Saturday, June 24, 2017

စစ္ေၿမစခန္းဆီက လြမ္းမရတဲ့ လမင္းေရ - ေဖယ်ာၿမင့္




ကုန္းဆင္းက ခပ္​​ေျပေျပေလးမို႔ ခပ္သြက္သြက္လွမ္းလိုက္သည္
ေရစီးသံတေ၀ါေ၀ါၾကားရၿပီးမၾကာခင္ အမွတ္(၉)တံတားႀကီးကိုလွမ္ေတြ႔လိုက္ရသည္။ရင္ထဲမွအပူတို႔အထိုက္ေလ်ာက္​​ေတာ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ရ၊ ဒါေပမယ့္ သတိ...သတိဆိုတာလြတ္ကင္းလို႔မရ။ တံတားတစ္ဘက္​​ေရာက္​​ေတာ့ ေခ်ာင္းစပ္ကိုဆင္းတဲ့လမ္ေလးကိုဂ႐ုတစိုက္​​ေလ့လာရင္ေရစပ္ကေက်ာက္တံုးေလးေပၚမွာ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ထိုင္လို႔ ဖိနပ္ႀကိဳးေတြျဖည္လိုက္သည္
တစ္ညလံုးမျမင္မကန္းနဲ႔ ဗြက္တန္ေတြေလ်ာက္ခဲ့ေတာ့ ေျခအိပ္ထဲမွာ ရြံ႔ေတြ သဲေတြနဲ႔ ေျခဖ၀ါးေတြကႏူးအိေပါက္ျပဲေနၿပီေလ...
ေနာက္ပိတ္တပ္စိတ္မႉး တံတားျဖတ္ၿပီ...
"စံုၿပီလားေဟ့"
"စံုၿပီခင္ဗ်"....
"အိုေက..ခဏနား ၿပီးရင္ဆက္ထြက္မယ္..ေ႐ွ႕မွာရြာ၀င္ၿပီ။"
 ငါးမိနစ္​​ေလာက္ဆက္​​ေလ်ာက္လိုက္​​ေတာ့ လမ္ေဘး၀ဲယာတစ္​​ေလ်ာက္ စစ္သည္​​ေတြ အသင့္​​ေနရာယူထားရင္းနားေနၾကသည္။ ခလရ....က 2Ic ေခတၱရင္းမႉးနဲ႔ ခလရ.....က ယာယီရင္းမႉးတို႔ႏွစ္​​ေယာက္ ျပံဳးစိစိျဖင့္လွမ္ေခၚသည္...
"လာ..အေျမာက္ႀကီးေရ..ဘယ့္ႏွယ္လဲ..ေ႐ွ႕မွာကားစီးလို႔ရပါၿပီဗ်ား...စိတ္ခ်ရပါၿပီ..ဟားဟား"
"နာ့အလွည့္ၾက နာညိဳးခ်ည္းဘဲ ဆိုတာလိုေပါ့..
ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ေတြမွဘဲအကြက္ဆန္းခ်ည္ဘဲ..ခင္ဗ်ားစစ္ေၾကာင္းနဲ႔အၾကံဳလိုက္မိတာကိုကမွားတာဘဲ...ဘယ့္ႏွယ္..ည တစ္နာရီထဲကဆြဲလိုက္တာခု မနက္ကိုးနာရီဗ်...ရဲေဘာ္​​ေတြဒရြတ္ဆြဲခ်င္​​ေနၿပီ"
"ေအးဗ်ာ ခုလိုမလုပ္ရင္ ပိုပင္ပမ္းမယ္..အေလ်ာ္အစားပါ႐ွိသြားႏိုင္လို႔ဗ်ိဳ႕...ဒါလည္းတို႔သံုးေယာက္တိုင္ပင္ၿပီး သေဘာတူလို႔လုပ္တာေနာ္..ဘူ႔မွျပန္ေျပာေၾကး..ဟီးဟီး.." စစ္​​ေၾကာင္းမႉးတာ၀န္ယူထားတဲ့ 2Ic က ရီေျပာေျပာ၏။
ကဲ..ပိြဳင့္တပ္စု ရြာထဲ ႐ွင္းၿပီေျပာတယ္ လစ္ၾကရေအာင္..ရြာေရာက္မွနားေတာ့ဗ်ိဳ႕........

