ဝါးခယ်မ - မင်းသန့်ကောင်း

ဝါးခယ်မ

မြစ်ကြောင်းကနေဝင်လာလိုက်တာနဲ့

တဖျပ်ဖျပ်လူးနေတဲ့လှိုင်းကြက်ခွပ်တွေဟာ

ရာသီအလိုက်

ကော်ဖီရောင်ဖြစ်လိုက်

အပြာရောင်သဲ့သဲ့လေးဖြစ်လိုက်နဲ့

အဲ့ဒီကြားထဲအပေါ်ကရှပ်ပြေးပြီး ကောင်းကင်ပြာပြာပေါ်က

တိမ်ဖြူဖြူ ကျိုးတိုးကျဲတဲတွေထဲမှာ

စင်ဟိုဟောင်းဆန်စက်မီးခိုးတွေလွင့်နေတာ

စမြင်ခဲ့ရဖူးတဲ့မြို့။

(ခုတော့ သင်္ခ ါ ရ တရားကြောင့်ပျက်စီးယိုယွင်းမီးခိုးတိတ်)

ရွှေရောင်တဝင်းဝင်းနဲ့မြစ်ပြင်သင်ဖြူးခင်းလို့ မြို့အဝင်မှာဖူးမဝနိုင်တဲ့

မြသိန်းတန်စေတီ တည်ထားကိုးကွယ်တဲ့မြို့။

နေ့ပြန်တိုး တွေနဲ့

အတိုးတောင်လိုပုံတော့မှဝဲညှိယာညှိ

ယာပြန်ညှိရင်း ဝေစားမျှ စား

လျှပ်စားဖြတ်စားတွေ များပြီး

သိမ်းပိုက်ကာ မတရားစားနေသူအချို့

ရှိနေပြီ ဖြစ်တဲ့မြို့။

သစ်လွင်ခြင်းအယောင်ဆောင်မှုတွေကို

အဆောင်အယောင်ကင်းမဲ့စွာ

အဟောင်းပုံတွေထဲကပဲဆွဲထုတ်နေဆဲမြို့။

မွှေးပြီးရင်းမွှေးစေဖို့

(စာပေ နဲ့စပ်လျဉ်း လို့ပြောပါတယ်)

