အင္းစိိန္ေထာင္တြင္းက သခင္ႏု ၏ ၿပဇာတ္

( သခင္ေဖေ႒း၏ သခင္ေဖေ႒း ၊ ဒီရိုင္းစာေပတိုက္ ၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ၊ စာမ်က္ႏွာ ၅၈ - ၆၄ မွေကာက္ႏွဳတ္ ေဖာ္ၿပ ထားခ်က္အား Mingalapar Website မွကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္ )

အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း၀ယ္ ... ေနထိုင္ၾကစဥ္အတြင္း၌ ရဲေဘာ္ေတြသည္ စာဘတ္ျခင္း၊ စာေရးျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးျခင္းႏွင့္ က်န္းမာေရးအတြက္ဆိုလွ်င္ ပင္ေပါင္ရိုက္ျခင္း၊ ဘက္တမင္တန္ ရိုက္ျခင္း၊ ေဘာလံုးကန္ျခင္း ၊ အေလးမျခင္း၊ အားကစားျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ိကို ကိုယ္၀ါသနာပါရာ လုပ္ကိုင္လာခဲ့ၾကျပီးလွ်င္ အတီးအမႈတ္ ၀ါသနာပါသူတို႔ကလည္း ဘင္ဂ်ိဳ၊ ဂီတာ စသည္တို႔ကို တီးမႈတ္ေနတတ္ၾကပါသည္။

သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ကမူ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းမ်ားကို ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးပညာ ေလ့လာလိုေသာ ရဲေဘာ္ေတြသည္ ထိုသင္တန္းမ်ားတြင္ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္မွန္မွန္ တက္ေရာက္ေလ့လာၾကပါသည္။ သခင္စိုးသည္ က်မခ်စ္လင္ ကိုလီနင္ စာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ဆိုျပီးခဲ့၍ သခင္သန္းထြန္းက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ရာဇ၀င္ခ်ဳပ္ ကိုဘာသာျပန္ခဲ့ျပီးလွ်င္ သခင္ႏုက ရက္စက္ပါေပ့ကြယ္ ဝတၳဳႏွင့္ ပုထုဇေနာ ဥမၼာတေကာ ျပဇာတ္တို႔ကို ေရးသားျပီးစီးခဲ့ပါသည္။

ထိုမွ်မကေသးဘဲ... ျပဇာတ္၀ါသနာအိုးျဖစ္ေသာ သခင္ႏုသည္ တခမ္းရပ္ ျပဇာတ္တိုကေလးမ်ားကို ေရးသား၍ ကျပရန္ ဇာတ္တိုက္လာေလေတာ့သည္။

ထိုစဥ္က အင္းစိန္ေထာင္တြင္း ရွိေနေသာ သခင္ရဲေဘာ္မ်ားအနက္ ကၽြန္ေတာ္ (သခင္ျမသန္း) ၊ သခင္တင္ျမ၊ သခင္လွကြန္း၊ ၀ါးခယ္မ သခင္သန္းေလးႏွင့္ သခင္၀င္းေလးတို႔မွာ အသက္အငယ္ဆံုး သခင္မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလွ်င္ ထိုစဥ္က အသက္ ၁၉ ႏွစ္သာ ရွိေသး၍ သခင္လွကြန္း၊ သခင္တင္ျမ၊ သခင္၀ိုင္းတို႔ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ထက္ပင္ အသက္ငယ္၍ ၁၈ ႏွစ္စီေလာက္တြင္ ရွိၾကပါသည္။