သူႀကီးအိမ္က ကုန္စံုဆိုင္နဲ႔လက္ဘက္ရည္ဆိုင္​​ေလးတြဲဖြင့္ထာသည္၊ သူႀကီးကေတာ့ စစ္​​ေၾကာင္းကိုေနရာထိုင္ခင္းလုပ္​​ေပးေနလို႔ျပန္ေရာက္​​ေသး..အိမ္​​ေ႐ွ႕မွာေတာ့ဘယ္သူမွမ႐ွိ..ေနာက္မွာထင္သည္
"ဧည့္သည္လာတယ္...ဧည့္သည္လာတယ္ "
...အဲ ေမာ့ၾကည္ေတာ့ ခ်ိတ္ထားတဲ့ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ...သာလိကာေလး....အေတာ္ပီသည္..
ေတြ႔ရင္လူေျပာတယ္ဘဲထင္မွာဘဲ။
"ေကာ္ဖီေသာက္အံုးမလား.."....
ဟ..အေတာ္လာတဲ့ေကာင္ဘဲ..အားလံုး၀ိုင္းၾကည္ေနတုန္း သူႀကီးကေတာ္ထြက္လာ၏..
"သားေရ..ဘသိန္းဘယ္သြားလဲ"...သူႀကီးနံမယ္က ကိုဘသိန္း။
" ဘသိန္းအရက္သြားေသာက္တယ္"...၀ါးကနဲ
အားလံုး၀ိုင္းရီမိေတာ့ ဘသိန္းအရက္သြားေသာက္တယ္ဘဲ ထပ္ခါထပ္ခါ....သူႀကီးကေတာ္က ထပ္ၿပီး......နားညည္းလိုက္တာသားရယ္..သူခ်င္းဆိုျပအံုး....ဆိုေတာ...အသံဩ ႀကီးနဲ႔..
"ခ်စ္ျခင္းကိုမခြဲပါနဲ႔..." ဆိုၿပီးလုပ္​​ေရာ။
...အသံေကာင္ေကာင္းဆိုပါသားရဲ..ဆိုေတာ့မွ
အသံစူးစူးေလးနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းကိုမခြဲပါနဲ႔ လုပ္တယ္..
အံ့ေရာ...မခိုင္သာၾကားရင္ဘယ္လိုေနမယ္မသိ

၀ိုင္းရီေနတုန္း လမ္ေပၚျဖတ္​​ေလ်ာက္သြားတဲ့ကေလးမေလးေတြလည္ေတြ႔ေရာ..
"ေဆာ္​​ေတြရမ္ေခ်ာတယ္..."ေျပာေနတာမၿပီးေတာ့ဘူး..
တကယ္..တခါမွဒီေလာက္တတ္တာမေတြ႔ဘူးပါ........
 .
ခဏေနေတာ့ သူႀကီးေရာက္လာ...လိုအပ္တဲ့စကားေလးဘာေလးေျပာဆိုၿပီး အိမ္႐ွင္အလိုက္တသိခင္ေပးထားတဲ့အိပ္ယာေပၚ ေက်ာဆန္႔လိုက္သည္...အိပ္လို႔ကားမရ..မ်က္စိေၾကာင္​​ေနၿပီ
အင္း..အေတာ္အသံုးတဲ့တဲ့ေဆးဘဲ..တညလံုးမျမင္မကန္းနဲ႔ စစ္​​ေၾကာင္းတစ္​​ေၾကာင္းလံုး တစ္​​ေယာက္​​ေက်ာပိုးအိပ္တစ္​​ေယာက္စမ္းၿပီးဗြက္​​ေတာထဲမွာ night move ဆြဲတာ..ရဲေဘာ္​​ေတြ တဖုန္းဖုန္းလဲလို႔ရယ္.....ပြဲဒီေလာက္ပ်က္​​ေနတာ တပ္မႉးသံုးေယာက္ကစူပါမန္ေတြၾကေနေရာ..ေ႐ွ႕ ေနာက္ အလယ္ပတ္ၿပီးထိန္ေနရတာ..တခ်က္မွမလဲဘူး.......ေမွာင္တာမွ ကိုယ့္လက္၀ါးေတာင္မျမင္ရ...
 ေတြးရင္းျပံဳးလိုက္မိသည္...ဟိုေကာင္(တစ္ဘက္ရန္သူ)ေတြ ေဒါကန္လို႔ ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္​​ေနမွာ
ျမင္​​ေယာင္​​ေသး၏။ ဒီလိုပါဘဲ..စစ္တို႔၏သေဘာ...ဥာဏ္သာတဲ့သူက လွည့္စားႏိုင္သူက တစ္ကြက္သာစျမဲေလ...