ဆရာမကြီး(ဒေါ်)ခင်နှင်းယုရဲ့

အမှတ်တရ "မွှေး" ကျောက်စာတိုင်

ထာဝရ မယိုင်လဲ အမှတ်ရ နေစေဖို့

မွှေး နဲ့ အတွတ် ရဲ့ ဇာတိ ရွာအနီး သော်ကစေတီမှာ

ကဗျာရေးသူတွေနဲ့ငယ်ပေါင်းများ

အတွင်းသားထဲကရှိသမျှ အင်အားနဲ့

စိုက်ထူ ထားပြီးဖြစ်တဲ့ မြို့။

ခံတွင်းပျက်နေတဲ့ပိတုန်းများ

ဝတ်ရည်စုပ်တာခါးခါးလာတော့

အခြားကမ္ဘာမှာသွားသွားပြီး

သကာတွေ့လိုတွေ့ငြားထွက်ရှာနေကြတဲ့မြို့။

ဘယ်အပင်က ပွင့်ခဲ့တဲ့ပန်းလဲ

သော်က ပင်က ပွင့်တော့ သော်ကပန်းပေါ့

ပွင့်သောပန်းတိုင်း ထာဝရ မွှေး စေချင်တဲ့မြို့။

နေညို ရင် လေပြို တတ်သူတွေလေ

ကမ်းစပ်သောင်ပြင် လမုပင်တန်းမှာ

အချစ်ခါးခါး ကိုအရက်ချိုချို တွေနဲ့မျှောချ ခဲ့ရာမှ

လမုပင်ရဲ့ ပွင့်သီးမှု ကအမြည်းဖြစ်သွားတဲ့မြို့။

လက်နှေးတဲ့ သူက ခိုးချင်တာလဲပြာလို့

ပြောပြီးအရိပ်ခိုအခက်ချိုးနဲ့ပုံမှားရိုက်ပြီး

ဇာတိဖွားမဟုတ် တဲ့ သူရဲ့မနာလိုမရှု စိမ့်မှု ကို

တိုက်စားပေး စိန်ခေါ်မှု ပြုလုပ်ရဲ တဲ့ မြို့။

အချို ပေါ်သကာလောင်းချခဲ့ပြီးမှ ထပ်ထပ်ပြီး

ချို လာမှာစိုးတထိတ်ထိတ်နဲ့အညှီ ရှိ ရာ ယင်အုံ မှာ

စိုး နေတဲ့ မြို့။

ငွေ များငွေ နိုင် တယ်ဆိုတော့ကာ

သေရာပါလောဘတွေအတွက်

ရေကုသိုလ်ရှင် ကိုနားဆူစေတယ် ဆိုပြီး

ဆယ်ပါးသောမတောင်းပဲပြည့်တဲ့ ဆုတွေ

ပိတ်ပင်တားဆီးခံထားရတဲ့မြို့။

ကုသိုလ်တစ်ပဲ ငရဲ တစ်ပိဿာ ာ

ပစ် ရမှာလဲ ဆီ နဲ့ တဝင်းဝင်း

စားရ မှာလဲ သဲ နဲ့ တရှပ် hရှပ်

မစားရ ဝခမန်း တွေနဲ့

လေ လုံးတွေနဲ့ ပဲ မိုးအထိပျံ တက်စပြု နေတဲ့မြို့။

ပြီးတော့

ဖောင်စီးရင်းရေငတ်နေသူတွေလို

မြစ်နားချောင်းနားမှာရေတစ်ထော်လာဂျီ

မြန်မာငွေခုနစ်ထောင်ပေးဝယ်သုံးနေရတဲ့မြို့။

ရှေးကထက် ဖောင်းကားစည်ပင်လာသလိုနဲ့

မာရေကျောရေ နိုင်လာတဲ့လမ်းတွေအပေါ်

ဟိုဟိုဒီဒီ စီးမျောနေတဲ့ခါချဉ်ကောင်မာန်ကြီးကြီးတွေ

အားမသန်သေးပဲခါးချည့်နေဆဲ မြို့။

သဘောၤ ဆိပ် ဟာ

တိတ်ဆိတ်နေလိုက်ပုံ များ

ကားဂိတ် တွေ ကို မနာလိုစိတ်နဲ့

စည်ကားခဲ့ပုံများကို

ပြတိုက်ထဲ သွားကြည့်ရတော့မယ့်မြို့။

နေဝင်ချိန်ညနေခင်းအလှကို

တံတားပေါ်ကကြည့်ရင်

အုန်းလက်တွေကြားနေလုံးနီနီ ကြီး ငုပ်လျှို းတိုးဝင်သွားတဲ့မြို့။

အစိမ်းရောင်ကုက္ကို ဥမင်လေး

သော်က စေတီဖူးမြော်ရန်သွားရာ လမ်း တစ်လျှောက် ခုတ်ထစ်မှု တွေ ကြားမှာ

ခုတ်ရာတစ်ခြား ရှ ရာ တစ်ထစ်

ဖြစ်ခဲ့ဖူးတဲ့ သမိုင်းတရားခံရှာမရတဲ့မြို့။

မြို့ဟာ ၁၁၁ နှစ်သား ကျော်ကာမှ

တဖြည်းဖြည်း မြို့ ဆန်လာသလောက်

တစ်ယောက်တစ်ပေါက်တွေ နဲ့မြို့ကြီးသား

မဆန်ကြသေးတဲ့မြို့။

စာမဖတ်သူ တွေများလာတာကတစ်ကြောင်း

မဂ္ဂဇင်းအမည်ခံကြော်ငြာစာအုပ်တွေ

များလာတာကတစ်ကြောင်း

ပျက်သုဉ်း သွားတဲ့ စာအုပ်အငှားဆိုင်တွေအစား

သုတ ရသ စုံလင်စေပြီး

မျိုးဆက်သစ်တွေစာဖတ်ခြင်းအနုပညာ မှာ စီးမျေ ာစေမယ့် ဦးနုစာကြည့်တိုက်နဲ့

ဖမ်းစားထားပြီ ဖြစ်တဲ့မြို့။

မြို့ က လူတွေကို လွှမ်းခြုံ ထားသလောက်

လူတွေက မြို့ ကို ဖိဖိစီးစီး မလွှမ်းခြုံ နိုင်သေး

မြို့ဟာမြို့လောက် ပဲ

သူ့ ဆန် နဲ့ တန် တဲ့ သူ့အိုးလောက်ပဲလှပနေတဲ့မြို့။

ျမစ္ေၾကာင္းကေနဝင္လာလိုက္တာနဲ႕

တဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးေနတဲ႕လွိဳင္းၾကက္ခြပ္ေတြဟာ