သို႔ျဖင့္ သခင္ႏုေရးသားစီစဥ္ေသာ ျပဇာတ္မ်ား ကျပရာတြင္ လူငယ္ပိုင္းမွ ကၽြန္ေတာ္ (သခင္ျမသန္း) ၊ သခင္သန္းေလး၊ သခင္၀ိုင္း၊ သခင္ခ်စ္တင္ စသူမ်ားမွာ အျမဲပါ၀င္ခဲ့ၾကျပီးလွ်င္ သခင္ေရႊအုပ္ၾကီး၊ ေျမာင္းျမ သခင္တင္ စေသာ လူလတ္ပိုင္း ရဲေဘာ္မ်ားပါ အလ်ဥ္းသင့္ရာ အခမ္းမ်ားတြင္ စိတ္ပါ၀င္စားစြာ ပါ၀င္လာၾကပါသည္။ သခင္ေဖေ႒း အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ေရာက္လာေသာအခ်ိန္မွာ (၁၉၄၀ ခုႏွစ္ ႏွစ္လည္ခန္႔) ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ (သခင္ျမသန္း) ျပဇာတ္အခ်ိဳ႕ကျပျပီး၍ ေနာက္ထပ္ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကို ဇာတ္တိုက္ေနေသာ အခ်ိ္န္အခါႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ေနပါသည္။

ျပဇာတ္တြင္ ေျမရွင္ၾကီး၏ ႏွိပ္စက္မႈကို ခံစားေနရေသာ လယ္သမား ဘိုးခ်မ္း၏ က႑တခုပါ၀င္ေလရာ သခင္ေဖေ႒း ေရာက္လာသည္ႏွင့္ အလ်ဥ္းသင့္ေနသျဖင့္ သခင္ေဖေ႒းအား ထိုအခန္းတြင္ ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ရန္ တိုက္တြန္းၾကေသာအခါ သခင္ေဖေ႒းကလည္း စိတ္ပါ၀င္စားစြာပင္ လက္သင့္ခံလိုက္ပါသည္။

ျပဇာတ္စင္ေပၚ၀ယ္ လယ္သမားဘိုးခ်မ္းႏွင့္ အေဖာ္တေယာက္တို႔ ထြက္ေပၚလာၾကေလျပီ.... လယ္သမား ဘိုးခ်မ္းသည္ ေျမရွင္၏ ႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကို ခံစားရျပီး သကာလ ဒုကၡိတဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိေနရရွာသူျဖစ္ပါသည္။ ေျခတဘက္ခြင္ကာ ကိုယ္တခ်မ္းေစာင္းေနေသာ လယ္သမား ဘိုးခ်မ္းသည္ သူ၏ ဒုတ္ေကာက္ကို ေထာက္ခါ ေထာက္ခါျဖင့္ ဇာတ္စင္ေပၚတြင္ တေရြ႕ေရြ႕ ေရွာက္လာေနျပီးမွ ရပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူႏွင့္ ပါလာသည့္ အေဖာ္ဘက္သို႔ လွည့္္္ကာ စကားေျပာလိုက္သည္။

"ၾကည့္စမ္း... ဒီေျမရွင္ၾကီး ႏိွပ္စက္ထားလို႔ ငါ့ဘ၀ လူစဥ္မမွီေအာင္ ျဖစ္ေနရတာေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား"

ဘိုးခ်မ္းသည္ ေျမရွင္ဆိုး၏ ႏွိပ္စက္ညွင္းဆဲမႈ ခံရပံုႏွင့္ ေျမရွင္စနစ္အေပၚ နာက်ည္းရြံ႕မံုးမႈေတြကို သရုပ္ပါစြာ ေဖာ္ထုတ္ေျပာၾကားသြားေလသည္။ ပဲြၾကည့္ပရိသတ္မ်ားက ဘိုးခ်မ္း၏ သရုပ္ေဆာင္ပံုကို အေတာ္ကေလး သေဘာေတြ႔ေနၾကေပျပီ။

သူ၏ က႑ကို ျပီးဆံုးေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ျပီး၍ ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္သို႔ ဘိုးခ်မ္း ၀င္ေရာက္သြားေသာအခါ၀ယ္ လက္ခုတ္ၾသဘာသံေတြ ေသာေသာညံစြာေပၚထြက္လာေလသတည္း။

ဤကား ဇာတ္ဆရာ သခင္ႏု ဦးစီးေသာ ေထာင္တြင္းျပဇာတ္၌ သခင္ေဖေ႒း၏ ထူးကဲေသာ သရုပ္ေဆာင္မႈပင္ျဖစ္ေပသည္။