ျဖစ္ပံုကဒီလိုပါ....
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးရက္က တပ္မ႒ာနခ်ဳပ္ကၫႊန္ၾကားခ်က္....ေမာေတာင္ သို႔ ခလရ....စစ္​​ေၾကာင္းၾကံဳ႐ွိသည္။ ၎စစ္​​ေၾကာင္းျဖင့္အၾကံဳျဖင္ေမာေတာင္ေျမာက္စခန္းအားလိုက္ပါစစ္​​ေဆးရန္ ဒီေတာ့လည္း..ျပင္ရၿပီေပါ့..ေပါ့ေပါ့ပါးပါးဘဲ..လံုျခံဳေရးနဲ႔အကူအတြက္ စစ္သည္ေယာက္ပဲေခၚသြားမယ္..ရန္သူ႔သတင္းလည္ေပၚေနတယ္..လမ္းသံုးလို႔မရဘူး..ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ကဘဲ ဆြဲမိုင္းျဖစ္စဥ္​​ေၾကာင့္အႏုတ္-၂ ျဖစ္ထားတယ္​​ေလ....ေတာခ်ည္းတိုးရမွာသေဘာေပါက္ၿပီးသား.....ထင္တဲ့အတိုင္းပါ...လမ္းလံုး၀မသံုးဘဲ ေတာသက္သက္ကိုတိုးလိုက္တာ ပထမည..ေတာထဲဘဲ ပုခက္ဆြဲၿပီးျဖဳတ္​​ေတာထဲ...မိုးေရထဲမိုးလင္းခဲ။ ဒုတိယည...တစ္ေနကုန္၀ါးေတာထဲတိုးလိုက္တာ..ညကိုးနာရီထိုးတဲ့အထိ halt ဘို႔ေနရာ
မရ..တစ္စုေတာင္ ျဖန္႔မရလို႔ တိုးရင္းတိုးရင္းနဲ႔ပိြဳင့္တပ္စုက သိန္ခြန္ေခ်ာင္းႀကီးကို ေမွာင္ထဲမွာ
ျပန္႔ ထင္ၿပီးကပ္သြားေတာ့ ဂန္႔ၿပီေပါ့..တစ္ညလံုး ေခ်ာင္ကမ္းပါးယံမွာ ေမ်ာက္​​ေတြလိုတြယ္ကပ္ အိပ္လိုက္ရတယ္ ထမင္းကလည္းခ်က္ဘို႔မီးေမႊးရအံုးမွာ...မီးေရာင္ကို ဟိုဘက္ကမ္းကသာ လွမ္းအုပ္ရင္...အင္း မသာဘယ္​​ေဈးလဲဘဲေနာက္ဆံုးေတာ့ တပည္ေတြလမ္းမွာစြန္႔စြန္႔စားစားခူးလာတဲ့ ခရမ္းႂကြပ္သီးႀကီးေတြကိုငါးပိနဲ႔ေရာ၀ါးလိုက္ရတယ္...ခ်ိဳလိုက္တာ.....

ကိုယ့္မစ္႐ွင္က စခန္းစစ္ဘို႔...ေျခလ်င္ကလည္းခလရ....ရင္းမႉးႏွစ္​​ေယာက္တာ၀န္ခ်ိန္းတာကို
လံုျခံဳေရးလုပ္ၿပီးလိုက္ပို႔တာေလ...အဓိကကဘာမွမျဖစ္ဘဲေရာက္သြားဘို႔ပါဘဲ...ရန္သူကလည္းသတင္းရထားေတာ့ သဲႀကီးမဲႀကီးကို လိုက္​​ေနတာ..ကိုယ္​​ေတြလဲသတင္းမေပါက္​​ေအာင္လို႔ေတာထဲမွာဘယ္သူေတြ႔ေတြ႔ အပါေခၚရတာဘဲထားခဲ့လို႔ အဲ့ဒီရြာသား ရြာထဲေရာက္တာနဲ႔ ကိုယ့္သြားေနတဲ့လမ္ေၾကာင္းကေပၚၿပီေလ......ေစာင့္တြယ္ခံရၿပီဘဲ...ဒီေတာ့ အနဲဆံုးခရီးတစ္​​ေထာက္​​ေလာက္ထိေခၚသြားၿပီးမွျပန္လႊတ္ရတယ္...မတတ္ႏိုင္ပါၿပီ..ရန္သူဆိုတာ ဂ်ိဳမပါ....