ရာသီအလိုက္

ေကာ္ဖီေရာင္ျဖစ္လိုက္

အျပာေရာင္သဲ႕သဲ႕ေလးျဖစ္လိုက္နဲ႕

အဲ႕ဒီၾကားထဲအေပၚကရွပ္ေျပးျပီး ေကာင္းကင္ျပာျပာေပၚက

တိမ္ျဖဴျဖဴ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲေတြထဲမွာ

စင္ဟိုေဟာင္းဆန္စက္မီးခိုးေတြလြင့္ေနတာ

စျမင္ခဲ႕ရဖူးတဲ႕ျမိဳ႕။

(ခုေတာ့ သခၤ ါ ရ တရားေၾကာင့္ပ်က္စီးယိုယြင္းမီးခိုးတိတ္)

ေရႊေရာင္တဝင္းဝင္းနဲ႕ျမစ္ျပင္သင္ျဖဴးခင္းလို႕ ျမိဳ႕အဝင္မွာဖူးမဝနိုင္တဲ႕

ျမသိန္းတန္ေစတီ တည္ထားကိုးကြယ္တဲ႕ျမိဳ႕။

ေန႔ျပန္တိုး ေတြနဲ႕

အတိုးေတာင္လိုပံုေတာ့မွဝဲညိွယာညွိ

ယာျပန္ညွိရင္း ေဝစားမ်ွ စား

လ်ွပ္စားျဖတ္စားေတြ မ်ားၿပီး

သိမ္းပိုက္ကာ မတရားစားေနသူအခ်ိဳ႕

ရွိေနၿပီ ျဖစ္တဲ႕ျမိဳ႕။

သစ္လြင္ျခင္းအေယာင္ေဆာင္မွဳေတြကို

အေဆာင္အေယာင္ကင္းမဲ႕စြာ

အေဟာင္းပံုေတြထဲကပဲဆြဲထုတ္ေနဆဲၿမိဳ႕။

ေမႊးျပီးရင္းေမႊးေစဖို႕

(စာေပ နဲ႕စပ္လ်ဉ္း လို႔ေျပာပါတယ္)

