ္ေနရင္ မမွန္ဘူးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလုိက္တယ္။ လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ထပ္ပစ္ေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကားတန္းကုိ ေက်ာ္ၿပီးၾကံခင္းထဲကို က်သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကားတန္းေပၚကိုသာ က်ရင္ ေျပာေတာင္ မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီဖုိ႔သြားတာ။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ဒုကၡေရာက္ေပမဲ့ သူမ်ားေတြကိုဆက္ၿပီးဒုကၡ မေရာက္ေစခ်င္ဘူး” လုိ႔သူ႔ရဲ႕ ရင္ထဲက ေစတနာကို ေျပာျပတယ္။

“ကၽြန္ေတာ္က ကတၱရာလမ္းေပၚေနပူထဲမွာ။ သူတုိ႔ေတြကၽြန္ေတာ့္ကိုလာဆဲြၾကၿပီး ေနရိပ္ထဲကို ေခၚသြားေပးတယ္။ ေနပူထဲမွဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္ေသရင္ေသသြားႏုိင္တယ္။ ၄ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကိုလာႀကိဳတဲ့ ကားတန္းေရာက္လာတယ္။ အဲဒီကေန ခ်င္းေရႊေဟာ္၊ ခ်င္းေရႊေဟာ္ကေန ကြမ္းလံုေဆး႐ံုေပါ့။ ေဆး႐ံုမွာပဲ ကၽြန္ေတာ္ခဲြစိတ္ကုသမႈ ခံယူရပါတယ္” လုိ႔ မွတ္မိသမွ်ကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ျပန္ေျပာျပခဲ့တယ္။

“ၾကက္ေျခနီဆုိတာကေတာ့ ဒုကၡေရာက္တဲ့သူအားလံုးကို ကူညီရမွာပဲ။ အိမ္မွာေနလည္းေသမွာပဲ။ ဘယ္မွာေနေနေသမွာပဲ။ မေသခင္အခ်ိန္ေလးမွာေတာ့ ကိုယ္လုပ္ႏုိင္တဲ့အက်ဳိးထဲက အေၾကာင္းတစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ရမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆက္လုပ္ေနဦးမွာပဲ။ ခုေတာင္ မေကာင္းေသးလုိ႔။ ေကာင္းသြားရင္ ဆက္လုပ္ေနဦးမွာ” လုိ႔ဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ ဝမ္းဗုိက္ခဲြစိတ္ကုသမႈခံယူအၿပီး ႏွာေခါင္းသြင္းပိုက္ တပ္ဆင္ထားရင္းပင္ သူ႔ရဲ႕ခံယူခ်က္ကို ေျပာျပသြားခဲ့ပါတယ္။

ထိုသို.အမ်ားအတြက္ မြန္ၿမတ္ ရဲ၀ံ.စြာ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူ  ဦးမုိးေက်ာ္သန္းသည္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔ နံနက္ (၁၁း၄၅) နာရီတြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီး၌ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင္းသိရပါသည္။

 ဦးမုိးေက်ာ္သန္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံၾကက္ေျခနီအသင္းတြင္ ၾကက္ေျခနီေစတနာလုပ္အားရွင္အျဖစ္ (၁၉၉၉) ခုႏွစ္တြင္ စတင္ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး လူမႈက႐ုဏာလုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ကိုးကန္႔ေဒသ ပဋိပကၡမ်ားတြင္ ၾကက္ေျခနီေစတနာလုပ္အားရွင္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ (၁၃.၀၂.၂၀၁၅) ရက္ေန႔မွစတင္ကူညီခဲ့ၿပီး (၁၇.၀၂.၁၅) ရက္ေန႔တြင္ ေလာက္ကိုင္မွ တုိက္ပဲြေရွာင္လာသူ ျပည္သူမ်ားကို သယ္ေဆာင္လာစဥ္ ဝမ္းဗုိက္အား က်ည္ဆံထိမွန္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။ (၁၇.၀၂.၁၅) ရက္ေန႔တြင္ ဝမ္းဗိုက္ခဲြစိတ္မႈကို ကြမ္းလံုၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုတြင္ ခံယူခဲ့ၿပီး၊ (၁၈.၀၂.၁၅) ရက္ေန႔တြင္ လား႐ႈိးေဆး႐ံုႀကီးသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ကုသမႈခံယူခဲ့ပါသည္။ (၀၆.၀၃.၁၅) ရက္ေန႔တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ျပည္သူ႔ေဆး႐ံုႀကီးသုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ကုသမႈခံယူခဲ့ၿပီးေနာက္ (၂၇.၀၃.၁၅) ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။