ေနာက္​​ေန႔မနက္​​ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀ါးလံုးထိုးစီးေနတဲ့သိန္ခြန္ေခ်ာင္းႀကီးက ကိုယ့္ဖင္နဲ႔ကပ္​​ေနၿပီ....စိတ္​​ေလတယ္...ေဖာင္နဲ႔ကူးမွရမွာေလ..တစ္လမ္းလံုးတိုးခဲ့တဲ့ ေသာက္၀ါးပင္ကလည္းခုၾကမွ အနားမွာတစ္ပင္မွမ႐ွိ...အံမယ္..ဟိုဘက္ကမ္းမွာခ်ည့္အခန္႔သားဗ်ား...တတ္ႏိုင္ဘူး...လူခ်ည္းလက္ပစ္ကူး...ဟိုဘက္မွာေဖာင္ဖြဲ႔ ဒီဘက္ျပန္ထိုး..ႀကိဳးသြယ္...ကူးရသေပါ့..ေခ်ာင္းကူးတာတစ္​​ေန႔ကုန္ၾကာ၏ ။ႀကိမ္​​ေခ်ာင္း..သဲျဖဴ ေရာက္​​ေတာ့မိုးခ်ဳပ္ၿပီ.....

သဲျဖဴဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာဘဲ ပတ္လည္လံုျခံဳေရးယူၿပီး စခန္းခ်ခဲ့ရတယ္..ဘုန္းဘုန္ေတာ့မ႐ွိပါ ခရီးသြားေနတယ္သိရသည္။ မနက္က်ေတာေတြ႔ရၿပီ..... ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ေတြ႔ေတာ့....အင္း..ဒါကာႀကီးတို႔ အံ့ဩစရာဘဲ..ဘုန္းႀကီးသတင္းလံုး၀မရဘူး....တဲ့ဗ်ာ....ဘုန္းႀကီးဆီမွာဘဲ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ နားၾကပါအံုးေလ...တဲ့..တစ္​​ေယာက္နဲ႔တေယာက္ မ်က္စပစ္မိတယ္..ဘုန္းႀကီးကေတာ့ တားေနၿပီ...ေသျခာတယ္ေ႐ွ႕ ေမာေတာင္ငယ္ မွာထူးေနၿပီ.....အလိုက္သင့္ဘဲ ....
တင့္ပါ့ဘုရား..ဒီညဒီမွာဘဲအိပ္ပါမည္ဟု.....

တပ္မႉးသံုးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ရၿပီ...တိုင္းကလည္း မနက္ျဖန္မနက္ ေမာေတာင္ငယ္ကိုကြင္ေ႐ွာင္ၿပီးေတာတိုးသြားဘို႔ၫႊန္ၾကားေနၿပီ...ေတာတိုးရရင္လည္း လံုး၀မေခ်ာင္...တစ္ဘက္မွာ သိန္ခြန္ေခ်ာင္းႀကီးနဲ႔ႀကိမ္​​ေတာႀကီး တစ္ဘက္မွာေတာင္ကပါးေစာက္နဲ႔၀ါးေတာႀကီး....တေနကုန္တိုးေတာင္ ဂရစ္ကြက္တစ္ကြက္ (ကိုက္တစ္​​ေထာင္) ေပါက္မည္မဟုတ္ေမာေတာင္ငယ္​​ေတာင္ၾကားသာလမ္း႐ွိသည္
ျခံဳခိုဘို႔ေနရာေကာင္း....ဒါ့ေၾကာင့္ဒီေကာင္​​ေတြအပိုင္​​ေစာင့္တာ။
ကဲ...တိုင္ပင္လိုက္​​ေတာ့ "လမ္းအတိုင္းဘဲသြားမယ္...ဒါေပမယ့္....ညသန္ေခါင္မွသြားမယ္"။.......
ဒီသတင္း ဒီသံုးေယာက္ဘဲသိသည္။ စစ္သည္အားလံုကိုလည္း မနက္ျဖန္မနက္ ၇နာရီထြက္မည္...ဟု။ လမ္းျပကိုလည္းဒီတိုင္ေျပာ။ ရြာထဲကဆိုင္မွာေတာင္ တပ္မႉးေတြအတြက္breakfastႀကိဳမွာထားၿပီးၿပီ...
အဲ့ဒီညက က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္လံုး၀မအိပ္လိုက္...စစ္သည္​​ေတြကိုေစာေစာစားခိုင္းၿပီးအိပ္ခိုင္းလိုက္သည္...က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္ကေတာ့ေခါင္းျခင္းဆိုင္လို႔....ေရသန္႔ဘူးတစ္ဘူးနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္​​ေနေရာ။ည၁၂နာရီထိုးမွ ရဲေဘာ္​​ေတြအသာႏိုး..မီးလံုး၀မထြန္း အသံလံုး၀မထြက္ဘဲပစၥည္းသိမ္းၿပီး တစ္​​ေယာက္ခါးတစ္​​ေယာက္ကိုင္...ငါ့ေ႐ွ႕ကဘယ္သူ...ငါ့ေနာက္ကဘယ္သူလဲမွတ္....အေမွာင္ထဲမွာတစ္​​ေရြ႔ေရြ.......ေမာေတာင္ငယ္ေရာက္မွ အေရးထဲ ေခ်းပါခြင္ေတာင္းတဲ့ေကာင္က႐ွိေသး....လမ္ေဘးမွာၿငိမ္ကုတ္ထိုင္ၿပီး ေခ်းပါတဲ့ေကာင္ကိုေမတၱာပို႔ရတယ္