ဆရာမႀကီး(ေဒၚ)ခင္ႏွင္းယုရဲ႕

အမွတ္တရ "ေမႊး" ေက်ာက္စာတိုင္

ထာဝရ မယိုင္လဲ အမွတ္ရ ေနေစဖို႕

ေမႊး နဲ႕ အတြတ္ ရဲ႕ ဇာတိ ရြာအနီး ေသာ္ကေစတီမွာ

ကဗ်ာေရးသူေတြနဲ႕ငယ္ေပါင္းမ်ား

အတြင္းသားထဲကရွိသမ်ွ အင္အားနဲ႕

စိုက္ထူ ထားၿပီးျဖစ္တဲ႕ ျမိဳ႕။

ခံတြင္းပ်က္ေနတဲ႕ပိတုန္းမ်ား

ဝတ္ရည္စုပ္တာခါးခါးလာေတာ့

အျခားကမ႓ာမွာသြားသြားၿပီး

သကာေတြ႕လိုေတြ႕ျငားထြက္ရွာေနၾကတဲ႕ျမိဳ႕။

ဘယ္အပင္က ပြင့္ခဲ႕တဲ႕ပန္းလဲ

ေသာ္က ပင္က ပြင့္ေတာ့ ေသာ္ကပန္းေပါ့

ပြင့္ေသာပန္းတိုင္း ထာဝရ ေမႊး ေစခ်င္တဲ႕ျမိဳ႕။

ေနညိဳ ရင္ ေလျပိဳ တတ္သူေတြေလ

ကမ္းစပ္ေသာင္ျပင္ လမုပင္တန္းမွာ

အခ်စ္ခါးခါး ကိုအရက္ခ်ိဳခ်ိဳ ေတြနဲ႕ေမ်ွာခ် ခဲ႕ရာမွ

လမုပင္ရဲ႕ ပြင့္သီးမွဳ ကအျမည္းျဖစ္သြားတဲ႕ျမိဳ႕။

လက္ေႏွးတဲ႕ သူက ခိုးခ်င္တာလဲျပာလို႕

ေျပာျပီးအရိပ္ခိုအခက္ခ်ိဳးနဲ႕ပံုမွားရိုက္ၿပီး

ဇာတိဖြားမဟုတ္ တဲ႕ သူရဲ႕မနာလိုမရွဳ စိမ္႕မွဳ ကို

တိုက္စားေပး စိန္ေခၚမွဳ ျပဳလုပ္ရဲ တဲ႕ ျမိဳ႕။

အခ်ိဳ ေပၚသကာေလာင္းခ်ခဲ႕ၿပီးမွ ထပ္ထပ္ၿပီး

ခ်ိဳ လာမွာစိုးတထိတ္ထိတ္နဲ႕အညွီ ရွိ ရာ ယင္အံု မွာ

စိုး ေနတဲ႕ ျမိဳ႕။

ေငြ မ်ားေငြ ႏိုင္ တယ္ဆိုေတာ့ကာ

ေသရာပါေလာဘေတြအတြက္

ေရကုသိုလ္ရွင္ ကိုနားဆူေစတယ္ ဆိုၿပီး

ဆယ္ပါးေသာမေတာင္းပဲျပည့္တဲ႕ ဆုေတြ

ပိတ္ပင္တားဆီးခံထားရတဲ႕ျမိဳ႕။

ကုသိုလ္တစ္ပဲ ငရဲ တစ္ပိႆာ ာ

ပစ္ ရမွာလဲ ဆီ နဲ႕ တဝင္းဝင္း

စားရ မွာလဲ သဲ နဲ႕ တရွပ္ hရွပ္

မစားရ ဝခမန္း ေတြနဲ႕

ေလ လံုးေတြနဲ႕ ပဲ မိုးအထိပ်ံ တက္စျပဳ ေနတဲ႕ျမိဳ႕။

ၿပီးေတာ့

ေဖာင္စီးရင္းေရငတ္ေနသူေတြလို

ျမစ္နားေခ်ာင္းနားမွာေရတစ္ေထာ္လာဂ်ီ

ျမန္မာေငြခုနစ္ေထာင္ေပးဝယ္သံုးေနရတဲ႕ျမိဳ႕။

ေရွးကထက္ ေဖာင္းကားစည္ပင္လာသလိုနဲ႕

မာေရေက်ာေရ ႏိုင္လာတဲ႕လမ္းေတြအေပၚ

ဟိုဟိုဒီဒီ စီးေမ်ာေနတဲ႕ခါခ်ဉ္ေကာင္မာန္ႀကီးႀကီးေတြ

အားမသန္ေသးပဲခါးခ်ည့္ေနဆဲ ျမိဳ႕။

သေဘာၤ ဆိပ္ ဟာ

တိတ္ဆိတ္ေနလိုက္ပံု မ်ား

ကားဂိတ္ ေတြ ကို မနာလိုစိတ္နဲ႕

စည္ကားခဲ႕ပံုမ်ားကို

ျပတိုက္ထဲ သြားၾကည့္ရေတာ့မယ့္ျမိဳ႕။

ေနဝင္ခ်ိန္ညေနခင္းအလွကို

တံတားေပၚကၾကည့္ရင္

အုန္းလက္ေတြၾကားေနလံုးနီနီ ႀကီး ငုပ္လ်ွိဳ းတိုးဝင္သြားတဲ႕ျမိဳ႕။

အစိမ္းေရာင္ကုကၠိဳ ဥမင္ေလး

ေသာ္က ေစတီဖူးေျမာ္ရန္သြားရာ လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ ခုတ္ထစ္မွဳ ေတြ ၾကားမွာ

ခုတ္ရာတစ္ျခား ရွ ရာ တစ္ထစ္

ျဖစ္ခဲ႕ဖူးတဲ႕ သမိုင္းတရားခံရွာမရတဲ႕ျမိဳ႕။

ျမိဳ ႕ဟာ ၁၁၁ ႏွစ္သား ေက်ာ္ကာမွ

တျဖည္းျဖည္း ျမိဳ႕ ဆန္လာသေလာက္

တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေတြ နဲ႕ၿမိဳ႕ႀကီးသား

မဆန္ၾကေသးတဲ႕ျမိဳ႕။

စာမဖတ္သူ ေတြမ်ားလာတာကတစ္ေၾကာင္း

မဂၢဇင္းအမည္ခံေၾကာ္ျငာစာအုပ္ေတြ

မ်ားလာတာကတစ္ေၾကာင္း

ပ်က္သုဉ္း သြားတဲ႕ စာအုပ္အငွားဆိုင္ေတြအစား

သုတ ရသ စံုလင္ေစၿပီး

မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြစာဖတ္ျခင္းအနုပညာ မွာ စီးေမ် ာေစမယ့္ ဦးနုစာၾကည့္တိုက္နဲ႕

ဖမ္းစားထားၿပီ ျဖစ္တဲ႕ၿမိဳ႕။

ျမိဳ႕ က လူေတြကို လႊမ္းျခံဳ ထားသေလာက္

လူေတြက ျမိဳ႕ ကို ဖိဖိစီးစီး မလႊမ္းျခံဳ နိုင္ေသး

ျမိဳ႕ဟာျမိဳ ႔ေလာက္ ပဲ

သူ႕ ဆန္ နဲ႕ တန္ တဲ႕ သူ႕အိုးေလာက္ပဲလွပေနတဲ႕ၿမိဳ႕။

မင္းသန္႕ေကာင္း

မင်းသန့်ကောင်း

၁၀ - ၃ -၂၀၁၇