က်န္ရစ္ခဲ့ေသာမိသားစု

 ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ အသက္ (၄၅) ႏွစ္အရြယ္ျဖစ္ၿပီး၊ ဇနီး၊ သားသမီးအရင္း (၅) ဦး၊ ေမြးစားသားသမီး (၃) ဦးတုိ႔က်န္ရစ္သည္။ ဦးမုိးေက်ာ္သန္း၏ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာခႏၶာကို (၂၉.၀၃.၁၅) ရက္ေန႔၊ ေန႔လည္ (၀၁း၀၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ၎ေနထုိင္ခဲ့ရာ ကြမ္းလံုၿမိဳ႕နယ္၊ ေအာင္မဂၤလာေက်းရြာအနီးတြင္ အခမ္းအနားျဖင့္ ဂူသြင္းသၿဂိဳလ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ဦးမိုးေက်ာ္သန္း၏ မိသားစု တြင္ အသက္(၇၀)ႏွစ္ေက်ာ္ မိခင္ ၿဖစ္သူပါ ရွိေနၿပီး  အႀကီးဆုံးသားမွာ န၀မတန္း ေက်ာင္းသားျဖစ္ကာ  အငယ္ဆုံးမွာ (၅)ႏွစ္အရြယ္သာ ရွိေသးေသာေၾကာင့္ ၎တုိ႔၏ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ ေရရွည္တြင္ လုိအပ္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနေၾကာင္း ကြမ္းလုံၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ ဦးတာက ေျပာသည္။

            ဦးမိုးေက်ာ္သန္းမွာ ေလာက္ကိုင္ရွိ   စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားအား ၾကက္ေျခနီကားျဖင့္ တင္ေဆာင္လာစဥ္ ခ်င္းေရႊေဟာ္ၿမိဳ႕အနီး လုံထန္ရြာ၌ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၇ ရက္က ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ ကြမ္းလုံေဆး႐ုံ၊ လား႐ႈိးေဆး႐ုံႏွင့္ မႏၲေလးေဆး႐ုံတုိ႔တြင္    ရက္၄၀ၾကာ ကုသခဲ့ရၿပီး မတ္လ ၂၇ ရက္က ေသဆုံးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ကြမ္းလုံေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး ေဒါက္တာသိမ္းၿမိဳ႕က ေျပာသည္။

‘‘ေသနတ္ဒဏ္ရာက ဗိုက္ကေန ေဖာက္၀င္သြားလုိ႔ အူေတြထိတယ္။ အနာရွိန္နဲ႔ အစာမစား ႏုိင္ေတာ့ အစာအိမ္ေတြ၊ အသည္းေတြ၊ ေက်ာက္ကပ္ေတြ အကုန္ပ်က္စီးသြားတာ။   ေသြးဆိပ္တက္ၿပီး   ေနာက္ဆုံးကြယ္လြန္သြားတာပါ’’ဟု ေဒါက္တာသိမ္းၿမိဳ႕က ေျပာသည္။

က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ကေလးငယ္မ်ား

 ဦးမိုးေက်ာ္သန္းမွာ တုိက္ပဲြအတြင္း စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားကုိ  ကယ္ဆယ္ရင္း ပစ္ခတ္ခံရကာ ေသဆုံးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္မွ ဟင္နရီဒူးနန္႔ ဆုခ်ီးျမႇင့္ေပးရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံၾကက္ေျခနီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္က ဦးေဆာင္၍ ဆြစ္ဇာလန္ ႏုိင္ငံ ဂ်ီနီဗာၿမိဳ႕ရွိ ကမၻာ့ၾကက္ေျခနီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ထံ  အဆုိျပဳလႊာတင္ထားေၾကာင္း ကြမ္းလုံၾကက္ေျခနီအဖဲြ႕မွ မခ်စ္မီးက ေျပာသည္။