အင္း.......ခုခ်ိန္ဆို မနက္မိုးလင္း တစ္​​ေယာက္မွမ႐ွိေတာ့တာေတြ႔ၿပီးေခါင္းစားေနေလာက္​​ေရာေပါ့......ဆိုင္ကလည္​​ေငြ ႐ွင္းၿပီးသားထမင္ေၾကာ္ပြဲေတြနဲ႔ .....အဲ.......ထမင္ေၾကာ္.....ဆိုေတာ့ ရင္ထဲမွာ ေႏြးကနဲ....တစ္မ်ိဳးေလးျဖစ္သြားတယ္..................စားခ်င္လို႔မဟုတ္ပါ..ခုထိေတာင္ဗိုက္မဆာေသး.."၀ါးရံုပင္ၾကားက ေငြလမင္း"......အဲ့ဒီကိစၥပါ....ထမင္ေၾကာ္နဲ႔ ၀ါးရံုပင္ၾကားက လနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔တုန္းလို႔ထင္လိမ့္မယ္....ဆိုင္ပါတယ္

လမ္းမွာအအိပ္ပ်က္၊အစားပ်က္လာလို႔ ထမင္းစားၿပီးေတာ့တစ္​​ေရးအိပ္လိုက္တာ ညေနေစာင္းမွဘဲႏိုးေတာ့သည္။အိပ္​​ေရး၀သြားေတာ့ လူကလည္း လန္းဆန္းလာသည္..ေကာင္းတယ္ ဒါမွ ညၾကလမ္ေလ်ာက္ရင္အဆင္​​ေျပမွာ.....ေရခ်ိဳး အ၀တ္အစားလဲၿပီးေတာ့ ေက်ာင္ေပၚကဆင္းခဲ့တယ္...ေက်ာင္း၀င္းကအေတာ္က်ယ္သည္။သီးပင္စားပင္​​ေတြနဲ႔....



ကားလမ္းမွာေတာ့ ဆိုင္ကယ္​​ေတြအုပ္စုဖြဲ႔ၿပီးပန္းစည္းႀကီးေတြတင္လို႔....တနသၤာရီၿမိဳ႕အထိ
ေမာင္းမယ္ထင္သည္....အေ၀းမွာေတာ့ စိမ္းညိဳ႕ေနသည္ေတာင္တန္းအထပ္ထပ္နဲ႔သစ္​​ေတာႀကီး....သဘာ၀အတိုင္းမပ်က္စီးေသးသည့္ေတာေတာင္​​ေရေျမေတြနဲ႔"အပ်ိဳစင္​​ေတာ".(virgin forest).....ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာဘဲ စာသင္​​ေက်ာင္ေလး ေဆာက္ထားသည္...
"အေျခခံပညာမူလတန္ေက်ာင္း၊ သဲျဖဴေက်းရြာ"
ဆိုင္းဘုတ္​​ေလးဖတ္ရင္း စပ္စုခ်င္လာလို႔ ေက်ာင္းထဲ၀င္ခဲ့မိသည္....သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဘဲ...စာသင္ခံုေတြလည္းစံနစ္က်တယ္..ေက်ာင္းသား၅၀ေလာက္ဆန္႔မယ္ထင္တယ္...အတန္းတစ္ခုနဲ႔တစ္ခုကိုေတာ့ သံုးထပ္သား ပါေတး႐ွင္ေလးနဲ့ကာထားတယ္....ဆရာစာရင္းကိုၾကည္ေတာ့၄ေယာက္...မဆိုးပါဘူး..ဆရာေတာ္​​ေျပာတာေတာ့ ဆရာေတြလစာရိကၡာ ကိုဆရာေတာ္စီစဥ္​​ေပးထားတာလို႔သိရတယ္...အင္း..ဒီလိုေဒသမ်ိဳးက ကေလးငယ္​​ေတြသနားစရာ...လာၿပီးသင္​​ေပးတဲ့ဆရာဆရာမေတြလည္ေလးစားစရာပါဘဲ...blackboard ေ႐ွ႕ရပ္ရင္း ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔ေျမျဖဴခဲေလးတစ္ခဲေတြ႔တာနဲ႔ အမွတ္မထင္ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္​​ေကာက္​​ေရးမိတယ္....