အင္းစိန္ေထာင္တြင္းထည္း၀ယ္ သခင္ႏု ျပဇာတ္မ်ားကို ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသမားမ်ားေရာ အျခား ဘီ အတန္း အက်ဥ္းသမားမ်ားပါ ပိုမိုစိတ္၀င္စားလာၾကပါသည္။ အေနၾကာေသာအခါ ပ်င္းရိျငီးေငြ႔ဘြယ္ေကာင္းလာေသာ ေထာင္တြင္းဘ၀တြင္ ဤျပဇာတ္ ကေလးမ်ားမွာ စိတ္ေပ်ာ္လက္ေပ်ာ္ ရွိေအာင္ေျဖေဖ်ာ္စရာ ကေလးေတြ ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။

သို႔ျဖင့္ ျပဇာတ္ေတြမွာ စိုေျပျမိဳင္လာခဲ့သည္။ ျပဇာတ္မထြက္မွီတြင္ ပဏာမ အကမ်ားကိုပင္ ထည့္သြင္း ကျပလာႏိုင္ခဲ့သည္။ ေျမာင္းျမ သခင္တင္ၾကီး၏ အဂၤလန္ စိန္ ေျခထိုးအကဆိုလွ်င္ အထူးပြဲက်ေသာ တပင္တိုင္အက တရပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုမွ်သာမက သခင္ခ်စ္တင္ႏွင့္ ကိုလွေမာင္တို႔ စီစဥ္ေသာ ႏွစ္ပါးသြား စံုတြဲအကမွာလည္း အေတာ္ျမိဳင္ဆိုင္ကာ စိတ္ရႊင္ျမဴးဘြယ္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သခင္ႏု ေရးသားေသာ ျပဇာတ္မ်ားတြင္ စကားေျပာရာ၌ သဘာ၀က်ေစရန္ ဆဲေရးတိုင္းထြာစမ္းဆိုလွ်င္ ဇာတ္ေကာင္ေတြက တစ္တစ္ခြခြပင္ ဆဲရသည္။ ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္မွာလည္း ေယာက်္ားခ်ည့္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လြတ္လပ္သည္။ ထိုအခ်က္ကို အေၾကာင္းျပဳကာ သီခ်င္းဆိုေကာင္းေသာ သခင္ခ်စ္တင္က သူစီစဥ္ေသာ ႏွစ္ပါးသြားအခမ္းတြင္ သီခ်င္းတပုဒ္ စပ္ဆိုခဲ့သည္။

"ဇာတ္ဆရာ... ဇာတ္ဆရာ... ဆရာႏုက.. အဟုတ္ပ စီစဥ္သဗ်ိဳ......  ျပဇာတ္ဆန္းကို စီကာေရး...အဆဲေတြကပို...."

ထိုမွ်သာ မကေသးပါ။ တေယာထိုးအလြန္ေကာင္းသည္ဟူ၍ ေက်ာ္ၾကားကာ ေရႊတံဆိပ္ပင္ ရခဲ့ဘူးေသာ သခင္စိုးၾကီးလည္း မေနႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ျပဇာတ္မထြက္မွီ ပဏာမခဏ္းတြင္ သခင္စိုး၏ တေယာသံမ်ားကိုပါ ၾကားလာရျပန္ေလသည္။

ဤသို႔လွ်င္ ျပဇာတ္မ်ားကို ျပလာၾကရာ၌ သခင္ႏုက ဆရာလုပ္ခါ၊ သခင္စိုးက တေယာကိုင္၍ ပြဲထြက္ခဲ့ျပီးလွ်င္ သခင္ေဖေ႒းတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြ ပါ၀င္အသံုးေတာ္ခံကာ ကျပလွ်က္ရွိစဥ္၌ သခင္သန္းထြန္းမွာ တျပံဳးျပံဳးႏွင့္ ၾကည့္ေနတတ္ရံုသာမကဘဲ "ဒီတခါ အမူအယာေတြ အရင္တခါထက္ တိုးတက္လာျပီ...." စသည့္ျဖင့္ မွတ္ခ်က္မ်ားပင္ ခ်လွ်က္ သခင္ဗစိန္ကမူကား ရယ္စရာ အခဏ္းေရာက္လွ်င္ တ၀ါး၀ါးႏွင့္ က်ယ္ေလာင္စြာပင္ ရယ္ေမာေနတတ္ပါေပသည္။