‘‘ေသနတ္အပစ္ခံရၿပီး ေဆးကုေနတုန္းမွာပဲ ဟင္နရီဒူးနန္႔ဆုအတြက္ ဂ်ီနီဗာကို အဆုိျပဳထားတာပါ။ အခုဒီဒဏ္ရာနဲ႔ပဲ ေသဆုံးတာဆုိေတာ့ အေၾကာင္းအရာ ျပည့္ျပည့္စုံစံုနဲ႔ အဆုိျပဳလႊာ ထပ္တင္ပါတယ္။ ရခဲ့ရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏုိင္ငံအတြက္ အျမင့္ဆုံးဂုဏ္ျပဳခံရတာမ်ဳိး ျဖစ္မွာပါ’’ ဟု ေဒါက္တာသိမ္းၿမိဳ႕က ေျပာသည္။

ဦးမိုးေက်ာ္သန္း၏ ႐ုပ္အေလာင္းကို မႏၲေလးေဆး႐ုံမွ ကြမ္းလုံၿမိဳ႕သို႔ မတ္လ ၂၈ ရက္တြင္ ျပန္လည္ယူေဆာင္ခဲ့ၿပီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ၿမိဳ႕မ်ားမွ ၾကက္ ေျခနီတပ္ဖဲြ႕၀င္ႏွင့္ ေဒသခံမ်ားက ႀကိဳဆုိဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။

‘‘ၿမိဳ႕ရဲ႕ စံျပတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔၊ ဂုဏ္ေဆာင္တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူၿပီး ၿမိဳ႕ေနလူထုက နာေရးကို တက္တက္ႂကြႂကြ လုပ္ေပးေနၾကတယ္။ ဂူသြင္း သၿဂႋဳဟ္သြားမွာပါ’’ဟု ေဒါက္တာသိမ္းၿမိဳ႕က ေျပာသည္။

၎မေသဆုံးမီ လား႐ိႈး ေဆး႐ုံတြင္ ေဆးကုေနစဥ္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတကိုယ္တုိင္ လာေရာက္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး လူမႈထူးခြၽန္ ပထမအဆင့္ေပးရန္ စိစစ္ေနေၾကာင္း လူမႈ၀န္ထမ္း၊ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ၀န္ႀကီးဌာန ကယ္ဆယ္ေရးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးစိုးေအာင္က ေျပာသည္။

ဦးမိုးေက်ာ္သန္းႏွင့္အတူ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ရင္း ေသနတ္ ဒဏ္ရာရခဲ့သူ ကိုမ်ဳိးမွာ ဒဏ္ရာ ေပ်ာက္ကင္းသြားၿပီျဖစ္ၿပီး ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေနေၾကာင္း ေဒါက္တာသိမ္းၿမိဳ႕က ေျပာသည္။

က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ကေလးငယ္မ်ား

 ေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္သည့္အဖဲြ႕မွာ ကိုးကန္႔တပ္ဖဲြ႕ျဖစ္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္ေတြ႕သူမ်ားႏွင့္ အစိုးရကေျပာၾကားၿပီး ကုိးကန္႔တပ္ဖဲြ႕ကမူ မဟုတ္မွန္းေၾကာင္း ျငင္းဆိုထားသည္။ ပစ္ခတ္ခံရသည့္ေနရာမွာမူ   ကိုးကန္႔တပ္ဖဲြ႕မ်ား အဓိကေျခကုပ္ယူထားသည့္ ခ်င္းေရႊေဟာ္ႏွင့္ ေလာက္ကိုင္အၾကား ေတာင္တန္းေနရာမ်ားတြင္ ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္က ယင္းေနရာမ်ားကို ယေန႔အခ်ိန္အထိ အၿပီးသတ္ရွင္းလင္းႏုိင္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ခ်င္းေရႊေဟာ္ႏွင့္ ကြမ္လုံေဒသခံမ်ားထံမွ သတင္း ရရွိသည္။

၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ႐ူေမးနီးယား ႏုိင္ငံ ဘူခါရက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ ၂၃ ႀကိမ္ေျမာက္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ၾကက္ေျခနီညီလာခံတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ၾကက္ေျခနီ တပ္ဖဲြ႕၀င္ အသက္(၂၁)ႏွစ္သာ ရွိေသးသည့္ စုိင္းေအာင္လႈိင္ျမင့္မွာ ဟင္နရီဒူးနန္႔ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံခ့ဲရၿပီး ထိုဆုရသူမ်ားထဲတြင္ အသက္အငယ္ဆုံး ျဖစ္သည္။

Ref ; Myanmar Red Cross Page & 7 Day Daily

Thanks for Original Photo Uploader