"ပန္းကေလးမ်ားပြင္ေတာ့မည္
ဖူးတံ၀င့္လို႔ခ်ီ
ေနျခည္မွာေရႊရည္​​ေလာင္
ငါတို႔စာသင္​​ေက်ာင္"
ကိုယ္ဘာသာျပန္ဖတ္ရင္းျပံဳးမိသည္...
အဲ..စိတ္ထဲမွာ...အလိုလိုသိလိုက္တယ္..ကိုယ္ေနာက္မွာ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္ ေရာက္​​ေနၿပီ....
ဆ႒မအာရံုေခၚမလား..ဘာလား...ျဖတ္ကနဲလွည့္ၾကည့္မိေတာ့.......................

ေလ့အက်င့္အရ တစ္ခုခုကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔သ႐ုပ္ခြဲၿပီးၿပီ...သံုးသပ္ခ်က္ပါ ပါၿပီးသား.....
အရပ္မနိမ့္မျမင့္..ကိုယ္​​ေနဟန္သြယ္လ်သည္ရင္​​ေစ့အျဖဴ လက္ျပတ္ႏွင္ေရညႇိစိမ္ေရာင္​​ေျပာင္လံုခ်ည္ကို၀တ္ဆင္ထားသည္ၿဖန္႔ခ်ထားသည့္ဆံႏြယ္တို႔က ဒူးေခါက္ခြက္နားထိ၊ျဖဴသည္ဆိုတာထက္ ၀င္း၀ါေသာအသားအရည္ အလြန္ၾကည္လင္သည့္အသားအရည္မ်က္ႏွာမွာဘာမွမလိမ္းခ်ယ္ထား...သို႔ေသာ္ နက္​​ေမွာင္သည့္ဆံႏြယ္မ်ားၾကားမွ ၀င္း၀ါေန သည့္မ်က္ႏွာက်က သြယ္သည့္ဘက္ကိုပါသည္အထူးျခားဆံုးက ေတာက္ပသည့္မ်က္၀န္းတစ္စံု၊ ေမးေစ့ေထာင့္က ထင္ေနသည့္မွဲ႔နက္​​ေလး။ၿပန္စုစည္းလိုက္​​ေတာ့....အ႐ိုင္းဆန္ဆန္ျဖန္႔ခ်ထားေသာဆံႏြယ္မ်ားၾကားက ေျပျပစ္တဲ့ေကာက္​​ေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့မ်က္ႏွာ၀ါေလးသည္...

"၀ါးပင္ပ်ိဳေတြၾကားက လွမ္ေတြ့လိုက္ရတဲ့...ေပၚထြက္ကာစ ေငြလမင္း"