ဤကား... ဟုိအရင္တခါ အတိတ္က ဆံုစီးခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏။

ထိုစဥ္ အခါကမူ နယ္ခ်ဲ႕အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း၌ အက်ဥ္းခံေနၾကရေသာ္လည္း အားလံုးတစည္းတလံုးတည္းရွိကာ ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳးပင္ ေနႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား ျဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕၏ အက်ဥ္းေထာင္ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ လူပီသစြာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ထားျခင္းကိုလည္း ခံခဲ့ၾကရသည္။

ဇာတ္ဆရာ သခင္ႏု၏ ဘ၀၊ သခင္စိုး၏ ဘ၀၊ သခင္သန္းထြန္း ဘ၀ႏွင့္ ဇာတ္ေဆာင္ခဲ့သူေတြ၏ ဘ၀တို႔သည္ကား၊ ယေန႔အခ်ိန္၀ယ္ ဘ၀အေထြေထြ ကြဲျပားေနေခ်ျပီ။ ေျမရွင္စနစ္ဆိုး၏ ႏွိပ္စက္ညွင္းဆဲျခင္းကို ခံစားေနရသည့္ ဘ၀ကို သရုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ သခင္ေဖေ႒းသည္ကား ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္ႏွင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတုိက္ပြဲ အတြင္း၀ယ္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ပင္လွ်င္ အနစ္နာခံကာ တိုက္ပြဲႏႊဲဆင္ေနဆဲ ရွိေသး၏။ (သခင္ျမသန္းေရး - ႏွစ္ကၽြန္းျပန္ စာအုပ္မွ)

သခင္ျမသန္းသည္ က်ေနာ္ (သခင္ေဖေ႒း) အေၾကာင္းေရးေသာ သူ၏ စာအုပ္တြင္ အထက္ပါအတိုင္း ေရးခ်ယ္ခဲ့သည္။ က်ေနာ္တို႔တေတြ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ ဆန္႔က်င္ေရးေခတ္က အင္းစိန္ေထာင္ေလးတြင္ အတူတကြ အခ်ဳပ္ခံရစဥ္ ဇာတ္ဆရာ သခင္ႏု၏ ဇာတ္မ်ားတြင္ က်ေနာ္သည္ (သခင္ေဖေ႒း) အဖိႏိွပ္ခံရေသာ ဇာတ္ေကာင္တဦးအေနျဖင့္ ပါခဲ့ဘူး၏။

ဇာတ္ဆရာ သခင္ႏုသည္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စာခ်ဳပ္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးကို ယူျပီးသည့္ေနာက္ က်ေနာ္သည္ (သခင္ေဖေ႒း) သူႏွင့္ အယူအဆကြဲခဲ့၏။ ဤအယူအဆကြဲလြဲမႈအေပၚ အေခ်စိုက္၍ ဦးႏုသည္ သူ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သက္တန္းတေလွ်ာက္လံုး ၁၂ ႏွစ္ေက်ာ္ သူပိုင္ေထာင္မ်ားတြင္ လွည့္၍ က်ေနာ့္အား ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့၏။ က်ေနာ္သည္ ကိုကိုးကၽြန္း ေဂၚတူးလိပ္ကၽြန္း အက်ဥ္းစခမ္းမ်ားသို႔လည္း အပို႔ခံရျပီးသည္ကို အားမရေသး။ အင္းစိန္ တြဲဘက္ေထာင္ေလးတြင္ ထပ္၍ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္လက္ထက္တြင္ပင္ က်ေနာ္သည္ ရက္ေပါင္း၂၆ရက္တိုင္တိုင္ အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲကိုဆင္ႏႊဲျပီး လြတ္ေျမာက္ေရးကို ေတာင္းဆိုခဲ့ရေလသည္။