စကၠန္႔ပိုင္ေလးအတြင္း သံုးသပ္ေျဖထုတ္တာျမန္လွခ်ည့္ရဲ႕လို႔မထင္ပါနဲ႔...က်ေနာ္​​ေတာ္လို႔မဟုတ္...သူ႔အလွကသာထူးျခားေလးနက္​​ေနတာပါေလ......တစ္​​ေယာက္နဲ႔တစ္​​ေယာက္ ဘာေျပာရမယ္မသိေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္​​ေနတဲ့အေျခအေနကို..ထိန္းမွရမယ္​​ေလ.....ဟို..က်ေနာ္ ဗိုလ္မႉးမ်ိဳးသန္႔ဦးပါခင္ဗ်...အမွတ္မထင္ ေက်ာင္းထဲ၀င္ၾကည့္မိတာ စိတ္မ႐ွိပါနဲ႔ေနာ္....စာေရးမိတာေရာေပါ့...
...ဟုတ္..ရပါတယ္ဗိုလ္မႉး..က်မက ဒီကမူလတန္းျပဆရာမပါ..Ivy လို႔ေခၚပါတယ္႐ွင္....
အသံကတိုးေပမယ့္ ၾကည္လင္ပါသည္..မသိမသာ ႐ွတတေလး ...
ေအာ္..ထိုင္ပါအံုး႐ွင့္ က်မဘာအကူညီေပးရမလဲ႐ွင့္...က်မက တံခါးပြင္ေနလို႔ လာပိတ္တာ
ဗိုလ္မႉးစာေရးေနတာေတြ႔ေတာ့ ဘာေျပာရမယ္မသိဘဲ ရပ္ၾကည္ေနမိတာ..ေဆာရီးပါေနာ္...
ရတယ္ဆရာမ လမ္ေလ်ာက္ရင္း၀င္ၾကည့္မိတာပါ..သြားလိုက္အံုးမယ္..ခြင့္ျပဳပါအံုး....
ျပံဳးျပႏုတ္ဆက္ၿပီထြက္ခဲ့ပါသည္...အေတြးေတြလည္းတန္းလန္းတန္းလန္းနဲ႔ေပါ့....ဒီေလာက္လွတဲ့မိန္းကေလး......ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ....။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းအ၀နဲ႔ဒါးလြယ္ခုတ္မွာဘဲစားေသာက္ဆိုင္​​ေလးတစ္ဆိုင္​​ေတြ႔ေတာ့၀င္ထိုင္လိုက္သည္၊ စစ္သည္အခ်ိဳ႕ထိုင္​​ေနရာက ထၿပီး..... ဗိုလ္မႉး ဒီမွာထိုင္ပါခင္ဗ်.......ေနေန..ထိုင္ၾကပါ...ရၿပီ ဒီအျပင္ခံုဘဲထိုင္​​ေတာ့မယ္.....ဆိုင္႐ွင္​​ေရာက္လာၿပီး...ဘာမွာမလဲေမးေတာ့
SINGHA ရရင္တစ္ဗူးေလာက္ဗ်ာ.....ဆိုေတာ့

ပုလင္းရတယ္ဗ်...ပိုေသာက္​​ေကာင္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ တစ္ပုလင္းမွာလိုက္သည္...အားပါးေအးစက္​​ေနတာဘဲ...ေတာထဲမွာလည္ေရခဲမျပတ္ရပံုဘဲ....ဒါနဲ႔ဆိုင္​​ေဘးမွာ ကမ္ေဇာ္​​ေစ့ေတြကို လက္ဆံုႀကီးနဲ႔ေထာင္ေနတာေတြ႔ေတာ့..ဆိုင္႐ွင္နဲ႔စပ္စု ရင္ေလေဖာရင္းနဲ႔ဆင္းဂါး၂ပုလင္းကုန္တဲ့အခ်ိန္မွာ...ကမ္ေဇာ္ဆီစစ္စစ္ တစိပုလင္း..လက္​​ေဆာင္ရလိုက္ပါၿပီ.....တကၠသိုလ္​​ေက်ာင္းသားဘ၀ထဲက ေဖာတဲ့ေနရာမွာ ေလးႏွစ္ဆက္ခ်န္ပီယံဘြဲ႔ရထားတာ...ေအးေဆးဘဲ။ေဟာ..လာေနၿပီ...လမင္းကိုၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ျခံရံလို႔ရယ္..လမ္ေလ်ာက္ထြက္လာတယ္ထင့္။မသိသလိုနဲ႔ ကန္ေဇာ္ဆီပုလင္းႀကီးကိုကသိုဏ္း႐ႈေနတုန္း...ဆိုင္​​ေ႐ွ႕ေရာက္​​ေတာ့ရပ္သြားတယ္ထိုင္ဘို႔ေနရာ.....မျဖစ္​​ေခ်ေတာ့ဘူး....ေမာ့ၾကည့္ ခုမွေတြ႔တဲ့ပံုနဲ႔...ေအာ္..ဆရာမတို႔..လာထိုင္ပါလားခဗ် ဒီမွာေနရာလြတ္ပါတယ္.......ခဏစဥ္းစားသလိုလုပ္ၿပီး...
.ဟုတ္ကဲ့ဒါဆိုဒီမွာဘဲထိုင္မယ္​​ေနာ္...
အိုင္....အဲ..ဆရာမတို႔တခုခုသံုးေဆာင္ၾကပါအံုး
 ဒါက ေဖာ္ျမဴလာကြက္။ အိုင္ဗီ လို႔ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေခၚမယ္လုပ္ၿပီးမွ အားနာလို႔ ဆရာမဆိုၿပီးေျပာင္ေခၚတယ္​​ေပါ့ေနာ.....
လွစ္ကနဲ ျပံဳးလိုက္တယ္
ရပါတယ္႐ွင့္ အိုင္ဗီလို႔လည္ေခၚလို႔ရပါတယ္...
ေျပာပံုက ၿငိမ္တယ္...႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းနဲ႔အိုဗာလည္းျဖစ္ေနဘူး...
အဲ့ဒါနဲ႔ေပါ့ေလ...အခ်ိန္တိုအတြင္း ရင္းႏွီးသြားခဲ့တယ္...သူက သိန္ခြန္းရြာသူ..အပ်ိဳေခ်ာေပါတယ္လို႔နံမယ္ႀကီးတဲ့ရြာကဘဲ...ေမာေတာင္နယ္စပ္ထိုင္းရြာကလည္းသိန္ခြန္းဘဲ...႐ွမ္းသိန္ခြန္းလို႔ေခၚၾကတယ္...ေသြးေႏွာၾကလို႔ထင္တယ္..အသားအရည္က ထိုင္းမေလးေတြနဲ႔ဆင္တာ..စကားေဖာင္ဖြဲ႔ၾကေတာ့လည္း..စစ္သားတို႔ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္အေၾကာင္းၾက လိမ္သင့္တန္လိမ္ညာသင့္တန္ညာ.....သူအေၾကာင္းၾကေတာ့ အရည္ညႇစ္ယူရတာေပါ့....ဒါနဲ႔ ဘယ္​​ေန႔ခရီးဆက္မလဲေမးေတာ့...သတိ..သတိ.....ဟန္မပ်က္ဘဲ မနက္ျဖန္မနက္ breakfast စားၿပီးထြက္မယ္​​ေပါ့။ ၀ိုင္း႐ွင္ေတာ့ က်ေနာ္လု႐ွင္းလိုက္တယ္...ဒီေတာ့...မနက္က်ရင္ သူတို႔အလွည့္ျဖစ္ရဘို႔သေဘာတူရျပန္တာေပါ့.......တနသၤာရီၿမိဳ႕ကိုလည္းတစ္လ တစ္​​ေခါက္ဆင္းျဖစ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့အပိုင္းလည္ေရာက္​​ေရာ...ဘီယာနဲနဲသီးသြားတယ္...

ဒါေပသည့္ စစ္​​ေရးသတိအျမဲ႐ွိသူမို႔..ambushed မမိလိုက္ပါဘူး.......ႏုတ္ဆက္လမ္းခြဲၾကတယ္...မနက္၇နာရီbreakfast စားမည္နဲ႔နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္တယ္
 ဒီလိုနဲ႔....ဒီလိုနဲ႔ေပါ့ေလ...ခုခ်ိန္ဆို ေငြလမင္
တစ္​​ေယာက္...သူဂ႐ုစိုက္ျပင္ဆင္ထားတဲ့စားစရာေတြၾကည့္ၿပီး...ဘာေတြမ်ားေတြးေနမလဲ?????




တကယ္​​ေတာ့ကြယ္ စစ္သားဆိုတာ စိတ္ကိုအလိုလိုက္လို႔မရပါဘူး.....
အထူးသျဖင့္ အဲ့ဒီစစ္သားဟာ အိမ္​​ေထာင္႐ွင္တစ္​​ေယာက္ဆိုရင္​​ေပါ့................အေတြးေကာင္ေနတုန္း....ကားေတြ၀င္လာသံၾကာရတယ္...ေမာေတာင္ ဆီအံုးျခံကကားေတြေလ.......အိပ္ယာကထၿပီး equipment ပတ္လိုက္တယ္
ခရီးဆက္ရဦးမယ္​​ေလ....

No comments:

Post a Comment